We moeten dinsdag terug naar de dokter gaan omdat ik een verkoudheid had gekregen. Maar ik voelde mij volledig uitgeput en mijn concentratie ging enorm achteruit. Doordat ik deze symptomen herkende van het klierkoorts voelde ik mij toch wat ongerust. Het bleek geen echte terugval van klierkoorts te zijn, maar ik ben gepakt door het griepvirus en in combinatie dat ik nog herstellende ben van klierkoorts maakt dat ik mij zo slecht voelde omdat ik al niet 100% was. Het gevolg was dat ik de rest van de week het rustig aan moest doen. Dus dat betekende dat er voor mij geen examens meer weggelegd waren. Dat vond ik enorm balen. Ik had 1,5 week keihard gewerkt aan de voorbereiding van mijn examen. Maar 2 dagen ervoor lijkt het dan dat ik voor niets gewerkt heb. Uiteraard is het werk niet verloren, ik heb mijn samenvatting wel voor het moment dat ik mijn examen kan afleggen. Maar het was een teleurstelling.
Gisteren ben ik dan nog even naar school geweest om alles in orde te maken, doktersattest afgeven enzovoorts. Daarnaast had ik ook nog een afspraak met een studietrajectbegeleider. Doordat ik moeilijkheden ervaarde met bepaalde opdrachten hebben we even bekeken hoe ik het anders kan aanpakken. Daarna hebben we mijn opdracht volledig uitgewerkt in een stappenplan. En dit stappenplan zal ik nu afwerken. Het geeft wel een stom gevoel als je als derdejaarsstudent niet aan een opdracht kan starten. Waardoor je vaak twijfelt om hulp te zoeken, maar ik heb de stap gezet! Omdat ik weet waar de problemen vandaan komen en het is niet zo dat ik niet wil, maar het gewoon op dit moment niet allemaal zelfstandig kan. Maar elke dag opnieuw staan we op en werken eraan dat mijn geheugen beter gaat functioneren en dat ik een betere concentratie krijg. Het is een enorme opluchting als je weet dat de hulp op school er is en dat ze je ook willen helpen. Ik ben echt dankbaar voor welke kansen en mogelijkheden ik op dit moment krijg zodat er misschien nog een kleine kans bestaat dat ik in juni afstudeer als derdejaarstudent ortho. We werken ernaar..
Nu gaan we in eerste instantie rusten en zorgen dat mijn lichaam hersteld, zodat ik ernaar weer kan werken aan de opbouw van de moeilijkheden waarmee ik geconfronteerd wordt sinds mijn klierkoorts. Het is een lange weg, een weg waar ik het einde nog niet van zie, maar waarvan ik weet dat er ooit wel een einde zal zijn.
Dit was weer eens een voorlopige update! Nu ons eens klaarmaken, een klein onderdeeltje van mijn taak maken en dan gaan we weer maar eens rusten. Braaf luisteren naar de dokter noemen ze dat:). Als ze nu nog eens zeggen dat ik niet goed luister (hihi) ByeBye xxxx
22-01-2009 om 08:56
geschreven door Teske
19-01-2009
Drukdrukdruk
Dag allemaal , Hier zijn we weer met een update! Deze update heeft eventjes op zich laten wachten doordat ik nu aan het werken ben voor mijn examens! Maar beter laat dan nooit zeker!
In mijn vorige blogje sprak ik over de bloeduitslag die ik die dag zou ontvangen. Op dat moment was het namelijk zo dat mijn bloed nog in de grijze zone zat. Hieruit kunnen ze niet veel afleiden. Het zit op dit moment in de chronische fase en het is gewoon afwachten tot men lichaam hersteld is. Dit kan wel een tijdje duren. Voorlopig moet ik vitamine blijven nemen zodat men lichaam "steun" krijgt om te herstellen. Dus we wachten weer verder!
Ondertussen zijn we dan gestart met de examenperiode. Deze verloopt moeilijker dan verwacht. Het kost mij veel moeite om teksten te lezen omdat ik door mijn klierkoorts nog steeds problemen heb met mijn geheugen en concentratie. Op dit moment werk ik 2,5uur op 10blz en dan achteraf weet ik niet meer wat ik verwerk heb, dat is wel frustrerend omdat je het gevoel krijgt dat je werk geen waarde heeft. Maar we bekijken het stap voor stap en blijven het proberen. Het is allemaal aftasten en testen en met vallen en op staan. En het vallen doet soms zeer veel pijn en dan is het opstaan ook weer wa moeilijker. Maar opstaan doen we in elk geval. We blijven voor dat einddoel gaan. Mijn diploma orthopedagogie!!
Op dit moment ook nog een verkoudheid gekregen waardoor ik mij ellendig en uitgeput voel, morgen naar de dokter. Ik wil nu geen risico's nemen omat ik ook nog altijd aan het herstellen ben van de klierkoorts. Misschien ook een klein opstootje ervan. Eens kijken wat hem gaat zeggen:)
Voor de rest gaan we de eerste 2 weken gewoon verder voor school werken examens en schriftelijke opdrachten! we zien wel hoe het loopt ik hou jullie op de hoogte Groetjes!!
19-01-2009 om 20:15
geschreven door Teske
06-01-2009
hier ben ik weer
Een update van de situatie:
Op dit moment voel je wel wat verbetering, maar niet de verbetering die ik verwacht had! Enerzijds is dat een lichte teleurstelling, maar anderzijds ook confronterend als je beseft hoe ingrijpend klierkoorts eigenlijk wel is. Op dit moment is het zo dat ik nog 2 keer per dag ga slapen. Ene keer in de voormiddag en namiddag! Ofwel ene keer maar dan blijf ik wel langer slapen in de ochtend. Ik probeer zo mijn dagen een beetje vorm te geven. Het lukt met vallen en opstaan!
Vrijdag is opnieuw bloed geprikt, benieuwd wat de uitslag gaat zijn (deze komt vandaag binnen). De arts kan voor de rest niet veel doen afwachten, op een attest voor school zag ik wel dat de klierkoorts nu geplaatst wordt bij chronische ziekte. Dat van ik enerzijds wel erg omdat het zo weer geeft hoelang je al bezig bent binnen dit proces. Het einde zal dan ook nog niet onmiddelijk in zicht zijn.
