BEKENTENIS
Opgedragen aan mijn overleden vader
Gestorven aan stoflong
Ja Pa, het was ik
SORRY
St BARBARA
PATROONHEILIGE VAN DE KOMPELS
St Barbara meest heilige dag voor mijnwerkers, even voor die andere grote heilige.
Onze geschenken bij St Niklaas waren dan altijd heel mooi en duur.
In de roes waarin mijn ouders dan verkeerden, werd uitzonderlijk niet op een frank gekeken.
Wat me altijd bijgebleven is, hoe ST BARBARA mij toen het leven gered heeft.
We waren naar de Sint in de GB geweest, en hadden zoals toen gebruikelijk
een klikker gekregen. Voorschot op wat nog moest geleverd worden.
De klikker had de vorm van een kikker, met onderaan en veertje in bladstaal.
Wanneer je er op drukte produceerde het een klikje, als je het losliet een klakje.
Weet niet waar ik het vandaan haalde maar had een MEGA-exemplaar.
Zoals gebruikelijk bij St BARBARA met de ganse lagere school naar de kerk
om de speciale misviering op te luisteren.
Wij vooraan, de meisjes links de jongens rechts, strikt gescheiden.
Pa zaliger samen met de andere kompels achter, met helm in gestreken blauwe putklederen.
Mijn moeder zaliger zat er ook ergens, dat wist ik al mocht je niet omkijken."Feind hört mit"
Het hele gebeuren was toch voor ons toen zo heilig niet, we deden regelmatig ons ding.
Op gezette tijden hoorde je het geklik-klak van diverse kwakertjes.
Je hoorde ze nauwelijks,klik-klakskes van niks zouden we nu zeggen.
Met de geweldige akoustiek en mijn mega-kwakker bereikte ik wel het beoogde resultaat.
Vooral als het vooraan stil was, en niet werd gezongen.
Mijn succes was duidelijk, aan het gegniffel te horen.
Genoot er dan ook heel intens van......tot...
DE FONS, met de bijnaam SPEKNEK was een heel brave Broeder Van Liefde,
Als bewaker patrouillerde hij op en af om zijn gereddel in toom te houden.
In de euforie van mijn succes, besloot ik er nog een zware KWAK boven op te doen toen de belletjes van de consecratie gerinkeld hadden.
Juist voor een en ander veranderde in lichaam en bloed
zwierde ik er nog ne serieuze KWAK tussen.
Na de eerste KWAK moest bij loslaten de tweede KWAK volgen.
Dit kon echter niet omdat ik vanuit mijn linkerooghoek DE FONS naast me zag.
Hij dacht de snoodaard op het spoor te zijn, en was stil genadert.
Gezien mijn rechterhand nog in mijn broekzak stak was ik so wie so verdacht.
Nu was het zaak het veertje heel voorzichtig te laten ontspannen zodat er geen KWAK volgde.
Toen ik dacht dat de zaak in orde was, het ding opgelucht losliet volgde de tweede KWAK !!
Misschien maar een gedacht, maar het scheen of deze KWAK vele malen harder klonk.
Wat er toen gebeurde zal ik nooit vergeten.
DE FONS greep mijn oor, weet nog dat hij vuurrood was tot in zijne speknek.
Sleurde mij voor de communiebank naar de lege rechterzijbeuk, plantte mij daar neer.
Toen eerst de mannen van de communie terugkwamen, bekeek PA mij, en snapte het niet.
Zoals dat hoorde volgden nadien de vrouwen, waaronder mijn MA......!!!!!!!
Weet nog dat ik toen intens gebeden heb, om mij effekens onzichtbaar te laten worden.
Hielp niet want MA bliksemde mij neer met haar ogen,...en kende die blik.
Nooit heb ik mijn moeder zaliger een godslastering horen uiten.
Maar was zeker van dat ze toen met de smeltende Heer op haar tong, het zeker gedaan heeft.
Voor dit heilig schennis, nog wel op St Barbara, door haar eigen zoon.
Het ergste wat kon gebeuren was gebeurd.
Als ik ooit gebeden heb in mijn leven is het toen geweest.
Ik weet niet wat ik toen allemaal beloofd heb,..... te doen en te laten.
Wilde zo jong niet aan mijn einde komen . St Barbara help me aub.... please..
In doodsangst denkt men niet meer redelijk, het vervolg kan ik mij niet herinneren.
Weet wel dat ik in school geen straf gekregen heb.
Toen ik eindelijk naar huis durfde....moest,
PA zich aan het gereedmaken was voor het avondfeest.
MA vroeg mij verdacht rustig wat er in de kerk gebeurd was ?
Weet nog dat ik gezegd heb dat iemand KWAK-KWAKgedaan had.
Zoals gewoonlijk onterecht had ik onschuldig de schuld gekregen.
MA geloofde mijn leugens, of deed alsof.
Meende dat PA glimlachte, maar dat zal ik me wel verbeeld hebben.
Weet niet wat de brave FONS met mijne kwakker gedaan heeft.
Durfde hem niet terugvragen.
Ben er zeker van dat de heilige BARBARA me toen het leven heeft gered.
Denk niet dat ik me altijd aan de gedane beloften gehouden heb.
Weet zeker dat ze me vergeven heeft.
Ze was ook een jaar mijn patrones toen ik zoals PA in Winterslag werkte.
Ga ter ere van PA en ST BARBARA vandaag flink borrelen.
OOK MIJN VADER ZALIGER MOCHT VAN MA DIE DAG BESCHONKEN ZIJN
GLUCK AUF PA, OUWE KOMPEL
OP JE GEZONDHEID
en St BARBARA
J@N
|
