Druk oponderstaande knop om een berichtje achter te laten in mijn gastenboek
31-07-2018
Paarden
Wegens moeilijk aan hooi geraken (ondertussen hebben we toch al 60 baaltjes), staan de paarden op een stuk land van ongeveer 300m op 700m.De eigenaar heeft ondertussen al heel wat onkruid gewied zodat we al een iets beter zicht hebben. Maar de paarden vinden, is niet altijd even simpel. Als we er 1 of 2 kunnen vinden, kunnen we tenminste al op zoek te paard. Altijd spannend vooral als je ze nodig hebt voor een strandrit (nog steeds de belangrijkste bron van inkomsten). Al 2 keer gebeurd dat we paard te weinig vinden om met 2 begeleiders te kunnen gaan. Zo viel Ellen haar eerste rit naar het strand in het water
Paarden beginnen er terug wat beter uit te zien. Zo dik als op de ranch zullen ze nooit worden. Maar ik denk dat dit zelfs gezonder is.
En paarden tellen, is precies ook al moeilijk. "We hebben er genoeg." "Nee toch niet!" " Nog eens tellen."
Zaterdagmorgen is het altijd paardenactiviteit voor gehandicapte kinderen. Weer een nieuw kindje en geweldige Moises! (foto's op Fb)
Zaterdagavond is uit eten gaan avond. Voor de eerste keer in gezellige restaurant op strand gaan eten; iets duurder dan de andere (lees 20 ipv 10 dollar). Drinken is daar niet te betalen (8 dollar voor een limonade) maar dat is geen probleem daar wij altijd het gratis "tapped water" nemen. In heel Costa Rica is water van de kraan drinkbaar. We genieten daar ook van een prachtige zonsondergang.
Zondag zijn we weer eens flink in de opruim geschoten. Metaal
sorteren, plastiek bij elkaar en slecht hout en andere opstookbare zaken
in vlammen doen opgaan! Goed dat ons vader ons leerde hoe "vuurke
stook" te doen. En hier mag dat allemaal.
Maandagmorgen is boodschappentijd (ondertussen zijn we nog maar met 3 - Ellen, ikke en Vicki). Terwijl wij boodschappen doen, wordt de van, van binnen en van buiten onder handen genomen door "lava car".
Maandagmiddag halen we autobanden en verf om een "wensput" te maken voor op het terrein van de paardenactiviteiten.
's Avonds ga ik mee naar de Engelse les.
Dinsdagmorgen gaat Ellen met Vicki mee naar Santa Cruz (Vicki moet nog maar eens naar de rechtbank). Ellen kuiert door het standje terwijl ik hier meynen nikkel zit af te draaien
Bij terugkomst vindt Vicki dat het weer is voor ons om naar strand te gaan; dat moet ze geen 2 keer zeggen.
's Avonds krijgen de daklozen heuse hamburgers voorgeschoteld!
En morgen, joepie, gaan Ellen en ik 2 dagen naar Rio Celste Hideway (een chique resort) even uitblazen en in de jacuzzi het vuil van onze handen en voeten laten weken!
Gisteren dus naar gerechtshof geweest. De pro-deo advocaat was best ne knappe vent! Zijn armen sprongen bijna uit zijn mouwen en hij liep zoals John Travolta (in Grease). Zijn Engels was nie alles (maar beter als mijn Spaans). Een vriendin van Vicki die ook geregeld op de farm komt helpen was er ook bij. Hij wilde van ons beiden ons verhaal; hoe verloopt alles op de farm? Kunnen jullie weg wanneer je maar wil? Hij vertelde ons wat we zeker moesten zeggen en wat niet. Dan zou onze getuigenis aanhoord worden en genoteerd MAAR de vertaler was niet aanwezig! Dus terugkomen volgende week(maar ik moet niet terug mee omdat de zaak waarschijnlijk jaar zal duren en ik dan niet meer hier ben). Zo'n tijdverlies, benzinekosten! En dat omdat iemand het nodig vindt valse beschuldigingen te uiten! Maar allé was weer eens wat anders.
Vandaag de gerepareerde van weer opgehaald én betaald; viel mee. Nu hebben we tenminste een auto om wat zaken te gaan bezoeken. Hopelijk lukt dat want vanaf morgen zijn Ellen en ik de enige vrijwilligers!
