Op 22 januari, om 22u 's avonds, zou ons vliegtuig richting Kuala Lumpur vertrekken. Dus om iedereen zo goedkoop mogelijk op de luchthaven te krijgen, liet ik mijn scooter achter in Ubud, zodat Regi en Lisa daarmee tot in Denpasar zouden geraken, en bracht Komang met met de auto, al mijn gerief en Regi's backpack richting Nicky's.
Daar aangekomen had ik nog een kleine 2,5 uur voordat ik richting luchthaven moest vertrekken, en Nicky was nog aan het werken.
Dus besloten ik en Koming om eens zot te doen en Nicky te verrassen: we zijn verf gaan kopen en zijn als zotten haar kamer beginnen verven. Na het verven hebben we de tekeningen van de kinderen nog tegen de muur gehangen, haar kamer gekuist en dan gedaan alsof er niets gebeurd was.
Toen Nicky thuis kwam was ze aangenaam verrast, wetende wat de deur op slot was en zij de enige is met een sleutel :) we zijn de dus de hele tijd door het raam gekropen :D
Daarna zijn we rechtstreeks richting luchthaven vertrokken waar Regi nog lekker awkward afscheid mocht nemen van Nicky en het vliegtuig op richting Kuala Lumpur.
Tegen 1.30u 's nachts landde ons vliegtuig dan in Kuala Lumpur en mochten we nog opzoek gaan naar een manier om in ons hostel te geraken. Wat bleek nu: de luchthaven is een dik uur verwijderd van de stad. Dus wij met een ferm overprijsde taxi richting Chinatown. Daar aangekomen heeft het ook nog eens een klein halfuur geduurd voor we dan onze hostel vonden. Dus al bij al, eens we in ons bed lagen was het weer al 4uur..
De volgende dag gebruikten we dan ook om een beetje uit te slapen en chinatown zelf te verkennen. En hier, het moet toch even vermeld worden, heeft Regi geshopt! Hij heeft schoenen en een ketting gekocht! Jawel, hij die altijd tegen shoppen was heeft geshopt! :)
De volgende dag trok Regi richting Botanic Gardens, en aangezien bij mij en Lisa de haren op onze rug rechtop gaan staan bij het horen van het woord 'Botanic Gardens', zijn wij met z'n tweetjes richting Jalan Bukit Bintang gewandeld om daar wat cultuur op te doen (;) na twee uur waren we de aziatische schlagers echter al beu gehoord en zijn we nog net niet naar buiten gerend om richting de Petronas Towers te wandelen. Zij waren we de moeite! Indrukwekkend.
Die avond hebben we dan Reggea Bar ontdekt die tegen al onze verwachtingen Leffe verkocht aan een redelijke prijs. Dit konden we dan ook niet laten liggen! Na 3 maanden Bintang was het verschil enorm. Dat Leffe'tje heeft ons beide zeer goed gesmaakt :)
Vrijdag was dan weer mijn laatste dag in KL, dus trokken we naar de Batu Caves. Dit was een hindu tempel gelegen in grotten. Eerst mocht je een kleine 300 trappen omhoog, voordat je de tempel te zien kreeg. Maar het was zeker wel de moeite.
Ook hier weer: prachtig.
Zeker dan die kleine aap-monstertjes die kokosnoten naar de mensen hun hoofd gooiden. Ik vond et persoonlijk hilarisch, maar ik kon aan Lisa's gezicht zien dat zij hier minder gelukkig mee was. :)
's Avonds zijn we dan de KL tower opgegaan, en dit was Wauw! Wij zaten boven de wolken, en in de verte ging de zon onder. En dan een regenboog zien vlak naast de Petronas Towers,... Heel mooi om zien. En we waren zowat de enige boven aangezien ze beneden mensen afraden naar boven te gaan met het regenweer. Het zicht zou niet zo mooi zijn; Duidelijk niet wetende dat wij ons boven de wolken zouden bevinden. Het was adembenemend!
En dan deze morgen (zaterdag) vertrokken Lisa en Regi al vroeg om nog snel de rest van Maleisië te verkennen, terwijl ik de shuttle richting luchthaven nam waar ik nu een kleine 6 uur niets beters te doen heb dan de blog te schijven... :)
Kuala lumpur was prachtig! De stad zelf deed me sterk denken aan Singapore, maar dan met minder regeltjes en minder proper. Maar zeker heel mooi! Zeker de rit op de monorail en de KL tower.
Een aanrader!
Aangekomen in Lombok hebben we eerst nog wat gediscussieerd over wat we nu exact wilden zien in Lombok, en na een lunch/discussie-pauze van ongeveer een tweetal uur, besloten we rond de vulkaan te rijden. Met andere woorden, wij bevonden ons in het westen van Lombok, en we zouden helemaal naar het oosten rijden en dan terug op amper 2 dagen. :)
De eerste dag was redelijk regenachtig, dus de rit was niet bepaald adembenemend (we zagen gewoonweg niets). Aangekomen in Tete Batu, homestay gezocht en nog een kleinigheidje gaan eten. Daar werden we dan herenigd met Kamilla en Tim (een Duitse vriend van haar die haar een bezoekje kwam brengen).
