Zijne
Heiligheid de 14e Dalai Lama, Tenzin Gyatso, is zowel het staatshoofd en de
spirituele leider van Tibet. Hij werd geboren op 6 juli 1935, om een boerenfamilie, in een klein gehucht gelegen in
Taktser, Amdo, noordoost Tibet. Op de leeftijd van twee het
kind, die werd Lhamo Dhondup naam op dat moment werd herkend als de
reïncarnatie van de 13e Dalai Lama, Thubten Gyatso. De Dalai Lama wordt
aangenomen, zijn manifestaties van Avalokiteshvara of Chenrezig, de bodhisattva
van mededogen en patroonheilige van Tibet. Bodhisattva's zijn verlichte wezens
die uitgesteld hun eigen Nirvana en gekozen te nemen wedergeboorte in om de
mensheid te dienen.
Onderwijs
in Tibet
Zijne
Heiligheid begon zijn monastieke onderwijs op de leeftijd van zes. Het
curriculum bestond uit vijf grote en vijf kleine onderwerpen. De belangrijkste
onderwerpen waren logica, Tibetaanse kunst en cultuur, Sanskriet, geneeskunde
en boeddhistische filosofie die verder werd onderverdeeld in nog eens vijf
categorieën: Prajnaparimita, de perfectie van wijsheid; Madhyamika, de
filosofie van de middenweg; Vinaya, de canon van de monastieke discipline;
Abidharma, metafysica, en Pramana, logica en epistemologie. De vijf
minderjarige proefpersonen waren poëzie, muziek en drama, astrologie, motre en
frasering, en synoniemen. Op 23 zat hij voor zijn eindexamen in de Jokhang
Tempel, Lhasa, tijdens de jaarlijkse Monlam (gebed) Festival in 1959. Hij
slaagde met onderscheiding en werd bekroond met de Geshe Lharampa graad, het
hoogste niveau diploma gelijkwaardig is aan een doctoraat van de boeddhistische
filosofie. Verantwoordelijkheden van de leiding
In
1950 Zijne Heiligheid werd opgeroepen om de volledige politieke macht over te
nemen na de Chinese invasie van Tibet in 1949. In 1954 ging hij naar Peking
voor vredesbesprekingen met Mao Zedong en andere Chinese leiders, waaronder
Deng Xiaoping en Chou Enlai. Maar uiteindelijk, in 1959, met de brutale
onderdrukking van de Tibetaanse nationale opstand in Lhasa door Chinese
troepen, was Zijne Heiligheid gedwongen om te ontsnappen in ballingschap.
Sindsdien heeft hij geleefd in Dharamsala, Noord-India, de zetel van de
Tibetaanse politieke bestuur in ballingschap.
Sinds
de Chinese invasie, heeft Zijne Heiligheid een beroep op de Verenigde Naties
over de kwestie van Tibet. De Algemene Vergadering drie resoluties aangenomen
over Tibet in 1959, 1961 en 1965.
Democratisering
Proces
In
1963 Zijne Heiligheid een ontwerp democratische grondwet voor Tibet, dat werd
gevolgd door een aantal hervormingen te democratiseren onze administratieve
set-up. De nieuwe democratische grondwet afgekondigd als gevolg van deze
hervorming was de naam "Het Handvest van de Tibetanen in
ballingschap". Het handvest bekrachtigt de vrijheid van meningsuiting,
geloof, montage en beweging. Het biedt ook gedetailleerde richtsnoeren over de
werking van de Tibetaanse regering met betrekking tot die in ballingschap
leeft.
In
1992 Zijne Heiligheid richtsnoeren uitgevaardigd voor de vorming van een
toekomstige, vrij Tibet. Hij kondigde aan dat wanneer Tibet vrij is de
onmiddellijke taak zou zijn om het opzetten van een interim-regering die in de
eerste zal zijn om een constitutionele
vergadering aan frame en vast te stellen democratische
grondwet van Tibet te kiezen. Op die dag Zijne Heiligheid zou overdragen al
zijn historische en politieke autoriteit aan de interim-president en leven als
een gewone burger. Zijne Heiligheid ook verklaard dat hij hoopte dat Tibet,
bestaande uit de drie traditionele provincies U-Tsang, Amdo en Kham, zou de
federale en democratisch is.
