Naar de bakker via drukke weg naar La Rochelle, teruggekeerd via fietspad langs de plages. De zon schijnt al behoorlijk en de temperatuur is heerlijk. De koeken die ik meeheb zijn al even warm en vers als het ochtendgloren.
Omstreeks 10u. Zetten we onze reis verder. We gaan richting Rayon en stoppen in Saujon. De camperplaats is nabij een sportstadion, is net en proper, we hebben er inbegrepen electriciteit, etc. Wel geen WiFi (no problem). Het is 13u15 en we picknicken eerst op ons gemak en gaan dan te voet tot in het kleine, aangename stadje, via een ijsje :) tot aan de dienst tourisme. Een jongedame en jongeheer verwelkomen ons daar hartelijk (ik vermoed dat ze momenteel niet zoveel toeristen over de vloer krijgen), en we krijgen uitgebreid uitleg over de mogelijkheden en bezienswaardigheden van de streek. We beslissen met de fiets tot aan de oesterbanken en tot aan het mooiste dorp van Frankrijk (Mornac sur Seudre) te rijden (het zal een tochtje van ongeveer 29 km worden, valt best mee, al is het echt wel warm, 32°).
In het doorgaan is het eb en dat is te merken aan de seudre en de haventjes die we tegenkomen. De bootjes liggen zo goed als op het droge. Het is een mooie tocht, met veel afwisseling en we leren de oesterkweek en manieren van visvangst ontdekken. Om naar Mornac te rijden moeten we een tweetal km langs een drukke weg, maar het loont de moeite! Op donderdag is er telkens een avondmarktje in Mornac. En we kunnen je zeggen: Het is de moeite, echt. Frans, gezellig, net niet overdruk. We kopen een paar typische producten van de streek zoals sel, saffraansiroop, .... en zijn vastbesloten hier een paar huitres te verorberen met een lekker glas witte wijn. Maar, mis poes, alles is hier vol gereserveerd en we moeten ons content stellen met een glaasje wijn en wat tapas op een gezellig terrasje midden de straatmarktjes. Omstreek 21u. Zijn we terug aan de camper en begin ik aan ons avondmaal.
Het is nu 23u. En ik zit hier nog gezellig buiten mijn blog te schrijven. Dit zou alvast in Vlaanderen niet lukken. Morgen richting Bordeaux.
Vandaag fietstocht gedaan op Ile de ré. Eerst een dikke 7 km naar de pont, dan drie km over de brug (echt wel de moeite, mooi). En dan een toertje op eerste helft van het eiland. (Rive doux- La Flotte - Saint Martin de Ré - Le blois - Sainte Marie de Ré - Rive doux)
Het weer was niet al te denderend om te starten. We hadden de eerste kilometers zelfs een regenvestje nodig, al bleef het bij wat miezerige motregen. Maar geen koud, een dikke 23 graden. Tijdens onze picknick aan de haven van Saint Martin de Ré) kwam de blauwe hemel stilaan aanzetten. Een uurtje later werd het algemeen zonnig en warm. Perfect fietsweer. Omstreeks 19u. Waren we na 58 km fietsen terug aan de camper. Lekker gegeten (bruschetta met bolognaise), service gedaan van de campera. Morgen richting Royan.
Na het ontbijt vertrekken we op ons gemak naar La Rochelle. We kiezen voor de Routes national. Mooi en eigenlijk wel vlot hier! We overbruggen de 190 km in 2u en 40 minuten. Omstreeks 13u45 komen we aan. De eerste camperplaats bevalt ons niet direkt 100% en Griet stelt voor de camperplaatsen op Ile de Ré uit te proberen. De brug kost ons 16 euro (H/T). Het is er gezellig druk. We rijden drie camperplaatsen af, maar die staan eivol, we raken de moed wat kwijt: het is buiten 32 graden en we hebben stilaan wel een hongertje en verlangen om ons te 'vestigen'. We vermoeden dat we hier niets gaan vinden en keren terug naar de camperplaats in de port-neuf. We staan hier goed en gezelliger dan we gedacht hadden. We halen de fietsen uit en rijden de 3,5 km naar het centrum. We maken een stadswandeling met bezoek aan de vieux port en de nodige winkelstraten :). Na twee uur vertrekken we weer naar de camperplaats. Aperitiefje, spaghetti bolognaise à la Hein, de blog schrijven en wat voorbereiden voor de fietstocht van morgen.
Opgestaan omstreeks 8u. Douchke, tanden poetsen en fiets op naar de bakker. Na het ontbijt buiten onder een hemelsblauwe lucht en al een aardig warm zonnetje de picknick klaargemaakt. Voor mij een heerlijk slaatje (Aardappel, hesp, tomaat, asperge, pijpajuin, mozzarella, eitje, ......) en voor madam een broodje hesp en kaas met de nodige groenten, etc. ....
