Vandaag hebben we onze eerste race gelopen in Chicago, samen met enkele vrienden. De allereerste race uit mijn leven! Een heel leuke ervaring! De race was 5km lang en een ultieme test hoe goed ik mezelf getraind had de laatste maanden.
De resultaten mogen er zijn:
Chris Vansnick 21:57 categorie mannelijke 25 jarigen: plaats 58 van de 422
Heike Verselder 27:35 categorie vrouwelijke 26 jarigen: plaats 144 van de 601
We hebben beide een serieus persoonlijk record gelopen. Mijn beste trainigstijd was 29min 30 sec, bij Chris was dit 22min 45 sec. Goed he!! We hebben de smaak te pakken en trainen voor een volgende race.
Het heeft echt lang geduurd maar de lente is nu ook toegekomen in Chicago. Al enkele weken hoorde ik van familie en vrienden dat het zomerde in Belgie. Prachtig zonnig en warm weer... terwijl ik hier nog steeds met jas en handschoenen op de fiets door Evanston pendelde. But those days are over now (...I hope)! De temperaturen stijgen nu gemakkelijk boven de 10 graden en af toe hebben we een uitschieter van 20 graden. Morgen en overmorgen wordt het zelfs 25 graden en ga ik voor de eerste keer dit jaar naar het strand. Vol verlangen kijk ik er naar uitJ
2 weken geleden hadden we 1 van de eerste mooie lentedagen: Een zonnige Paaszondag. De nederlanders waren zo vriendelijk om ons uit te nodigen in hun mooie grote tuin voor een Lage landen traditie die hier niet blijkt te bestaan:
Paaseierenraap! Of vrij vertaald Egg HuntingJ Nu begrijpen we echter waarom het hier geen succes is... Wijnand had de paaseitjes verstopt en nog geen 30min daarna zagen we een eekhoorn weglopen met een exemplaar!! Heel grappig. We zijn vlug beginnen zoeken voor ze allemaal verdwenen waren en hebben daarna genoten van een heerlijke brunch in het zonnetje. Thats life Hooray for the wonderfull Dutch!
Voor de rest zijn Chris en ik volop aan het trainen voor onze 5km race van zaterdag 25 april. Ik heb er zonet mijn laatste training opzitten. Ik zit op mijn beste niveau ooit, alhoewel het nog niet spectaculair is hoorJ Ik denk dat ik bij de start van mijn training in januari een tempo had van 8km/u en daarnet heb ik toch 5km gelopen in 29:30 sec, wat iets vlugger is dan 10km/u. Het gaat er dus op vooruit, gelukkig maarJ Chris loopt uiteraard veel vlugger dan mij! Hij eindigde vandaag zijn 5 km training in een tijd van 22:45. Rap heJ Ik ben benieuwd naar zaterdag... mijn allereerste race...ik hoop dat ik de druk aankan We laten zeker weten hoe het gegaan is. De race begint en eindigt in Wrigley Ville, het stadium van de CUBS (baseball). Wordt een leuke ervaring denk ik. Er lopen veel klasgenoten van Chris mee. Daarna zijn we uitgenodigd voor een brunch bij Annelise en Tom, samen met andere Kellogg lopers. Zij wonen in de buurt van Wrigley Ville en samen met hen zullen we allicht genieten van een zomerse dag!
Onze 2e grote rondreis in Amerika zit erop: A roadtrip in South West USA. We vertrokken met onze camper in Las Vegas en hebben 5 Nationale Parken bezocht. Het was (opnieuw) een van de mooiste reizen van ons leven. De natuur was overweldigend mooi! Niet van mijn gewoonte, maar deze vakantie was heel erg actief. Moe maar voldaan kwamen we gisteren thuis. Gelukkig heeft Chris nog een weekend om te recupereren, voordat zijn laatste kwartaal van start gaat.
De rode 'round trip' is degene die wij gedaan hebben. In totaal hebben we 1500 miles afgelegd verspreid over 10 dagen.
Kwestie van eens iets bij te leren en vernieuwend te zijn, heb ik een video-ke gemaakt van alle parken waar we naartoe zijn geweest. Veel kijkplezier! http://high-ke.spaces.live.com/
Maart is begonnen nu mag de lente in Chicago land aankomen vind ik! De weergoden zijn het jammergenoeg niet echt met me eens. Er ligt geen sneeuw meer, maar de temperaturen flirten nog steeds met het vriespunt ( temperaturen schomelen van -3 tot + 10 graden). Maar we laten het niet aan ons hart komen want volgende week vertrekken we toch op reis!
We vliegen naar Las Vegas waar we onze RV ophalen en vervolgens een tour van 12 dagen ondernemen: Zion Park, Bryce Canyon, Arches, Najavo and Grand Canyon. Het wordt zeker een van de mooiste reizen van ons leven! Ik heb ook voor leuke CDs gezorgd als animatie tijdens de duizende kilometers on the road. Cant wait!
Morgen heb ik alweer mijn laatste les fotografie!Jammer want ik begon er goed in te komen. Ik werk niet meer met de automatische standen en lever een behoorlijk resultaat voor een beginner.
Foto's van 3 oefeningen Panning (Bus), Licht (badkamer) en Sence of a place (Brievenbus).
Verder kan ik nu ook werken met photoshop en kan ik kwalitatief fotos afprinten. Ik denk dat ik in de lente een volgende cursus ga starten! En nu afwachten welk resultaat ik krijg op de reisfotos...
Chris gaat voor de derde keer de finals week in: examens van het winterkwartaal! Daarna heeft hij 2 weken vakantie en dan start het ALLERLAATSTE (lente)kwartaal. Hopelijk ook het leukste! (Zon , zee, strand en feeeeeesten) Dat feesten is zeker een constante over het ganse jaar. Dit weekend hebben we er weer een geslaagd feest opzitten! Het Charity Auction Ball, een groot charity gebeuren met 700 studenten uit Kellogg. Er werden 700 items geveild en de opbrengst ging volledig naar enkele non profit organisaties. Vorig jaar bracht het 34 000 dollar op, en ik weet zeker dat we dit jaar niet ondergedaan hebben! Een pokeravond voor 6 personen met 4 professoren van Kellogg is bijvoorbveeld geveild voor 3800 dollar. Een aantal studenten zijn zich blijkbaar niet bewust van de crisisJ Gelukkig maar voor de goede doelen!
