We gaan dit jaar ons doel bereiken! Jiehaa!
Om 10u06 hebben we een boemeltreintje tot in Obersdorf (2 minuten J), daarna de trein S7 tot in Wenen Mitte. Aankomst omstreeks 11u. Ik
kon via de app van de OBB de tickets online boeken (heen en terug nog geen
twaalf euro voor ons beiden, niet te geloven). De treins zijn stipt, verzorgd
en net en heel overzichtelijk met veel schermen met de nodige en duidelijke informatie.
Echt een aanrader.
Ik kreeg van Griet voor mijn verjaardag een boekje over Wenen en
daarin staat een wandeling van ongeveer 5 kilometer door de stad, die alle
grote en interessante bezienswaardigheden aandoet. Maar eerst een ontbijtkoek
(op zondag zijn in Oostenrijk alle plaatselijke bakkers gesloten.
Vannacht had het weer hard en lang
geregend. De ochtend was grijs en nu en dan dreigend en éénmaal in Wenen
probeerde zelfs de zon er nu en dan door te priemen, wat haar uiteindelijk
lukte vanaf 15u30. Geen druppel regen gehad op onze tocht !
Wenen is mooi, maar misschien hadden we er
wel iets meer van verwacht. Prachtige gebouwen, aangenaam wandelen door diverse
straten en steegjes. Leuke winkeltjes, vele restaurantjes en vooral veel musea.
Het is een feit dat één dag veel te weinig is om Wenen echt te bezoeken. We
moeten dus zeker nog eens terugkomen J.
Op de middag eten we natuurlijk die
originale wienerschnitzel met (althans voor mij) een goeie pint bier. Lekker,
veel en echt niet duur.
Het is zondag en dan zijn toch heel wat
dingen gesloten in Wenen en dat valt ook op aan het aantal toeristen. Het is
betrekkelijk rustig en dat vinden wij wel aangenaam. Ons boekje is wel niet
super handig: het plannetje en de begeleidende tekst zijn vaak verwarrend, waar
door we heel vaak op zoektocht moeten gaan en nu en dan eens ‘verdwalen’. We vermoeden
dat we toch een kilometer of drie meer gedaan hebben.
We eindigen onze wandeling met een koffie
in een konditorei, waar we ook nog wat koeken kunnen kopen voor ons avondmaal
straks in Pichellsdorf.
Om 17u45 hebben we onze S7 en onze boemelke
terug naar de camper. (het station ligt 50 meter van onze camper, wat een
luxe).
We zien uit naar morgen, want dan zijn we
afgesproken met onzen oudsten Jan in Jennersdorf.
Deze morgen wat langer geslapen, allez toch
tot iets na 8u. Vannacht heeft het heel hard en lang geregend. Zo hard dat we
de wagen met jonge gasten (die waarschijnlijk van het Volksfeest kwamen en daar
op onze parking nog even kwamen napraten) en hun luide muziek amper konden
horen. Dus uiteindelijk weinig last van gehad.
Omstreeks 8u30 de fiets op (het regent niet
meer!) naar het dorpje om ontbijtkoeken. Op de plaats van het volksfeest zijn
de kramers druk bezig de ochtendmarkt aan het opzetten.
Omstreeks 10u40 zijnwe terug de baan op. We kiezen om via
secundaire wegen richting Stockenau te rijden. Daar zijn twee camperplaatsen
dicht bij een station (waar we de trein kunnen nemen naar Wenen).Het word teen mooie tocht (ongeveer 200 km)
op en neer, afwisselend bos en mooie vergezichten en leuke kleine Oostenrijkse
dorpjes.
Op de middag sla ik even afaan het schloss öttenstein. Waar we op de
immense parking helemaal alleen staan, onder de bomen met zicht op het schloss.
Tijdens onze picknick komt zowaar een bus opgereden! Ze stappen uit, staan
watte babbelen en zetten weer aan J.