De volgende ochtend zijn we dan met z'n allen richting watervallen gereden. Dit was ADEMBENEMEND!! Prachtig gewoon. Niet in woorden te omschrijven :) de hele dag was eigenlijk adembenemend. Tijdens onze rit zijn we door de valleien gereden en zelfs een stukje door de jungle. Prachtig gewoon!
Tegen zonsondergang kwamen we dan op onze eindbestemming aan: de haven waar de volgende ochtend onze boot richting Gili Trawangan zou vertrekken.
Tussendoor hebben we uiteraard ook kerstmis gevierd met iedereen, en eens lekker decadent gedaan! Ik denk dat iedereen ongeveer een 200 000 rph heeft uitgeven, wat overeenkomt met een 18 Ã 19 euro :) decadentie alom! Regi was die avond ook mijn Secret Santa, en naar goede chiro/elisegewoonte krijg ik jaarlijks een overlevingspakketje. En dat was ook dit keer het geval: een als-je-langer-in-bali-blijft-overlevingspakket. Dit bevatte een offertempeltje, rijst (als offer), wierook, een tiara en een prinsessenkasteel :) Regi behandelde me graag als een 'little princes' dus vond hij dat ik de gepaste accessoires kon gebruiken :). Regi, je bent momenteel onderweg naar Cambodja, maar als je dit leest: merci ;) ook voor al de rest.
Zodus dat was Kerstmis...
Op 29 december kwam Nicky dan thuis van Hongkong, en ik als goede vriendin had aangeboden van haar te gaan oppikken van de luchthaven. Toen ze was geland en we richting scooters gingen, bleek haar (nieuwe) helm gepikt te zijn. Dus konden we niet anders dan een tussenstop te maken in Kuta, waar ze dan een helm kon lenen van een vriend.
Later, terugrijdend richting Gianyar (haar thuis), ben ik dan tegen de grond gegaan. We waren bijna thuis, en reden door de kleine kronkelweggetjes, toen er plots grint op de weg lag. Omdat het donker was, en het scherm van mijn helm vol krassen stond, heb ik die grint niet gezien en ben ik onderuit geschoven en nog wat verder gegleden. Mijn linker been had een nieuw vriendje gemaakt: de weg. Nu, dat alles zo goed als genezen is kan ik er eerlijk over zijn, mijn enkel was gewoon een diep zwart gat geworden, en mijn bovenbeen en mijn onderbeen misten beide serieuze stukken huid. Ik had niet veel zin om op het eerste beste vliegtuig richting België te zitten, dus heb ik het misschien naar sommige mensen geminimaliseerd :) sorry daarvoor :D maar nu is dus alles genezen, en kan ik met gemengde gevoelens zeggen dat ik de (trotse) eigenaar ben van 4 prachtige Bali-tattoo's. Ik heb ook meteen een nieuwe helm gekocht met een krasvrij-scherm, just in case...
Dusja, mijn nieuwjaar had dus beter gekund. De eerste dagen na mijn ongeval kon ik nog min of meer wandelen, dus ben ik met de anderen nieuwjaar gaan vieren in Seminyak, al zittende weliswaar. Maar het was wel indrukwekkend om duizenden mensen op het strand te zien en uren en uren lang vuurwerk te bewonderen.
Regi was met Nieuwjaar ook ziek, dus die heeft het ook 'kalmpjes' aan gedaan door nieuwjaar te vieren bij Ayumas' thuis met een, hoe kan het ook anders in Azië, karaoke.
De rest van de week heb ik voornamelijk in bed doorgebracht of in het ziekenhuis, om de wonden deftig te laten schoonmaken (ik wilde geen risico's nemen). En kreeg ik regelmatig bezoek van Nicky en Drew (een vriend van Nicky uit Singapore).
Na een kleine 2 Ã 3 weken was ik terug volledig mobiel en heb ik 4 avonden van de week voor Kuala Lumpur in Kuta doorgebracht: 1 om te vieren dat ik terug kon lopen, 1 om nieuwjaar opnieuw te doen, 1 om afscheid te nemen van Zora en 1 om Koming's verjaardag te vieren. Ik moet eerlijk zijn, ik heb Kuta nu wel gezien.
En bij deze, nog eens sorry Charly, ik had totaal niet door dat het al 20 januari was :s het weer brengt me regelmatig een beetje in de war :p
Voor de rest zijn we ook nog een weekendje naar Nusa lembongan geweest; een eilandje een uurtje van Bali. Hier is Regi eerst gaan duiken met Stefan, en dan later zijn we met z'n allen per scooter over het eiland gereden. Ik met Ninna en Tanja (twee nieuwe vrijwilligers) achterop en Regi met Stefan. Met drie op een scooter is hier niet zo moeilijk aangezien de wegen zo slecht zijn dat je hier echt niet sneller kan rijden dan 20km/u. Het eiland was ook weer stunning!
De prachtige stranden, de rotsen,... Mooi mooi mooi :)
En dat was onze (voornamelijk mijn) laatste maand op Bali in een notendop :)
Eindelijk.