Voor ons was 1 van de hoogtepunten van de avond onze rit naar het bal in de Stretch Hummer (Limousine). Een ongelooflijk foute car maar het telt weer als een echte Amerikaanse ervaring met lots of fun!!
Vrijdag volgt een andere niet te missen Amerikaanse Ervaring! We hadden ons 2 weken geleden met enkele JV's opgegeven om een opname van Oprah haar Talkshow te mogen bijwonen. Maar aangezien sommige Amerikanen dit al jaren proberen zonder succes hadden we nooit durven hopen dat het ons zou lukken. Wie niet waagt niet wint dachten we! En als bij wonder was er 1 JV die het geluk aan haar zijde had: Lizet heeft 2 tckets gekregen! En ik zal haar eeuwig dankbaar zijn dat ze mij heeft meegevraagdJ
The Oprah Winfrey Show, has earned her multiple Emmy Awards and is the highest-rated talk show in the history of television. She is also an influential book critic, an Academy Award nominated actress, and a magazine publisher. She has been ranked the richest African American of the 20th century, the most philanthropic African American of all time, and was once the world's only black billionaire. She is also, according to some assessments, the most influential woman in the world.
Vrijdag live te zien op CBS. Kijken wie kan! See you after Springbreak! Chris en Heike
Februari in Chicago: Opnieuw een onvergetelijke maand vol leuke momenten.
Eindelijk is mijn langverwachte fotografie cursus gestart! Tis superplezant! Ik begin mijn camera te snappen en het is een speeltje waar ik me nu dagelijks mee bezighou. Pas op, tis niet gemakkelijk! Onze lieve, kunstzinnige leraar heeft ons verboden om de automatische standen te gebruiken en alle foto's manueel te trekken. We moeten dus zelf beslissen wat de beste ISO, shutterspeed, aperture en focal length is.
Een 'vlugge foto' zit er voorlopig niet meer in. Wil je zien hoe slecht ik ben? Hier een aantal voorbeelden van de tweede les, een oefening in close-ups (helemaal manueel getrokken he).
Ik volg nu ook een les op de universiteit van Kellogg en heb er spijt van dat ik er niet MEER gevolgd heb! De proffen zijn echt wel goed en het cursusmateriaal nog beter zelfs. Het onderwijs is wel verschillend met Belgie! De helft van het werk moet je, voor de les, thuis voorbereiden (theorie - 3u). In de les (3u) krijg je dan praktijkvoorbeelden (Cases) van de prof of guest speakers. De speakers zijn vaak indrukwekkend. Het zijn allemaal mensen die een leiderspositie hebben. Bij mijn vak zijn het CEO's van non-profit organisaties. Zij tonen je meteen aan hoe verschillend de theorie van de praktijk is en hoe je er mee om gaat. Ze bereiden de Kellogg studenten dus echt wel voor om goede leiders te worden. I'm impressed!! En neen, het draait bij een MBA niet enkel om kapitalisme en geld verdienen. Value based leadership, non profit, vrijwilligerswerk en dergelijke krijgen een prominente plaats in deze school. Vandaar mijn intresse in sommige vakken. Voor de spring-quarter schrijf ik me zeker in voor een volgend vak!
Mijn nicht, broer, Els (beste vriendin van mijn zus Katja) en ik hebben vorige maand ook de handen in elkaar geslagen om een benefit te organiseren voor mijn zus! Hier in Amerika was ik aan het denken geslaan dat we in Belgie soms iets te weinig actie ondernemen. We zeuren vaak over hoe we dingen willen veranderen maar vaak blijven we bij de pakken zitten. Ik wou daar graag ne keer verandering in brengen!! Na vele maanden van rouw hebben we besloten om een leuke comedy-avond te organiseren in naam van Katja voor vrienden, familie en symphatisanten. De opbrengst zouden we integraal aan kom op tegen kanker schenken. We dachten dat het een moeilijke opdracht zou zijn om een aantal goeie komieken uit de streek samen te krijgen. Zeker als je weet dat we ze niet kunnen betalen. Het is een benefit, dus willen de opbrengst van de kaartenverkoop integraal wegschenken. Maar bij wonder hebben we het ja-woord gekregen van Piv Huvluv, Joost van Hyfte en Henk Rijckaert!!
We waren er ni goe van. Daarbij komt ook nog dat mijn broer een goede ziel gevonden heeft die ons gratis de kring van wachtebeke laat gebruiken. Je ziet dat vele mensen een warm hart hebben en dat niet alles om centjes draait in onze samenleving. Krijg je het ook al warm? De datum ligt ook zo goed als vast dus noteer hem maar in jullie agenda: vrijdag 11 september in de kring te Wachtebeke. We zouden beginnen rond 20u met de Comedy en daarna een spetterende Katja-fuif! Ik denk dat ons zuske daar vanboven heel trots is op ons en er ook al veel zin in heeft!!
Daarnaast heb ik ook een nieuwe passie ontdekt: lopen Ik ben ermee begonnen om mijn Amerika-kilo's er weer af te krijgen. Dat is alleszins al gelukt! Dankzij mijn looptraining weeg ik nu 4kg minder. Goed he! Maar ondertussen wil ik meer... ik zit aan 8km op een uur, maar ik wil er 10 kunnen lopen in een uur. Mijn doel is een 10km race in Chicago op 17 mei. Ik ga ervoor gaan (denk ik), samen met mijn andere JV friends En als training doen we ook de 5km race in Chicago in april. Na de Race zijn we al uitgenodigd op een BBQ bij Annelise, als beloning voor al ons harde werj We zijn echt een hecht klikske geworden. We doen superleuke dingen samen. Het zal moeilijk worden om binnen enkele maanden afscheid te nemen. Ik mag er niet aan denken!!