Vanaf deze week ga ik terug naar school. Gisteren moest ik gewoon een opdracht gaan inleveren en een gesprekje op school in verband met mijn examens. Doordat ik geen grote hoeveelheden kan verwerken moesten er al een deel examens verplaatst worden. Op dit moment is de afspraak dat ik 2 examens zou maken in januari, mijn papers inleveren in februari en de rest van de examens wordt verplaatst naar juni. Dit voorstel gaat nu naar het departementshoofd en moet door haar goedgekeurd worden. Hier zal ik vandaag of morgen ook wel bericht over krijgen.
Namiddag ga ik naar mijn eerste hoorcollege sinds een kleine 3 maanden ofzo. het geeft me wel een raar gevoel, enerzijds een tof gevoel omdat ik terug met de groep kan zijn, maar anderzijds ook wel een beangstigend gevoel omdat het dadelijk 2,5uur hoorcollege is. Maar we wachten af, ik heb gezorgd dat voor het avondeten alles in orde is, dus als we terug thuis komen kunnen we dadelijk rusten en hoeven er geen extra taken meer gedaan te worden.
PS ik voeg nog wat fotokes is van oudjaar:) Het was een rustige oudjaar, maar een super oudjaar
Nu ga ik weer eens afsluiten Ik hou jullie op de hoogte Teske
06-01-2009 om 09:26
geschreven door Teske
20-12-2008
hier zijn we weer
Even men blogje nog aanvullen voor het slapen gaan:). In mijn vorig blogje sprak ik over de nieuwe bloedtest. Dinsdag heb ik hiervan de uitslag gekregen. Het is namelijk zo dat het virus nog terug te vinden is in mijn bloed, het gaat wel de goede kant uit. Maar op dit moment is het nog altijd actief. Daimdaim! Ergens verwacht je het wel omdat ik nog altijd moe,concentratieprobleem,... ben enzovoorts, maar je hoopt ook wel dat het ergens stopt en dat het niet meer terug te vinden zou zijn. Dus moet ik het sowieso nog 2 weken rustig aan doen.
Daarnaast heb ik ook nog contacten gehad op school met de verantwoordelijke. Uit dit gesprek is wel positief nieuws gekomen. Het is namelijk is zo dat er nog mogelijkheden zijn binnen mijn opleiding. Nu hebben we enkel de dringende bekeken maar het is namelijk zo dat er begin januari gekeken wordt welke examens ik kan maken. Daarnaast wordt er voor mij een persoonlijke examenrooster opgesteld zodat ik mijn examens kan inhalen. Voor mijn eindejaars project zou er ook gezocht worden naar een oplossing. Dus er is nog hoop dat ik kan slagen in mijn derde jaar ortho! WHIA
Nu eerst rust en langzamerhand aan de blok beginnen en dan kijken we weer verder. Daarnaast kijken we uit naar de komst van ons klein frummelke:). Benieuwd wanneer men zus"ke" zal bevallen:)
Vrijdagavond nog een chill-avondje op kot gehouden samen met evy! was een leuk avondje:) Nu snel het bedje in, want men koppeke valt bijna om:( Tot de volgende Groetjes
20-12-2008 om 22:07
geschreven door Teske
15-12-2008
Het is al weer te lang geleden dat ik nog een berichtje gepost heb. Maar doordat men pc gecracht is, was de link naar de blog waardoor ik er zelf maar af en toe aan dacht. Maar dat gaan we eens oplossen, het is terug toegevoegd aan mijn favorieten waardoor hier nu weer regelmatig berichtjes zullen verschijnen.
Hoe is het op dit moment? In vorig berichtje had ik net mijn 3 weken extra rust toegekend gekregen. Die rustperiode is best zwaar geweest. Je voelt u totaal afgesloten van de wereld. Je mag totaal niets meer doen, als slapen, rusten, beetje pc. Het ergste vind ik het gemis van sociale conctacten op school, vrijwilligerswerk. Daarnaast is het ook jammer dat ik niet meer kan gaan babysitten. Maar heleaas niets aan te doen. Op dit moment is het niet mogelijk om dat nog te doen. Op het einde van de 3 weken werd het vooral moeilijk omdat de onzekerheid op school-vlak steeg; Je wist niet hoe de toekomst eruit gaat zien. En nergens vind je antwoorden. Uiteindelijk heb ik contact opgenomen met de derdejaarsverantwoordelijke en het probleem uitgelegd dat de onzekerheid gewoon een stress-factor is waardoor je u rust niet meer vind. Gelukkig kreeg ik positief nieuws terug en deze week zal er dan ook een gesprek plaats vinden op school over de toekomst. Welke mogelijkheden er zijn.
Vorige vrijdag ben ik weer terug naar de dokter moeten gaan. Hij heeft een nieuwe bloedtest gedaan, dinsdag krijg ik hiervan de uitslag. Ik ben benieuwd wat hieruit gaat komen. Eigenlijk wel wat spannend, omdat ik echt wil weten hoe het virus op dit moment in men bloed zit. Daarnaast heeft hij mij weer eens 3 weken bijgeschreven. Op dit moment zijn de symptomen de vermoeidheid, mijn geheugen dat zeer zwak is, beperkte concentratie, futloos, branderig gevoel op mijn huid.. Dit is een reeks waar ik mee geconfronteerd word. Er zijn er nog wel maar deze zijn de meest voorkomende per dag. De vermoeidheid is en blijft het ergste omdat ik normaal echt wel een actieve persoon ben en nu wil je dat ook maar je weet dat het niet mag omdat je klierkoorts dan erger kan maken. Dus nu moet ik mij weer 3 weekjes rustig houden. Op 5 januari zou ik wel terug mogen starten op school, maar hoe moet nog besproken worden, want de arts zei onmiddelijk dat ik er niet direct mocht invliegen, alles op het gemakje.
Dus nu begint weer een nieuwe week met morgen de uitslag van de dokter ik zal jullie laten weten wat nieuws ik heb ontvangen
Tot morgen Greetz Tessa
15-12-2008 om 18:10
geschreven door Teske
26-11-2008
even geleden
HellHello
Het is eventjes geleden dat ik nog een berichtje gepost hebt. Dit kwam doordat het afgelopen week nogal moeilijk verliep. Het is namelijk zo dat mijn klierkoorts zeker nog niet over integendeel vorige week begon de symptomen erger te worden. Ik sliep veel meer, mijn geheugen leed er enorm onder. Ik kon nauwelijks nog schoolwerk tot een goed einde brengen, maar ik bleef verder spartelen, zeker voor mijn project! Omdat ik normaal vanaf maandag 24 november 2008 terug op de schoolbanken zou belanden maar dit geen haalbare kaart was zat er niets anders op dan terug een afspraak te maken met de dokter.
