In één van de cafés aten we ons lunchpakket op met een goeie pint of een tegenvallende mooi gepresenteerde warme chocomelk. We zaten allemaal samen op het terras. Nog steeds geen contact met de achterblijvers. We maakten nog een vlotte wandeling en toen we terug aan de wagens kwamen zagen we dat Cois en Freddy reeds terug naar Le Crupet waren.

We gingen een frisse pint drinken alvorens ons om te kleden. Brigitte was ondertussen ook toegekomen en werd door iedereen warm onthaald.

Deze avond was het Frans die op zijn zestigste verjaardag ( of was het op zo veel jaren samen met Magda?) het aperitief met hapjes aanbood. Het wad iets rustiger dan gisteren, alhoewel na enkele glazen daar niet veel meer van te merken viel. De Roger zorgde opnieuw voor bijpassende muziek. Vanavond  is het vol-au-vent  met frietjes en kaas met wijn. Na het eten heeft er blijkbaar niemand zin om aan de caféspelen te beginnen. Dankzij Magda komt er dan toch schot in en worden de ploegen afgeroepen. De kopmannen zijn de bakschieters en  vanaf het ogenblik dat de bak op tafel stond hadden zij hier nog enkel  oog voor en was de rest bijzaak. Mede hierdoor verliep het begin een beetje chaotisch. Trees en Brigitte vonden elkaar bij de scrabbel. Rudy  zorgde er voor dat de pitjesbak vlot verliep. Ondertussen waren Guy en Roger en Freddy aan het biljarten begonnen en nam Ans en de Cois samen met Jeroen en David het tegen elkaar op aan de kikkerbak met Arne als scheidsrechter. Roland toonde zich een sterke boller terwijl Frans iedereen veraste aan de biljart. In het bakschieten lieten de favorieten het afweten en gaf Johny  zijn tegenstrevers het nakijken. Het nieuwste spel met de knikker was zeer moeilijk en enkel geduldige behendige spelers konden enig resultaat boeken. Deze avond werd veel vlugger afgesloten, ik denk dat Jan of  Frans volgend jaar weer beter een quiz inrichten.

Zondagmorgen, onze laatste dag. De vroege vogels hadden voor de broodjes en sandwiches

gezorgd. Een korte gezellige wandeling afsluiter met een zeer zware klim ( links van het kerkhof omhoog) waarop Jan in het verleden ontdekte dat hij een kleine vernauwing had. De Cois heeft opnieuw de kans gezien om niet mee te wandelen tot ongenoegen van velen onder ons. Dit jaar was Eva ongerust over Freddy en kwam hem tegemoet. Er werd nog een kerstboompje gered alvorens een uitgebreid aperitief te nemen. Een stralende zon op het terras maakte iedereen vrolijk ( of de trapist?). De overschotten werden opgegeten en iedereen begon zijn kamer te ontruimen. Na heel wat gekus en handjes schudden reed iedereen terug naar huis. Einde van opnieuw een mooi Ardennen WE.