Donderdag 25 aug.

Geen ontbijt gevonden, een glas water en een koffie, elk eens onder de douche en we waren weer de baan op. We kiezen voor de richting Como. Onderweg stoppen we in een typisch en klein dorpje bij een bakkerij-voedingswaren en kopen wat brood en koeken als ontbijt en middagmaal. 

We merken dat alle camperplaatsen rond het comomeer, eerder Campings zijn en dus ook vaak ongezellig, druk en duur. We vinden in het boekje fattore amico een boerderij gelegen tussen Como en Lecco in het dorpje Eupilio. Ideaal dus. Het werd uiteindelijk ook een goede keuze. We werden door het reeds wat oudere koppel zeer vriendelijk onthaald en kregen een mooie staanplaats aangeduid in hun ’tuin-boomgaard’. Met de fiets deden we nog een deugddoende en aangename tocht naar en rond het Lago del Segrino. Een tussenstop met de voeten in het water en genietend van de zon en de vele passanten.

Vrijdag 26 aug 

Door Zwitserland Gotthard pass met picknick helemaal vanboven op de berg. We dachten eerst te overnachten ergens in de streek rond Luzern. Maar onze camperboek geeft maar weinig plaatsen aan + we beschikken niet over Zwisters geld en beslissen het land volledig te doorkruisen: het werd een prachtige tocht.

’s Avonds kwamen we toe in de Elzas, in het dorpje Orschwihr, tussen de wijnvelden en wijnranken. We staan op een camperplaats op de rand van het dorp met een tweetal campers. Warm, rustig, stil, gezellig..

Zaterdag 27 aug.

We rijden eerst met de camper naar het office de tourisme in het naburige stadje. Daar vinden we een wandeling vertrekkende vanuit Orschwihr. Dit dorpje bevalt ons en we willen daar nog een dagje blijven. Onderweg doen we onze boodschappen voor het avondeten. We installeren ons opnieuw in Orschwihr en vatten in een brandende zon de ‘wandeling des carrières’ aan. Steil bergop en in de blakende zon start de wandeling, na even verdwalen, kunnen we de route aanvatten door het bos. Heerlijk van temperatuur, maar onooglijk veel insecten. 

Ik vermoed dat het uiteindelijk een wandeling werd van een goeie 7 km. Teruggekomen bij de camper gebruik ik de vulslang voor de camper als douche om mij af te koelen. Griet beperkt het tot haar onderbenen en voeten :) Overhit als we zijn, hebben we zin in een ijsje. In het dorpje zelf vinden we niet direct een tearoom, enkel en alleen een leeg terras van een restaurantje op het pittoreske marktpleintje, de deur staat open en we vragen de uitbater of we een ijscoupe kunnen bestellen. Met een vriendelijke glimlach krijgen we 5 minuten later een ijsje voor onze neus, ik een dame blanche en Griet een 3-kleurensorbet met vers fruit, heerlijk in deze zuiderse temperaturen! 

’s Avonds lekker gegeten (spaghetti met tomadosaus, gekocht bij de boer van gisteren, mmmmm) en nog een avondwandelingetje door het dorpje gemaakt met een bezoek aan de vigneronfeesten bij één van de wijnboeren.

Zondag 28 aug.

Rit doorheen de Vogezen met bezoek aan Kaysersberg, 33°, zweten dus, maar zeer mooi dorp, vele winkeltjes om in te snuisteren, etc. Het kasteel hebben we niet gedaan. Dan doorgereden richting Nancy. We twijfelden tussen twee camperplaatsen: Lunéville en Richardmenil. We bezochten eerst de eerste, reden dan door naar de tweede, maar daar was het niet zo gezellig en proper, dus keerden we terug naar Lunéville. Mooi stadje met prachtig kasteel en kasteelpark! We zijn op ons gemak lekker gaan eten. We hadden eerst de idee nog een fietstocht te gaan maken, maar de dreigende wolken weerhielden ons. het werd dus een wandeling doorheen het kasteelpark en een stukje van de stad. Aan de inkom van de camperplaats hangt een wifi-antenne en als ik daar net onder ga staan kan ik op het wifinetwerk.

28-08-2016, 00:00 geschreven door Hein en Griet  

Vrijdag lido di Jesolo

Vroeg opgestaan, met de fiets 3,5 km langs mooi fietspad (het deed denken aan Amsterdam-Noord) om pistoleekes.Rustig ontbeten in ’t zonneke en vertrokken richting Venetië. We kiezen om een plaats te zoeken op het schiereiland. We vonden een camperplaats op de camping Albatros (2,5 km van het stadje Lido di Jesolo). Gratis is er hier niets te vinden. Het is de ene badplaats naast de andere en het rijdt en staat hier vol van de campers. We vinden een plaats dichtbij de ingang van de camping. We staan er goed. Het is een verzorgde camping met alle voorzieningen en zeer vriendelijk personeel. Kost het wat centjes ’t is de moeite waard. Eerst een wandelingetje naar het strand gemaakt. Man, ’t ligt hier stampvol mensen, niet te doen. Allemaal privé stranden van hotels. Niet echt ons ding zullen de mensen die ons kennen wel weten.