Vorige donderdagavond was het dan zo ver, we gingen terug naar de dokter. Het nieuws dat we daar kregen was niet zo super. Het bleek dat het klierkoortsproces veel te traag verliep, de reden was ongekend. Het was namelijk zo dat ik wel degelijk gerust had, speelde het schoolwerk wat ik op kot deed een rol, goh misschien in bepaalde mate maar wie gaat er ooit duidelijkheid over geven. Die avond stelde ze vast dat ik een hartslag van 110 had. Dat was voor mezelf toch wel eventjes verschieten. Uiteraard hing hier ook iets aan vast, met een voorzichtige toon vroeg ik aan de arts hoelang hij moest bijschrijven voor school! Hij vertelde mij dat hij niet anders kon dan min 3 weken te geven. Pats! Dat kwam hard aan! 3 weken!! (Ik kreeg namelijk tot 14dec). Dit had gevolgen.
Eenmaal dat ik de trein zat werd mij pas duidelijk welke gevolgen dit had! Ik zou niet meer kunnen deelnemen aan ons project! Daim ik zou onze super projectgroep in de 'steek' moeten laten. Er zat niets anders op dan contact op te nemen met de projectverantwoordelijk. Ik spronkelde al mijn moed bijeen en belde haar op met het nieuws dat ik uit was tot 14 dec. Later belde ik ook de leden van de projectgroep op omdat dit informatie was dat ik niet op e-mail kon zetten. Het zou te onpersoonlijk overkomen en dat verdiende deze mensen niet na alles wat ze voor mij gedaan hebben.
Vrijdag had ik nog een gesprek met onze projectverantwoordelijke om even alles te bespreken rond de stopzetting van het project. Het gesprek was een goede keuze op deze manier was voor iedereen alles duidelijk. Ik heb mijn laatste vraag naar het project toe nog kunnen stellen en dat was om als groep het groepsaspect te kunnen stopzetten. Nu was alles zo telefonisch geregeld maar dat voelde niet juist aan. Dus morgenmiddag gaan we even tot op school zodat we "afscheid" kunnen nemen van deze super projectgroep!
Nu moet ik alleen nog zorgen dat alles van het schoolse deel geregeld is! Docenten verwittigen, navraag doen over eventueel uitstel voor bepaalde opdrachten enzovoorts. (Dit is bijna rond )
Het weekend verliep moeilijk! Zaterdag kwam de verpleegster nog langs omdat ze nu gaan proberen met vitaminespuiten te zetten. Er is gekozen voor inspuitingen zodat de werking sneller kan starten. We zijn benieuwd!! Maar ik zou pas verschil voelen vanaf 3 weken! Dus nog 2 weken te gaan! Het thuis zitten is zwaar! daarom ben ik zondag dan ook naar kot vertrokken. Op dit moment probeer ik er niet te veel over na te denken en gewoon te doen, want door het denken word je gek en verloopt alles nog veel moeilijker. Het is allemaal niet leuk dat het zo moet verlopen. Maar mijn gezondheid regeert en ik moet volgen.
We zullen de positieve kant er ook maar van leren zien zeker! Nu zal ik iets meer tijd hebben wanneer mijn nichtje/neefje geboren word.:) Want anders zat de kerstvakantie supervol:)
Nu gaan we eens afsluiten! Tot snel Groetjes
26-11-2008 om 09:08
geschreven door Teske
16-11-2008
Zondag 16 november 2008
Hier we zijn we weer op een vroege zondag-ochtend:) Even een berichtje van hoe het op dit moment gaat!
Alwel, ik heb op dit moment er geen super gevoel bij, ik denk dat de klierkoorts nog aan het toenemen is. Hoe merk ik dit? Mijn vermoeidheid stijgt, ik kan minder lang rustige dingen doen. Ik moet nu veel meer kunnen gaan liggen. Ik krijg keelpijn en pijn ter hoogte van men klieren. Op momenten is het net het gevoel dat mijn aangezicht/hals "opzwelt", dit is zo een raar gevoel. Daarnaast heb ik last van een verhoogde hartslag, ik voel men hart gewoon kloppen! Dit is echt raar, maar we blijven het opvolgen. We gaan het nu tot woensdag bekijken en anders terug een afspraak maken met de dokter.
Morgen zal er op school bekeken worden hoe we deze week gaan aanpakken, maar als je realistisch bent zal ik niet naar de les kunnen gaan, hoe graag ik ook wil gaan. Maar ik heb geen concentratie van 1,5uur of soms 3 uur. Daarnaast zou ik mezelf ook niet zolang kunnen "recht" houden. Dus jullie horen het wel wat we al dan niet gaan proberen.
Op dit moment werk ik zoveel mogelijk aan mijn theorie-gedeelte voor ons eindproject. Ik moet hard men best doen, maar ik zal er blijven voor gaan, gekoppeld met men rust. Vannacht heb ik momenten gehad dat ik niet kon slapen, dan hebben we de boeken maar erbij genomen en een 20 min voor school gewerkt. Daarna terug gaan liggen zodat we weer verder konden slapen. Deze methode werd mij op school al eens uitgelegd, en eigenlijk is het helemaal niet zo "stoem" want als ik wakker lig pieker ik tch maar, dus nu gebruik ik mijn tijd nuttig en ik kan daarna terug de slaap hervatten. Mijn dagelijkse structuur is zo zwaar verstoord dat dit ook niet meer raar overkomt. Omdat ik soms in de avond ook nog slaap enzovoorts. Het zal veel moeite kosten om achteraf mijn structuur weer terug 100% te krijgen, maar dat is dan de uitdaging.
Iedereen een fijne zondag! En tot de volgende keer Tessa
16-11-2008 om 07:41
geschreven door Teske
13-11-2008
Donderdag 13 nov
Donderdag 13 november 2008
Op dit moment krijg ik het gevoel dat de klierkoorts toeneemt. Het voelt aan als ik last heb van koortsaanvallen, dan heb ik warm en dan weer ijskoud. Mijn hartslag verhoogd zich met momenten en dan heb ik eigenlijk nog geen inspanning gedaan. Wat mis ik mijn gewone activiteiten, het persoontje in mij dat geen 5 minuutjes kan stilzitten. Soms begrijp ik bepaalde mensen niet, sommige zien niet hoeveel moeite ik doe om aan men gezondheid te denken, zelf vind ik dat ik het tot nu wel gedaan heb. Ik ben op zoek gegaan naar een evenwicht tussen schoolwerk en rust. Ik dacht dat ik het gevonden had. Maar...