De fietsen op en weg zijn we. We gaan richting Tours langs de Loire. De fietspaden zijn mooi aangeduid. We rijden tot aan Montsereau met de idee om vandaar nog een zestal km verder te rijden tot aan de abbey van Fontevraud. Onderweg rijden we een stuk langs de Loire, maar de route neemt ons ook een tweetal keer mee op de coteaux (wijngaardflanken) We passeren verschillende domaines, maar stoppen niet voor een degustatie (jammergenoeg). De rotsen zijn hier en daar uitgehold en je kan in die holtes binnen rijden. Soms naar wijngaarden toe, maar vaak ook zijn het wijnbedrijfjes of artiesten, etc. .... Echt mooi en de grotten zorgen ook voor de nodige verkoeling, want het wordt al aardig warm. Hier en daar staan borden met uitleg. Aan één van die borden (over zijderupsen) sta ik wat te vertalen en een iets ouder koppel staat slinks mee te luisteren. Het zijn Nederlanders en net als wij vertrokken vanuit Saumur. Ook zij hebben als verste doel de abdij. We zullen ze een paar keer op de route tegenkomen met de nodige babbels en kennismakingen. Aardig, zou ik zeggen :)
We stoppen voor onze picknick op één van de hoogste punten, aan de kerk van Parnay. Gezellig in de schaduw van een lindeboom. En wie komt daar uit het portaal ?: de Nederlanders.
We rijden verder in het toch wat heuvelachtiger gebied dan gedacht :) Aangekomen in Montsereau rijden we het dorpje in (alweer omhoog) en vinden er naast het verbluffend mooie kasteel een hotelterrasje met zicht op de Loire en ze verkopen er glaces. Dus niet getwijfeld we nemen een tafeltje in en wie zit daar twee tafeltjes verder? De Nederlanders :)
We blijven hier wat dralen. Het is heerlijk in de schaduw! We beslissen om niet meer tot de abdij te rijden, maar op 't gemak terug te keren. De Nederlanders rekenen af en passeren met de boodschap dat ook zij het niet meer zien zitten (lees: de vrouwen) om naar de abdij te rijden en ook maar terugkeren.
Op de terugweg nemen we de routes enkel langs de Loire (lekker vlak en rap). Net voor het kasteel van Saumur staat een klooster met bijhorende kerk uit de 17° eeuw, die we nog even bezoeken. En wie komt daar binnen: het Nederlands koppel. We blijven er nog een tijdje gezellig samen keuvelen en rijden dan samen tot in het centrum van Saumur, waar we afscheid nemen. Wij moeten nog onze boodschappen doen in de plaatselijke Carrefour voor ons avondmaal en voor de maaltijden van morgen. Het worden scampi's met kerstomaat, ajuin, look en pasta-pesto.
De service van onze camper hebben we nu nog gedaan (het water was op: de slang past niet echt, morgen gaan we op zoek naar een passend verlengstuk. Daardoor is het een lang verhaal om de watertank vol te krijgen). We zijn gereed om morgen verder te trekken tot aan de Atlantische kust.
Wat langer blijven liggen. Opgestaan rond 9u. Te voet naar de plaatselijke bakker. Lekkere koeken en baguette voor de picknick. Terug aan de camper ons geïnstalleerd aan het meertje en lekker ontbeten in het zonnetje. Heerlijk! Tegen de middag kwamen we aan op de camper aire van Saumur. Deze is wat duurder, maar we hebben hier wel alles: service, WiFi, electriciteit. Zo kan ik voor de eerste keer de blog online zetten :)
We beslissen om eerst te voet de stad te ontdekken. In de Office de tourisme vragen we de stadswandelkaart en kopen en fietsroutekaart voor morgen. We doen de wandeling van 2 uur. Langs de Loire, de oude stad, langs het sprookjesachtige kasteel en de 'jardinière des plantes'. In het centrum is het een aangename drukte, terrasjes, live optredentjes, ... Wij beperken ons tot een (duur) artisanaal ijsje.
Omstreeks 18u. Zijn we terug aan de camper. Gezellig aperitieven, krant lezen (want die kon ik dankzij de sterke WiFi in het Office de tourisme eindelijk downloaden) en potje koken. Vanavond maken we nog een korte wandeling langs de Loire. Al is het laar om het verlichte kasteel te kunnen bewonderen.
Morgen de fiets op, ik zie er naar uit.
We zijn vertrokken omstreeks 15u45. Ik moest deze morgen nog efkens gaan werken. Griet was ondertussen druk in de weer om de gisteravond in Boom afgehaalde camper te laden met het nodige reisgerief voor de komende veertien dagen. We gaan richting de Atlantische westkust van Frankrijk.
We kiezen ervoor de eerste dag te rijden tot aan Cap Griz Nez. We stoppen nog even in Aalter om in de Standaard boekhandel de Campergids aan te schaffen. We hebben reeds de Campercontact als app, maar zo`n ouderwets en nostalgisch handboek bewijst toch nog altijd zijn diensten.
Omstreeks 18u10 arriveren we in Wissant. Hier is een gratis camperplaats, maar die staat vol. We gaan, na wat omzeilingen, op zoek naar een andere plaats. We belanden in Tardinghen, bij een lokale boer die 30 camperplaats heeft. Prachtig gelegen: zicht op zee en de Cap Griz Nez. Wel een grote kilometer van het dorp en een drie à viertal km van Wissant of de zee. De zon schijnt, maar de camper wiegt heen en weer in de 5 Beaufort. Buiten is het 21°, binnen is het 24°. Heerlijk dus.
We hebben geen inkopen kunnen doen voor het avondmaal en gaan dus maar op zoek naar een eetgelegenheidje. Te voet naar het dorp (we hebben gezien dat er een pizzaverkoper stond, maar hebben daar niet echt zo'n zin in, maar ja, zal er iets anders te vinden zijn???) Toch wel, net voorbij de kerk is er een parking met panoramisch zicht (echt mooi) en wat verder zie ik wat auto's geparkeerd staan en de wind met een heerlijke geur komt vanuit die richting onze kant uit. We stappen er naartoe en worden verwelkomd in een heel aardig, net, pittoresk restaurantje. We eten Dos de schelvis met mosterdsaus. Heerlijk klaargemaakt, we hebben genoten.
