Tegen 9u30 de fiets op, met als doel een bezoek aan Passau. En wat voor één! Na 15 km fietsen langs de oever van de donau op en apart fietspad langs een toch wel druk bereden weg komen we aan in Passau. Al van ver zien we de imposante gebouwen en de typische kleuren van de stadjes langs deze rivier. We vergrendelen onze fietsen aan de rand van het stadje en gaan te voet op stap. We hebben gelezen dat de dom (je kan niet geloven hoeveel bisschoppen Passau rijk geweest is!) zeker de moeite waard is. je kan er alleen binnen als je een ticket koopt van 5 euro voor het middag orgelconcert dat doorgaat van 12u tot 12u30. Je kan het  bijna niet geloven, maar de dom zit vol toeristen voor dit gebeuren. Ik vermoed zo tussen de 400 en 600 aanwezigen. De dom bezit dan ook het grootste orgel ter wereld, gebouwd ergens in de jaren 1920 en volledig gereviseerd in de jaren zeventig. Het zijn 5 aparte orgels, maar die kunnen bespeeld worden vanuit één centraal orgel met 5 klavieren en meer dan 300 registers. Het orgel bestaat in het totaal uit bijna 18.000 pijpen. 

Tijdens het concert mochten we genieten van deze rijkdom van klanken. Romantisch orgel(s) achteraan een groot kerkorgel, met aan beide zijden nog een apart orgel. Vooraan in de kerk een koororgel en frans romantisch orgel. Elk met zijn diversiteit aan klanken en schakeringen. En dan nog eens een klokkenspel dat kan bediend worden vanuit het orgel. 

Voor mij als muzikant was dit overweldigend en mooi. Indrukwekkend en blij dit meegemaakt te hebben voor deze luttele euro's (nu ja, 500 man à 5 euro elke dag in het seizoen? Dan kan je het onderhoud van zo'n orgel wel aan, hé?)

Na dit concert wandelen we langs het rathaus en en het kunstenaarsstraatje naar het drie-rivieren punt, waar de Inn, de Donau en de Ilz samenvloeien. Je ziet heel mooi hoe de Inn de groene kleur met zich meebrengt en zich mengt in het vervolg van de Donau. Aangekomen op dit punt begint het wel licht te regenen zeker? en daalt de temperatuur een paar graden. Griet in haar topje krijgt het zowaar even koud. We picknicken op een bank onder een boom die ons grotendeels droog houdt. Na een koffie en fruitthee onder een grote parasol op een terras verschijnt alweer volop de zon, die de temperaturen algauw doet stijgen tot tegen de dertig graden. We kuieren nog een goed uur door de straten van de oude en de nieuwe stad. Genieten van de mensen, de etalages, de bedrijvigheid der toeristen, waar we zelf deel van uitmaken, even binnenwippen in een altenheim bij de collega's en een gesprekje met een bewoonster, om uiteindelijk terug te belanden bij de fietsen. 

We kunnen eigenlijk terugkeren via de andere oever van de Donau, maar na bevraging horen we dat deze route toch wel wat op en neer gaat. Dit ziet één der partijen niet zo goed meer zitten (reeds 15 km gefietst en ruim 5 km geslenterd door Passau). we keren terug via dezelfde route als het heengaan. In Obernzell rijden we even door tot aan het veerpontje en zien daar dat dit sluit om 16u30 (gelukkig dat we de andere oever niet hadden genomen, want dit ging toch wat meer kilometers gekost hebben om op de camperplaats te geraken.

Aangekomen op de jachthaven, ons eerst even met een drankje op het klein strandje gezet om uit te blazen. Daarna spaghettietje gemaakt.

Plots steekt de wind op en zien we het in de verte bliksemen. Tot nu toe nog geen druppel gevallen! Afwachten wat het deze nacht en morgen wordt. Het is even nadenken of we Wenen al of niet zullen aandoen: Hebben we tijd genoeg + de camperplaatsen zijn ontzettend duur. Dus nog even checken en voorbereiden voor de volgende dagen.