De kortste stop van onze trip (2 dagen), maar zeker de moeite waard om even halte houden in deze stad. Een beeld van Philadelphia: Het is een stad met veel geschiedenis. Het was hier dat de declaration of Independance voor het eerst werd voorgelezen aan het volk. Vanaf dan was Amerika onafhankelijk van Groot Brittanie (4 juli 1776).
Liberty Bell
City Hall by night
Het is een 'coole' stad. Mensen zijn "layed back" en zien er heel cool uit. Zeker in de populaire straat: South Street. En ook een van de weinige steden waar je het gevoel krijgt dat blank/zwart en arm/rijk door elkaar leven in het centrum van de stad. Je krijgt een europees gevoel als je door de straten loopt door de rijhuizen, die je in andere delen van Amerika niet tegenkomt!
En uiteraard hebben we de befaamde Phili Cheese steaks niet aan ons laten voorbijgaan! Best wel lekker, maar zoals al het Amerikaans eten: Vettig! Al 2 weken lang enkel restaurant eten.. we beginnen het te voelen. Eens we terug in Evanston zijn dringt een dieet zich op
Last but not least! De hoofdstad van the US of A. Een prachtige stad... vol superdure gebouwen, alles is nieuw en ongelooflijk mooi. Echt gemaakt om een hoofdstad te zijn. In onze streken zijn hoofdsteden historisch gegroeid. Toen Amerika onafhankelijk werd, hadden ze het privilege om een plaats uit het niks te kiezen en op te bouwen, het werd Washington! Heel indrukwekkend: Het witte Huis (President), Het Capitool (Parlement, congres), ontelbare musea, memorials voor presidenten (lincoln, jefferson, washington,...), Het Pentagon,...
Ook hier merk je de invloed van 9/11 nog steeds. De controles zijn overal hoog opgedreven! Somigge plaatsen mag je zelfs niet meer binnen sinds de aanvallen (bvb Witte Huis). Aan het Pentagon is er een mooi memorial gebouwd voor de mensen die er gestorven zijn door de vliegtuigcrash op 9/11 (zie foto).
Ik denk dat het eten in Washington ook het allerbeste is wat we gegeten hebben tijdens onze reis! Je zal het misschien niet geloven maar je kan echt lekker eten in Amerika! Weliswaar als je de etnische keukens kiest: Lekkere Tappas, Mexicaans en ja, zelfs Belgisch!! Chris heeft er eindelijk weer kunnen genieten van stoofvlees en ik van heerlijke garnaalkroketten
Zoals iedere hoofdstad is het een echte werkstad. Veel werkgelegenheid MAAR ook veel armoede. Als je 's avonds door de straten wandelt, kom je op iedere hoek van de straat homeless people tegen. En het zijn altijd zwarten... geen blanken! Ik denk dat deze stad een perfect voorbeeld is van hoe US een land van uitersten is.
Hoe lang had ik hier naar uitgekeken! En het was alles wat ik ervan verwacht had. Dit was onze langste stop (4 overnachtingen) maar het was nog veel te kort! NY is een fantastische stad. You love it or you hate it, they say.. Well, I loved it. Waarom? Kan ik moeilijk uitleggen, but I'll try: Het is een superdrukke stad, maar het is zo levendig! Er is altijd veel volk op straat. De mensen zijn heel vriendelijk (dit is wel een constante in Amerika), heel divers (je hoort alle talen door elkaar) en super fashionable!! Ik voelde me de slechts geklede persoon, naast Chris dan . De buurten zijn zo leuk: Central parc, Time square, Soho,... Het was een overrompelende maar onvergetelijke ervaring: I wanna go back!!
Time sqaure
Kicking the bull's balls (voor mij is dit het symbool van ongebreideld kapitalisme)
Skyline NY
Het grote nadeel (naast de luchtvervuiling dan) is het kostenplaatje! NY is zooooooooooo duur. Voor een normaal hotel (drie sterren) in een leuke buurt betaal je algauw 400 $ per nacht. Voor een jeugdherberg (zonder privacy, toilet en badkamer op de kamer) zo'n 120$ per nacht. Aangezien we hier enkel geld opdoen en niet verdienen, zal teruggaan er dit jaar niet meer inzitten voor ons.
De dag dat we aankwamen in NY was 9/11. Puur toeval, want op het moment dat we boekten hadden we daar niet bij stilgestaan. Een bezoek aan ground zero die dag was een evidentie. Ik had nooit gedacht dat het me zo zou aangrijpen. Als je zo beneden staat aan dat immens gat in de grond flitsen de vreselijke beelden door je hoofd. Iedereen voelde zich zo machteloos en kwaad: Hoe moet je in godsnaam een brand in zo'n hoge torens blussen?? Hoe kan je de mensen die helemaal vanboven vastzitten helpen?? Toch zijn veel moedige brandweermannen via de trappen naar boven geklauterd in de hoop mensen te kunnen redden. Jammer genoeg hebben ze het zelf moeten bekopen met hun leven. En dan denken aan al die families die hun dierbaren verloren hebben. Ik was er helemaal niet goed van. Wat een nachtmerrie... Dit heeft niemand verdiend. En het ergste vanal: de daders lopen nog steeds ongestraft rond... It was the wrong war America...