Omstreeks 21u40 terug aan de camper. Het wordt nu vlug donker. Ik schrijf mijn blog en kijk even naar de planning voor morgen, terwijl Griet nog het bed opmaakt en de kledij in de kasten stopt. Het was een heerlijke maar wel drukke dag. Ons nieuwe bedje zal deugddoen.
Min of meer goed geslapen, ik wellicht iets beter dan Griet. De rukwinden van de Opaalkust wiegden ons nu en dan weg en weer. Gecombineerd met de korte maar krachtige regenbuien werden we getrakteerd op een tromgeroffel van windgestuurde regendruppels.
Om 7u45 was ik al uit de veren. De clifs van Dover lagen (zichtbaar) te baden in het zonnetje. Voor de eerste keer dat we dit hier meemaken, zo helder en klaar! De bakker zou om 8u. Passeren langs onze camperplaats, maar het blijft verdacht stil. Om 9u. Klonk geclaxonneer. Oef, toch de bakker! Anders werd het gekinneklop tot het eerstvolgende stadje met een bakkerij en dit .... had wel eens lang kunnen duren. De croissants en stokbrood zijn overheerlijk en tegen 10u. Staan we paraat voor de volgende etappe: Le Mans. Die 400 km overbruggen we met twee péages. De snelwegen zijn rustig en gaan vlot. We stoppen over de middag iets over Rouen voor een picknick-Nick op een 'volle' aire. En tegen 16u. Zijn we in Le Mans. Op de aangegeven parking zijn alle plaatsen bezet, maar ik durf mij te parkeren op de Autobus-parkeerstroken (er zijn er een stuk of zes en er staat geen enkele bus). We blijven hier toch maar een uur of twee. (Nog geen vijf minuten later komt een volgende camper de busplaats naast mij ook al innnemen.
Ik was ooit in Le Mans met het Kamerkoor uit Roeselare (in mijn jonge jaren, 1987). En wandelend door de geplaveide straatjes van Le vieux Mans komen de herinneringen naar boven. Het zonnetje schijnt, mijn nieuwe hoed kan zijn diensten bewijzen. Omstreeks 17u30 vertrekken we richting Saumur. We stoppen eerst bij een versmarkt en een Action om inkopen te doen voor de volgende twee dagen.
Onderweg stoppen we op een drietal camperplaatsen, maar het gevoel zit niet goed. Uiteindelijk komen we in Le vieux Baugé (een kleine 40 km voor Saumur). Het is een mooie rustige camperplaats aan een meertje (de parking beschreven in de campergids is niet meer toegankelijk, de kleine parking aan het meertje wel). We staan hier met twee campers in alle rust, heerlijk!
We genieten tijdens het koken van ons aperitief (een roséwijntje) die we meekregen van onze verhuurder van de camper. Ik zou buiten eten, maar Griet vindt het al iets te fris :) Na de heerlijke 'einde' maaltijd à la Wok maken we nog een korte wandeling. Het is ondertussen al 21u45 en de afwas en het schrijven der blog dient nog te gebeuren.
Nu stilaan pyjamaatje aan, boekje lezen en dromen van morgen. Op naar de Loire.
Woensdag 26 juli 2017 Casteau - Ronquières - Wielsbeke
Onze laatste dag van onze toer rond België.
We rijden naar Ronquières voor een bezoek aan het hellend vlak.
Eerst gaan we de boot op voor een tocht tot aan de sluis van Ittres en terug. Een uur en een kwartier op het water in een heerlijk zonnetje. We krijgen nu en dan wat uitleg in het frans en in een behoorlijk nederlands. Aan boot is er een filmploeg van de Regionale zender van Henegouwen. Gelukkig worden we niet geïnterviewd, maar in beeld zullen we waarschijnlijk wel komen.
Na de boottocht volgt een wandelingetje tot aan de ingang van het hellend vlak. Daar nemen we de lift, die ons 130 meter hoog brengt. Nu nog een paar trappen tot 150 meter hoogte waar we verrast worden met een prachtig rond om rond panorama. We zien o.a. Brussel, Mons, Charleroi, ... de prachtige landerijen, de vierkantshoeves, de hoogte van Waterloo, ... mooi en de moeite waard.
Omstreeks 18u. vatten we de terugweg aan. We rijden doorheen het aangename Pays des Collines. Lessines, Ellezelles, Ronse. We stoppen nog even aan de Zwaan in Wannegem, waar we met wat geluk nog een tafeltje krijgen en mogen genieten van een afsluitend etentje. Het is tevens mijn verjaardag vandaag, dus het mag er vanaf, hé.
We deden zes van de twaalf routes uit het boekje 'Heel België met de motor' van Andre Paqauy. De andere zes voor volgend jaar ? Wie weet.
We hadden een hotel geboekt in Casteau via een Flairbon en deze kunnen we niet gratis annuleren. Het is hier in Vlaanderen goed weer. In de twintig graden, bewolkt maar droog.
Ik maak op mijn TomTom een spannende route tot in Casteau met een tussenstop in Beloeil. We rijden via heel aangename landwegen, soms wat spannend in de bochten wegens de hoge maisvelden die het zicht belemmeren. Met een gemiddelde van 40km/uur komen we na 100 minuten aan in Beloeil. We kopen ons een ticket voor het bezoek aan het kasteel en de omliggende tuinen. We zijn hier zo goed als alleen en picknicken langs het water in de prachtige tuin van het kasteel. Heerlijk in het zonnetje, boekje lezen, tukske doen, genieten, ....