PS Met Chris gaat alles vree goe ze!! Hij geniet minstens evenveel als mij, en is ondertussen ook 5kg lichter dan in December. We're in everything togheter Dit weekend zijn we trouwens 1 jaar 'very happely married'! Partyyyyyyyyyyyyy
Vorig weekend stond onze welgekomen trip naar Las Vegas op het programma. We hadden er net de koudste week van ons leven opzitten in Chicago (50 cm sneeuw en temperaturen van -20 overdag), dus de warme zon in de woestijn van Las Vegas ligt deed veeeeel deugd. Het was er ook uitzonderlijk warm voor de winter: 4 dagen geen wolkje aan de hemel en 20 graden. Van de ene in de andere extreme temperaturen.
Las Vegas is een decadent giant pretpark voor volwassenen. De locatie waar alles om draait is Las Vegas Boulevard, alias De Strip. In die straat vind je alles wat je wil: casinos, luxueuze hotels, clubs, bars, shows, verdoken prostitutie,... Alles is zo ingericht dat je van aankomst tot vertrek veel geld wil uitgeven. Klinkt heel decadent he, en dat is het ook!
Tot mijn grote verbazingen vind je er een verscheidenheid aan toeristen: gezinnen, ouderen, jongeren, rijken met veel geld, minder rijken met een gokverslaving, trouwende koppels, vrijgezellenfeestjes,... Ik vond het echt opmerkelijk hoe iedereen er precies zijn gading vindt. Een ding hebben ze gemeen: Ze zijn op zoek naar plezier.Wat dat concreet betekent is voor iedereen anders. We verbleven in het zowat bekentste hotel van Vegas: Ceasars Palace (Rome int klein), boenk in het midden van de strip. Wat hebben we gedaan in Vegas? Veel gewandeld in het zonnetje en in de grote hotels/casinos. De luxueuze inrichting bewonderd. Fotos getrokken van Rome, Parijs, Egypte, Venetie, New York,... in het klein nagebouwd.
We zijn op de stratosfeer geweest: een toren van 110 verdiepingen hoog met een fantastisch uitzicht over Las Vegas. Bovenop de toren kan je allerlei zotte pretparkatracties doen. In de 'Venetian' hebben we de beste steak van ons leven gegeten, ook de duurste trouwens: 50 dollar! We zijn naar Cirque du Soleil gaan kijken, met hun exclusieve Vegas voorstelling O. Prachtig! Ook downtown Vegas hebben we verkend. Daar vind je de oude Strip. Een straat met casinos, opgericht door de mafia, waar het vroeger allemaal begonnen is. Nog steeds populair bij de gokverslaafden met weinig geld. Daar vind je casinos waar je met 50 dollar lang kunt gokken.
En last but not least heeft Chris op zaterdag meegedaan aan het MBA pokertornooi. 1 dag lang, met een inzet van 250 dollar en 400 studenten die deelnamen. De 400 studenten werden verdeeld over een 50tal tafels en het was de bedoeling om al je tegenspelers naar huis te spelen. Dus er werd doorgespeeld tot er maar 1 persoon overbleef met chips en al de rest niks meer had. De laatste 27 deelden in de prijzen. Van 27 tot 17 was dat iets meer dan hun inzet: 270 dollar en bij de laatste 17 was het al een redelijk bedrag. De winnaar kreeg 10 000 dollar. Chris zijn doel was om toch een aantal uur te kunnen spelen met zijn inzet. Een plaats bij de eerste 27 was iets te ambitieus vond hij. Hij heeft het 1 uur volgehouden, ongeveer op de 330e plaats ge-eindigd. Het voornaamste is dat hij het heel erg leuk vond
Zo zag ons reisje naar Vegas eruit! De uitvinders zijn duidelijk in hun opzet geslaagd want we vonden het heel aangenaam. Toen ik vertrok uit Vegas had ik spijt in het hart...
Terug in het koude Chicago, mis ik de Vegas zon nu al. Komt er nog bij dat ik gisterennacht ten val ben gekomen met mijn fiets. Uitgegleden (op het sneeuwvrije voetpad) over een ijsplek. Nu zit ik met kneusingen en verplichte rust in ons appartementje. Ok, mijn geduld met de winter begint naar een einde te gaan! Nog een dikke maand...
T'is 10 Januari en het is zover: De winter is echt begonnen! Het heeft 2 dagen doorlopend gesneeuwd en momenteel ligt er een wit tapijt van wel 50 cm dik. Ik word er helemaal zot en vrolijk van! Waarom weet ik niet... Je zou kunnen denken dat een mens een minder vrolijk van wordt, zeker als dit betekent dat ik alles te voet moet afleggen met mega sneeuwbotten en heel 'modieuze' down coat. Zweten geblazen!
Maar doordat ik een zee van tijd heb en altijd al zot ben geweest van sneeuw, jaag ik me niet op en geniet ik van de rust die de winter uitstraalt Zie hoe prachtig het is! Echt koud is het nog niet. Voorlopig blijft het bij -10 graden. Vanaf volgende week voorspellen ze echt -20 en erger. Zoals je ziet begint het meer (lees: zee) reeds een winterse vorm aan te nemen. Je ziet een kleine laag ijs, en hier en daar verschijnen er ijsrotsen. Normaal gezien zouden we in februari op het meer kunnen wandelen (via het strand). Wees gerust, we zullen heel voorzichtig zijn
Vandaag hebben we geprobeerd om een super sneeuwman te maken... maar we hebben de strijd moeten staken: de sneeuw plakt helemaal niet! Zelfs een sneeuwbal maken zit er amper in. What's wrong with this snow?? De leuke kant van de zaak is dat deze verse sneeuw superzacht is! Dus heb ik er me eens goed ingesmeten
Het langverwachte bezoek aan Belgie zit er op. Ik denk dat het de meest hektische 3 weken van ons leven waren. We zijn dan ook niet veel gewoon zeker Het waren echter 3 fantastische weken. Nogmaals bedankt aan alle mensen die ons ontvangen hebben en in de watten hebben gelegd!
Zaterdag kwamen we moe maar voldaan terug aan in the states. Het voelde opnieuw als thuiskomen! Leuk om te weten dat we ons thuis kunnen voelen in Belgie EN in the states Tot onze grote verrassing was Chicago sneeuwloos... De taxichauffeur wist ons te vertellen dat de 30 cm sneeuw op 2 dagen tijd was weggesmolten tussen kerst en nieuw, door een warmtegolf van 10 graden. Eigenlijk was ik vooral opgelucht, nu kunnen we tenminste nog buiten komen met de fiets en dingen doen (sporten, winkelen, uitstapjes maken). We hebben er vervolgens gretig gebruik van gemaakt en zondag met z'n tweetjes op uitstap gegaan naar Chicago! Some quality time was welgekomen.