Na onze broodjes gaan we even op stap naar
het schloss. Het restaurant is vandaag gesloten omdat er vanavond een bal
doorgaat voor de landsgewirtschafts bund. Maar we kunnen gewoon binnenwandelen
en krijgen een vriendelijke grussgod van de werkneemsters. We wandelen verder
op en neer door het bos tot aan de camping an see. Grote camping, weinig
caravans of campers te zien en al zeker geen volk. Op het meer zit enkel op een
bootje een eenzame visser. Maar het is droog en totaal niet koud. Een aangename
wandeling.
Omstreeks 14u30 zetten we onze tocht
verder. De streek verandert stilaan tot een wat eerder vlak landschap met hier
en daar industrie zelfs. Stockenau zelf is zeer ongezellig om binnen te rijden.
Wanneer we aan de eerste camperplaats arriveren is het voor ons beiden
duidelijk dat we hier niet zullen staan. De tweede aan het zwembad is iets
beter. Doch ook hier geen goed gevoel. Eerder vuil, ongezellig, niet echt
veilig. Er staan ook bijna geen campers, alhoewel er veel plaatsen zijn.
Op ons gemak nemen we den boek en den app
bij de hand en zoeken een andere camperplaats uit. We kiezen om Pillichsdorf
aan te doen. Een halfuur verderop. Hier toegekomen klikt de plaats onmiddellijk
met de verwachtingen. Gezellig dorpje, mooie propere plaats, vlakbij
stationnetje met een trein die ons binnen het uur in Wenen kan krijgen. Ideaal.
Wat verderop is er wel een feest van de brandweer. We zien (en vooral horen
wel). Om 19u30 start de muziek. Een voortreffelijke blaaskapel speelt de eigen
volksmuziek en ook modernere nummers in voortreffelijke arrangementen. Na onze
scampis met rijst wandelen we nog even tot aan de feesttent en pikken daar nog
een nummer of twee mee van de brassband (jonge gasten, twee euphoniums, een
drum, 4 trompetten en een bastuba). Mooie klankkleur en een voortreffelijke
justesse + Je voelt hun basis aan muziekcultuur. Mooie afsluiter van alweer een
mooie dag.
Na ontbijt, service en boodschappen
omstreeks 10u30 vertrokken richting Waldhausen een kleine 140 km verderop, maar
langs secundaire wegen met hier en daar hellingen en afdalingen met heel wat
haarspeldbochten. Hele mooie stukken en hier en daar gedeeltes met industrie of
een druk stadsgedeelte zoals in Linz. Een goede twee uur onderweg geweest. En
toeme toch: de douche deur is losgekomen tijdens het rijden en is uit de
geleider gevallen. Tweede maal schade in één week tijd. De weergoden zijn ons
gunstig gezind! De verzekeringsgoden iets minder! De douchedeur provisoir
opnieuw kunnen ophangen, maar zal hoogstwaarschijnlijk niet meer volledig te
repareren zijn. Tsjutoch! Maar we proberen het niet aan ons hart te laten komen
We staan hier in Waldhausen, helemaal
alleen, aan een meertje met prachtig uitzicht op het klooster en de
kloosterkerk. We hebben reeds de stadswandeling gemaakt. Zon 5 km. Het weer is
veel beter dan voorspeld! Toch nog 26 graden, veel zon, nu en dan een wolk.
Omstreeks 17u30, terug aan de camper. Naar goede gewoonte, ons aperitiefke gaan
drinken aan het water. Maar een uurtje later komen toch wat meer wolken
opzetten en vluchten we onze camper binnen. Een paar druppels maar, hoor.
Ondertussen is de croque boem boem klaar en kunnen we gezellig binnen tafelen
(buiten zijn er teveel vliegen, boerderij vlakbij, hé J).
Morgen nog iets dichter naar Wenen:
vanavond zoeken we uit of we in een naburig stadje een camperplaats vinden niet
ver van een treinstation. Zou moeten lukken.
Er zijn grote Volksfeesten in het dorp,
daar zitten we gelukkig wat vanaf en er zit een heuvel tussen. Dus van lawaai
hoeven we niet bang te zijn. Het is hier nu al ontzettend rustig en stil. Het
wordt een heerlijk rustige avond.