We bezoeken ook het Kasteel zelf. Onze jongsten moet de volgende keer mee, dat wordt zeker zijne dada.
Omstreeks 16u30 vertrekken we richting ons hotel. de toer leidt ons rond Paira Daiza tot in Casteau (zo'n 5 km van Mons). De parking van het hotel staat vol met wielerploegen, wat maakt dat het restaurant 's avonds niet voor de 'gewone' hotelgast zal open zijn. Maar naast het hotel is een belgisch restaurant, waar we kiezen voor de mosselen (de lekkerste die we dit jaar reeds aten).
Heerlijke en vermoeiend dagje. We kruipen vroeg onder de wol.
Nog nooit in ons leven werden we met zo'n ontbijt verwend! Overvloedig en lekker. De praatgrage, maar zeer vriendelijke gastheer houdt ons wat langer bezig dan verwacht en het algauw 10u30 tegen dat we onze volgende tocht aanvatten. We stoppen eerst even bij de commanderie Alden-Biesen voor en kort bezoek. Prachtig domein om te wandelen + een mooi eenvoudig museum met de geschiedenis van de teutonen. We traden hier ooit al eens op met Folgazan tijdens het Schots Weekend, maar nu is het hier veel kalmer en komen de gebouwen en de natuur errond beter tot hun recht.
We gaan onze route iets moeten inkorten wegens tijdsgebrek. Zo laten we de eerste lus (via Borgloon) vallen en rijden rechtstreeks naar Tongeren waar we de GPS route weer aanvatten. Deze leidt ons door het land van Herve, de streek van de fruitgaarden doorheen Herstappe, Bassenge en Riemst snorren we tot aan de rand van Maastricht. Van hieruit gaan we verder via Visé tot in de Voerstreek, die we helemaal doorkruisen tot an de abdij van Val-Dieu.
Omdat we zo laat en overvloedig ontbeten hebben en het reeds 14u30 is kiezen we voor een pannenkoek. De zelfbediening in de abdij is echt op zijn Waals: vriendelijk, lekker, maar totaal niet georganiseerd. Onze eerste regenbuitje is een feit, maar tegen dat we weer de route aanvatten is die bui verdwenen en schijnt de zon alweer volop. We rijden nu richting Aachen om dan via Kelmis, Raeren en Eupen door te gaan tot Monschau. We naderen de 'echte' ardennen: smallere wegen, grotere hoogteverschillen, meer bochtwerk, mooie panorama's, .... het laatste stuk is een recht stuk van 14km tot in Duitsland. Een natuurreservaat, bosrijk en met veel herten. de BMW voor ons wijkt plots uit voor twee overlopende herten. De rest van de tocht rij ikzelf toch ook wat trager: We mogen het niet dromen dat er plots zo'n hert voor onze moto opduikt.
Hoe meer we Monschau naderen, hoe bewolkter het wordt. We wandelen even door het stadje en zetten ons op een terras voor een koffie, thee. Wat later moeten we binnenvluchten voor een malse bui.
We hebben een B&B geboekt in Robertville (La Romance du Lac). We komen er aan omstreeks 19u. Opnieuw worden we zeer vriendelijk onthaald. Ik mag zelfs de motor binnen in de garage stallen. Aan te bevelen logie: mooie tuin, mooie omgeving, eenvoudig en gezellig stadje. In een plaatselijke taverne sluiten we de avond af met forel meunière en een lekker wit wijntje.
De weergoden zijn ons vandaag niet gunstig gestemd. De Ardennen zitten onder de zwarte, dreigende wolken en temperaturen die beginnen vanaf 9° en maxima tot 14°. Geen weer om echt te kunnen genieten van onze geplande toerrit. Deze zou ons via Clerveaux tot Bouillon brengen. De B&B die ik geboekt had in Dohan kunnen we gelukkig nog gratis annuleren. We beslissen om de kortste weg terug naar huis te nemen.
We vertrekken onder een dreigend wolkendek, het is fris en mijn trui komt voor de eerste keer uit de koffer. In Luik worden we getrakteerd op een felle regenbui, natuurlijk juist op het drukste verkeerspunt van onze terugreis. Maar eenmaal deze voorbij verbetert het weer en de temperaturen.
Na 245 km staan we thuis omstreeks 13u30. We worden 's avonds verwacht bij onze zoon Jan en Laura. Omie is blij dat ze Luc weer eens kan vastpakken en verwennen.
Na een stevig ontbijt zijn we weer startensklaar. Een tocht van 230 km voor de boeg langs secundaire, aangename, rustige wegen. Zoersel, Beerse, Merksplas, Ravels, Retie en Postel. Aan de abdij van Postel genieten we van onze picknick in de rust van het broederschap der Postelijnen .
Vanuit Postel rijden we opnieuw een stukje Nederland binnen. Door het warme, zonnig weer krijgen we al vlug zin in iets fris, een ijsje bijvoorbeeld ? Makkelijker gezegd dan gedaan, want we komen alleen maar kleine dorpjes tegen die diep verzonken lijken in stilte en rust. In één dorpje Baarland vinden we en friterie en ijshuisje. Een gepensioneerd koppel bedient ons van een heerlijk ijsje ! Ze vertellen ronduit. Blijkbaar zijn ze blij met de zeldzame buitenlander als klant. Ieder jaar komen ze op reis naar Ieper! Tot en met het fotoboek wordt bovengehaald. Heerlijk. Tot slot mogen we zelfs in hun woning het toilet even gebruiken (wat als motards wel eens nuttig kan zijn, de openbare toiletten op onze routes moeten nog gebouwd worden.