In
mei 1990, de hervormingen opgeroepen door Zijne Heiligheid zag de realisatie
van een echt democratische regering in ballingschap van de Tibetaanse
gemeenschap. De Tibetaanse kabinet (Kashag), die tot dan toe was aangesteld
door Zijne Heiligheid, werd opgelost samen met de Tiende Vergadering van
Tibetaanse volk Afgevaardigden (Tibetaanse parlement in ballingschap). In
hetzelfde jaar, verbanning Tibetanen op het Indiase subcontinent en in meer dan
33 andere landen 46 verkozen leden van de uitgebreide Elfde Tibetaanse
Vergadering op een one-man one-vote basis. De Algemene Vergadering, op haar
beurt, verkozen tot de nieuwe leden van het kabinet. In september 2001 werd een
verdere belangrijke stap in de democratisering genomen bij de Tibetaanse
kiezers rechtstreeks de Kalon Tripa, de senior meest minister van het kabinet
gekozen. De Kalon Tripa op zijn beurt zijn eigen kabinet benoemde, die moesten
worden goedgekeurd door de Tibetaanse Vergadering. In de lange geschiedenis van
Tibet, was dit de eerste keer dat het volk de politieke leiders van Tibet
verkozen.
Vredesinitiatieven
In
september 1987 stelde Zijne Heiligheid de Vijfpunten Vredesplan voor Tibet als
de eerste stap op weg naar een vreedzame oplossing voor de verslechterende
situatie in Tibet. Hij in het vooruitzicht dat Tibet zou een heiligdom
geworden, een zone van vrede in het hart van Azië, waar alle levende wezens
kunnen bestaan in
harmonie en de delicate milieu kan worden bewaard. China heeft tot dusver geen
positief te reageren op de verschillende vrede voorstellen van Zijne Heiligheid
The
Five Point vredesplan
In
zijn toespraak tot de leden van het Amerikaanse Congres in Washington, DC op 21
september 1987 stelde Zijne Heiligheid de volgende vredesplan, waarin vijf
basiscomponenten bevat:
Transformatie
van het geheel van Tibet in een zone van vrede.
Stopzetting
van de bevolking van China's beleid dat het bestaan van de Tibetanen als volk bedreigt.
Respect
voor het Tibetaanse volk de fundamentele mensenrechten en democratische
vrijheden.
Herstel
en bescherming van de natuurlijke milieu van Tibet en de stopzetting van het
gebruik van China van Tibet voor de productie van nucleaire wapens en het
dumpen van nucleair afval.
Aanvang
van serieuze onderhandelingen over de toekomstige status van Tibet en van de
betrekkingen tussen de Tibetaanse en Chinese volken.
Voorstel
strasbourg
In
zijn toespraak tot de leden van het Europees Parlement in Straatsburg op 15
juni 1988, Zijne Heiligheid maakte een ander gedetailleerd voorstel uitwerken
op het laatste punt van de Vijfpunten Vredesplan. Hij stelde voor de gesprekken
tussen de Chinezen en Tibetanen die leiden tot een zelfbesturende democratische
politieke entiteit voor alle drie provincies van Tibet. Deze entiteit zou in
samenwerking met de Volksrepubliek China en de Chinese regering zou
verantwoordelijk blijven voor het buitenlands beleid van Tibet en defensie.
Universele
erkenning
Zijne
Heiligheid de Dalai Lama is een man van vrede. In 1989 werd hij bekroond met de
Nobelprijs voor de Vrede voor zijn geweldloze strijd voor de bevrijding van
Tibet. Hij heeft steeds gepleit voor het beleid van non-geweld, zelfs in het
gezicht van extreme agressie. Hij werd ook de eerste Nobelprijswinnaar te worden
erkend voor zijn bezorgdheid voor de wereldwijde milieuproblemen.
