Mijn vingers blijven ploegen in de modder van mijn leven Omhoog Omhoog, is de boodschap hier krijg ik natte voeten
Graaiend en klauwend de oever op grijpen mijn vingers in dode bladeren rottende boomwortels glibberige modder en goddank af en toe een waardevolle steen een houvast een stukje verder Omhoog Omhoog, want dat is de boodschap
In jou ogen in mijn ogen op een andere dag is die steen gewoon een steen...
Godverdomme, waarom waarom vinden we die steen enkel waardevol enkel met onze voeten in het water onze vingers in de modder en wanneer omhoog omhoog de boodschap is?