 Onze ‘nieuwe’ barbecue hebben we vanavond gedoopt: Worst en ribbetjes op Hein’s wijze met patatjes in de pelle, supervlaams in Italië. ’s avonds naar het stadje dat vanaf 20u. autovrij is tot 06u in de ochtend. Veel volk! Ondertussen gekeken hoe we morgen in Venetië kunnen geraken.

Zaterdag Bezoek venetie

’s Morgens met de fiets om de dagelijkse pistoleekes. Die kosten hier geen geld. Twee ticketten in een krantenwinkeltje gaan kopen. 20,50 euro per ticket, zo kunnen we met bus 2, overstap op bus 5, tot aan punto Cavallino, daar de veerboot op tot aan San Marco in Venetië. Het werd een tocht van 2 uur en dertig minuten, maar het verveelde geen moment. 

In Venetië maakten we een ‘warme’ wandeling uit het boekje 100%. Op die manier passeerden we alle bezienswaardigheden in het centrum. Maar wandelden we ook door straatjes en over brugjes die je anders nooit zou vinden of doen. Een romantisch etentje aan de rand van het water vlakbij de Pont Rialto.

Omstreeks 20u30 waren we terug aan onze camper. Wat gegeten , de krant gelezen en moe maar voldaan in ons bedje gekropen.

Zondag Vinci

Na ontbijt en een servicebeurt van onze camper vertrokken richting Pistoia. Eerst de autostrade genomen tot een stuk over Bologna. En dan via binnenwegen, prachtige natuur, bochtige wegen, op en neer, warm maar wij gezellig fris in de airco :). Tussendoor gestopt om te eten in een onooglijk klein dorpje (momme of zoiets), maar raar maar waar wel met een station. Er passeerde zelfs een heel moderne trein! In Pistoia aangekomen kiezen we er toch voor om eerst een boerderijplaats te zoeken. Uit het boekje dat we meekregen van onze ‘camper- en koorvrienden Patrick en Sabrina had ik al een drietal plaatsen uitgezocht. Uiteindelijk staan we nu in Vinci. fantastische plaats. Rustig, mooi, ….. Het doet deugd na die drukke dag Venetië. 

We gaan met de fiets (pffffff) de twee kilometer aan naar het stadje Vinci. Even rondwandelen en een pizza gaan eten. Lekker maar de bediening was super italiaans: Kort en krachtig, maar hier eveneens wat onvriendelijk, jammer.

Om 22u30 terug aan de camper. ’t Is hier al donker, maar de maan schijnt volop aan de sterrenhemel. Ik zet mij midden de wei om te genieten van de friste, van de stilte en van het gebliksem aan de skyline van het ‘gebergte’. Het onweer zit gelukkig ver van ons.

Maandag Vinci 2

We beslisten om nog een dag langer te blijven staan op 'onze' boerderij. Ik fiets om het ontbijt even heen en terug naar Vinci 'stad'. Na de ochtendrituelen en het ontbijt vertrekken we te voet naar Vinci. Er is een 'via verta' voor voetgangers. Na driekwartier wandelen komen we  aan waar we wilden zijn: het Museo Da Vinci. We kopen ticketten in de info turistica, waar we vernemen dat het museo verdeeld is over 4 plaatsen. Twee ervan liggen in Vinci zelf, het geboortehuis en het museo over zijn schilderwerken liggen een goede drie kilometer verder. We beslissen om enkel de eerste twee te doen. Zeker de moeite waard. 

Toen we terug aan de camper waren gingen we eerst naar de gastvrije 'boerin' om wat plaatselijke producten te kopen. Toen ze uiteindelijk, na het toepassen van alle gekende talen en de nodige gebarentaal begreep ze dat we in haar winkel wilden zijn: Ze begon onmiddellijk van alles uit te halen, we mochten proeven van wijn en kaas en brood. Ze bracht water ... We voelden ons wat ongemakkelijk bij zoveel inspanning om uiteindelijk maar een paar dingen te kunnen verkopen. PS: de verse vijgen zijn hier heerlijk !

Als avondmaal werd het gebakken vis 'torra' (gekocht in Lido de Jesolo) met groentjes en gekookte aardappelen. Heerlijke zalmforelfilets, dik en rijk van smaak.