Rustige nacht gehad en naar traditie springt hein des morgens vroeg op de fiets naar het plaatselijk dorp alwaar hij een bakkerij vindt met heerlijke broodjes voor het ontbijt en de picknick. Waarna de vrouw des huizes (des campers, in dit geval) mee mag genieten van het heerlijke outdoorse ontbijt met zicht op de jachthaven en oever van de donau en dit in een heerlijk stralend ochtendzonnetje.
Tegen 9u30 de fiets op, met als doel een bezoek aan Passau. En wat voor één! Na 15 km fietsen langs de oever van de donau op en apart fietspad langs een toch wel druk bereden weg komen we aan in Passau. Al van ver zien we de imposante gebouwen en de typische kleuren van de stadjes langs deze rivier. We vergrendelen onze fietsen aan de rand van het stadje en gaan te voet op stap. We hebben gelezen dat de dom (je kan niet geloven hoeveel bisschoppen Passau rijk geweest is!) zeker de moeite waard is. je kan er alleen binnen als je een ticket koopt van 5 euro voor het middag orgelconcert dat doorgaat van 12u tot 12u30. Je kan het bijna niet geloven, maar de dom zit vol toeristen voor dit gebeuren. Ik vermoed zo tussen de 400 en 600 aanwezigen. De dom bezit dan ook het grootste orgel ter wereld, gebouwd ergens in de jaren 1920 en volledig gereviseerd in de jaren zeventig. Het zijn 5 aparte orgels, maar die kunnen bespeeld worden vanuit één centraal orgel met 5 klavieren en meer dan 300 registers. Het orgel bestaat in het totaal uit bijna 18.000 pijpen.
Tijdens het concert mochten we genieten van deze rijkdom van klanken. Romantisch orgel(s) achteraan een groot kerkorgel, met aan beide zijden nog een apart orgel. Vooraan in de kerk een koororgel en frans romantisch orgel. Elk met zijn diversiteit aan klanken en schakeringen. En dan nog eens een klokkenspel dat kan bediend worden vanuit het orgel.
Voor mij als muzikant was dit overweldigend en mooi. Indrukwekkend en blij dit meegemaakt te hebben voor deze luttele euro's (nu ja, 500 man à 5 euro elke dag in het seizoen? Dan kan je het onderhoud van zo'n orgel wel aan, hé?)
Na dit concert wandelen we langs het rathaus en en het kunstenaarsstraatje naar het drie-rivieren punt, waar de Inn, de Donau en de Ilz samenvloeien. Je ziet heel mooi hoe de Inn de groene kleur met zich meebrengt en zich mengt in het vervolg van de Donau. Aangekomen op dit punt begint het wel licht te regenen zeker? en daalt de temperatuur een paar graden. Griet in haar topje krijgt het zowaar even koud. We picknicken op een bank onder een boom die ons grotendeels droog houdt. Na een koffie en fruitthee onder een grote parasol op een terras verschijnt alweer volop de zon, die de temperaturen algauw doet stijgen tot tegen de dertig graden. We kuieren nog een goed uur door de straten van de oude en de nieuwe stad. Genieten van de mensen, de etalages, de bedrijvigheid der toeristen, waar we zelf deel van uitmaken, even binnenwippen in een altenheim bij de collega's en een gesprekje met een bewoonster, om uiteindelijk terug te belanden bij de fietsen.
We kunnen eigenlijk terugkeren via de andere oever van de Donau, maar na bevraging horen we dat deze route toch wel wat op en neer gaat. Dit ziet één der partijen niet zo goed meer zitten (reeds 15 km gefietst en ruim 5 km geslenterd door Passau). we keren terug via dezelfde route als het heengaan. In Obernzell rijden we even door tot aan het veerpontje en zien daar dat dit sluit om 16u30 (gelukkig dat we de andere oever niet hadden genomen, want dit ging toch wat meer kilometers gekost hebben om op de camperplaats te geraken.
Aangekomen op de jachthaven, ons eerst even met een drankje op het klein strandje gezet om uit te blazen. Daarna spaghettietje gemaakt.