Zijne
Heiligheid heeft afgereisd naar meer dan 62 landen, verspreid over 6
continenten. Hij heeft een ontmoeting met presidenten, premiers en gekroonde
heersers van grote landen. Hij heeft gesprekken met de hoofden van de
verschillende godsdiensten en vele bekende wetenschappers.
Sinds
1959 Zijne Heiligheid heeft ontvangen meer dan 84 awards, eredoctoraten,
prijzen, enz., in erkenning van zijn boodschap van vrede, geweldloosheid,
interreligieus begrip, universele verantwoordelijkheid en mededogen. Zijne
Heiligheid heeft ook de auteur van meer dan 72 boeken.
Zijne
Heiligheid beschrijft zichzelf als een eenvoudige boeddhistische monnik
Nu
gaan we het eens hebben over een heel erg eigenzinnig fenomeen de Dalai Lama.
Het is inderdaad een grote sprongnaar
Tibet .Maar in de context van mijn leven, en wat mij heeft geinspireerd en nog
steeds boeit is het niet zo'n gekke sprong. Ik hoorde zo'n tien jaar geleden
voor het eerst van deze man, en raakte toch wel onder de indruk van zijn manier
van het relativeren van zaken die wij hier in het Westen erg belangrijk
vinden.Wat ik ook erg mooi vond, is dat hij op geen enkele manier oordelen
uitspreekt of veroordeeld,hoe anderen
hun leven leiden.Integendeel hij is een groot voorstander van het eigen inzicht
van mensen.Hij doelt daarmee op het naar je innerlijke stem luisteren.Want alle
antwoorden zitten verscholen in je innerlijke bewust zijn.Dit is geen zweverige
conclusie maar even simpel als waar, aangezien de hele evolutie van het leven
in je genetische samenstelling zit opgeslagen.Dus het goddelijke zit ingepakt
in jouw wezen, en je kunt zonder moeite al een tipje van die wijsheid benutten
door af en toe je ogen te sluiten en naar je innerlijke stem te luisteren.Wees
dus altijd trots op wat je bij je draagt, ook al zijn er in je omgeving mensen
die vinden dat je in hun ogen minderwaardig bent.Of wanneer er weer eens iets
gebeurd wat jij als heel frustrerend ervaart.Vertrouw dan op je innelijke
kracht sluit je ogen luister naar en hier komt het;je eigen muziek, iets wat jou inspireerd, en
concentreer je op je innerlijke stem en als je dan dan heel diep en goed
luisterd komen de antwoorden vanzelf .
Hoe Siddharta de Boeddha werd.
Siddharta werd rond 563 voor Chr. in India geboren gedurende de volle maan in de maand van Wesak. Hij was de zoon van een heerser van de Shakya Clan, een hoge kaste in India.
Enige dagen na zijn geboorte werd voorspeld dat hij in plaats van koning, een Boeddha zou worden om de sluier van onwetendheid van de wereld weg te nemen. Dit zou gebeuren nadat hij vier tekenen zou hebben gezien, namelijk: een oude man, een zieke man, een dode man en een heilige man. Het kind werd Siddharta genoemd (iemand van wie het doel vervuld wordt.)
De koning was hierover zò bezorgd dat hij alles in het werk stelde om zijn zoon te behoeden tegen pijn, ellende, ziekte en dood en hij omringde hem bovendien met allerlei mogelijke luxe.
Toen Siddharta zestien jaar was trouwde hij, maar ondanks alle pracht en praal om zich heen bleef hij zich rusteloos en onvoldaan voelen. Zo gingen de jaren voorbij en op zijn 29ste kwam het keerpunt.
Hij maakte vier reizen en zag de vier voorspelde tekenen: Een oude man die op zijn stok leunde, een doodzieke man die op de grond lag, een lijk en tenslotte een kaalgeschoren monnik die een goudgeel kleed droeg en in zijn hand een bedelnap had. Siddharta realiseerde zich toen voor het eerst in zijn leven, dat er in het aardse bestaan ouderdom, ziekte en dood kunnen voorkomen. En het zien van de monnik inspireerde hem tot het zoeken naar andere levenswaarden.