Dinsdag Pistoia

Na ochtendgebeurens vertrekken we richting Pistoia. We kiezen voor de camperparking, die we vonden in de campergids 2016. Omstreeks 12u30 staan we er geparkeerd naast een drietal andere campers. Ik haal de fietsen af, terwijl Griet de picknick klaarmaakt. Op de camping staat een afvalcontainer waar twee gasten rond bezig zijn. Eén ervan zit er zelfs in. Ik denk dat ze eten of andere dingen aan het zoeken zijn. Vlak voor we vertrekken met de fiets zeg ik nog aan Griet dat ik mij niet honderd procent op mijn gemak voel. Doch ja, het is een camperparking uit de gids, we staan er niet alleen en we blijven hier toch niet overnachten. Jammer dat ik mijn gevoel niet gevolgd heb. Want na ons bezoek aan Pistoia, dat zeker meer dan de moeite waard was, kwamen we terug aan een bestolen camper: zijraampje geforceerd, alles uit de kasten, bed overhoop, ...... We halen er met behulp van een jonge italiaan, die perfect engels sprak de politie bij. Die komen voor ons uitzonderlijk ter plaatse (blijkbaar is dat daar zeker niet de gang van zaken). Ze stellen vast dat we de waarheid spreken en we moeten hen volgen tot aan het politiebureau. Daar is een vriendelijke tolk aanwezig die ons ondervraagt. Daarna moeten we even wachten op, een al even vriendelijke, polizia. Deze laatste kent weinig tot geen engels, hij haalt er nog even een collega bij, maar uiteindelijk moet ikzelf, in het engels, een formulier tot opmaak PV opschrijven. Ik krijg nog drie fotoboekjes om de mogelijke daders aan te wijzen. Ik denk er één van te herkennen, maar deze blijkt reeds in de gevangenis te zitten, kan dus niet. Alle papieren werden gebundeld tot een geheel die naar de rechter zal gaan. Ik bel het verhuurbedrijf: die stellen mij gerust en zeggen dat we zeker onze reis mogen verderzetten en dat de schade (kapotte sluithaken venster, radio geforceerd om uit te breken (maar niet gelukt), Zonnewering en hor venster uitgerukt, en één keukenschuif geforceerd) verzekerd is. s'Avonds bij de opkuis merken we dat, naast wat juweeltjes van Griet (geen superwaardevolle, hoor) ons donsdeken, bijna alle kleren van Hein, wat kledij van Griet, de leesbril van Hein en een usb adaptertje gestolen zijn. Knap vervelend, maar op te lossen, hé. Gelukkig had ik mijn Macbook en Ipad in de kofferruimte gestoken. Door het feit dat het fietsenrek gesloten is en daardoor ook de achterdeuren onbereikbaar maakt, was dit de veiligste plek (al kan je, als je het bed zou volledig demonteren toch wel aankunnen, ze hebben dit even geprobeerd, maar dit was voor hen waarschijnlijk te complex en duurde te lang).

We waren even de kluts kwijt: we zijn wat onder de indruk doorgereden naar Lucca. We weten dat er daar een parking is, dichtbij de stad, betalend, maar tevens beveiligd. We parkeren er ons tussen een 14tal medecampers. Dat geeft ons een veilig gevoel. We maakten nog een wandeling naar het stadje en bestelden op een leuk terrasje ons avondmaal. 

Moe en wat uit ons lood geslagen, kropen we in ons bed met de afspraak het van ons af te zetten. De nacht brengt raad, zegt men, al was het toch wel frisjes om zonder donsdeken te moeten slapen.

Woensdag 24 augustus Terenzo.

Al bij al goed geslapen. Hein rijdt om ontbijt en ik neem een koffie in een bar met free wifi. Ik had een berichtje ontvangen van een 'ongeruste' collega met de melding van een aardbeving in Italië. Ik zoek het op en zie dat het ter hoogte van Rome is. In de loop van de voormiddag ontvangen we nog ongeruste berichtjes.

We bezochten Lucca te voet. Mooie, maar ook drukke stad. Puccini mag er fier op zijn :)

Omstreeks 13u30 picknicken we aan onze camper, waarna we vertrekken, richting Parma. Maar eerst om kledij, een deken en wat eten voor vanavond. We vinden heel nabij een grote carrefour waar we alles in één keer vinden.

We kiezen voor de autosnelweg (gaat dubbel zo snel + niet zo duur). De laatste 24 km gaan we op gewone wegen door het gebergte, prachtige rit. Onze GPS herkent de locatie niet van onze volgende stopplaats, maar een vriendelijke italiaan ziet dat we zoekende zijn en vraagt waar we heen willen en rijdt ons zelf voor tot bijna aan de camperplaats. Daar moeten we iemand bellen die alle voorzieningen voor ons komt openen. 

Schitterende locatie! we staan hier helemaal alleen op een camperplaats voor 8 campers. Prachtig uitzicht! Kalm, rustig, ... maar ook echt in de middle of nowhere. 't is niet te geloven, maar we hebben hier alles: Douche met warm water, proper toilet, alle services voor de camper, electriciteit en zelfs wifi voor 13 euro.

24-08-2016, 23:55 geschreven door Hein en Griet