Het tweede gedeelte van onze tocht brengt ons de mooie natuur van de Limburg. Hamont-Achel, rond Bocholt en Bree, langs Kinrooi, As, Maasmechelen (zonder te shoppen :)), Zutendaal tot in Bilzen, war omstreeks 18u30 arriveren aan onze BandB. 'Linnerveldwinning'. Een heel mooie locatie, een oude, volledig gerestaureerde hoeve, twee kamers en we mogen kiezen welke, want we zijn er alleen. We worden onthaald met een drankje en een 'lange' babbel van de gastheer. Hij blijkt te werken voor de gemeente Bilzen als cultuurfunctionaris. Het klikt dus meteen! Folgazan (die hij blijkbaar al kende) en Amigrande kunnen er mogelijks wel bij varen. We zitten hier op een kleine 2 km van Alden Biesen, waar er altijd wel iets cultureels te beleven valt. We horen de tomorrowland DJ's tot op onze kamer. Maar 's nachts is het stil.
We hebben samen al een eerste weekje verlof. Het is al jaren dat we dromen van een reisje met de moto en nu zal het lukken, als de weergoden ons gunstig gezind zijn weliswaar. Ik kreeg ooit het boekje 'Heel België met de motor' cadeau en dit wordt de handleiding van onze motortrip 2017. De 12 routes zijn gedownload en staan op mijn splinternieuwe TomTomrider. Vorige week heb ik alle GPS en routeplanner en Scalariders uitgeprobeerd en alles werkt naar behoren. De motor staat gepoetst en moeder de vrouw is aan het berekenen hoeveel bagage (lees: kledij) we in de koffers gaan krijgen .
Tegen 9u30 staan we startensklaar. Het is fantastich weer: een 22° en een heerlijk stralend zonnetje. Onze eerste dag brengt ons vanaf thuis naar het beginpunt van de route, die we ingesteld hebben in Lokeren. Vandaar gaat de trip door het verzonken land, langs de Schelde naar de tunnel van Gent Terneuzen. Een maal hierdoor voor 2,5 euro gaat de trip verder door Zeeland richting Antwerpen. Onze eerste route eindigt in Putte. Onze eerste BB hebben we geboekt in Melsele: Euverbraeke. De gastvrouw ontvangt ons warm en hartelijk. We installeren ons in de kamer, een douchke, efkens rusten. Op de middag picknickten (een koude plat uit de carrefour, was echt lekker!) we op de dijken van de Schelde, heerlijk in het zonnetje. 's avonds gingen we eten in de 'Mops'. Een betere taverne in Melsele. Scampi-time.
Omstreeks 13u. zijn we thuis. Ik check de statistieken. We eten op ons gemak wat en beginnen aan de poets van onze camper. Die moet morgenvoormiddag tussen 8u en 9u weer binnen
Omstreeks 10u. zijn we reeds op weg. We vertrekken in Lunéville richting de franse Ardennen. We kiezen voor een route door de Vogezen tot aan de autoroute de soleil - Wallonie.
We kiezen voor een mooie camperplaats aan een haventje in Haybes. Gratis (voor de services moet je naar de camping municipal, een paar km verderop, maar die hebben we niet nodig). We nemen de fietsen af voor een tochtje langs de Maas. Wanneer we vertrekkensklaar staan begint het net fel te regenen. We rijden eerst naar de dienst tourisme. Kijken daar wat rond en schuilen ondertussen even. Als de zon weer lichtjes doorbreekt vatten we onze fietstocht aan. In het terugkeren passeren we in Fumay een gezellig 'salon de thé'tje' aan. Het is helemaal opgeklaard en zitten op het gezellig terras voor een koffie en pannenkoek. Hier komen we met de moto zeker nog eens terug. Het is ook een chambre d'hotes en alles ziet er piekfijn en netjes uit. de uitbaatster is tevens supervriendelijk. 't ja, 't is onze laatste nacht in de camper.
Geen ontbijt gevonden, een glas water en een koffie, elk eens onder de douche en we waren weer de baan op. We kiezen voor de richting Como. Onderweg stoppen we in een typisch en klein dorpje bij een bakkerij-voedingswaren en kopen wat brood en koeken als ontbijt en middagmaal.
We merken dat alle camperplaatsen rond het comomeer, eerder Campings zijn en dus ook vaak ongezellig, druk en duur. We vinden in het boekje fattore amico een boerderij gelegen tussen Como en Lecco in het dorpje Eupilio. Ideaal dus. Het werd uiteindelijk ook een goede keuze. We werden door het reeds wat oudere koppel zeer vriendelijk onthaald en kregen een mooie staanplaats aangeduid in hun tuin-boomgaard. Met de fiets deden we nog een deugddoende en aangename tocht naar en rond het Lago del Segrino. Een tussenstop met de voeten in het water en genietend van de zon en de vele passanten.
