Life in America on it's positive side: - Tis hier bijna altijd goe weer (in de zomer) en het strand is op 5 min fietsafstand van ons appartement! - Je leert veel nieuwe mensen kennen, van verschillende nationaliteiten. Altijd interessant (voor latere vakanties )! - Alle plastic zakken hebben een hersluitbare opening. Zelfs diepvrieszakken, heel handig! - De winkels zijn hier open tot 21u op week- en zaterdagen. Sommige zelfs tot 23u! Zondag MAAR tot 18u. Positief voor de consument voor de samenleving? Das een andere zaak! - Aan de kassa vullen de werknemers uw zakken (de zakkenvullers) en zelf moet ge maar toekijken hoe goed ze het doen - Den dollar staat heel goe voor de moment, dat maakt alles vrij goedkoop voor ons. - Doordat het eten hier niet echt lekker is en de temperatuur vrij hoog, eet ik niet zoveel als in Belgie! Positief voor mijn gewicht! - De restaurants zijn wel erg lekker, zolang je kiest voor etnische keuken (niet amerikaans eten). - De porties zijn heel groot, dat wil zeggen dat je in een restaurant bijna altijd een doggy-bag meekrijgt om de volgende dag nog eens te smullen. Minder goed voor mijn gewicht dus... - Er zijn bijna nergens wachtrijen: veel personeel want dat is hier goedkoop, lange openingstijden, veel winkels voor lage bevolkingsdichtheid, (Weer positief voor mij als consument, maar niet direct voorstander om dit naar Belgie te brengen!) Het consumenteleven is hier dik in orde!
America on it's negative side: (waar moet ik beginnen ) - Amerikanen zijn over het algemeen TE vriendelijk! Ja, het is mogelijk om TE vriendelijk te zijn.. Je merkt dat het vaak niet oprecht is. - Ze proberen u in een winkel altijd meer te verkopen dan voor wat je gekomen bent. Irritant - Ze sorteren hier NIET (echt niks he.. alles wordt samen gesmeten)! En in de winkels geven ze een MASSA plastic zakken mee. Ze bereiken een gemiddelde van vier spullen in 1 zak denk ik. Als ik met mijn rugzak en fietsmandje afkom aan de kassa weten ze veelal niet wat te doen. - Door de warme temperatuur en het vlakke landschap zitten er hier vrij veel insecten (meer dan in belgie), vooral aant strand... Vree beu. Dus naast zonnecreme best ook insectenspray! - De zonnecreme is hier vreselijk, en de aftersun zowaar nog erger hoe erg verlang ik naar loreal solar expertise, zonnecreme die ruikt naar vakantie - Het eten is hier niet erg lekker Vooral de chocolade: niet te fretten!! De dranken zijn veel te zoet! Eigenlijk is alles hier veel te zoet... - De fietsers zijn hier allesbehalve de baas: geen fietspaden en geen voorrang op de baan. Tis echt een groot risico om met een fiets door het leven te gaan. Het leven in Amerika is over het algemeen ni leuk voor zwakken. De wet van de sterkste geldt hier overal. - Uiteraard mis ik de mensen die ik gewoon ben! Vrienden, famillie en vooral mijn zus.
Over het algemeen is het leven wel heel plezant, voor mij is het een grote vakantie en een onvergetelijke ervaring. En de Amerikanen zijn best wel een grappig volk. Ik kan mij hier goed amuseren alleen al met hun gewoontes te observeren! Ik zou momenteel niks lievers willen doen!
Voor de mensen die niet precies weten waar we ergens uithangen in Amerika:
Chris en ik wonen in de Staat Illinois. Zoals je kan zien op het kaartje ligt dat in het Noord-Oosten van de VS. De hoofdstad van Illinois is Springfield, maar de meest bekende stad is Chicago. Wij wonen in een dorp 20 km ten noorden van Chicago, meerbepaald Evanston.
In Evanston ligt een Campus van NorthWestern University (Zie Foto), de universiteit waar Chris zijn opleiding (MBA) volgt. Chris gaat naar de business school van NorthWestern University, namelijk 'Kellogg'. De campus is heel groot en supermooi. Zoals je kan zien ligt het vlakbij Lake Michigan. Het lijkt eerder op een zee dan een meer, want het is supergroot (zie kaart). Er is een privéstrand waar enkel studenten worden toegelaten. Sinds gisteren heb ik ook een pasje om er op te geraken Ik zal er deze week zeker gretig gebruik van maken!
Chicago is echt een heel mooie stad.. voor de mensen die op bezoek komen: Bereid u voor op een heel toffe vakantie ...Tis de moeite!! Ik zal er alleszins niet van weg te slaan zijn!
Eergisteren (donderdag) ben ik gezond en wel toegekomen in Amerika! Wat ik niet kon zeggen van mijn vertrek uit België: de gedachte dat ik op mijn alleentje Belgie achtermij liet voor lange tijd sloeg in mijn buik. Op een heel ongemakkelijke manier vertok ik dus richting Zurich. De gedachte dat ik Chris na 3 weken eindelijk zou terugzien, kalmeerde me algauw.. gelukkig! In Zurich hebben ze wel mijn fles champagne afgenomen, die ik gekocht had in de tax-free in Luchthaven Zaventem. Wreed he.. khad ze beter nog vlug opgedronken...
