Tja， ik probeer ondertussen al een half uur fotos toe te voegen en het wil maar
niet lukken。Dus stuur ik er maar enkele. Stom dat die fotos niet willen，onze tijd
is bijna. Meer foto's zal
niet lukken. Misschien volgende keer.
Het is gedaan! De cursus is afgelopen, we hebben allemaal ons certificaat gekregen. We zijn daarstraks gaan eten met de twee leerkrachten en het meisje op kantoor. Een paar dagen eerder hadden we een fotoshoot gehouden en een van die foto's hebben we twee keer laten afdrukken om aan de twee laoshi's te geven. Op de achterkant hebben we allemaal een woordje chinees geschreven. Dat hebben we vandaag afgegeven samen met een bloempje en we hebben ze uitgenodigd om voor de laatste keer met de hele groep (of wat er nog van overschoot want de kazachiers waren al weg en onze Japanse vriend is ook plots vertrokken, hopelijk is er niets ergs gebeurd) te gaan eten. De sfeer was heel goed, het was een heel gezellig laatste dag. Morgen gaan we nog iets in de buurt van Xi'an bezoeken, zondag nemen we de trein richting Shanghai. Iedereen waarschuwt ons al dat het daar heel druk is, tja, we hebben inderdaad weer geen treinticket kunnen bemachtigen. Het is daar nog warmer dan hier, met andere woorden, het wordt afzien. Maar ook genieten. We zullen nu niet meer op dezelfde plaats zitten dus het wordt een heel andere manier van dingen aanpakken maar daarom zeker niet minder leuk. Ik ben benieuwd...
Niet verbaasd zijn als er niets meer op de blog komt, of toch veel minder. Vanaf nu is het niet meer zeker wanneer en of we nog in de buurt van een computer komen. Maar kom toch maar eens af en toe piepen, wie weet...
Mijn blog loopt een beetje voor op de foto's maar ja, daar valt niets aan te
doen. Deze foto's staan op stick, die van dit weekend nog niet en het is soms
heel moeilijk om ze op stick te krijgen in een internetcafe. De dingen zijn hier
echt niet goed. De helft van de tijd wordt de stick niet gelezen. Maar we moeten
het er mee doen. Ik heb gehoord dat er in het westen van China nogal wat
aarbevingen en modderstromen zijn. Maak u niet ongerust. Hier is het alleen
dodelijk warm maar regen of modder hebben we de laatste week niet meer
gezien.
campus
Ingang campus
Campus
Onze klas kalligrafie
Studieparkje campus
Chinees marktje - Xi'an
Chinese klerenwinke
Een weg banen op het loopveld en de appel willen redden van de beesten
Aangezien ons plan voor dit weekend een beetje in het water was gevallen door de treintickets, moesten we dus iets anders verzinnen om te gaan bezoeken. Er staat op onze kaart rechtsonder onze campus twee grote groene vlekken met in elk een meer. De taichi-peet had ons verteld dat we daar zeker naartoe moesten gaan, heel interessant, heel leuk. Het was maar 10 minuutjes wandelen. Eventjes later vertelde onze japanse vriend (die ondertussen al naar huis is vertrokken en we hebben geen afscheid kunnen nemen) dat hij er al was geweest en het was ongeveer een half uurtje wandelen. Oke, goed, dat het 10 minuutjes was dat geloofden we toch niet. Uiteindelijk deden we het in anderhalf uur. Natuurlijk zijn wij ook zo idioot om op het heetst van de dag te vertrekken maar als we dat niet doen, dan krijgen we toch ook niets gedaan. Om er te geraken, moesten we door een pas aangelegd park met allemaal gymnastiektuigen en speeltuigen voor kinderen. Er kwam een stem uit zwarte paaltjes in de grond waarschijnlijk om uitleg te geven. Er was zelfs een Chinees die een leeg flesje opraapte om het een beetje verder in de vuilbak te gooien, maakt dat mee. Toen we uiteindelijk aan het meer kwamen, was iedereen nat van het zweet en natuurlijk moesten wij de dag uitkiezen om naar het meer te gaan wanneer alle elektriciteit daar was uitgevallen en er dus in geen velden of wegen koel drinken te vinden was. Dan maar een flesje lauw water. Aan de rand van het water hebben we in het gras een uurtje gerust, wat gebabbeld, zelfs een heel klein beetje gestudeerd. Na een uurtje hebben we onze tocht rond het meer vervat. Het was al minder warm dus dat maakt het ook interessanter om te wandelen. Er waren op enkele plaatsen stenen rotsen in het water waar je moest oversteken, lekker fris. De tweede groene plek op de kaart was een themapark. Daar mochten we niet in zonder te betalen dus zijn we er maar rond gegaan. Uiteindelijk kwamen we weer uit bij de grote pagode van de wilde gans. Coraline was iets eerder vertrokken want ze had een skype-afspraak met haar vriend. Wij zijn nog eventjes gebleven waarbij ik bijna een baby in mijn handen gedrukt kreeg om ermee op de foto te staan. Gelukkig kwam Federica mij te hulp en heeft zij geposeerd voor de foto. Deze baby had gelukkig een pamper aan maar de meeste hebben een snelschijter aan, een broekje met een gat erin maar dan weet je natuurlijk nooit wanneer het gebeurt.
Ce dimanche, on est alle visiter la grande mosquee de Xi'an. Tres interessant, malheureusement un peu trop de touristes. On n'a entendu que des langues europeennes: francais, italien, espagnol... La mosquee se trouve au milieu d'une sorte de souk avec des petits magazins pleins de souvenirs. On a pu excercer nos talents de reduire le prix. Tout de suite quand on parle chinois, le prix est deja reduit, puis il faut essayer d'aller le plus bas possible. C'est vraiment un art. Sofie a trouve un trèfles à quatre feuilles et elle l'a tout de suite donne a Coraline qui pouvait utiliser un peu de bonne chance. Quand elle est arrive a Xi'an, on l'a vole son portefeuille. Heureusement, on l'a retrouve moins l'argent evidemment mais elle avait bloque les cartes bancaires et elle ne pouvait plus rien payer. Maintenant, elle a recu ses cartes alors elle peut vivre normalement de nouveau (un moment donne, elle avait encore 3 yuan pour manger). Mais le temps de midi, avant faire la visite a la mosquee, elle se brule a la soupe. Ici, tous les repas sont fait avec de l'eau bouillant et elle avait renverse son assiette de soupe. Elle a du voir un medecin. Parle de malchance!
campus
Ingang campus