Deze keer trokken we naar Oakpark. Een dorpje, ten westen van Chicago, bekend geworden door Frank Lloyd Wright, een invloedrijk Amerikaans Architect. Hij heeft er de eerste 20 jaar van zijn carierre gewoond en gewerkt (1889 tot 1909). Daardoor bezit het dorpje de grootste collectie aan huizen door hem gedesigned. Het gugenheim museum in New York is een van zijn bekenste meesterwerken.
De tweede helft van ons Amerikaans avontuur is weer goed ingezet! Ik heb er ongelooflijk veel zin in
Dinsdagavond om 21u locale tijd was het eindelijk zover: waar we al weken op hoopten werd realiteit! Barack Obama werd verkozen tot nieuwe president van de verenigde staten. De polls hadden het bij het juiste eind: hij won met een overtuigende meerderheid! 8 jaar Bush is toch niet voor niks geweest... Dankzij het falen van Bush heeft deze fantastische leider de kans gekregen om Amerika terug op het juiste pas te brengen. Ik ben er zeker van dat hij dat ook zal doen. Het was een supergroot feest in Chicago, the hometown of Obama. Mensen waren overweldigd door emoties. Het was onbeschrijflijk.
Toch moet hij nog een groot aantal mensen overtuigen van zijn kunnen: degene die voor McCain gestemd hebben. Velen daarvan hebben echt schrik van Obama. Ze zien hem als een crimineel, een terrorist, een socialist, een zwarte,... Ik stond woensdag voormiddag aan te schuiven aan de kassa in een supermarkt. Voor me stond een oud koppel (+- 70 jaar). Zo vriendelijk als Amerikanen zijn, begon de man sprontaan tegen me te praten. Hij zei Mag ik je een Franse Parabel vertellen? Er waren eens een groep kikkers, die heel ontevreden waren met hun koning. Hij was lui en regeerde niet goed. Opeens kwam er een mooie ooievaar bij de groep en die verkondigde aan de kikkers dat hij het beter kon. Dat hij verandering zou brengen in hun groep, als ze hem tot koning kroonden. De kikkers waren enthousiast en kroonden hem koning. En dan at de ooievaar al de kikkers op... End of story. Nee, de man was geen gek. Een doodnormale oude man, die heel veel schrik heeft van zijn nieuwe zwarte president. Ik moest heel erg lachen uiteraard, maar toch had ik ook medelijden met hem.
Obama wacht een moeilijke taak... elke misstap, elk falen zal hem kwalijk worden genomen. Want iedereen verwacht onnoemelijk veel van hem. Maar ik heb er vertrouwen in!! He can do miracles because he moves the people... hij zet mensen aan om ZELF hun verandering waar te maken! Zon charismatisch leider heeft Amerika broodnodig. America, you made us very proud.
Maandag namiddag kwam weer een Amerika wens van Chris in vervulling: een opname van de Jerry Springer show meemaken. Als ik heel eerlijk ben, had ik niet veel zin om mee te gaan.
Niet echt mijn favorite show... Geef mij maar Oprah ! Maar aangezien we met een ganse bende waren, wou ik de fun niet missen! De tickets zijn gratis en het is vrij gemakkelijk om er binnen te geraken. Wie wil er dan ook betalen om naar een show te kijken waar iedereen op elkaar begint te kloppen?
Het was alles wat ik ervan verwacht had: VRESELIJK en vermoeiend! Alles draait rond geweld en het publiek dat begint te roepen en uit te dagen . Waar sommige mensen misschien nog aan twijfelen maar wat voor ons direct duidelijk werd: Its all acting! Dat maakt het volgens mij nog erger... Het is niet eens de realiteit die ze weergeven. Het is een pure promotie van familiaal geweld. Voor mij was het heel erg moeilijk om mijn moraal aan de kant te zetten, maar ik had de indruk dat de meesten het wel eens amusant vonden.(waaronder ChrisJ).
Jerry neemt het niet echt au serieux, hij lacht met zijn show, met zijn rol in de show en vooral met de mensen die kijken naar zijn show. Ik heb de indruk dat hij nog steeds niet gelooft dat ze deze show nu al 18 jaar draien en dat mensen daar blijven naar kijken. Best grappig om hem ongeloofwaardig zijn hoofd te zien schuddenJ
Weer een ervaring rijker! Wanneer deze show uitgezonden wordt is me niet duidelijk, gelukkig maar... Take care of yourself, and each other.
Met nog 10 dagen te gaan voor de 56ste presidentiele verkiezingen lopen de zenuwen hoog gespannen bij de democratische (gesymboliseerd door een ezel) en de republikeinse partij (de olifant). De 3 presidentiele debatten en het vice-presidentiele debat zijn achter de rug; de kaarten zijn gedeeld. Tijdens deze debatten proberen beide kandidaten de onbesliste kiezer naar zich toe te tekken.
Samen met onze vrienden hebben we elk debat bekeken. Echt indrukwekkend hoe het er hier aan toegaat. We hopen op verandering en trekken allemaal de kaart van Obama. Kevin, de enige stemgerechtigde in deze bende, had voor de debatavonden zijn 'pumpkin carving kunsten' opnieuw bovengehaald: Een Obama Pumpkin!
Om de dynamiek van de verkiezingstrijd beter te begrijpen moet je weten hoe het kiesstelsel in elkaar zit. Om in het oval office (kantoor van president) te mogen zetelen, moet je minstens 270 kiesmannen achter je krijgen. Elke staat heeft een bepaald aantal kiesmannen (gelijk aan het aantal senatoren (2) en het aantal vertegenwoordigers in het huis van vertegenwoordigers (afhankelijk van de populatie in een staat)). Op het kaartje kan je bijvoorbeeld zien dat Californie de meeste kiesmannen heeft (55) en Alaska maar 3. Het duo, McCain/Palin of Obama/Biden, dat de meeste stemmen achter zijn naam krijgt, krijgt alle kiesmannen achter zich.