Vrijdag 26 aug
Door Zwitserland Gotthard pass met picknick helemaal vanboven op de berg. We dachten eerst te overnachten ergens in de streek rond Luzern. Maar onze camperboek geeft maar weinig plaatsen aan + we beschikken niet over Zwisters geld en beslissen het land volledig te doorkruisen: het werd een prachtige tocht.
s Avonds kwamen we toe in de Elzas, in het dorpje Orschwihr, tussen de wijnvelden en wijnranken. We staan op een camperplaats op de rand van het dorp met een tweetal campers. Warm, rustig, stil, gezellig..
Zaterdag 27 aug.
We rijden eerst met de camper naar het office de tourisme in het naburige stadje. Daar vinden we een wandeling vertrekkende vanuit Orschwihr. Dit dorpje bevalt ons en we willen daar nog een dagje blijven. Onderweg doen we onze boodschappen voor het avondeten. We installeren ons opnieuw in Orschwihr en vatten in een brandende zon de wandeling des carrières aan. Steil bergop en in de blakende zon start de wandeling, na even verdwalen, kunnen we de route aanvatten door het bos. Heerlijk van temperatuur, maar onooglijk veel insecten.
Ik vermoed dat het uiteindelijk een wandeling werd van een goeie 7 km. Teruggekomen bij de camper gebruik ik de vulslang voor de camper als douche om mij af te koelen. Griet beperkt het tot haar onderbenen en voeten :) Overhit als we zijn, hebben we zin in een ijsje. In het dorpje zelf vinden we niet direct een tearoom, enkel en alleen een leeg terras van een restaurantje op het pittoreske marktpleintje, de deur staat open en we vragen de uitbater of we een ijscoupe kunnen bestellen. Met een vriendelijke glimlach krijgen we 5 minuten later een ijsje voor onze neus, ik een dame blanche en Griet een 3-kleurensorbet met vers fruit, heerlijk in deze zuiderse temperaturen!
s Avonds lekker gegeten (spaghetti met tomadosaus, gekocht bij de boer van gisteren, mmmmm) en nog een avondwandelingetje door het dorpje gemaakt met een bezoek aan de vigneronfeesten bij één van de wijnboeren.
Zondag 28 aug.
Rit doorheen de Vogezen met bezoek aan Kaysersberg, 33°, zweten dus, maar zeer mooi dorp, vele winkeltjes om in te snuisteren, etc. Het kasteel hebben we niet gedaan. Dan doorgereden richting Nancy. We twijfelden tussen twee camperplaatsen: Lunéville en Richardmenil. We bezochten eerst de eerste, reden dan door naar de tweede, maar daar was het niet zo gezellig en proper, dus keerden we terug naar Lunéville. Mooi stadje met prachtig kasteel en kasteelpark! We zijn op ons gemak lekker gaan eten. We hadden eerst de idee nog een fietstocht te gaan maken, maar de dreigende wolken weerhielden ons. het werd dus een wandeling doorheen het kasteelpark en een stukje van de stad. Aan de inkom van de camperplaats hangt een wifi-antenne en als ik daar net onder ga staan kan ik op het wifinetwerk.
Vroeg opgestaan, met de fiets 3,5 km langs mooi fietspad (het deed denken aan Amsterdam-Noord) om pistoleekes.Rustig ontbeten in t zonneke en vertrokken richting Venetië. We kiezen om een plaats te zoeken op het schiereiland. We vonden een camperplaats op de camping Albatros (2,5 km van het stadje Lido di Jesolo). Gratis is er hier niets te vinden. Het is de ene badplaats naast de andere en het rijdt en staat hier vol van de campers. We vinden een plaats dichtbij de ingang van de camping. We staan er goed. Het is een verzorgde camping met alle voorzieningen en zeer vriendelijk personeel. Kost het wat centjes t is de moeite waard. Eerst een wandelingetje naar het strand gemaakt. Man, t ligt hier stampvol mensen, niet te doen. Allemaal privé stranden van hotels. Niet echt ons ding zullen de mensen die ons kennen wel weten.
Onze nieuwe barbecue hebben we vanavond gedoopt: Worst en ribbetjes op Heins wijze met patatjes in de pelle, supervlaams in Italië. s avonds naar het stadje dat vanaf 20u. autovrij is tot 06u in de ochtend. Veel volk! Ondertussen gekeken hoe we morgen in Venetië kunnen geraken.
Zaterdag Bezoek venetie
s Morgens met de fiets om de dagelijkse pistoleekes. Die kosten hier geen geld. Twee ticketten in een krantenwinkeltje gaan kopen. 20,50 euro per ticket, zo kunnen we met bus 2, overstap op bus 5, tot aan punto Cavallino, daar de veerboot op tot aan San Marco in Venetië. Het werd een tocht van 2 uur en dertig minuten, maar het verveelde geen moment.
In Venetië maakten we een warme wandeling uit het boekje 100%. Op die manier passeerden we alle bezienswaardigheden in het centrum. Maar wandelden we ook door straatjes en over brugjes die je anders nooit zou vinden of doen. Een romantisch etentje aan de rand van het water vlakbij de Pont Rialto.
Omstreeks 20u30 waren we terug aan onze camper. Wat gegeten , de krant gelezen en moe maar voldaan in ons bedje gekropen.
