Maar laten  we bij het begin beginnen : vanmorgen vertrokken we onder een bewolkte hemel, maar droog. Later zou de zon er doorkomen, maar toen we rond 15 uur bij onze bestemming aankwamen, begon het keihard te regenen. Het is hier echt een fantastische locatie, een soort oud klooster, helemaal ommuurd.  Het pension ligt vlakbij een prachtige barokke basiliek.  Die ligt een eindje buiten de stad, en dus...moest er stevig geklommen worden richting 'das Ziel'. We hebben trouwens heel wat 'mogen' klimmen vandaag.  De Tsjechen hebben blijkbaar de gewoonte om hun dorpjes in een valleitje te leggen, waardoor je vaak stevige hellingen krijgt als je het dorp uitrijdt, zelfs tot 15%. En nog iets over het verkeer in dit land : er zijn heel wat lange rechte wegen, en zelfs de secundaire wegen hebben veel vrachtverkeer Aangezien er meestal geen fietspad is kan je wel eens last hebben van voorbijsnellende vrachtwagens. 

Een bizarre anekdote wil ik jullie niet onthouden : terwijl we in een dorpje even halt hielden, schalde een vrouwenstem door een luidspreker, uiteraard voor ons onbegrijpelijk. Dat duurde minstens 10 minuten. De dorpelingen waren dat blijkbaar gewoon, want ze bleven rustig rondstruinen, maar voor ons leek het wel een beetje "big brother".

Morgen hebben we nog één dag Tsjechië voor de boeg.  Daarna duiken we Polen binnen, dat wordt weer aanpassen qua taal, geld en vermoedelijk ook de mentaliteit. Geografisch gezien zitten we bijna in de driehoek die Tsjechë in het oosten tussen Polen en Slovakije prangt.  Verder zitten we pal zuid van Wroclaw, vroeger Breslau, een stad waar vader verschillende keren is geweest en die misschien voor volgend jaar op het programma staat.

Om te eindigen een existentieel vraagje : waarom dansen de muizen enkel op tafel als de kat van huis is ?  Is dat geen geval van uitsluiting ?  

Ik wens jullie en onszelf een goede nachtrust . Na shledanou !