Nog onverwacht een paardenrit vandaag. Daar Ellen met de groep die 2 maal kwam helpen deze week mee gaat ziplinen, moet ik op men eentje drie paarden halen. Alle materiaal in de van; eten, halsters en zadel en hopen dat de paarden vooraan staan want gaan zoeken is zo goed als onbegonnen werk. Gelukkig staan ze vlak bij de ingang. Van binnengereden, paarden geroepen, eten verdeeld op 13 plekjes en dan 3 paarden vangen en 1 daarvan opzadelen. En dan snel terwijl de andere paarden nog aan het eten zijn met die 3 paarden door de pinnekesdraadpoort. OEF allemaal gelukt. Op naar de farm.
Gisteravond brak op een plaats achter het vrijwilligershuisje de waterleiding. Dat wil zeggen hoofdkraan afsluiten en niet douchen
Vanmorgen eerste werk (vrije dag?) proberen de waterleiding te herstellen. Dat lukte dus niet echt want kort nadat waterleiding werd opengezet, sprong het weer uiteen (wat ik al voorspeld had). Dan later op de dag dat stuk maar afgesloten (toilet in huisje kunnen we nu niet meer gebruiken maar dat marcheerde toch al niet goed). Lekt nog een heel klein beetje; morgen nog even stukje Teflon ertussen.
Nog veel erger; Vicki kreeg vanmorgen een oproepingsbrief om voor de rechtbank te verschijnen. Een ex-vrijwilliger beschuldigt haar van uitbuiting van mensen!!!
Binnen de 24uur moet ze zich aanbieden en de brief stond op gisteren gedateerd! Gelukkig mag ze de auto van een vriendin gebruiken want de van staat in de garage en de truck houdt het meestal maar 15 min. vol en moet dan afkoelen. Half uur geleden bericht gekregen dat ze beschuldigd wordt van mensenhandel of houden van slaven??? Ze moet morgenvroeg terug en ik moet mee (om te getuigen veronderstel ik). Wat een avontuur; een andere soort storm!
Ellen had vandaag wel een super-dag daar ze de eerste keer is meegegaan met de paarden. Ze vindt het geweldig; tocht door de jungle naar het strand (onderweg apen gezien).
De dag begon erg vroeg; om 1.00 begonnen apen tegen elkaar te brullen! Probeer dan maar eens te slapen. En tegen de morgen hoorde ik het keihard regenen; dat brengt herinneringen naar boven
Gelukkig stopte het met regenen na het ontbijt. Ellen moest vanmorgen werken. Eerste werk was van een hoop afval vanaf geraken (vuilkar komt niet tot hier).
De apen bleven tot een stuk in de middag brullen; blijkbaar was het een territoriumstrijd.
Tegen 14.00 zijn we vertrokken voor een fietstochtje. Op zoek naar nieuwe slippers want die van mij hebben hun geest gegeven. Ellen wou ook naar de kapper. Bee, een man die geregeld op de farm werkt (klusjes), heeft een winkel, is kapper en vandaag hoorde ik dat hij ook nog voor taxi speelt. Bezige Bee
Dan op zoek naar een winkel die nieuwe handvaten heeft voor men fiets. Na wat rondvragen, komen we bij de plaatselijke fietsenmaker terecht. Zalig vriendelijke mens; ook ineens banden laten oppompen. De lampjes die Vicki wou voor haar make-up spiegel zijn nergens te vinden. Nog wat koekjes en Nutella (pokke duur) gekocht en dan weer naar de farm. Amai wat fiets dat goed met zo'n goed opgepompte banden.
Toen ik vanavond ging douchen, zat er een prachtige nachtvlinder in de badkamer.
De overburen van Bee; vrouw van 32 met 7 kinderen!
Ongeveer 2 maanden geleden startte de farm met gratis paardentherapie voor kinderen met een beperking; een prachtig project. Omdat het hier op de moment nog vakantie is, waren er vandaag 14 juli maar 2 kinderen. Moises, 4 jaar oud komt bijna wekelijks. Een geweldig guitig ventje. Hij straalt als hij op Silver zit en vindt de oefeningen geweldig.