De grijze staten (en bij uitbreiding ook de licht gekleurde staten) zijn wat ze hier battleground states noemen, dwz dat het verschil in stemmen gering is. In deze staten heeft het zin voor de kandidaten om campagne te voeren omdat als ze enkele percenten van de populatie kunnen overtuigen, ze het gehele kiescollege achter zich krijgen. In staten, zoals Illinois (en andere donkere gekleurde staten), voeren ze haast geen Campagne omdat 1 kandidaat zoveel voorsprong heeft dat het voor de andere onbegonnen werk is om 10-tallen percenten van de bevolking te overtuigen om voor hem te stemmen.
Als de polls het bij het rechte eind hebben zal Obama met een overtuigende meerderheid winnen. Opvallend is dat enkele staten, zoals New Mexico en Virginia, die traditioneel Republikeins stemmen, nu toch voor Obama kiezen. In Virginia zou dit de eerste maal zijn in 44 jaar! 4 November wordt volgens ons (en de polls) een historische dag: de eerste zwarte president zal worden verkozen!
Obamas succes is waarschijnlijk mede te danken aan de lachwekkende running-mate van McCain, Sarah hockey mum Palin. De roddels over haar reiken allicht de andere kant van de plas, maar deze videos hebben jullie ongetwijfeld nog niet gezien. Hilarisch! Veel kijk plezier...
Chris en ik doen ons uiterste best om te integreren in Amerika, met wisselend succes. Zoals jullie wellicht weten komt Halloween eraan! Op de nacht van 31 oktober vieren we All Hallows Eve, de traditie gelooft dat op die nacht de doden tot leven komen en rond dolen om kwaad te berokkenen.
In Amerika wordt dit uitgebreid gevierd! De kinderen gaan op snoepenjacht (trick or treat), de jong volwassenen gaan naar haunted houses of kijken griezelfilms, en voor de volwassenen is het weer een reden om te feesten! De huizen worden versierd met allerhande griezeligheden. Het meest prominente symbool is uiteraard de pompoenen met akelige gezichten, ook wel jack-o-latern genoemd. Overal in de straat zie je ze staan op de porch. Vorige week zondag kwamen we met enkele Europenanen samen in de tuin van de Hollanders, om te pumpkin carven! Uiteraard hadden we ook een Amerikaan (Kevin) uitgenodigd, die ons de truken van het vak leerde. Kevin won tijdens zijn jeugdjaren 2 keer de 1e prijs bij een pumpkin carving wedstrijd! Een Amerikaan met palmares
Lizet (de gastvrouw), had zelfs speciaal voor ons lekkere Hollaweenkoekjes gebakken!
Cursus Pumpkin Carven:
Men beginne met een pompoen waarvan je ofwel de top of de onderkant af snijd. Dan het ongelooflijk leuke werk om de pompoen uit te kuisen. Vies en hard labeur, maar heel belangrijk want hoe slechter je uitkuist, hoe vlugger de pompoen rot! Alle draden moeten eruit, en het vlees tot de binnenkant van de pompoen bijna wit ziet ipv oranje.
Vervolgens neem je een sjabloon van een griezelig gezicht (of een ander creatief symbool). De meesten van ons haalden het van internet, maar uiteraard maakt Kevin zijn eigen sjablonen! Ik had het privilege om er een van hem te gebruiken, een duivel. Je plakt de sjabloon vast op de pompoen en prikt bolletjes langs de lijnen van de tekening in de pompoen.
Als je dan het sjabloon er terug afneemt, zie je de tekening in bolletjes staan. En nu de bolletjes verbinden met een klein zaagje. Vervolgens duw je heel voorzichtig de uitgesneden stukken erdoor en tis gereed!!
Wat vind je van mijn duivel? Het resultaat bij klaarlichte dag is niet spectaculair, dus zochten we de Hollanders hun donkere kelder op!
Nu ist veel beter... onze Jack-o-laterns! Mooi he.
En een groepsfoto om het compleet te maken!
Kevin (USA) met skyline van Chicago Lizet (NED) met een veermuis-maan Sophie (UK) met het symbool van haar voetbalploeg Ruth (GER) met een spookje Ik met mijn duivel Joris (NED) met Sarak Pailin (eigenlijk gemaakt door een andere NED Wijnand) en tenslotte Pieter met zijn SCARRY face...weerwolf ofzo
Weer een beetje dichter bij de Amerikaanse identiteit!
Ik was precies vergeten hoe mooi de herfst kon zijn
Oktober in Chicago. Het is een prachtig kleurenspel! De straten kleuren groen, geel, oranje en rood. En een koude herfstzon gooit een prachtige gloed op het lanschap.Wie heeft er mij wijsgemaakt dat er geen herfst zou zijn in Chicago?? Ik weet niet precies wat de oorzaak is van mijn melancholie ... Misschien is het omdat ik nog nooit zoveel vrije tijd heb gehad om te genieten van deze kleine dingen...
Onze straat : Ridge Ave in herfstkleuren
Onze buren in herfstkleuren
De mooie herfst zal echter maar van korte duur zijn: De winter zal vlug voor de deur staan (letterlijk dan: pakken sneeuw om weg te scheppen vanaf november). Ik bereid me al volledig voor op een 'nooit voorheen gevoelde koude' (-20!!) door mijn winter garderobe uit te breiden (dikke truien en jassen, winterboots, termisch ondergoed, verschillende wanten/sjalen en musten,...) .Wat vind je van mijn 'snowy' look? I'm totaly ready!
Het academiejaar is alweer enkele weken op dreef en voor de verandering heeft Chris het heel druk! Groepswerken, studeren (want de midterms komen er aan), en uiteraard een hele hoop sociale activiteiten. Gelukkig heb ik ook mijn bezigheid! Kellogg Cares:
Een groot vrijwilligersevenement organiseren op de universiteit van Chris. Het vindt plaats op zaterdag 1 november. Op die dag gaan studenten, alumni, professoren en andere medewerkers samen 'community service' doen bij non profit organisaties in Evanston.