Woensdag ben ik eerst een uurtje op school geweest, daarna vertrok ik naar mijn kot! Ik heb de tijd genomen om even te slapen! Daarna ben ik terug naar school gegaan voor een deelname aan een groepswerk. Achteraf toen ik terug op kot was ben ik terug mijn bed ingekropen en heb ik enkele uurtjes geslapen. Ik schrok toen ik het uur zag dat ik wakker werd! Maar mijn gevoel was niet veranderd, ik was doodmoe mijn lichaam was totaal niet hersteld ondanks dat ik enkele uurtjes geslapen had. Ik wou schoolwerk doen, maar het verliep zeer moeilijk! Ik deed mijn best! 'savonds ben ik dan weer in slaap gevallen. Dit was een onaangename confronatie met de klierkoorts!
Vandaag ben ik voormiddag naar een overleg geweest op school, dit verliep totaal anders dan dacht ik gedacht had! Een confrontatie met de werkelijkheid zeggen ze dan, maar een confrontatie kan op momenten goed zijn, maar mensen vergeten dat een confrontatie ook negatief effect kan bekomen. Dit gevoel heb ik vandaag wel ervaren. Mijn hoofd zit vol vragen???? waarom juist nu deze klierkoorts, waarom? waarom lijkt het dat het nu nog erger word! Ik word er gek van!
Ik wil wil wil er voor gaan, maar ik kan het niet meer. En nu? Wat gaat er gebeuren? De angst groeit en groeit maar hoog hoog kan dit groeien??
Tot de volgende Tessa
13-11-2008 om 21:57
geschreven door Teske
10-11-2008
effe geleden
HelloHello,
Het is al bijna een weekje geleden dat er een nieuw berichtje gepost werd, dit is gekomen doordat het vorige allemaal een beetje moeilijker verliep. Mene projectgroep was vertrokken richting Nederland, en naarmate de week vorderde werd mijn afwezigheid aan deze isp moeilijker. Ik vond het echt "stoem" dat ik niet mee kon doordat ik klierkoorts had gekregen, maar ik begreep wel dat het een onmogelijke zaak was om deze reis aan te kunnen. Want ik heb die week men lichaam zo voelen veranderen in de zin dat mijn vermoeidheid steeg, de druk in men hoofd bleef, concentratieverlies. Deze symptomen zijn zeer ambetant omdat ik echt wel wil ervoor gaan maar ik kan er op momenten niet meer voor gaan, ik heb een concentratie van 20 min, maarja ga eens na hoeveel je op 20 min kan doen als je u goed voelt. Veel is het niet, en ik voel me dan nog niet super dus ik kan op 20 min echt niet veel doen, maar ik benut elke 20 min die ik heb voor schoolwerk want ik wil er echt wel geraken!
Deze week verliep het schoolwerk nog niet super omdat de concentratie er niet was. En elke dag dat ik voelde dat ik niets kon doen voor bv.school voelde ik aan als een verloren dag. Ik ben namelijk iemand die graag alle tijd nuttig benut maar slapen heb ik nooit echt nuttig gevonden, en nu kom ik in een situatie dat slapen noodzakelijk is, dit is voor mezelf toch een grote ommekeer. En dit verloopt uiteraardt ook niet altijd even gemakkelijk omdat dit voor spanningen leid tussen mijn eigen prioriteiten en het noodzakelijke. Dus op dit moment is het zoeken naar een evenwicht hier tussen dat ik mijn rust vind maar dat ik ook het gevoel krijg dat ik mij nuttig voel.
Het klierkoorts aspect is zoiets raar, je kan er totaal gene staat op maken omdat het zo op en af gaat en het verloop is echt niet voorspelbaar. Op dit moment kamp ik nog altijd met een hoge vermoeidheid, zo een druk in mijn hoofd, concentratieverlies, moeite met het lezen en begrijpen van teksten, ... Is dit allemaal van klierkoorts? daim wat is dit? Ik hoop dat ik snel terug de oude ben en dat ik terug mijn normale activiteiten kan hervatten.
Want op dit moment heb ik toch vele activiteiten opgegeven zoals babysitten, inline skaten, vrijwilligerswerk,.. Het inline skaten mis ik echt het meeste omdat ik op die momenten echt eens totaal mij kon uitleven en nu is het zo stil, rustig zijn. Dus ik hoop dat ik snel terug op men skates sta en het wekelijks kan laten rollen. Maar de vraag blijft natuurlijk Hoelang gaat dit nog duren.
Morgen gaan we weer een paar dingen voor school doen, met natuurlijk rustmomenten. En dan vertrekken we 's avonds weer naar kot! Dan gaan we voor de nieuwe avonturen @ kot :) Haha!
Tot de volgende! Tessa
10-11-2008 om 21:25
geschreven door Teske
04-11-2008
Dinsdag
En het werd dinsdag:)
Ik was opgelucht dat het eindelijk ochtend was, de nacht duurde zooooo.. lang! om half 1 lang ik wakkeer in mijn bedje. Het was niet te doen, ik meende dat ik iets kreeg! 'S morgens duurde het zo lang voordat ik goed wakker was en klaar, maar tegen 10.00u (na 3uur) was het uiteindelijk toch gelukt! Deze momenten zijn gewoon een marteling, mede doordat ik door het klierkoorts een heel slecht tijd-bewustzijn heb, alles verloopt echt een pak trager. Eenmaal ik hierdoor was ging ik maar eens voor school beginnen. Ik had beslist om een beetje voor kansarmoede te werken. Ik ging de inhoudsopgave voor mijn paper samen stellen. Dit moet normaal een dood-leuk, simpel werkje zijn, maar dit is het niet meer. Ik deed er 15 - 20 minuten over om samen te stellen hoe ik de paper ging opstellen. Eens dit gelukt was kreeg ik wel het gevoel over me dat ik wist hoe ik er nu aan moest beginnen. Maar elke keer als ik zie hoe weinig ik kan doen, is een teleurstelling. Na deze 20 min kon ik natuurlijk terug men bed in gaan. Na een uurtje (11.00u) werd ik weer wakker.