De eerste stad aan de east coast was Boston. Chris wou er heel graag de campus van Harvard zien, een grote concurent van Kellogg! En van de gelegenheid gebruik maken om enkele van zijn McKinsey collega's, die in Harvard studeren, terug te zien.
Op de foto's links zie je John Harvard, de zogenaamde stichter van deze prestigieuze school (waar ook de huidige president Bush is afgestudeerd). Dit standbeeld draagt echter 3 leugens: Deze afbeelding is niet John Harvard, maar wel een random student (denken ze). John Harvard blijkt niet de stichter te zijn van de school, maar wel iemand die de eerste donnatie gedaan heeft. Op het standbeeld staat oprichtingsdatum 1638, maar eigenlijk blijkt dit 1636 te zijn... Tot zover de geschiedenisles, en zijn leugens. Op de andere foto staat de 'luide studiezaal' van de bussiness school van Harvard waar Chris zijn collega's studeren. Echt luid was het er niet want het zit vol vlijtig werkende studenten. En dat in de eerste week van het academiejaar... wat een verschil met Kellogg!
De campus is echt indrukwekkend! Veel meer uitgerust dan Kellogg (2e verschil). De gebouwen hangen vol dure kunst, de eetfasciliteiten voor de studenten zijn indrukwekkend, alle gebouwen zijn ondergronds met elkaar verbonden zodat in de koude winter de studenten niet buiten hoefen te komen op de campus,... Dit hebben ze allemaal te danken aan de grote namen die hier afstuderen en de donnaties die zij maken om de eer van de school in stand te houden. Welkom in het Amerikaanse onderwijssysteem!
De stad Boston was een echte verademing voor mij. Het was precies als thuiskomen in Europa! Je merkt de invloed van de Engelsen, Nederlanders,.. de vroegere kolonisten. Het is er rustig en supergezellig. Wat ze veel meer hebben dan Chicago, en west Amerika, is geschiedenis. Aan de east coast is het allemaal begonnen, en dat merk je. Alhoewel het nog steeds beperkt is: een geschiedenislijn van 300 a 400 jaar. Maar ze kunnen het ongelooflijk goed verkopen!! Elk detail weten ze te bewaren en over te brengen op de toeristen. Langs de Freedomtrail hebben we de historie kunnen ontdekken: Een wandelpad van ongeveer 6km, aangeduid met een rode bakstenen lijn op het voetpad, door de stad Boston.
Onze blog heeft weer een tijdje stil gelegen.Voor de trouwe fans: onze oprechte excuses . Maar we hadden een goede reden... onze uitgestelde huwelijksreis! Volledig ontspannen en relaxed zijn we gisteren thuisgekomen. Maar de blog is terug van weggeweest! Voor de nieuwsgierigen: een reisverslag.
Buffalo: Niagara Watervallen We begonnen onze reis samen met Joke en Brecht, die ons begin september een bezoek brachten in Chicago. Net op het moment dat zij ons verblijden met hun bezoek, was ' the weather' in chicago niet te pruimen! Voor Joke en Brecht was het dus Chicago by rain. Maar dat kon de pret niet bederven: Dan maar binnen verjaardagscado's uitwisselen en cocktails drinken! Ook vakantie he
Na het oppikken van onze rentalcar in chicago zijn we dan met ons viertjes doorgereisd naar Buffalo om er de indrukwekkende en wereldbekende Niagara watervallen te bezichtigen. Zoals je kan zien op de foto zien Amerikanen het altijd groots. We hadden een mid-sized auto gevraagd, want onze koffers moesten er toch inkunnen he! Dit is wat we kregen: Een echt beest! Aangezien enkel Joke en ik 26 of ouder zijn, hadden wij het privilege om met 'the beast' te rijden. Het was een waar genoegen!
Als we heel eerlijk mogen zijn waren de watervallen niet zo indrukwekkend als we gehoopt hadden... Veel water dat naar beneden valt... maar voor de rest niet veel te zien. Na al die wilde verhalen in de aardrijkskunde boeken uit het middelbaar waren onze verwachtingen te hoog gespannen vrees ik. Maar niet te min zijn we blij dat we ook op die manier wijzer zijn geworden.. en nat.
Na ons bezoek aan de watervallen volgde een emotioneel afscheid met J&B. Zij zetten hun reis verder naar Canada met 'the beast'. Chris en ik vlogen verder oostwaards. We missen jullie nog steeds J&B... elke dag een beetje meer But it was big fun!
Zeker in de populaire straat: South Street. En ook een van de weinige steden waar je het gevoel krijgt dat blank/zwart en arm/rijk door elkaar leven in het centrum van de stad.
. Maar we hadden een goede reden... onze uitgestelde huwelijksreis! Volledig ontspannen en relaxed zijn we gisteren thuisgekomen. 