Brian, is 18 jaar en komt voor de eerste keer. Hij heeft een spierziekte en is mentaal ook achter. Ik zou niet kunnen zeggen of hij van het ritje genoot maar volgens zijn mama wel. Ze willen in elk geval nog terug komen.
Omdat er op de moment zo goed als geen hooi te vinden is, huurt de farm een stuk land met hier en daar wat gras op. Ze kunnen in elk geval heel de dag knabbelen. Maar 1keer per dag worden ze nog bijgevoerd. We proberen de 13 paarden nu te leren als ze op de hoorn horen, er eten is. Het stuk waar ze op staan is immers geschat 300m op 700 m met heel wat bomen. Vooral een probleem als je een strandrit hebt en de paarden moet gaan zoeken! Maar ze beginnen te reageren. 13 paarden proberen zo snel mogelijk te voorzien van een emmertje; niet simpel. Blij met een stick op zo'n moment.
En gezellig dat dat is; de truck valt stilt en dan moet je hem 10 min. laten afkoelen.Ver rijden is er dus niet meer bij.
De remmen (denken we) van de van doen raar! Hopelijk trappen we er niet door. En als je de airco vergeet af te zetten, is de batterij plat (ook vandaag). Dat kunnen wij vrouwen al zelf (vooral Ellen). Spijtig genoeg is een goede en vooral betrouwbare technieker vinden hier niet eenvoudig. En wat zal het kosten? Ellen en ik hebben al voorgesteld om mee de kosten van de van te dragen daar dit de auto is waarmee we hier in de buurt zaken zouden gaan bezoeken. Als we een auto moeten huren, kost dat ook veel. Dus kunnen we beter 2 vliegen in 1 klap slaan! Wij een auto en Vicki geholpen. Hopelijk vinden we een mechanieker en wordt de auto snel hersteld; spannend zo rondrijden in een auto die het elk moment kan opgeven.
Vandaag kwam Warner langs; een tico die hier vroeger als vrijwilliger hielp en getrouwd is met een vrijwilligster die hier was uit Amerika.
Hij bezorgde de farm de Mariola bijen; piepkleine bijen die niet steken en heilzame honing produceren. We gebruiken deze honing om brandwonden te behandelen.
Hij liet ons de zalige honing proeven nadat hij ons in de maling nam en ons eerst de "kaka" had voorgeschoteld.
Elke dinsdagavond om 19.00 brengen we een stevige soep (deze keer was het chili) naar de daklozen. opkomst varieert van 2 tot 15.
Elke zaterdag kunnen kinderen met een beperking profiteren van de gratis Equine therapie. Een zalig project. Daar het 2 weken vakantie is in Costa Rica, komt er slechts 1 kindje opdagen. Zo mooi om te zien. En dat lachend gezichtje; zalig!
Vandaag gestart met de paarden te trainen; komen als we op een hoorn blazen.
Paarden staan op de moment op een groot domein met tussen veel groen ook wat gras. Het is momenteel een ramp om hooi te vinden in Costa Rica (naweeën van de storm) en Vicki moest dus op zoek gaan naar een alternatief. Ze huurt nu een groot domein dat grenst aan de farm. Ondanks dat moeten de paarden nog bijgevoerd worden (ze waren enorm afgevallen). Vandaar het trainen. Eerste dag lukt vrij goed; we vinden de paarden vrij snel en bij het horen van voedsel in de emmer komen ze af. Maar 13 paarden voeren op een domein is niet zo simpel; vooral omdat ze niet echt gemanierd zijn.
De 3 dagen erna loopt het wat moeilijker (om niet te zeggen - loopt niet); we kunnen de paarden niet vinden (zo groot). Dinsdag 10 en woensdag 11 lukt het weer.
Om 04.30 bed uit om te vertrekken richting Roosendaal. Daar nemen we de trein richting Schiphol. Vlotte check-in (toch altijd wat spannend - weegt men valies niet te zwaar?), om 11.10 vertrekken we richting Houston, een vlucht van 10 uur. Beetje geslapen. We landen om 14.30 plaatselijke tijd en rond 17.30 wordt de reis verder gezet naar Liberia. Daar staat Vicki ons op te wachten. Precies niet weg geweest; alles voelt erg vertrouwd.