Plots steekt de wind op en zien we het in de verte bliksemen. Tot nu toe nog geen druppel gevallen! Afwachten wat het deze nacht en morgen wordt. Het is even nadenken of we Wenen al of niet zullen aandoen: Hebben we tijd genoeg + de camperplaatsen zijn ontzettend duur. Dus nog even checken en voorbereiden voor de volgende dagen.
Onze pistoleekes lagen deze mogen klaar aan
de receptie. Heerlijk ontbeten in het reeds warme zonneke. Ze voorspellen een
hete dag. En zo zal het ook worden. We rijden een 280 km tot even over Passau.
Daar hebben we een camperplaats in de haven, met zicht op de Donau. Bij het
eerste parkeren wat pech gehad. De achteruitcamera toont dus geen
hoogteverschillen en dat gras lag wa bergop. Er net tegengereden, wat kleine
schade en een korte domper op onze dag. Maar de zon en het heerlijke weer maken
het vlug wer goed. We doen op ons gemak de service. Picknicken met de overschot
van de bestelling bakker en wat eitjes. Maken een wandeling naar het dorp
Oberzell om boodschappen te doen.Eenmaal terug waagt Hein zich aan een zwempartijtje in de Donau.
Heerlijk verfrissend. Er is een miniem klein strandje vlak voor onze camper,
wat wil je nog meer ?
Avondeten klaarmaken, afwas en nog wat
gezellig buitenzitten met computer en boekjes, Morgen met de fiets naar
Passau. Benieuwd.
Deze morgen geen bakker in de buurt te
bespeuren en de ene die er was? Gesloten natuurlijk. Tegen 10u. dan maar
aangezet met de bedoeling onderweg ons ontbijt aan te schaffen. In Nordheim een
warenhuis aangedaan om onze inkopen voor de twee volgende dagen te kunnen doen.
Wat verderop gepicknickt, blijkbaar op een illegale plaats. De
huisbewaardster van de brandweer kwam ons heel vriendelijk verzoeken op te
krassen, maar ondertussen hadden we ons ontbijt al binnen.
Omstreeks 13u10 kwamen we aan aan het
meertje dat ik vooropgesteld had. Am der Brombachsee staan we nu op de
paronamaparking voor campers in Enderndorf. De zon schijnt al volop en het
wordt al goed warm. We staan op de hoogste plateau met een mooi uitzicht op het
meer. Heerlijk hier !
Omstreeks 15u. de fietsen op om rond het meer
te fietsen. Volgens de folder 8,5 km. Volgens onze kilometerteller 17,5 km.
Maar een heel mooie tocht. Afwisselend in de zon langs de oevers van het meer,
met hier en daar een drukbelegen strandje. Anderzijds ook ganse stukken door
het bos, lekker verfrissend. Ons ontbijt kunnen we met een enveloppe +
invullijstje + geld bestellen via de
brievenbus aan de recepte.
Onze avond wordt rustig: aperitiefje,
lekker wokje maken, boekje lezen, voorbereiden voor morgen, ..
Deze morgen omstreeks 07u. wakker. Het is niet koud maar wel stevig bewolkt. Eerst een kort wandelingske langs de Moezel (terwijl Griet nog even nageniet van de nestwarmte onder het donsdeken). Daarna even wachten op de bakker, die uiteindelijk niet komt. uiteindelijk samen met mijn duitse buurman de fiets genomen op zoek naar een bakkerij, die we een drietal kilometer verderop vonden.
Na het ontbijt gestart met de opkuis en de service gedaan. Tegen 10u30 op weg naar volgende bestemmingen. We rijden richting Regensburg.
Tussenin gestopt aan een vliegveld voor sportvliegtuigen en zweefvliegtuigen. Ze stegen en landden vlotjes na elkaar. Een mooi schouwspel tijdens onze picknick, letterlijk op het vliegveld. Omstreeks 16u. hadden we onze stek gevonden, opnieuw bei ein weingut in Brackesheim. We staan hier alleen en ongelofelijk rustig en stil en met een mooi uitzicht op wijnranken en een soort oud kasteelke op top van de heuvel voor ons. Ondertussen is de zon volop doorgebroken met temperaturen van 30°. Na een korte wandeling hebben we ons geïnstalleerd voor den aperitief gevolgd door schapekoteletjes met erwtjes en krielpatatjes, mmmmm .... Wat wil een mens meer, hé !