Zondag Vinci
Na ontbijt en een servicebeurt van onze camper vertrokken richting Pistoia. Eerst de autostrade genomen tot een stuk over Bologna. En dan via binnenwegen, prachtige natuur, bochtige wegen, op en neer, warm maar wij gezellig fris in de airco :). Tussendoor gestopt om te eten in een onooglijk klein dorpje (momme of zoiets), maar raar maar waar wel met een station. Er passeerde zelfs een heel moderne trein! In Pistoia aangekomen kiezen we er toch voor om eerst een boerderijplaats te zoeken. Uit het boekje dat we meekregen van onze camper- en koorvrienden Patrick en Sabrina had ik al een drietal plaatsen uitgezocht. Uiteindelijk staan we nu in Vinci. fantastische plaats. Rustig, mooi, .. Het doet deugd na die drukke dag Venetië.
We gaan met de fiets (pffffff) de twee kilometer aan naar het stadje Vinci. Even rondwandelen en een pizza gaan eten. Lekker maar de bediening was super italiaans: Kort en krachtig, maar hier eveneens wat onvriendelijk, jammer.
Om 22u30 terug aan de camper. t Is hier al donker, maar de maan schijnt volop aan de sterrenhemel. Ik zet mij midden de wei om te genieten van de friste, van de stilte en van het gebliksem aan de skyline van het gebergte. Het onweer zit gelukkig ver van ons.
Maandag Vinci 2
We beslisten om nog een dag langer te blijven staan op 'onze' boerderij. Ik fiets om het ontbijt even heen en terug naar Vinci 'stad'. Na de ochtendrituelen en het ontbijt vertrekken we te voet naar Vinci. Er is een 'via verta' voor voetgangers. Na driekwartier wandelen komen we aan waar we wilden zijn: het Museo Da Vinci. We kopen ticketten in de info turistica, waar we vernemen dat het museo verdeeld is over 4 plaatsen. Twee ervan liggen in Vinci zelf, het geboortehuis en het museo over zijn schilderwerken liggen een goede drie kilometer verder. We beslissen om enkel de eerste twee te doen. Zeker de moeite waard.
Toen we terug aan de camper waren gingen we eerst naar de gastvrije 'boerin' om wat plaatselijke producten te kopen. Toen ze uiteindelijk, na het toepassen van alle gekende talen en de nodige gebarentaal begreep ze dat we in haar winkel wilden zijn: Ze begon onmiddellijk van alles uit te halen, we mochten proeven van wijn en kaas en brood. Ze bracht water ... We voelden ons wat ongemakkelijk bij zoveel inspanning om uiteindelijk maar een paar dingen te kunnen verkopen. PS: de verse vijgen zijn hier heerlijk !
Als avondmaal werd het gebakken vis 'torra' (gekocht in Lido de Jesolo) met groentjes en gekookte aardappelen. Heerlijke zalmforelfilets, dik en rijk van smaak.
Dinsdag Pistoia
Na ochtendgebeurens vertrekken we richting Pistoia. We kiezen voor de camperparking, die we vonden in de campergids 2016. Omstreeks 12u30 staan we er geparkeerd naast een drietal andere campers. Ik haal de fietsen af, terwijl Griet de picknick klaarmaakt. Op de camping staat een afvalcontainer waar twee gasten rond bezig zijn. Eén ervan zit er zelfs in. Ik denk dat ze eten of andere dingen aan het zoeken zijn. Vlak voor we vertrekken met de fiets zeg ik nog aan Griet dat ik mij niet honderd procent op mijn gemak voel. Doch ja, het is een camperparking uit de gids, we staan er niet alleen en we blijven hier toch niet overnachten. Jammer dat ik mijn gevoel niet gevolgd heb. Want na ons bezoek aan Pistoia, dat zeker meer dan de moeite waard was, kwamen we terug aan een bestolen camper: zijraampje geforceerd, alles uit de kasten, bed overhoop, ...... We halen er met behulp van een jonge italiaan, die perfect engels sprak de politie bij. Die komen voor ons uitzonderlijk ter plaatse (blijkbaar is dat daar zeker niet de gang van zaken). Ze stellen vast dat we de waarheid spreken en we moeten hen volgen tot aan het politiebureau. Daar is een vriendelijke tolk aanwezig die ons ondervraagt. Daarna moeten we even wachten op, een al even vriendelijke, polizia. Deze laatste kent weinig tot geen engels, hij haalt er nog even een collega bij, maar uiteindelijk moet ikzelf, in het engels, een formulier tot opmaak PV opschrijven. Ik krijg nog drie fotoboekjes om de mogelijke daders aan te wijzen. Ik denk er één van te herkennen, maar deze blijkt reeds in de gevangenis te zitten, kan dus niet. Alle papieren werden gebundeld tot een geheel die naar de rechter zal gaan. Ik bel het verhuurbedrijf: die stellen mij gerust en zeggen dat we zeker onze reis mogen verderzetten en dat de schade (kapotte sluithaken venster, radio geforceerd om uit te breken (maar niet gelukt), Zonnewering en hor venster uitgerukt, en één keukenschuif geforceerd) verzekerd is. s'Avonds bij de opkuis merken we dat, naast wat juweeltjes van Griet (geen superwaardevolle, hoor) ons donsdeken, bijna alle kleren van Hein, wat kledij van Griet, de leesbril van Hein en een usb adaptertje gestolen zijn. Knap vervelend, maar op te lossen, hé. Gelukkig had ik mijn Macbook en Ipad in de kofferruimte gestoken. Door het feit dat het fietsenrek gesloten is en daardoor ook de achterdeuren onbereikbaar maakt, was dit de veiligste plek (al kan je, als je het bed zou volledig demonteren toch wel aankunnen, ze hebben dit even geprobeerd, maar dit was voor hen waarschijnlijk te complex en duurde te lang).
