Knippen, zei ze. Maar eigenlijk bedoelde ze snijden. Tenminste, zo heb ik het begrepen. Ik wil niet snijden. Wie wil er nu zijn arm of been afsnijden, laat staan zijn hart eruit snijden. Hoeveel bloed moet daar niet gepaard mee gaan? Wat moet je trouwens met dat kloppende orgaan dat je in je handen houdt? Kijken naar de trillingen? Weggooien? In iemand anders handen duwen? Laten vallen? In een doosje opbergen?
Misschien bedoelde ze de navelstreng. Mijn onkunde blijft dezelfde.