De voorbije dagen kenmerkten zich door een windstilte. Een guesthouse zonder wi-fi. Een internetcafe dat vroegtijdig sluit. En een dag later een verjaardagsfeestje heeft voor de dochter... Bijgevolg een verkeerde volgorde van dagverslagen, fotookes apart verzonden,...Heel wat potverdommekes rollen uit mijn paternoster van ongeduld en tandengeknars op de grond... Op onze rustdag enkele plensbuien. Een goede timing, toch ? Een middagmaaltje met pindakaas uit onze Belgische voorraad :- Waarom noemen ze dat pinda kaas ?- Tja, dat moet je aan de Nederlanders vragen, liefste.- Ze zouden dat beter pinda pasta noemen.- Jij zou pas een slimme Hollander zijn ! Op de terugweg fladdert een klein bolleke watten met lang bekje op bovenhangend elektriciteitsnetwerk. Waaw. Een kolibrie. Als enkele muzieknoten op een toonladder... Dat is geleden van Sint-Maarten op de Caraiben dat we een honingvogeltje zagen ! De uitbater van ons guesthouse verwent ons met vers versneden stukken onwelriekend fruit bestrooid met peper : een soort grote lichi met grote pitbollen. Ondanks de geur toch ontzettend sappig en smaakvol. Op de laatste avond in dit heilig stadje komt Charlie ook weer gedag zeggen. De superspin kruipt over het gordijn... We zijn echter al wat bekeerd tot Boeddha en gunnen dit griezelig beesie nog een lekker lang leven !