Geachte heren ministers, onder het mom van ‘eerlijke fiscaliteit’, ‘de sterkste schouders moeten de zwaarste lasten torsen’ en ‘de spaarcenten moeten geactiveerd’, hebben jullie besloten een taks op de effectenrekeningen in te voeren vanaf 500.000 euro (1.000.000 voor gezinnen).

Graag had ik een antwoord gekregen op volgende vragen:

1. U wil het geld van de spaarboekjes naar de economie zien gaan. Dit betekent m.i. dat dit geld naar bedrijfsobligaties of effecten gaat. Denkt u niet dat juist een taks op de effectenrekeningen de noeste spaarder kan afschrikken om de stap te zetten?
2. Nu al zijn 1/5 van de appartementen en huizen eigendom van investeerders. Vreest u niet dat de taks op de effectenrekening mensen zal aanzetten nog meer te investeren in het fiscaal gunstige vastgoed en zo de vastgoedprijzen nog hoger zullen komen te liggen, waardoor het voor de minder kapitaalkrachtigen nog moeilijker wordt om zich een eigen huis of appartement te kunnen aanschaffen?
3. Is het verschil tussen rijk en niet rijk zijn slechts 1 euro, want dit is het verschil tussen een taks of geen taks op de effectenrekening?
4. Zijn de bezitters van 10 huizen met elk een gemiddelde waarde van 300.000 euro niet rijk en iemand met een aantal obligaties ter waarde van 500.000 euro dat wel?
5. En een specifieke vraag aan het adres van vicepremier De Croo, die enige tijd terug als justificatie voor de taks op de effectenrekeningen stelde, dat iemand die over een effectenrekening van die omvang beschikt, ook nog wel enkele huizen en/of appartementen heeft en dus de taks zeer gemakkelijk kan dragen. Heeft meneer de minister deze uitlating gedaan op basis van een grondig onderzoek?
6. En tot slot: wat is het verschil tussen een belegger/aandeelhouder die met enkele effecten deelneemt aan een economische activiteit en een groot-investeerder die zijn investeringen (deelnames/effecten) onderbrengt in een holding, waar de eerste bij slechte beursresultaten het verlies slikt en de laatste dit als kost recupereert via de belastingen?
7. Er moet geen taks worden betaald op niet-beursgenoteerde aandelen. Dit betekent volgens mij dat de groot-investeerders (participanten in Waterland, Verlinvest, NPM, Cobepa) en superrijken (zoals Coucke met Pairi Daiza) die een bedrijf van de beurs halen, niet onderworpen worden aan enige rijkentaks. Hebben dezen dan geen sterke schouders heeft en moeten die ontzien worden?

Ik ben maar een simpele burger, die zich deze vragen stelt. Ik ben er van overtuigd dat onze eminenties bij de uitwerking van hun begrotingsvoorstellen zich al deze vragen hebben gesteld en voor alle een gedegen antwoord hebben.

Graag had ik deze antwoorden vernomen.

Dank bij voorbaat.