19 mei 2014
Naar goede gewoonte is de nacht weer veel te kort. Het ontbijt buffet verzacht de vermoeidheid een beetje en we zijn klaar om er vandaag weer tegenaan te gaan. De Ming graven (dingeling klinkt het voor ons) staan op het programma alsook de Muur. Ik denk dat zowat het hele gezelschap hier naar heeft uitgekeken. Om 7u wacht onze gids Justin ons op. Er zit een jong Canadees koppeltje bij ons en de usual suspects (wij 5 dus). De chauffeur baant zich een weg door het onwaarschijnlijk drukke verkeer en dan moet de spits nog beginnen hé ! Er zijn in totaal 13 keizers van de Ming dynastie in deze omgeving begraven, slechts 1 graf is opgegraven. De overige laten ze aan de jongeren die hopelijk betere technologieën zullen hebben en zodoende minder schade ed. veroorzaken. Tijdens de culturele revolutie is dit ene graf volledig leeggeroofd. Spijtig. Wat we nu zien zijn enkel de lege ruimtes met 2 nagemaakte stoelen, Drakenstoel voor de keizer en een Fenixstoel voor de keizerin. Buiten maken we nog de nodige foto's en trekken verder voor onze lunch maar niet voor we de traditionele, commerciële stop hebben gehad bij de jade-cooperatieve. Je kunt het al raden ...Sabine was niet te houden. Na de lunch staan we te popelen om eindelijk dat enorme bouwwerk te kunnen beklimmen en bewonderen. Aangekomen moeten we eerst al een steile helling trotseren en dat is enkel om tot bij de kabellift te geraken. Weten jullie nog dat Michèle Obama recentelijk in Beijing was ? Wel, Michel & Robin krijgen het bakje toegewezen waar ook Michèle heeft in gezeten. Toch weer een foto'tje waard. Eenmaal boven moeten we nog een klein klimmetje doen om dan eindelijk voet te zetten op 'the great wall'. Geloof me, het is inderdaad groot. Onwaarschijnlijk dat dit door mensenhanden is gebouwd. Het bezorgd ons een emo-moment. WAW, zo mooi, zo groot, zo indrukwekkend ! Na onze wandeling op de muur, keren we terug want Justin verwacht ons om weer eens een verplichte stop te doen. 's Avonds komen we moe maar meer dan tevreden terug in ons hotel. Effe napraten op het terras; voor ons allemaal was dit echt wel het hoogtepunt van de reis, maar dat was ons verblijf in de ger bij -10° ook, het verhaal van de Romanovs ook ... Deze lage dagen / korte nachten zorgen ervoor dat we zelfs geen fut meer hebben om onze blog te schrijven. Slaap wel, morgen weer vroeg op !
|