Daarna heb ik een hele tijd dingen gedaan maar eigenlijk ook niets gedaan. Het lukte allemaal niet zo goed, maar slapen ging ook niet! Zo momenten zijn stressvol. Maar ik moet er door! Dan was poging 2 aangebroken voor huiswerk, ik ging verder waar we voormiddag mee bezig waren. Op het gemakje een puntje uitwerken. Na klein 20min was het weer fataal en moesten we weer stoppen. Ik besloot om eens naar buiten te gaan, bezoekje gebracht aan het park in kapermolen. Toen ik terug binnen kwam was ik stikop, weer maar terug men bedje in getrokken met een dvdke op de pc. Als ik deze volledig heb gezien dat is maar de vraag. Ik weet dat ik het laatste deel heb gezien.:)
Namiddag merkte ik dat mijn gevoel/gedrag aan het veranderen was. Ik verloor mijn motivatie en voelde mij futloos. De vermoeidheid stak echt mega de kop-op! En ik heb enorm last van pijn men hoofd, geen hoofdpijn maar een druk op men hoofd. Hierdoor krijg ik ook het gevoel dat mijn omgeving wazig is. Geen besef wat er allemaal rond mij gebeurt, ik kan niet in mij opnemen wat mensen tegen mij zeggen. Dit is vrij vervelend omdat ik ook geen zin heb in sociale contacten en die stuff. De drukte is niet aan mij besteed. Dit is tot nu toe nog steeds zo! Hopen dat het na deze nacht een beetje beter gaat zeker! Zodat we morgen weer een nieuwe dag kunnen beginnen! Morgen stond normaal een super-toffe activiteit op het programma. Ik ging 's avonds eens een bezoekje brengen aan de rollerclub. Beetje onder de mensen komen. Maar daarstrax kreeg ik een mailtje dat de les morgen niet door gaat! dus zal het thuis blijven worden:(.
Aan het projectgroepke:)! Jullie hebben de boodschap goed ontvangen via mijn filmke! Haha! Twas wel leuk om dat even ineen te steken. De proeffilmkes waren thans ook mega grappig, maar niet vertoonbaar:) Have fun, en nog een leuke dag morgen! Wie weet welke verrassing er dan weer tevoorschijn komt. Haha
Zo dat was het weer vandaag! Tot de volgende keer
04-11-2008 om 19:19
geschreven door Teske
03-11-2008
Het weekend is gedaan....
Maandag 3 november, whia het weekend is weer voorbij, weer een nieuwe week voor de boeg! Een week vol avonturen, alhoewel avonturen maak ik deze dagen niet mee, doordat ik maar moet rusten. Wie heeft ooit de rust uitgevonden? Pff.. dan is het toch niet voor mij gemaakt. Deze morgen voelde ik mij een beetje ambetant, gevoeliger. Enerzijds kwam het doordat ik gewoon moe was, ik had moeite met slikken. Dit was weer een nieuwe ervaring binnen het hele klierkoorts gebeuren. Ik had pijn men keel maar het was geen echte keelpijn, maar dat slikken dat was toch wel moeilijk. Het is meestal in de ochtend dat ik hier last van heb. Is wel een raar gevoel. Maarja leve de yohurt hé. Anderzijds was het ook wat moeilijk omdat ik besefte dat de projectgroep vertrok op ISP. Ik had enorm spijt dat ik dit had moeten afzeggen, maar ik besefte wel dat meegaan geen optie was. Dit zou zeker niet bevorderend geweest zijn voor mij maar ook niet voor de groep. Rond een uur of 9 heb ik op karen hare gsm dan een smske gedaan. Voor hen een goede reis te wensen:) Jaja ze zullen er wel een sjieke ISP van maken! Daar hebben ze mij uiteraardt niet voor nodig. In de voormiddag kreeg ik een smsje terug van karen & co dat ze op de trein zaten. Ik vond het eigenlijk wel sjiek dat ze een smske hadden gedaan maar tegelijkertijd was dat ook weer even moeilijk. Even terug het besef hebben dat ze "echt" weg zijn.
Vandaag heb ik een paar dingen geprobeerd en tegelijkertijd ook tegen een paar teleurstellingen opgebotst. Ik wou wat werken voor ons project maar dat was buiten de wil van de vermoeidheid gerekent. Op 20 min kreeg ik 5 (kleine) pagina's gelezen, maar achteraf wist ik totaal niet wat ik gelezen had, dus na die 20 min lag ik strike in bed. Namiddag dan nog eens een poging gedaan, toen heb ik maar een blok papier langs mij gelegd en een paar begrippen eruit gehaald. En daarna ben ik nog wat op zoek gegaan naar informatie in ander cursussen. Ene stomme cursus door bladen koste al zoveel moeite. Met het resultaat dat ik weer in men bed belande. Maarja wie niet waagt niet wint zeker. We blijven proberen. In de late namiddag had ik nog een afspraak met A. En daarna kon de avond echt beginnen.
Eenmaal terug op kot aangekomen begon ik maar aan het avondeten, dat zijn nu eenmaal dingen die moeten blijven gebeuren: . Daarna kwam de kotbazin op bezoek whiaa. We ervaarde problemen met ons internet. Hopelijk geraken ze nu van de baan. De kotbazin kon niet geloven dat ik weer ziek gevallen was. (2de keer dat ik hier een kot heb, en 2de keer ziek) ze zei de woorden die ik zo vaak hoor: "gij hebt mich toch iets aan de hand". Intussen tijd waren men projectgenoten online gekomen op msn. Ze waren via evy hare msn, maar uiteraardt was het wisselend met een aantal personen erbij, was best wel grappig. Ik vond het wel tof dat ze online gekomen waren, zo kon ik ook nog een beetje meevolgen. Ze hadden mij zelfs de foto's laten zien:) haha da was wel cool! De camera's hadden hun dienst al goed bewezen op dag 1:).