Na thuisgekomen te zijn van zijn vierde reis verliet hij zijn vrouw en pasgeboren zoon en sloop s'nachts vergezeld van zijn trouwe bediende het paleis uit om het pad te begaan van een zwervende Asceet. De aanstaande Boeddha ging in de leer bij wijze mannen (saddhoes), maar toch was dit niet wat hij zocht.
Nadat hij zich had teruggetrokken in het woud leefde hij bijna zes jaren lang op een zeer strenge ascetische manier. Gedurende deze tijd probeerde Mara, de Boze, hem steeds te verleiden om alles maar op te geven omdat dit toch tot niets zou leiden. Tegen het eind van de zes jaren was Siddharta zo uitgeput dat hij bijna stierf, maar op dit moment zag hij een jonge vrouw met een kom voedzame rijstepap. Dat was voor hem een keerpunt in zijn lange zoektocht naar de waarheid. Hij kwam tot de ontdekking dat de middenweg, die de geestelijke en fysieke kant van de spirituele zoeker in balans houdt, de kortste en de beste weg naar de verlichting is. De weg van asceten, die van hun eigen lichaam de uiterste spanning vragen lijdt tot de vernietiging van de fysieke tempel in plaats van verlichting. Dat was de conclusie van Siddharta na 6 jaar van zijn ascetisch leven. Nadat Gautama de rijstepap had gegeten was hij vastbesloten zijn fysieke lichaam niet meer te verwaarlozen.
Op een zekere dag ging hij onder een vijgenboom zitten en nam het vaste besluit dat hij daar niet eerder vandaan zou komen voordat hij de Verlichting bereikt had en de oorzaak en de remedie voor alle menselijk lijden gevonden heeft!
Zo zat Siddharta onder zijn eigen machtige Ik Ben Tegenwoordigheid (I AM Presence) die zijn eigen Goddelijke Zelf voorstelt. De boom werd naderhand bekend als de Bo-boom, een afkorting van bodhi of verlichting en die plek werd genoemd: de onwrikbare of onbewegelijke plek.
Terwijl Gautama in diepe meditatie zat probeerde de Boze (Mara) hem weer te verleiden; niet alleen door middel van zijn zeer verleidelijke dochters, maar ook met vreselijk natuurgeweld, hordes demonen en een diepe duisternis. Maar Gautama bleef onbewogen en bracht de rest van de tijd door in diepe meditatie. Hij ging door opeenvolgende niveaus van spirituele extase heen, waarna hij uiteindelijk de vormeloze staat van bewustzijn, bekend als nirvana, heeft bereikt. Nirvana is een uiterst hoog niveau van het Goddelijke bewustzijn waar de Heilige Geest zonder vorm en enige beperkingen van de lagere dimensies de Kosmische ruimte doordringt. De spirituele essentie en de Goddelijke realiteit van alles wat bestaat in de Geest en de Materie wordt voor ieder spirituele zoeker glashelder op het moment dat hij het geestelijke niveau van Nirvana heeft bereikt. Nadat Gautama dagen in het Nirvana heeft volbracht heeft hij de ultieme verlichting bereikt en alle antwoorden die hij zocht verkregen. Siddharta keerde terug op het menselijke niveau van bewustzijn en was vastbesloten de Vier Edele Waarheden en Het Achtvoudige Pad aan de mensheid voor te leggen als de oplossing voor het lijden in de Materie en de middenweg naar de verlossing van de ziel van de eindeloze cirkel van reïncarnaties. Nadat Gautama de verlichting heeft bereikt, was hij gevraagd door zijn leerlingen of hij een God of het hoogst geïnitieerde adept was geworden, hij antwoordde: Ik Ben Wakker! Zo was hij Boeddha - 'De Verlichte' geworden.