Ellen en Vicki maken kennis en het ziet er naar uit dat ook die 2 wel met elkaar zullen kunnen opschieten. Ons bed is gedekt bij aankomst. Veel slapen doe ik echter niet; weer even wennen.
Weer naar The Monkey Farm 3 juli 2018 (samen met Ellen)
Samen een storm doorstaan, smeedt toch een bepaalde band. Vicki is meer geworden dan "de baas" van de farm. Gedurende het half jaar dat ik in België was weer heel wat geld ingezameld en gestort.
Hieronder de mail die ik vorige week ontving
You have no idea
how much that money is helping us!Because
of the rain last year, no one was able to cut hay, so
as you know, we couldnt get any. Then at the of
the dry season, we got the best hay I had ever seen in Costa Rica. It
lasted a couple deliveries and then the quality of the hay went down and
down. Then it got scarce, so the price got more than double, but we had to pay it. Then the hay was
gone completely. No one in the country has hay right now. Our
vet told us to feed them rice straw and not knowing what to do, we got some
delivered. They ate it, but kept losing weight. Our vet said that
is what he is feeding his horses, as
its better than nothing. No one had pastures yet because it hadnt rained enough. So we fed the
rice hay along with their normal grain
and corn, but they kept losing weight. Finally, out of desperation, I ordered alfalfa mix pellets imported from
Spain. This stopped the weight
loss, but it cost a fortune every week! Finally, just a few days ago, on the 15th, I convinced our
neighbor in the fairy pasture that Jana
and I went in, to let us rent it. So, finally they have some
grass. Paying for that expensive alfalfa
from Spain was really breaking the bank,
so the donations are greatly
appreciated! Please let everyone know. We are still experiencing the effects of the last rainy season when no
one could cut their hay. It caused everyone to run out of hay very
quickly. I
cant wait until you get here. Counting the days! Vicki
IEDEREEN DIE DONEERDE OF IETS KOCHT; DANK JE WEL!
De komende weken kan je volgen wat er allemaal gebeurt op The Monkey farm. Berichtje in het gastenboek? JA, graag.
Reeds de 2de dag bij onze aankomst in Belize zie ik in "onze" tuin ineens een iguana en beetje verder nog 1. En dan zie ik beetje verder achter onze cabana vlak tegen de draad een "iets" groter exemplaar! WOW!
Naar aanleiding hiervan besluiten we om zeker het iguana rescue center een bezoekje te brengen; eens iets anders dan monkey rescue center!
Het rescue center is gelegen in de tuin van een (chique) hotel. We worden ontvangen door een vriendelijke kerel die meteen geïnteresseerd is in meynen dochter (arré lap, ons vader zou zeggen dat ik wat moesoepoeri moet strooien - heb al heel wat van dat poeder nodig gehad tijdens deze trip trouwens!)
Meer uitleg bij de foto's
Onze cabana; rechts zaten de iguana's (kleine) en links achter de grote! In het opvangcenter leerden we dat ze in harem leven (1 mannetje met meerdere vrouwtjes) Dit zijn dus vrouwtjes En dit is een mannetje! Een schoonheid toch? De draad die je ziet is gewoon einde van terrein hotel; even later kroop hij de boom in en weg was hij! Dit exemplaar is in rescue center; binnengebracht nadat mensen hem met machete hadden bewerkt.
Kans is klein dat hij kan gered worden. Ligt in warm water met geneesmiddelen.
Iguana's worden door mensen ook gedood om op te eten (hoewel dat verboden is - maar als huisdier houden is ook verboden!) Dit exemplaar leeft al 2 jaar in opvangcentrum. Zal nooit vrijgelaten worden. Is misvormd doordat hij als huisdier werd gehouden en onvoldoende zon kreeg! Zal spijtig genoeg volgend jaar spuitje krijgen daar door misvorming de beenderen zijn ingewanden gaan doorboren.
Samen opwarmen in de zon! De aaibaarheidsfactor ligt iets lager dan bij de babyaapjes!
Deze zat gewoon in de bomen rond de "kooi"! Op zoek naar vrouwtjes?
