14 mei 2014
Om 8 u aan het ontbijt. We beginnen met soep ... (?) gevolgd door een eitje. 't Zal niet waar zijn ! Sneeuw ... in een mum van tijd ligt er een wit tapijt van 3 cm. Weer alle fleeces, truien en vesten aantrekken, 't zal wel weer verdomd koud zijn. Om 9 u komt onze gids, Jack, ons afhalen voor de stadstour. In het busje van Tsolmon Travel baant de chauffeur een weg door het gekke verkeer. Onze eerst stop is het Gandan Khiid; een boeddistisch klooster waar nog 600 monniken verblijven. We worden ondergedompeld in een mix van tibetaans en mongools boeddisme. De oudste zoon van ieder gezin wordt op 6-jarige leeftijd door de grootvader naar het klooster gestuurd. We zien de jonge monnikjes de mantra's chanten maar tegelijkertijd spelen ze zoals kinderen van 6 doen. Op hun 18de dienen ze 3 jaar naar de vlaktes te gaan om daar het boeddisme te onderwijzen aan de gerbewoners. Nadien hebben ze keuze om monnik te blijven of het burgerleven in te stappen. We leren van Jack dat, ook al wonen de mensen ver buiten de stad, op het platteland, ver van alles af, er toch een hierarchie is. De grootvader is het gouvernement, de (groot)moeder is dokter, vroed- vrouw en alles wat je je maar kan bedenken in het huishouden. Zo is ook de ger ingericht. Rechts is het 'vrouwenkwartier', links het 'mannenkwartier' en achteraan - achter de kachel - het kinderkwartier, zo krijgen de kinderen de nodige warmte. Na een uitgebreide rondleiding in het klooster, rijden we verder naar het National Museum of Mongolian History.Hier is Jack zeer fier op. Trots vertelt hij over de geschiedenis van zijn land. Wat we niet wisten is dat ook de Turken hier lang hebben gezeten; het mongools blijkt dan ook sterk verwant te zijn met de turkse taal. Mongolie heeft pas 20 jaar geleden z'n grensen geopend. Wist-je-dat-je : Mongolie telt 3 miljoen inwoners en 44 miljoen dieren (koebeesten, schapen, geiten, kamelen, yacks ...) Gevogelte zien we hier niet, eitjes daarentegen krijgen we iedere dag. Wat was er eerst, de kip of het ei ?! We vragen aan Jack of er hier ook Tuvanen zijn. Inderdaad, ook Mongolie heeft keelzangers en Jack vraagt of we interesse hebben om een voorstelling te zien, uiteraard ! Na het museum wandelen we naar het grote Sükhbaatar plein. 's Morgens hebben we de vrieskoude weer moeten trotseren terwijl het nu, net na de middag, een zomerse dag lijkt te worden. De eerste laag kleding gaat al uit. Het grote gouvernementsgebouw wordt voorgezeten door Genghis Kahn, geflankeerd door zoon en kleinzoon aan iedere zijde. Indrukwekkend gebouw. We worden benaderd door een plaatselijke kunstenaar, een schilder. Hij toont ons z'n map met tekeningen, olieverf op doek en verf op leder. OK, dit kan Cris niet weerstaan. Ze dingt af tot 20.000 T voor een olieverf op doek. Uiteraard kan Sabine niet achterblijven en koopt ook wat. Nog samen op de foto met de schilder en we stappen weer wat verder. Damdin Sükhbaatar staat statig op z'n paard in het midden van het plein. Hij heeft de chinezen verjaagd uit Mongolië. Tegen 14 u zijn we terug aan het appartement. Jack vraagt 5 min.om regelingen te treffen voor onze voorstelling vanavo.nd. We maken er een rustig namiddagje van. Sabine daarentegen gaat op zoek naar een manicure. De verantwoordelijke van onze appartement wijst haar graag de weg. 1 1/2u later is Sabine terug met mooi gelakte nageltjes. Om 17u maken we ons klaar voor de avondvoorstelling. Jack pikt ons op en tegen 17.45u zitten we in de mooi versierde 'concertzaal'. Het loopt goed vol, voornamelijk met toeristen. Het is een prachtige vertoning, heel kleurrijk en met - inderdaad - keelzangers. Tegen 18.30u is 't voorbij en brengt Jack ons terug naar onze flat. We zetten de weg verder voor het diner, Mongolian Grill. Heel toevallig ! treffen we daar ook onze nederlandse vrienden, Michel, Robin, Jasper & Eugène. Het is een 'all you can eat' formule en dat is voor Danny het uitgelezen moment om zich eens goed te laten gaan, vlees à volonté. Tegen 21u rekenen we af, 75.000 T voor ons 3 = +/- 30 . Zot ! Bij het buitenkomen zien we in de lucht honderden 'wenslampionnen', tegen de zwarte hemel is het een mooi schouwspel. We zijn moe. We gaan slapen, morgen om 5u op voor pick up en ritje naar station. Eerst verzorgt Cris haar been nog, totnutoe heeft dat alle omstandigheden al goed getrotseerd.
|