Mijn taak was zoveel mogelijk organisaties warm maken om mee te doen en projecten te voorzien voor 1 november (meestal is het verven, opruimen, tuinieren, archieveren,...). Ik heb 15 organisaties kunnen overtuigen, niet slecht he! En nu zijn we 250 vrijwilligers aan het recruteren op de universiteit om al de projecten te bevolken. Het is bijna een full time bezigheid en heeeeeeeeeeel plezant!
Na 1 november zal er echter iets anders in de plaats moeten komen! Het goede nieuws is dat ik vorige week vrijdag dit in mijn brievenbus heb gevonden: Mijn workpermit! Ik mag officieel beginnen werken... Trouwen met Chris heeft dus iets opgebracht Uiteraard volgt nu de moeilijke opdracht om een job te vinden. Ik heb al 2 vacatures geweigerd, want ik ben ook niet van plan zomaar iets te doen! Het moet toch op zijn minst interessant zijn he. Of het moet zodanig licht zijn dat ik er nog interessant vrijwilligerswerk naast kan doen! We zullen zien...
Voor de rest houden we ons natuurlijk bezig met uitgaan en allerlei leuke dingen doen met onze vrienden!! De start van het academiejaar eind september, hebben we gevierd met een groot en 'tres chique' bal voor alle studenten in Kellogg (1200). Superplezant! Toch een vervelend aspect: Het begon om 20u en eindigde om 24u... De drank werd al afgesloten om 23u... Ongelooflijk! Wat een land! Geen wonder dat er veel drankmisbruik is als je er zo'n taboe van maakt en zoveel strikte regeltjes hebt. Maar ondanks het vroege einde, hebben we ons goed geamuseerd. De locatie was onvoorstelbaar: Field Museum in Chicago (een studentenfuif in een museum?! ). Voor deze chique gelegenheid hadden we een reuni met onze KWEST groep (Trinidad & Tobago) en samen met hen zijn we dan naar het bal getrokken.
Reuni met de KWEST groep (Andra, Chris&ik en Jenny)
De KWEST groep voor het Field Museum
Dit weekend hebben we onze eerste dinnerparty gegeven voor enkele vrienden! Deze zomer was veel te mooi om binnen te zitten en hadden we altijd ergens een tuin om in te feesten. Maar nu wordt het wat kouder, en heb ik een excuus om feestjes in ons appartement te organiseren. Op het menu stond: scampi's met gandaham, lasagne en chocomousse! Jammer van de lasagne (die was helemaal aangebrand, dus heb ik er vlug besteld bij een italiaan), maar de scampi's en de chocomousse waren erg lekker... (Dankjewel me annette voor de receptjes!) Dit jaar ga ik mezelf echt trainen in koken en feestjes geven! Toch een belangrijke eigenschap voor een vrouw
De kortste stop van onze trip (2 dagen), maar zeker de moeite waard om even halte houden in deze stad. Een beeld van Philadelphia: Het is een stad met veel geschiedenis. Het was hier dat de declaration of Independance voor het eerst werd voorgelezen aan het volk. Vanaf dan was Amerika onafhankelijk van Groot Brittanie (4 juli 1776).
Liberty Bell
City Hall by night
Het is een 'coole' stad. Mensen zijn "layed back" en zien er heel cool uit. Zeker in de populaire straat: South Street. En ook een van de weinige steden waar je het gevoel krijgt dat blank/zwart en arm/rijk door elkaar leven in het centrum van de stad. Je krijgt een europees gevoel als je door de straten loopt door de rijhuizen, die je in andere delen van Amerika niet tegenkomt!
En uiteraard hebben we de befaamde Phili Cheese steaks niet aan ons laten voorbijgaan! Best wel lekker, maar zoals al het Amerikaans eten: Vettig! Al 2 weken lang enkel restaurant eten.. we beginnen het te voelen. Eens we terug in Evanston zijn dringt een dieet zich op
Last but not least! De hoofdstad van the US of A. Een prachtige stad... vol superdure gebouwen, alles is nieuw en ongelooflijk mooi. Echt gemaakt om een hoofdstad te zijn. In onze streken zijn hoofdsteden historisch gegroeid. Toen Amerika onafhankelijk werd, hadden ze het privilege om een plaats uit het niks te kiezen en op te bouwen, het werd Washington! Heel indrukwekkend: Het witte Huis (President), Het Capitool (Parlement, congres), ontelbare musea, memorials voor presidenten (lincoln, jefferson, washington,...), Het Pentagon,...
Ook hier merk je de invloed van 9/11 nog steeds. De controles zijn overal hoog opgedreven! Somigge plaatsen mag je zelfs niet meer binnen sinds de aanvallen (bvb Witte Huis). Aan het Pentagon is er een mooi memorial gebouwd voor de mensen die er gestorven zijn door de vliegtuigcrash op 9/11 (zie foto).
Ik denk dat het eten in Washington ook het allerbeste is wat we gegeten hebben tijdens onze reis! Je zal het misschien niet geloven maar je kan echt lekker eten in Amerika! Weliswaar als je de etnische keukens kiest: Lekkere Tappas, Mexicaans en ja, zelfs Belgisch!! Chris heeft er eindelijk weer kunnen genieten van stoofvlees en ik van heerlijke garnaalkroketten
Zoals iedere hoofdstad is het een echte werkstad. Veel werkgelegenheid MAAR ook veel armoede. Als je 's avonds door de straten wandelt, kom je op iedere hoek van de straat homeless people tegen. En het zijn altijd zwarten... geen blanken! Ik denk dat deze stad een perfect voorbeeld is van hoe US een land van uitersten is.
Hoe lang had ik hier naar uitgekeken! En het was alles wat ik ervan verwacht had. Dit was onze langste stop (4 overnachtingen) maar het was nog veel te kort! NY is een fantastische stad. You love it or you hate it, they say.. Well, I loved it. Waarom? Kan ik moeilijk uitleggen, but I'll try: Het is een superdrukke stad, maar het is zo levendig! Er is altijd veel volk op straat. De mensen zijn heel vriendelijk (dit is wel een constante in Amerika), heel divers (je hoort alle talen door elkaar) en super fashionable!! Ik voelde me de slechts geklede persoon, naast Chris dan . De buurten zijn zo leuk: Central parc, Time square, Soho,... Het was een overrompelende maar onvergetelijke ervaring: I wanna go back!!