Na een heeeeeeeeeeeeeeeeeel lange eenzame reis ben ik doodop aangekomen. Enige tijd later, totally exhausted, in Chris zijn armen in slaap gevallen (was al 21uur wakker). Ik voelde me weer een beetje thuis
De eerste dag was al een ongelooflijke voltreffer!!!!! Ge raad echt nooit wat er gebeurd is.. (de foto`s veraden misschien al het één en het ander) Na een dagje koffers uitpakken en appartement inrichten, trokken we `s avonds (samen met enkele klasgenoten van Chris) Chicago in. Momenteel is er een groot eetfestival in Chicago "Taste of Chicago", dit trekt jaarlijks meer dan 3 miljoen mensen naar Chicago! Met grote honger vertrokken we. Veel van dat festival hebben we echter niet gezien want we zijn zo goed als direct naar een café op Navy Pier gegaan (bier drinken en junkfood eten...jaja, de eerste dag en het begint al). Er was die avond een groots vuurwerk gepland aan het meer in Chicago, ter ere van Independence Eve, en vanop Navy Pier had je blijkbaar een heel goed zicht.
We zaten op een zonnig terras een pintje te drinken, heel aangenaam. Hoewel het volgens omstaanders de koudste Independence Eve was in 'decades' (18 graden tegen 20u 's avonds). Plots hoorde ik van op de andere kant van de pier precies life muziek van U2... Ik dacht tof... een coverband ofzo. Maar opeens begon de zanger te zingen.... ik sprong recht en zei (lees: riep) tegen Chris "Da's echt Bono!!!!!!!!!". Chris en ik liepen naar de andere kant van de Pier (Pier is rond en heel groot.. jammergenoeg)! En inderdaad daar stond een podium, niet al te groot en als bij wonder stond U2 een nummer te spelen!!! Ik geloofde het eerst niet... maar hoe dichter ik ging, hoe haerder dat mijn hart gebon te slaan... Blijkbaar een niet aangekondigd concert! Ik als grote U2 fan viel bijna in zwijm... ik kon hem zowaar aanraken want er stond bijna geen kat voor dat podium (behalve massa security)!!! Dat veranderde algauw uiteraard... Het was echt fantastisch! En dat op mijn eerste dag Amerika. Na twee nummers was het wel al gedaan, maar het was een geschenk uit de hemel. En daarna volgende een ander hemels geschenk: een nooit eerder gezien vuurwerkspektakel! What a day... a very 'Beatifull Day' with an 'Unforgettable Fire'
Na enkele dagen gesurft te hebben op de couch van Kevin ben ik verhuisd naar het appartement van Gotham, een collega van Kevin. Hij is er niet voor 2 weken en zijn room-mate is nog niet in het gloednieuwe appartement ingetrokken. Door de oppervlakte van 150m2 , het plasma scherm, de prive badkamer en het fantastisch uitzicht, kan ik toch wels spreken over een kleine vooruitgang .
Na mijn voorlopig kort verblijf heb ik al enkele facts te weten gekomen over Chicago. Aller eerst is het lokaal schoeisel de flip-flop (beter bekend als de teenslets). Vrij wel alle Amerkanen dragen deze schoenen werkelijk altijd en overal. Flexibel als ik ben, heb ik me vrijwel onmiddellijk deze gewoonte me toegeiegend. Waarschijnlijk door de beperkte kwaliteit van mijn Europese flip-flops en mijn gebrek aan flip-flop training heb ik na enkele dagen een licht pijnlijke en vervelende eeltlaag op mijn rechter hiel ontwikkeld. HEIKE: begin al maar te oefenen.
Chicago is ook de achtergrond van de nieuwe batman-film die binnenkort uitkomt. Het feit dat de fictieve batman- stad en de eigenaar van mijn huidig onderkomen dezelfde naam hebben, vond ik de moeite om er de titel van deze blog aan te wijden.
Een andere zwarte vriend uit Gotham city is de geliefde senator van Illinois, Barak Obama. Zoals je op de foto kan zien leggen de inwoners van Evanston veel hoop in deze kandidaat. Uit een niet representatieve en niet-wetenschappelijke rondvraag kan ik afleiden dat het een spannende strijd zal zijn in november. Ongeveer de helft vreest dat McCain zal winnen de andere helft hoopt op de zwarte senator.
Meer weetjes en eigenaardigheden op onze volgende blog.
Op 2 juni verschijnt de eerste Best Of-cd van Radiohead. Om die release te vieren, stuurt Studio Brussel je naar Chicago voor het Best Of-concert van Radiohead. Doe snel mee! Vlucht, verblijf en taksen zijn inbegrepen.De grote finale wordt gespeeld in Music At Work op 6 juni. Schrijf je snel in via deze site.
Neen, uw blog moet niet dagelijks worden bijgewerkt. Het is gewoon zoals je het zélf wenst. Indien je geen tijd hebt om dit dagelijks te doen, maar bvb. enkele keren per week, is dit ook goed. Het is op jouw eigen tempo, met andere woorden: vele keren per dag mag dus ook zeker en vast, 1 keer per week ook.
Er hangt geen echte verplichting aan de regelmaat. Enkel is het zo hoe regelmatiger je het blog bijwerkt, hoe meer je bezoekers zullen terugkomen en hoe meer bezoekers je krijgt uiteraard.
Het maken van een blog en het onderhouden is eenvoudig. Hier wordt uitgelegd hoe u dit dient te doen.
Als eerste dient u een blog aan te maken- dit kan sinds 2023 niet meer.
Op die pagina dient u enkele gegevens in te geven. Dit duurt nog geen minuut om dit in te geven. Druk vervolgens op "Volgende pagina".
Nu is uw blog bijna aangemaakt. Ga nu naar uw e-mail en wacht totdat u van Bloggen.be een e-mailtje heeft ontvangen. In dat e-mailtje dient u op het unieke internetadres te klikken.
)!
...Tis de moeite!! 