Gisteravond er toch in geslaagd de afvoerbuis in orde te krijgen :) Dat is ook alweer een zorg minder. Alhoewel zorg ???
Vanavond rustig nagenieten met een biertje, wat voorbereiding voor de trip van morgen en een paar hoofdstukken uit mijn boek .... maar nu eerst den afwas: tot morgen.
Vroeg opgestaan wantwe willen omstreeks 9u30 op de baan zijn
naar Moere. Het zonnetje schijnt wanneer ik met de fiets omstreeks 7u45 naar de
bakker trek in Diksmuide city. In het terugkeren komen vervaarlijk zwarte
wolken me tegemoet.
Na ons lekker omtbijtje vertrekken we om omstreeks 10u. aan
te komen in Moere. Famiie stond ons op te wachten en hielden voor ons een
veilige Parkeerplaats vrij, waarvoor dank.
Het werd een mooie viering, we waren blij dat we erbij
mochten en konden zijn. Ook blij dat ik de offerande mocht opluisteren. We
waren ook aangenaam verrast dat de traiteur die jarenlang het eten verzorgde op
de jaarlijkse nieuwjaarsbijeenkomst bij nonkel paster aanwezig was en ons zelfs
kwam aanspreken.
Na de viering reden we richting het bedevaartsoord van de H.
Godelieve in Gistel voor ons middagmaal: roerei voor madam, spiegelei met spek
en champignons voor meneer. Na een bezoekje aan het klooster en zijn
bezienswaardigheden vertrokken we omstreeks 14u00 richting Trier.
Om 19u. kwamen we aan in Longuich, zon 20 km van Trier,
langs de Moezel. Prachtige plaats, hollandse eigenaar met de naam Feiten. Is
ook wijnboer. We staan dus op een camperplaats aan de oever van de rivier en
middenin een wijngaard.
Onder weg hebben we mosselen gekocht. Heerlijk. Nog een kort
wandelingetje langs de Moezel en dan ons bed in.
Morgen het probleemke met de vuilwatertank proberen op te
lossen, de buren kwamen zeggen dat ons vuil water er gewoon uitstroomde,
hopelijk is de klep niet kapot. We maken ons geen zorgen, hoor.
Ik kom alvast wakker van de eerste zonnestralen en maak
alvast een wandelingske tot aan het water. Ik plaatste een bassin onder de
afvoer van het vuilwater als tijdelijke oplossing (en het lost voorlopig het
probleempje op). Omstreeks 8u. weerklinkt de toeter van de langskomende bakker
(handig!) 6 heerlijk versgebakken pistolets en twee croissants zijn de vangst.
Heerlijk ontbeten in het zonnetje (dat kunnen ze alvast in Belgie niet zeggen).
En tegen 10u30 zitten we de fiets op naar Trier. Op aanraden van onze duitse
buren nemen we de fietsroute aan de overkant van de Moezel. Terecht!
Picknick in Trier langs het water, waar we de rondvaartboot
en de hop touristische bus zien vertrekken en aankomen. Ik had thuis via
reisroute.be een stadswandeling van ca 5 km uitgeprint en deze was zeker de
moeite waard. Als oudste romeinse stad is Trier echt de moeite waard ! En het
weertje was overheerlijk !
Na 45 km fietsen terug op de camperplaats. We kiezen ervoor
om na zon fysiek intensieve dag kippevleugeltjes te gaan eten in het
restaurantje bij de camperplaats. De plaatselijke sauvignon hoorde er zeker
bij.
Daarna voor het schrijven van deze blog er in geslaagd de
afvoerbuis van het vuilwater weer vast op te hangen aan de chassis (dankzij de
spanbanden die ik steeds meeheb in mijn fietstas). Laat ons hopen dat het
werkt. Dat zien we pas morgen na het douchen.
