Hey,

Hier weer wat nieuws uit Zimbabwe.

Ik zit ondertussen in Bulawayo, ook hier zijn de mensen zeer vriendelijk. De mensen waar we wonen zijn heel erg vriendelijk, onze kamer zijn groot en best wel mooi.

Maandag zijn we begonnen op de school, eerst nog eens een rondleiding een beetje alles bekijken en erbij denken oei ik vind hier nooit mijn weg. Maar al bij al valt het wel mee de weg vinden.

De eerste dagen hebben ze me ingedeeld in een klas die heet ‘Senior vocationals’ het is een klas met oudere kinderen (tussen 15 en 18 denk ik) die een mentale achterstand hebben. Dit is in elk geval wat ik begrepen heb. Bij sommige inde klas is het zeer duidelijk maar van andere vraag ik me nog steeds af wat er mis mee is, ik zal het wel ontdekken zeker. Het zou de bedoeling zijn dat we een beetje allerlei dingen kunnen zien, ik hoop dat ik zeker eens muziekles mag bijwonen ik ben nieuwsgierig naar de muzikale talentjes.

Op school zitten verder ook een heleboel dove kinderen, de meeste die ik al ben tegengekomen zijn echt heel erg vriendelijk. Ik ben dus volop gebarentaal aan het leren en ik moet zeggen het bevalt me wel, het is leuk om te leren maar het zal nog wat tijd nodig hebben. De dove kinderen geven je ook een verzonnen naam, een teken zodat ze niet heel je naam moeten spellen als ze je willen roepen. In elke klas dat ze vroegen er een te bedenken voor mij kreeg ik het zelfde teken, dus ik neem aan dat dit het wel zal worden. Wijzen naar de wang (het bolletje dat ik daar heb.)

Verder …

-  Ik heb mijn foto’s op facebook gezet, ik zal ze daar verder blijven aanvullen in dezelfde map.

- In het huis waar ik nu woon is geen internet, ja ik doe dus telkens moeite ergens heen te gaan om jullie up to date te houden J

- Het huis heeft wel een brievenbus en een adres. En dat is het volgende: 

  10 Gaul Av. – Kumalo - Bulawayo

- Ik ben nog steeds bereikbaar op mijn Zimbabwaans nummer dat je kan krijgen bij mijn mama of anderen die het al hebben. Blijkbaar komen wel niet alle sms’en aan heb ik ontdekt en terugsturen kan ik blijkbaar ook niet maar geen paniek tot nu toe verloopt het bellen vlekkeloos.

- Stroompanne is hier een dagelijkse gewoonte maar ik heb er nog niet veel last van gehad, telkens als we wouden koken was er weer stroom J oef, ik word dus nog steeds dik.

Zo ik denk dat ik weer even niet meer weet wat vertellen.

Groetjes en tot een volgende

16-02-2011 om 16:42 geschreven door Gwen