We waren even de kluts kwijt: we zijn wat onder de indruk doorgereden naar Lucca. We weten dat er daar een parking is, dichtbij de stad, betalend, maar tevens beveiligd. We parkeren er ons tussen een 14tal medecampers. Dat geeft ons een veilig gevoel. We maakten nog een wandeling naar het stadje en bestelden op een leuk terrasje ons avondmaal.
Moe en wat uit ons lood geslagen, kropen we in ons bed met de afspraak het van ons af te zetten. De nacht brengt raad, zegt men, al was het toch wel frisjes om zonder donsdeken te moeten slapen.
Woensdag 24 augustus Terenzo.
Al bij al goed geslapen. Hein rijdt om ontbijt en ik neem een koffie in een bar met free wifi. Ik had een berichtje ontvangen van een 'ongeruste' collega met de melding van een aardbeving in Italië. Ik zoek het op en zie dat het ter hoogte van Rome is. In de loop van de voormiddag ontvangen we nog ongeruste berichtjes.
We bezochten Lucca te voet. Mooie, maar ook drukke stad. Puccini mag er fier op zijn :)
Omstreeks 13u30 picknicken we aan onze camper, waarna we vertrekken, richting Parma. Maar eerst om kledij, een deken en wat eten voor vanavond. We vinden heel nabij een grote carrefour waar we alles in één keer vinden.
We kiezen voor de autosnelweg (gaat dubbel zo snel + niet zo duur). De laatste 24 km gaan we op gewone wegen door het gebergte, prachtige rit. Onze GPS herkent de locatie niet van onze volgende stopplaats, maar een vriendelijke italiaan ziet dat we zoekende zijn en vraagt waar we heen willen en rijdt ons zelf voor tot bijna aan de camperplaats. Daar moeten we iemand bellen die alle voorzieningen voor ons komt openen.
Schitterende locatie! we staan hier helemaal alleen op een camperplaats voor 8 campers. Prachtig uitzicht! Kalm, rustig, ... maar ook echt in de middle of nowhere. 't is niet te geloven, maar we hebben hier alles: Douche met warm water, proper toilet, alle services voor de camper, electriciteit en zelfs wifi voor 13 euro.
Deze morgen om 7 uur uit de veren. Ik sprong de fiets op om in Heidenheim een bakker op te zoeken voor lekkere broodjes bij het ontbijt. Na een 8 km fietsen terug aan de camper. Heerlijk en in het zonnetje ontbeten en om 9u40 opnieuw achter het stuur voor de volgende etappe.
Een camperplaats ( Malcesine) met herinneringen 29 jaar geleden stonden we met ons tentje ook al eens aan het Gardameer. Weet je nog , Karl en Anne Mie, ons boottochtje van weleer?
Onze plaats kost vandaag ietsje meer dan we in gedachten hadden, maar ja, 't werd wat laat en we wilden toch nog eens het Gardameer bewonderen + een uurtje wifi bijbetalen om de contacten bij te houden.
Het was een hele trip vandaag: een paar files; trage, maar anderzijds mooie wegen, wat getwijfel rond onze volgende stopplaats, ....
Het is nu 22u. Zojuist zijn we bij het vallen van de duisternis en na een heerlijk zelfgemaakt avondmaal (we kochten op onze weg varkensnootjes, champignons, ...en een vliegenmepper, dankzij onze stop gisteren) een wandelingetje langs het Gardameer gaan maken. De bootjes, de vele lichtjes van de steden aan de overkant en plots waar daar de regen. Momenteel zelfs onweer, met gedonder en veel regen. Maar lekker warm !
Onze laatste dag van onze toer rond België.
We hadden een hotel geboekt in Casteau via een Flairbon en deze kunnen we niet gratis annuleren. Het is hier in Vlaanderen goed weer. In de twintig graden, bewolkt maar droog.
Nog nooit in ons leven werden we met zo'n ontbijt verwend! Overvloedig en lekker. De praatgrage, maar zeer vriendelijke gastheer houdt ons wat langer bezig dan verwacht en het algauw 10u30 tegen dat we onze volgende tocht aanvatten. We stoppen eerst even bij de commanderie Alden-Biesen voor en kort bezoek. Prachtig domein om te wandelen + een mooi eenvoudig museum met de geschiedenis van de teutonen. We traden hier ooit al eens op met Folgazan tijdens het Schots Weekend, maar nu is het hier veel kalmer en komen de gebouwen en de natuur errond beter tot hun recht.
De weergoden zijn ons vandaag niet gunstig gestemd. De Ardennen zitten onder de zwarte, dreigende wolken en temperaturen die beginnen vanaf 9° en maxima tot 14°. Geen weer om echt te kunnen genieten van onze geplande toerrit. Deze zou ons via Clerveaux tot Bouillon brengen. De B&B die ik geboekt had in Dohan kunnen we gelukkig nog gratis annuleren. We beslissen om de kortste weg terug naar huis te nemen.
Na een stevig ontbijt zijn we weer startensklaar. Een tocht van 230 km voor de boeg langs secundaire, aangename, rustige wegen. Zoersel, Beerse, Merksplas, Ravels, Retie en Postel. Aan de abdij van Postel genieten we van onze picknick in de rust van het broederschap der Postelijnen 
.
.
29 jaar geleden stonden we met ons tentje ook al eens aan het Gardameer. Weet je nog , Karl en Anne Mie, ons boottochtje van weleer? 