Time sqaure
Kicking the bull's balls (voor mij is dit het symbool van ongebreideld kapitalisme)
Skyline NY
Het grote nadeel (naast de luchtvervuiling dan) is het kostenplaatje! NY is zooooooooooo duur. Voor een normaal hotel (drie sterren) in een leuke buurt betaal je algauw 400 $ per nacht. Voor een jeugdherberg (zonder privacy, toilet en badkamer op de kamer) zo'n 120$ per nacht. Aangezien we hier enkel geld opdoen en niet verdienen, zal teruggaan er dit jaar niet meer inzitten voor ons.
De dag dat we aankwamen in NY was 9/11. Puur toeval, want op het moment dat we boekten hadden we daar niet bij stilgestaan. Een bezoek aan ground zero die dag was een evidentie. Ik had nooit gedacht dat het me zo zou aangrijpen. Als je zo beneden staat aan dat immens gat in de grond flitsen de vreselijke beelden door je hoofd. Iedereen voelde zich zo machteloos en kwaad: Hoe moet je in godsnaam een brand in zo'n hoge torens blussen?? Hoe kan je de mensen die helemaal vanboven vastzitten helpen?? Toch zijn veel moedige brandweermannen via de trappen naar boven geklauterd in de hoop mensen te kunnen redden. Jammer genoeg hebben ze het zelf moeten bekopen met hun leven. En dan denken aan al die families die hun dierbaren verloren hebben. Ik was er helemaal niet goed van. Wat een nachtmerrie... Dit heeft niemand verdiend. En het ergste vanal: de daders lopen nog steeds ongestraft rond... It was the wrong war America...
De eerste stad aan de east coast was Boston. Chris wou er heel graag de campus van Harvard zien, een grote concurent van Kellogg! En van de gelegenheid gebruik maken om enkele van zijn McKinsey collega's, die in Harvard studeren, terug te zien.
Op de foto's links zie je John Harvard, de zogenaamde stichter van deze prestigieuze school (waar ook de huidige president Bush is afgestudeerd). Dit standbeeld draagt echter 3 leugens: Deze afbeelding is niet John Harvard, maar wel een random student (denken ze). John Harvard blijkt niet de stichter te zijn van de school, maar wel iemand die de eerste donnatie gedaan heeft. Op het standbeeld staat oprichtingsdatum 1638, maar eigenlijk blijkt dit 1636 te zijn... Tot zover de geschiedenisles, en zijn leugens. Op de andere foto staat de 'luide studiezaal' van de bussiness school van Harvard waar Chris zijn collega's studeren. Echt luid was het er niet want het zit vol vlijtig werkende studenten. En dat in de eerste week van het academiejaar... wat een verschil met Kellogg!
De campus is echt indrukwekkend! Veel meer uitgerust dan Kellogg (2e verschil). De gebouwen hangen vol dure kunst, de eetfasciliteiten voor de studenten zijn indrukwekkend, alle gebouwen zijn ondergronds met elkaar verbonden zodat in de koude winter de studenten niet buiten hoefen te komen op de campus,... Dit hebben ze allemaal te danken aan de grote namen die hier afstuderen en de donnaties die zij maken om de eer van de school in stand te houden. Welkom in het Amerikaanse onderwijssysteem!
De stad Boston was een echte verademing voor mij. Het was precies als thuiskomen in Europa! Je merkt de invloed van de Engelsen, Nederlanders,.. de vroegere kolonisten. Het is er rustig en supergezellig. Wat ze veel meer hebben dan Chicago, en west Amerika, is geschiedenis. Aan de east coast is het allemaal begonnen, en dat merk je. Alhoewel het nog steeds beperkt is: een geschiedenislijn van 300 a 400 jaar. Maar ze kunnen het ongelooflijk goed verkopen!! Elk detail weten ze te bewaren en over te brengen op de toeristen. Langs de Freedomtrail hebben we de historie kunnen ontdekken: Een wandelpad van ongeveer 6km, aangeduid met een rode bakstenen lijn op het voetpad, door de stad Boston.
Onze blog heeft weer een tijdje stil gelegen.Voor de trouwe fans: onze oprechte excuses . Maar we hadden een goede reden... onze uitgestelde huwelijksreis! Volledig ontspannen en relaxed zijn we gisteren thuisgekomen. Maar de blog is terug van weggeweest! Voor de nieuwsgierigen: een reisverslag.
Buffalo: Niagara Watervallen We begonnen onze reis samen met Joke en Brecht, die ons begin september een bezoek brachten in Chicago. Net op het moment dat zij ons verblijden met hun bezoek, was ' the weather' in chicago niet te pruimen! Voor Joke en Brecht was het dus Chicago by rain. Maar dat kon de pret niet bederven: Dan maar binnen verjaardagscado's uitwisselen en cocktails drinken! Ook vakantie he
Na het oppikken van onze rentalcar in chicago zijn we dan met ons viertjes doorgereisd naar Buffalo om er de indrukwekkende en wereldbekende Niagara watervallen te bezichtigen. Zoals je kan zien op de foto zien Amerikanen het altijd groots. We hadden een mid-sized auto gevraagd, want onze koffers moesten er toch inkunnen he! Dit is wat we kregen: Een echt beest! Aangezien enkel Joke en ik 26 of ouder zijn, hadden wij het privilege om met 'the beast' te rijden. Het was een waar genoegen!
Als we heel eerlijk mogen zijn waren de watervallen niet zo indrukwekkend als we gehoopt hadden... Veel water dat naar beneden valt... maar voor de rest niet veel te zien. Na al die wilde verhalen in de aardrijkskunde boeken uit het middelbaar waren onze verwachtingen te hoog gespannen vrees ik. Maar niet te min zijn we blij dat we ook op die manier wijzer zijn geworden.. en nat.
Na ons bezoek aan de watervallen volgde een emotioneel afscheid met J&B. Zij zetten hun reis verder naar Canada met 'the beast'. Chris en ik vlogen verder oostwaards. We missen jullie nog steeds J&B... elke dag een beetje meer But it was big fun!