Nu is het weer tijd om te gaan slapen. Als afleiding nog een dvd'ke opzetten en dan zullen we automatisch wel in dromenland belanden. :)
Groetjes en tot morgen
03-11-2008 om 00:00
geschreven door Teske
02-11-2008
weekend whiaa
Weekend whiaa:)! Dat zou normaal mijn reactie geweest zijn! Maar op dit moment is dit mijn reactie niet meer, een weekend- of weekdag verschilt niet meer zoveel, omdat ik toch maar altijd hetzelfde moet doen. Ervoor waren mijn weekenden wel een beetje levendiger doordat ik ging babysitten! joa kmis da ventje wel:). Maarja aan een babysit die vermoeid en verzwakt heeft ene 4 jarige uiteraardt niet veel. :)
Zaterdag was het zeer moeilijk om uit men bed te geraken, de vermoeidheid was even hevig als het moment dat ik ging slapen vrijdagavond. Dan stel je uzelf wel de vraag waarom ene mens geslapen heeft. Vanuit men bed ging het richting de zetel, daar hebben we de aflevering van de blok maar eens gekeken die nog op video stond. Andere dingen konden er niet gebeuren omdat ik mij gewoon uitgeput voelde. Op een bepaalde moment voelde ik mij zo nutteloos dat ik mij voornam om eens iets te beginnen. Ik dacht ik ga wat rustig werk op de pc doen, wat emails nakijken en beantwoorden. Dit was dan gelukt. Toen bleek het al middag te zijn. Eens dat mama naar het bejaardentehuis vertrokken was lag ik weer tilt in de zetel. Er was nog wel een toffe film op tv, da geluk had ik nog:) Namiddag wou ik toch proberen om een beetje huiswerk te maken, ik koos een vak dat ik zou aanpakken. Eens gekozen begonnen met goede moed, maar deze moed verdween zeer snel. Na 10 min kreeg ik pijn in men hoofd, duizelig, moe. Maar 10 min vond ik zo belachelijk weinig dat ik probeerde om er nog 10 min bij te doen. Na deze 20 min kon ik niet anders dan opgeven. Mijn hoofd deed pijn en ik was uitgeput; lezen lukte niet meer omdat de letters allemaal wazig waren. Ontgoocheld vertrok ik terug de zetel in. Zo heeft de rest van de avond er uitgezien. De zetel in, even op de computer, de zetel in, een doucke en dan uiteindelijk maar men bedje in.
Na een woelig nachtje was het al snel zondagochtend. Traditie getrouw stonden mama en ik weer paraat om naar mijn grootouders te gaan. Van daaruit zijn we dan nog even langs onze papa gegaan en daarna nog snel inkopen gaan doen voor op kot. Toen dit allemaal gedaan was, was ik blij dat we terug thuis waren, ik voelde dat ik rust nodig had! Namiddag stonden er nog 2 dingen op het programma. Eerst moet ik sloeber (de konijn) zijn hok proper maken zodat da beeske toch een proper huisje heeft in de week:). Daarna moest ik mijn valies nog maken voor op kot. Om 16.00 uur is mijn broer mij komen halen en heeft mij naar kot gebracht. Eenmaal hier aangekomen lag ik al snel te slapen. In slaap gevallen toen het nog licht was, wakker geworden toen het donker was. Daarna nog wat rustige dingen gedaan! Evy was ook nog wat spullen komen halen op kot, die zij mee moest nemen naar Nederland! Dus we kregen nog bezoek van Evy whiaaaa!!! Omdat het internet op kot plat lag besloten we om eens vroeg onder de wol te kruipen.
Ik sloot de avond af met een vreemd, ambetant gevoel. Het gevoel dat morgen de projectgroep naar Nederland zou vertrekken viel me zwaar. Ik kreeg het zwaar met de gedachte dat ik had moeten afzeggen voor deze ISP. Maarja, het kon niet anders, enerzijds in het belang van mezelf, maar ook in het belang van de groep. Zij zullen zeker een super ISP tegemoet gaan, manne amuseer u maar! En ik zal dagelijks mijn blogje aanvullen. Zodat jullie weten hoe mijn dagen eruit hebben gezien:) Haha, ik heb toestemming van evy whiaaa..
Hieronder zullen nog foto's komen van ons chelsyke, die solidair was met mij en mee ging rusten:)
Greetz
02-11-2008 om 00:00
geschreven door Teske
31-10-2008
en nu?
En nu? Dat is de vraag die voordurend door mijn hoofd speelt! Hoe ga ik het allemaal in orde krijgen, komt het wel allemaal in orde? Moet ik opgeven? Wat moet ik doen? Deze vragen blijven op dit moment nog open, omdat het proces van klierkoorts niet te voorspellen is.
Ik besloot via school iemand te zoeken die mij er mee kon helpen. Donderdag en vrijdag hebben we gekeken naar de mogelijkheden! Het is belangrijk dat ik rust, en veel rust! maar ze beseffen ook dat ze mij niet 100% kunnen laten rusten. Zolang ik weet welk werk er nog blijft liggen, wat ik allemaal achter ben, welk nieuw werk eraan komt! Deze gedachten zijn om gek van te worden! en op deze manier zou ik geen rust vinden. Dus.. Moest ik op zoek naar een tussenoplossing. De tussenoplossing is op dit moment dat er af en toe wat schoolwerk kan gedaan worden maar dat ik natuurlijk ook voldoende moet rusten. Op dit moment hebben we gekeken welke de belangrijkste taken zijn en welke opdrachten de komende weken af moeten zijn. We hebben een korte planning op gemaakt voor het weekend wat er eventueel kan gedaan worden. En dan is het afwachten wat er al dan niet lukt!
Ik zal de komende periode moeten leren in kleine stukjes te kijken en niet tegen de grote hoop werk! maar dit is moeilijk! Omdat ik zelf iemand ben die het liever allemaal onder controle heeft, maar op dit moment heb ik de controle verloren. Mijn lichaam heeft controle over mijn verstand! Benieuwd hoe dit gaat aflopen
En nu gaan we maar weer eens rusten!
31-10-2008 om 00:00
geschreven door Teske
29-10-2008
De uitslag
Nu was het zo ver, we konden de dokter terug contacteren voor de uitslag. Wat zou het geworden zijn ! De dokter zei dat het bloedonderzoek klierkoorts had uitgewezen, het was zelfs zo dat de antistoffen nog steeds aan het veranderen waren. Daaraan konden ze zien dat de infectie begonnen was, de overstap naar de acutu fase is dus bezig! De dokter zijn advies was 3 weken thuisblijven! dat is toch serieus hard aangekomen! Veel harder dan verwacht! ik wist dan wel wat ik had maar ik had nooit gedacht dat ik de overstap naar de actue fase zou maken! daaraan gekoppeld dat ik 3 weken niet naar school zou mogen zag ik mijn droom van mijn studies toch wel in het water vallen! Ik wist het niet meer, de uitweg leek steeds verder en verder!
