|
Alvorens de eigenlijke fietstocht aan te vatten wil ik jullie toch nog één episode uit het oorlogsverslag van vader toelichten. Daarbij wil ik focussen op de figuur van Marcel Van Rossem, dorpsgenoot van vader, dus Mollemnaar. Marcel redde hem van een gewisse dood toen ze na hevige gevechten in de buurt van Zhytomir het bevel kregen zich terug te trekken uit de voorste linies. Ik citeer vader Juul : "Omdat het onmogelijk was de wagens te gebruiken waren we genoodzaakt de lange weg terug te voet af te leggen. Daarbij werd ik door mijn dorpsgenoot van een gewisse dood gered. Aan het goederenstation van Schuduow gekomen waren we allen zo vermoeid dat verschillende kameraden langs de baan in slaap vielen en zo in Russische handen terechtkwamen. Ook ik was in slaap gevallen. Ik werd door de inzittenden van de laatste personenwagen van de brigade opgemerkt, in de slootkant liggend met de driepikkel op de rug. De lange Van Rossem heeft me wakker geschud en meegenomen naar een volgend dorp."
Wij hebben Marcel goed gekend. Hij en zijn lieve vrouw Leopoldine waren vrienden aan huis. Het was echter pas toen ik het verslag van vader las dat ik besefte welke rol hij gespeeld in vaders en ons leven gespeeld had. Door vader te redden heeft hij immers ons bestaan verzekerd... een bizarre gedachte. De soldaten die in de handen van de Russen vielen werden soms geëxecuteerd, soms gruwelijk gefolterd.... Wij vonden Marcel altijd een grappig iemand : een heel lange, knokige man die altijd een das droeg en zichzelf "een bloem met een lange steel" noemde. Ik zag hem de laatste keer op de begrafenis van vader in november 2011. Hij bezorgde ons een 'kippevelmoment' toen hij bij de begroeting van de kist een soort 'lamentatio' begon, in de trant van : "Juul, nu laat ook jij me in de steek... wat moet er nu van mij geworden..?" We stonden alle vijf aan de grond genageld en wisten niet hoe te reageren... Bij mijn weten leeft Marcel nog, hij moet een stuk in de 90 zijn. In gedachten hoor ik hem het lied 'Alte Kameraden' zingen...
Op de foto van zeer slechte kwaliteit zie je Marcel (links op de foto) en vader tijdens hun opleiding in de steppe van Zhytomir, krijgshaftig nog, maar onwetend over wat hen nog boven het hoofd hing.
|