Een berichtje vooraleer we volgende week op vakantie vertrekken:
Deze week wordt heel lastig voor Chris. De groepswerken worden afgerond, vele papers worden geschreven en tegelijkertijd moet hij studeren want volgende week zijn het 'finals' (examens van dit zomerkwartaal)! We wish him good luck and we're sure that he will do great Omdat Chris momenteel weinig tijd heeft voor mij, heeft hij alvast mijn verjaardagscado gegeven.. It's the best ever (wel, een van de vele fantastische cado's eigenlijk)! Een nieuwe camera! De canon EOS 450D, in Amerika noemen ze hem the Rebel XSi. Cool he Voor de mensen die niks weten van camera's, hier is hij:
Met dit speeltje hou ik me de laatste dagen dus bezig! Ik moet hem goed onder de knie hebben vooraleer we vetrekken op vakantie (24 augustus). En het ligt misschien aan mij, maar echt gemakkelijk vind ik het niet. Oefening baart kunst he Ik heb me alleszins ook al ingeschreven voor een cursus digitale fotografie voor beginners. Want zo'n cado kan ik niet in de kast laten liggen he! Wat heb ik toch een schat van een vent... Thx Chris!
Met mijn zoektocht naar werk vlot het minder goed. Ik vind precies niets wat me 100% interesseerd. Ben uiteraard nogal kieskeurig, misschien moet ik mijn eisen wat verminderen. Heb me wel al opgegeven voor vrijwilligerswerk. Ik ga samen met nog enkele klasgenoten van chris een event organiseren op de universiteit van Chris: 'Kellogg Cares'. Dat vindt plaats in oktober en is een dag waar alle MBA studenten (2000-tal) aangezet worden tot het doen van vrijwiligerswerk in een lokale non-profit organisatie (een rusthuis, een kinderdagverblijf, een daklozencentrum, een vereniging,... Aanbod genoeg!) We vonden dat een super initiatief, dus hebben Chris en ik ons er direct achter gezet! Wij hebben de 'volunteer chair' in de 'kellogg cares committee'. Dat wil zeggen dat onze hoofdtaak is: zorgen dat mensen deelnemen die dag. Wij moeten mensen warm maken om community-service te doen. Kzie het al goed zitten
Volgende week vertrekken we dan op vakantie: 7 dagen naar Trinidad & Tobago met enkele klasgenoten van Chris!! We zijn met een groep van 25 personen. We gaan daar snorkelen, hiken, golfen, op't strand liggen, uitgaan, ... So looking forward to it!
En daarna weer feest want dan komen Joke en Brecht voor een weekje op bezoek in Chicago! WOEHOE
Vorige week zijn we 2 dagen naar het lollapalooza festival geweest in Chicago (1 en 2 aug). Dat was een overwelmende ervaring. Wie dacht dat Werchter een gigantisch festival is, heeft dit nog niet meegemaakt! Ik weet de officiele cijfers niet, maar ik schat per dag 150 000 festivalgangers. Voor mij was het een langverwacht moment want ik had het ticket gekocht alleen al om radiohead aan het werk te zien! It was everything I tought it would be! Een smaakmaker: Uiteraard hebben we andere bands, zoals Bloc Party en Rage agianst the machine, niet voorbij laten gaan. Allemaal superconcerten, it was Big Fun!!
Gisteren (vrijdag 8/8/8) hebben we dan voor de eerste maal echt een celebrity gespot in een bar te Chicago!! Wel van veel kleiner caliber dan Bono.. maar toch . Op vrijdagavond hebben we altijd een 'date' met de volledige klas van Chris in het kader van 'Thank God it's Friday!' (TG afgekort). Deze keer was de locatie downtown Chicago, 'a roof deck party' dicht bij het meer. Prateek, een klasgenoot van Chris uit India, woont in het appartementsgebouw en kon 'the roofdeck' voor ons afhuren. Zijn vrouw, Pudja, speelt trouwens mee in de nieuwste clip van Snoop Dogg! Die clip is deze week opgenomen in Chicago. Ze is een bollywood-danseres. Het is zo cool om al deze verschillende mensen te ontmoeten... Great location, Veel 'booze' en lot's of pizza, gecombineerd met toffe, uitgelaten studenten: opnieuw Big Fun! Daarna zijn we ons feestje verder gaan zetten in a local bar Rockit. Fantastisch leuke bar! We waren ons heel goe aan't amuseren bij de 'pooltabels', toen enkele bodygards plots een pooltafel kwamen afzetten. Enkele ogenblikken later verscheen Tare Reid langs de achterdeur met enkele vrienden (veronderstel ik). Voor degenen die nu begot niet weten over wie ik het heb: Ze is een actrice uit oa American Pie en heeft ook een show op MTV dacht ik 'Wild on Tara' of zoiets... Had wel de indruk dat mensen niet erg 'impressed' waren door haar verschijning. We konden het niet laten om toch enkele kiekjes te nemen. Maar hebben ons daarna maar terug in partymood gesmeten en that again was Big Fun
! Maar aangezien we met een ganse bende waren, wou ik de fun niet missen! De tickets zijn gratis en het is vrij gemakkelijk om er binnen te geraken. Wie wil er dan ook betalen om naar een show te kijken waar iedereen op elkaar begint te kloppen?
. Waar sommige mensen misschien nog aan twijfelen maar wat voor ons direct duidelijk werd: Its all acting! Dat maakt het volgens mij nog erger... Het is niet eens de realiteit die ze weergeven. Het is een pure promotie van familiaal geweld. Voor mij was het heel erg moeilijk om mijn moraal aan de kant te zetten, maar ik had de indruk dat de meesten het wel eens amusant vonden.(waaronder Chris
). Voor deze chique gelegenheid hadden we een reuni met onze KWEST groep (Trinidad & Tobago) en samen met hen zijn we dan naar het bal getrokken.
Zeker in de populaire straat: South Street. En ook een van de weinige steden waar je het gevoel krijgt dat blank/zwart en arm/rijk door elkaar leven in het centrum van de stad.
. Maar we hadden een goede reden... onze uitgestelde huwelijksreis! Volledig ontspannen en relaxed zijn we gisteren thuisgekomen. 