Klierkoorts doet veel met mij, je merkt gewoon dat je op dingen anders reageert! Ik ben super-gevoelig voor dingen die ik anders totaal niet had (zoals drukte van mensen om me heen, emotionele reacties, futloos, ..). Daaraan gekoppeld dat je de vermoeidheid voelt toenemen, het besef dat je lichaam dit niet aan kan en dat je moet luisteren naar je lichaam. Het zal zeker nog een zware tijd worden omdat ik echt niet de persoon ben op mij stil te houden! Daarom dat ik ook begonnen ben met deze blog! samen met het laptopje in bedje:) en dan kunnen we wat typen terwijl ook wel rusten! Het zal de eerst komende week wat zoeken zijn naar rustige dingen zeker!
Maar het is gewoon balen! Juist nu ik in mijn derde jaar ortho geraakt was!
Nu zullen we maar in bedje kruipen en morgen zien we weer verder! Eens uitzoeken wat de mogelijkheden zijn op school-vlak en die dingen! Het zal dag per dag kijken worden naar de dingen!
Toffe vooruitzichten zijn het niet, maar wat kan je eraan doen?
29-10-2008 om 00:00
geschreven door Teske
wachten,wachten,wachten (28-29/10/08)
Het wachten duurde lang, de onzekerheid en de angst steeg! Wat gaat het zijn, wat gaat er moeten gebeuren, wat,wat,wat? als,als, als? .. De angst steeg vooral omdat de dokter gesproken had van neurlogische onderzoeken, dat vond ik toch een beetje schrikwekkend! wat zou er dan mis zijn? Zou het misschien toch klierkoorts zijn, zoja welke fase klierkoorts? Maar deze vragen bleven onbeantwoord.
Deze dagen moest ik ook nog een paar dingen regelen in verband met school. Normaal zou ik maandag 3 november 2008 samen met mijn projectgroep richting Nederland vertrekken op internationale studiereis. Maar deze reis zou op dit moment te hoog gegrepen zijn. De keuze was moeilijk, maar ik moest ze nemen! Uiteindelijk werd de keuze gemaakt en zou ik thuis blijven van Nederland. Met pijn in het hart, maar er is geen andere optie! De reis zou voor extra vermoeidheid zorgen, ik zou mijn projectgroep extra belasten, enz. Het moeilijkste moment moest nog komen! Ik moest deze mensen nog het nieuws vertellen. Ik had ervoor gekozen om dit nieuws niet via een emailbericht over te brengen, dit vond ik te onpersoonlijk! Ik zou wachten tot woensdag, dan zouden we samen vergaderen in verband met ons project. Daarnaast moet ik de projectverantwoordelijk van school nog op de hoogte stellen! Ik heb al mijn moed maar eens bij elkaar genomen en de telefoon genomen om het nieuws door te geven. Dit zijn zo een van de hatelijkste dingen die je binnen een opleiding moet doen als er iets gebeurt:(. Naderhand bekeken werd het door de projectverantwoordelijke nog goed opgenomen.
Nu een nachtje slapen en dan zou ik de projectgroep het nieuws vertellen. 'S morgens had ik het enorm moeilijk, alles verliep gewoon zo langzaam omdat ik wist wat er zou volgen. Ik kreeg een gevoel van schuld,in de steek laten van groepsgenoten hoewel ik er zelf niets aan kon doen! Eens aangekomen kwam het moment dichter en dichter en dan pats! daar moest ik het gaan vertellen. Ik ben maar onmiddelijk met "de deur in huis gevallen", waarschijnlijk had iedereen het wel zien aankomen maar hadden ze niet verwacht dat ik zou toegeven aan mezelf. Daar hadden ze natuurlijk wel gelijk in, normaal zou ik dit ook niet snel doen maar mijn lichaam wilt niet meer wat ik wil, dus ik moet mij aanpassen. De groep nam dit zeer goed op, ze begrepen waar om ik deze keuze had genomen en zagen ook dat dit de beste oplossing zou zijn. Daarna zijn we maar eens in de vergadering gevlogen;)
Straks zal ik weten als het klierkoorts is ja? neen?
29-10-2008 om 00:00
geschreven door Teske
27-10-2008
2de bloedonderzoek (27/10/208)
Vandaag 27/10/08 stond er weer een doktersbezoek gepland. De 2 weken waren voorbij! Er werd een nieuwe bloedname gedaan om na te gaan wat de antistoffen gedaan hadden in mijn lichaam. De dokter vertelde mij dat het niet normaal was dat de symptomen aan hielden. Ik was namelijk nog altijd vermoeid, geen omgevingsbewustzijn, geen concentratie,.... De dokter zei me dat wanneer er geen duidelijkheid kwam uit mijn bloedonderzoek dat ik een neuroloog zou moeten raadplegen voor verdere onderzoeken. Oei! Ik kreeg het even benauwd! Neurloog? verdere onderzoeken? Dit was een aspect waar ik nooit rekening mee gehouden had! Het bleek dat er dan een paar onderzoeken zouden volgen o.a. hersenscan enzovoorts. Maar ik moest zeker niet vooruit lopen, we zouden eerst de uitslagen van het bloedonderzoek afwachten! Dus ik moest nog eens 2 dagen geduld uitoefenen!
Het bleef tot nu toe nog altijd een open vraag. Klierkoorts? ja? neen?
27-10-2008 om 00:00
geschreven door Teske
26-10-2008
Het begin ( 6/10 - 26/10)
Het werd oktober, op dit moment begon het te veranderen. Ik voelde mij niet meer fit, ik was moe, mijn uithouding was nul.nul. Als ik op woensdag ging inline skaten merkte ik echt een verschil. Maar ik kon niet plaatsen wat de oorzaak was. De week ging voorbij. De week van 6 oktober was een nieuwe week die aanbrak maar hier veranderde er veel. Ik ging naar de les en als ik op kot kwam viel ik onmiddelijk in slaap, ik kon blijven slapen. Personen konden in en uit mijn kamer lopen, ik hoorde ze wel maar kon gewoon niet wakker worden. De vermoeidheid kreeg macht. Op school werd het steeds moeilijker en moeilijker. Lesblokken van 3 uur waren gewoon een hel! Ik wist niet hoe ik mij moest houden. Eens weer op kot aangekomen viel ik als een blok in slaap. 's avonds kon ik niet meer lezen, alle lettertjes op mijn blad waren wazig, vaag,..
Op 8 oktober besliste we om naar de dokter te gaan.