Elke morgen rijden we naar het dorp om daar voedselresten op te pikken voor de kippen en de varkens. Zo krijgen we bij een brouwerij van bier de rest van het graan, bij een locaal restaurant de etensresten en bij een locale visverkoper de ingewanden (katten en hond) en graten met restjes vis aan (voor de kippen). Bij de visboer krijgen we echter ook koppen die we wel meenemen (want je kan de man niet vragen voor ons te selecteren) en dan aan de gieren in het bos voederen! Elke dinsdagavond rijden we ook naar Coco om daar de daklozen een warme kop soep met veel groenten, rijst en kip aan te bieden. Ze kennen dit goed en staat ons tegen 19 al op te wachten. De soep hebben we dan 's morgens vers gemaakt. De opkomst varieert elke week; tussen de 4 en 20.
Coco - op de moment al zoveel drukker als begin oktober! Voedseloverschot oppikken - lege emmer wisselen voor volle! Bij de visboer! Omar (Jana kreeg van hem zelfs gratis vis voor ons - en lekker hoor) neemt de overschotten. De weg naar "huis" Het verkeer op de weg De "dirty road" naar de farm - door de locale bevolking (andere kant van de heuvel is beton en loopt door de "rijke" buurt! (inwijkelingen) Onze private weg naar de farm Bij aankomst krijgt Risky haar deel van de vissen. De daklozen soep geven. Vicki (geel) , 3 vrijwilligers, en Aaron op de truck!
Het leven zoals het was op de The Monkey Farm deel 1
Hier enkele foto's met wat uitleg om ons dagelijks leven gedurende 6 weken (de 3 weken na de storm waren niet echt normaal) duidelijk te maken. Maakte ook een filmpje maar dat krijg ik hier in Midden-Amerika niet opgeladen; zal dus voor later zijn!
De inkom van de farm De clinic voor meynen schoonmaak De clinic NA meynen schoonmaak Onze slaapkamer in de volunteerscabine Brandweer bracht babyaapje binnen - achterpoten en staart volledig verlamd Verplichte rust omdat Bella (enkele maanden geleden volledig verbrand binnengebracht) moet rusten. Abu dag na binnenbrengen, geitenmelk geven (beste vervanging voor moedermelk) Zicht op kippen-, kalkoenenren Risky die geniet van het zonnetje (gaat ook zo liggen als ze aandacht wil) De geiten die na de storm nog steeds niet terug binnen een omheining zitten (en vloeken dat we daarop deden) De keuken van de vrijwilligers De geiten vertrekken voor een wandeling (joepie!) Papaya's klaar om gegeten te worden Schapen lopen ook nog los maar zijn veel minder hinderlijk dan de geiten 1 van de 2 rammen; niet minder horny na het verlies van 1 hoorn Boe de prachtige kat die erg veel miauwt! Fietsen voor vrijwilligers Jana met haar papa aan het bellen in gezelschap van haar dikke vriendin!
Nog enkele sfeerbeelden. Elke dag begon met het proper maken van de pad (lees "kak" opscheppen van die geiten die loslopen), dieren voederen en hokken proper maken, bij verschillende restaurants langsgaan om voedseloverschotten op te pikken voor de dieren en dan werken aan andere zaken (herstellen van hekken - hoofdjob na de storm dan toch, clinic opruimen en schilderen, nieuwe wegwijzers schilderen en ophangen, pad aanleggen, douche volunteers opfrissen, ...)
Foto's om naar Pavo te zenden om te bedanken voor het schenken van de scheppen die in Costa Rica niet te vinden zijn!
Jana met Mango - haar lieveling De varkens - man wat hebben we ons aan deze beesten geërgerd; vooral na de storm (toen 1 ervan ons zelf aanviel) Familie wilde apen waar een aantal van de geredde apen bij leven en die geregeld de farm passeren In de slaapkamer 1 van eerste dagen; oepsie gevaarlijk of niet? Niet; dus rustig laten leven! Tweeling geboren en mama schaap heeft problemen met melk geven - dus voederen met geitenmelk!
Het witte schaapje hebben we spijtig genoeg verloren Ook het testen van eventueel nieuwe paarden hoort bij de job. Bonfire (om heel veel rommel op te stoken) met marshmallows!
 "Laughing"){kind=icon}
 "Sad"){kind=icon}
 "Razz"){kind=icon}
