In geval van....dan!
 PA en MA met roger en willy
als je raven kweekt, ze pikken je ogen uit
(oud vlaams gezegde)

Wie zijn voorgeslacht niet eert,
is zijn eigen naam niet weerd.

Ik ging, kon eindelijk gaan
Mijn geest stierf, lang geleden.
Herinneringen overleven.....soms
Opflakkeringen van een vuur,
gedoofd..lang geleden.
Idealen werden bitter.
Bloed dat verloochende,
ontstaan uit de hartstocht
van het mijne
Hun hartstochten...eens de mijne.
Hun tranen...verdriet dat ik voelde.
Hun lach, vreugde die ik niet mocht delen.
Hun kinderen, nooit gezien.
Hun naam, die ze verloochenden
De mijne
Zullen ze ooit spreken
met droefenis in hun stem?
Droefenis vermengd met schuld,
die nooit kan betaald kan worden.
Voortleven in die harten,
die je gaf, die je alles wilde geven.
Die namen, doch niets gaven.
Toch namen blijven fluisteren.
Eindelijk rust,
in het reine met mezelf.
Nooit in staat om te leven.
Onverdacht gevaar omarmen,
om ieder, zelfs God te bedriegen.
Te laf, om eerder zelf te sterven.
Achteromkijken en afvragen,
was ik waard geleefd te hebben?
Misschien vergaf ik dan toch?
Het ga je goed!

Jan
Van mijne PA kreeg ik mijn sterke schouders
Mijn MA gaf me mijn hart.