De dokter sprak nog niet onmiddelijk over klierkoorts. Het kon een ijzertekort of een slecht werkende schilklier zijn. Voor de zekerheid ging hij een bloedonderzoek laten uitvoeren. Mijn hartslag was die periode ook veel te hoog en daalde nauwelijks nog. Hieraan konden ze zien dat er iets aan het gebeuren was in mijn lichaam. Maar wat? dat was de vraag. Nu moest ik een dag wachten op de uitslag van het bloedonderzoek. Op school bleef het maar moeilijker lopen, donderdag moest ik zelfs vroeger vertrekken omdat ik geen kracht meer in mijn lichaam had. Dit was de ergste confrontatie: ''het ging niet meer". Toch nam ik mijn moed bijeen op de volgende lesblok weer te proberen. S'avonds was het weer slapen, slapen, slapen,.. 'Savonds 9 oktober belde ik de dokter voor de uitslag, maar zonder resultaat. Morgen opnieuw bellen! In de hoop dat hij de uitslag had gekregen.
Vrijdagmorgen 10 oktober hadden we al vroeg les, ik belde eerst de dokter om te horen wat uit het bloedonderzoek gekomen was! Het labo had meegedeeld dat het op het randje van klierkoorts zat, maar het was nog geen klierkoorts. Voor de rest waren er geen tekorten of afwijkingen. De dokter zei dat ik nu 2 weken moest wachten, daarna zouden ze een nieuwe bloedname nemen en kijken hoe de antistoffen geevolueerd waren.
Ik dacht! 2 WEKEN hoe ga ik dat overbruggen, hoe ga ik het met school doen, hoe, hoe, hoe.. De paniek steeg want ik wilde mijn studies niet op het spel zetten. De moed zakte! Wat nu?
Vrijdagavond het weekend begon, de vraag die constant door mijn hoofd spookte was, hoe gaan we dit goed ten einde brengen? Hoe ga ik deze 2 weken overbruggen? hoehoehoe.. Deze vraag bleef maar door mijn hoofd draaien. Op zondagavond terug naar kot wetende dat er een nieuwe schoolweek begon! Het woord school zorgde voor angst, paniek, onzekerheid. Maar toch wou ik het proberen.
Het bleef voor een stuk bij proberen want het lukte niet volledig, niet zoals ik zelf wou. Eerst naar de les en dan slapen,slapen,slapen. Verschillende pogingen ondergaan om toch maar een beetje schoolwerk kunnen te verzetten. En dan nog lukte mij dat beetje schoolwerk nog niet optimaal.
Dinsdag 14 oktober 2008 besliste ik om de dokter terug op te zoeken. Ik ging met de gedachte dat men toch iets moest kunnen doen! Maar neen, ik moest echt 2 weken wachten tot ze een nieuwe bloedname konden uitvoeren. De dokter raade mij aan om 2 weken thuis te blijven en daarna werd het toch vakantie. ohnee.. thuisblijven! dat is echt niet aan mij besteed! Ik vertelde dat dit niet 100% haalbaar was, er waren nu eenmaal vakken die ik moest volgen. De dokter gaf mij de raad om dan zoveel mogelijk thuis te blijven en alleen de hoogstnodige vakken te doen. De eerste week lukte dat nog, ik bleef eerst 2 dagen thuis, daarna een voormiddag naar school en dan bleef ik nog een dagje thuis. Ik vond dat ik hier al zeer goed in geslaagd was, ik had een rustperiode ingelast.
Zondagavond zat ik op kot, ik overliep de week en ging voor mezelf eens kijken welke vakken ik kon schrappen en welke ik zeker wou doen. Maandag3 uurtjes les, ja dat vond ik een belangrijk vak, ja dinsdag 2 uurtjes les ja dat kan ik toch ook niet laten vallen, woensdag hadden we al een vrije dag, donderdag leek mij ook weer veel te belangrijk, en vrijdag ja ok dan kan ik nog wel een rustdagje nemen. Dus zoals je ziet werd het deze 2 de week al veel moeilijker om thuis te blijven. Ik wou naar de les, een angst om een achterstand op te lopen. Ik probeerd,probeerd,probeerde. Soms dacht ik Yes! gelukt, maar achteraf bleek je meer schade te hebben. De vermoeidheid steeg, maar ook de andere symptomen (o.a. omgevingsbewust verminderde, concentratie was weg, krachten verminderde) versterkten. Ik kreeg het toch een beetje benauwd. Nu werd het vakantie!
Het werd aftellen naar het 2 de doktersbezoek. Dat stond gepland op 27 oktober 2008. Dan zouden we vast meer te weten komen...
, 
, Hier zijn we weer met een update! 
Het is al weer te lang geleden dat ik nog een berichtje gepost heb. Maar doordat men pc gecracht is, was de link naar de blog waardoor ik er zelf maar af en toe aan dacht. Maar dat gaan we eens oplossen, het is terug toegevoegd aan mijn favorieten waardoor hier nu weer regelmatig berichtjes zullen verschijnen. 
)
Maandag 3 november, whia het weekend is weer voorbij, weer een nieuwe week voor de boeg! Een week vol avonturen, alhoewel avonturen maak ik deze dagen niet mee, doordat ik maar moet rusten. Wie heeft ooit de rust uitgevonden? Pff.. dan is het toch niet voor mij gemaakt. Deze morgen voelde ik mij een beetje ambetant, gevoeliger. Enerzijds kwam het doordat ik gewoon moe was, ik had moeite met slikken. Dit was weer een nieuwe ervaring binnen het hele klierkoorts gebeuren. Ik had pijn men keel maar het was geen echte keelpijn, maar dat slikken dat was toch wel moeilijk. Het is meestal in de ochtend dat ik hier last van heb. Is wel een raar gevoel. Maarja leve de yohurt hé. Anderzijds was het ook wat moeilijk omdat ik besefte dat de projectgroep vertrok op ISP. Ik had enorm spijt dat ik dit had moeten afzeggen, maar ik besefte wel dat meegaan geen optie was. Dit zou zeker niet bevorderend geweest zijn voor mij maar ook niet voor de groep. Rond een uur of 9 heb ik op karen hare gsm dan een smske gedaan. Voor hen een goede reis te wensen:) Jaja ze zullen er wel een sjieke ISP van maken! Daar hebben ze mij uiteraardt niet voor nodig. In de voormiddag kreeg ik een smsje terug van karen & co dat ze op de trein zaten. Ik vond het eigenlijk wel sjiek dat ze een smske hadden gedaan maar tegelijkertijd was dat ook weer even moeilijk. Even terug het besef hebben dat ze "echt" weg zijn.
