“I am good, but not an angel. I do sin, but I am not the devil. I am just a small girl in a big world trying to find someone to love.”
Over mijzelf
Ik ben Jasper, en gebruik soms ook wel de schuilnaam Japsie.
Ik ben een man en woon in (België) en mijn beroep is Student Pedagogische Wetenschappen.
Ik ben geboren op 15/07/1993 en ben nu dus 31 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: Dans, koken (bakken).
Rondvraag / Poll
Hoe voel jij je nu?
De Roze muis in de Massa
27-07-2011
Love love luuuve
Daar ga ik dan, door de gangen in mijn hoofd, op elke deur die ik tegenkom staat een naam van een persoon. De ene deur spreekt mij al meer aan dan de andere, sommige zijn op slot (dingen om te vergeten) de anderen hebben een code (enkel opendoen in geval van nood). Vandaag ga ik samen met u door de deur met de naam 'Laurent' op.
Om u op de hoogte te stellen gaan we terug naar het derde middelbaar. Ik doe Economie-Wiskunde en ga de wiskunde les binnen, vol spanning want op zich ben ik hierin niet goed en daar is hij dan de knapste jongen die ik op school al ben tegengekomen. Ik ga er geen gesprek mee aan, want ik ken hem totaal niet. Ik praat er pas tegen op msn, hoe ik of hij aan mijn mailadres komt weet ik niet, maar het was wel goed meegenomen. Pas op het einde van het jaar gaan we met een paar gaan lasershooten, Laurent was er ook bij. Of ik het nu wou of niet, het contact was super tussen ons precies of we elkaar al meer dan 3jaar kende, terwijl het maar 3maand was. Op slag verliefd zou ik zo zeggen.
Uiteraard wist ik ook wel dat hij geen homo was, maar men mag toch proberen of niet? Het contact is dan verminderd, vermeerderd tot vandaag. In de periode dat we elkaar kenden heeft hij mij alles verteld, op wie hij verliefd was, met wie hij seks wou, met wie hij seks heeft gehad, etc... Super vond ik het, gewoon praten over zijn leven en wat er door zijn gedachten ging. Ik ben zo iemand, ik luister graag en geef mijn mening en meestal help ik de mensen dan ook nog.
Tot op die ene dag, het was bijna onze 100dagen en ik ging samen met hem een lied componeren. Het lied is er niet van gekomen, véél te moeilijk, maar op die dag maakte ik mijn meest emotionele ervaring mee. Hij weet dat ik homo ben en dat ik nog verliefd op hem ben geweest, hij had er totaal geen problemen mee, hij vond mij gewoon leuk en dat was het enige wat telde. Tot we dan weer het hoofdstuk homo hadden bereikt, hij zei letterlijk: "Ik heb niks tegen homo's é Jasper, echt niet. Maar ik snap het gewoon niet, ik zou het gewoon niet kunnen op jongens vallen. Dat is het enigste dat ik niet 'goed' vindt aan u."
Een pijl ging recht door mijn hart, pijn, zo veel pijn... Op nog geen 5 min stond ik thuis, ben in mijn zetel gaan zitten, heb mijn muziek aangezet en heb een vol halfuur geweend, gewoon zomaar... Ik was niet verdrietig, gewoon emotioneel. Het hoofdstuk Laurent was voorgoed voorbij. Ik was er wel direct over, ik wist het uiteraard al dat het nooit iets zou worden tussen ons. Sindsdien kom ik nog altijd heel goed met hem overeen, zelf met zijn lief. Dus ookal was dat een heel emotionele ervaring voor mij, het is nu eenmaal zo en het is goed zo.
Volgende keer ga ik een andere deur binnen, een deur met een code. Ik hoop alleen maar dat ik de code nog weet of wil ik ze juist zo vlug mogelijk vergeten?
Een echte tweestrijd zou je wel denken bij het lezen van de titel, maar ik moet toegeven dat is het eigenlijk nooit geweest. Ik ben gewoon uitgegroeid tot iemand anders en bij daar heel blij mee. Als Jasper zou ik nooit zover gestaan hebben dan dat ik nu sta als Japsie. Ik heb mijn dromen gevolgd en eens mijn goesting gedaan en voor mij was dat al een hele prestatie.
Om een paar voorbeelden te geven zal ik maar vertellen wie ik ben, om jullie volledig op de hoogte te stellen. Ik ga dus door het leven als Jasper, een jongen (homo) van 18jaar die in september moet gaan studeren. Op zich niks speciaal, hoeveel zijn er wel niet zoals mij? Wel dat is het hem juist, ik ben niet meer die Jasper waar iedereen mij voor aanziet, Japsie is het nu. Nadat ik volledig uit de kast ben gekomen, voelde ik mij steeds vrijer worden en durfde ik meer aan. Ik heb nieuwe mensen leren kennen, ik heb oude mensen mijn leven zien verlaten en heb al heel veel nieuwe ervaringen meegemaakt. Ik zal de meeste wel met jullie overlopen, maar ik heb geen zin om in mijn eerste blog alles al te vertellen. Ik moet trouwens nog eens goed nadenken hoe ik al die zaken ga verwoorden, zodat de 'boodschap' toch goed overkomt.
Voor nu ga ik mijn 'homozijn' een beetje toelichten, op zich is het gewoon wat jullie denken ik val op jongens en zie mij later met een man samenwonen en dan liefst nog met een kindje erbij. Als jullie hier al niet tegenkunnen dan stel ik voor dat jullie mijn blog verlaten, want al mijn andere verhalen en ervaringen zullen gaan over jongens. Degene die hier geen enkel probleem mee hebben, dank u hiervoor, jullie weten niet hoe moeilijk het is om als homo door het leven te gaan. Pas op ik ben nog nooit aangevallen geweest, maar alle blikken en vooroordelen die al naar mijn hoofd zijn geslingerd hebben mij wel degelijk beïnvloed.
Hierbij sluit ik dan ook mijn eerste blog al af, ik zit nog vol inspiratie maar ga nog wat wachten met alles te delen. Ik ga deze blog dus gebruiken als dagboek, hoewel ik nog een echt dagboek heb, voel ik dat een blog toch nog iets meer voor mij is. Ik wil reacties op wat ik heb meegemaakt of denk, om een soort van bevestiging te krijgen. Het klinkt nu allemaal nog wat vaag, voor mij ook trouwens, ik ben geen makkelijk persoon, hoewel men denkt dat ik juist wel zo ben.
