Vijf uur in de namiddag. Ik schroef mijn fles arak terug dicht als Hilde een voornemen lanceert om nog eens te stranden aan zee. Hier vlakbij Lotus House. Haar ideeen bleken al meermaals heel succesvol. Ik ruil mijn aperitief rijstbrandewijn voor een slok brak zeewater en trek de snorkelbril over mijn hoofd. Na enkele slagen crawl en wat zoekwerk zuip ik van de onderwaterfles aan het zeebanket van verse vis. Terugpeddelen nu, langzaam aan want tegen de sterke stroom. Hilde staat al opgewonden te springen in de branding met haar rok half nat. Sapristie... Ik heb net een voorbijzwemmende schildpad gemist ! We blijven lange tijd samen op uitkijk. Daar komt hij weer even boven om adem te happen... Ik spring terug in zee die richting uit. En ja, vlakbij duikt het geelgroene hoofdje weer op als een periscoop. In zijn zwart oogje lees ik kippevellend de vraag wat ik hier in godsnaam kom doen. Straks eieren leggen op het strand zoals jij, schuddebol ik het zout uit mijn natte haren...