Sporten is gezond. Om de conditie te onderhouden ga ik 10 km draven langs de spoorweg. Lopen in de tropen. Als onze Wout door het oerwoud, de getalenteerde neef met een schuif vol gouden herinneringen. Bij thuiskomst arriveren ook onze Amerikaanse buurjongens, die ontgoocheld terugkeren van Lipton's Seat. Te veel bewolking, wat bijgevolg onze vervroegde terugkeer van gisteren volledig verrechtvaardigt. In de vroege avond krijgen we een verrassing van formaat. De wifi ondersteuning in guesthouses is vaak enkel tijdelijk beschikbaar. Op Facebook presenteert Marlies een filmpje. De allereerste loopwedstrijd van onze kleindochter. Onze op haar geboortedag volbrachte kwart triatlon werpt zijn eerste vruchten af. Net voor ze 11 maanden oud wordt, staat Lore aan de startlijn. Ze zet zonder begeleiding aan, neemt zeven pasjes, kijkt achterom of mama kan volgen, en neigt dan neer op haar pamperkontje. Hierbij ontsnappen zachtjes twee luchtlagen die opstijgen als de tune van een wereldbekend energiedrankje : Red-blockx geeft je vleugels... !
Een zomerse zondag ontvouwt een wandelplan van 15 km. In de vroegte hangen nog mistsluiers, als uiteengerafelde stukken flanel, te druipen aan bomen, die als vreemde silhouetten de dageraad optrekken. We trekken richting Lipton's Seat. Deze Schot had fortuin gemaakt met een keten van kruidenierszaken en in 1890 koopt hij vijf geruineerde theeplantages op hier in de streek. Lipton is ook de uitvinder van de theezakjes. Zijn favoriete stek lag op een hoog uitkijkpunt van waaruit hij bij helder weer de Indische Oceaan kon zien aan zowel oost- als westkust van het eiland. Deze site wordt vandaag erg druk bezocht door toeristen. We lopen een kort stuk door een overblijfsel van cloud forest, regenwolkenwoud. Speelterrein voor onze gevederde vrienden. De zon parelt schitterend in de kruin van stokoude boom met rode bladeren. Dikke lianen gewikkeld rond zijn stam. Neef Jeroen, ervaren rugzakker met vooral Zuid-Amerikaanse roots, zou zich hier al onmiddellijk thuisvoelen. Het panorama strooit in een kwistige bui honderden heuvelkammen kriskrassend door elkaar als in een schetsboek met zachte potloodlijnen. Een glasgordijn verwazigt naar de einder toe de vlaktes zodat de wereldzee, beneveld van grijsheid, onzichtbaar weggedoken is onder een laken van hemelkleuren. Net voor de oude theefabriek draaien we terug. Later zal blijken dat we het bij het rechte eind hadden. Aan een beekje wassen enkele oogsters een voorraad witte rapen. Ginds in de hoogte deppen theepluksters met fluorescerend kleuren fonkelende spatten op de heel erg steile helling. Terug in Haputale kopen we twee grote kroketten in een papieren zakje van een oude schooltoets. Engels dictee in kinderschrift : do you have pen, do you have rouppee ? Een stevige eigenbereide Vlaamse koude schotel sluit de tocht lekker af.
