Voor het te warmte werd was onze opzet dus, vroeg op, vroeg op weg met de Drenten.

Zoals steeds konden we ze, eens vrij gelaten, niet meer volgen.

Alles werd weer afgespeurd.

In de stoppels en in het groen van de bieten werd geraasd.

Op het einde van de wandeling is het echter steeds opletten geblazen want dan gaat Maral op zoek naar verkoeling.

Wij wisten dat het moeilijk voor haar zou worden om bij deze droogte ook maar één druppel water te vinden.

Maar één moment van oplettendheid deed ons de das om.

We zijn nog in de richting gelopen maar te laat... Nadezja én Maral kwamen ons al STINKEND én ZWART tegemoet.

Tja nu zat er niets anders op ze moesten samen in één bench naar huis, zonder deken en onmiddellijk in de doggy-wash.

Toch hadden we, een half uurtje later weer witte Drenten met bruine platen.

Van de geur zullen we nog maar eventjes zwijgen.

Vandaag was het waarschijnlijk een van de warmste dagen van deze zomer.

Wij zijn vroeg gaan wandelen en hebben er weer van genoten.

Hadise en Jago hadden pret in een gloed nieuw aangelegde kersen-plantage die waarempel nu nog in volle bloei staat.

Nadat ook Maral en Nadezja het zelfde traject hadden afgelegd was er thuis geen houden aan.

Ze zijn allen meteen het water in gedoken om zich af te koelen.

Voor ons was het een leuk gezicht hoe ze zich even later in de zon lieten opdrogen met hun Drentenkrullen.

Donderdag, trainingsdag met Maral en Nadezja.

Dat betekent dat de "oudjes" thuis moeten blijven en dus zijn we al om 7 uur vertrokken voor een wandeling met hen.

Ochtendstond heeft goud in de mond... was ons gedacht.

Dit kunnen we wel letterlijk nemen want de velden met graan staan er nu al heel geel bij.

In de boomgaarden zagen we naarstige werkers die de kleinste appels en peren aan het uitdunnen waren.

Hadise en Jago hadden hier echter geen oog voor zij holden heen en weer en waren vrij snel pompaf.

Voor ons een geruststelling want nu konden wij rustig gaan trainen.