13 mei 2014

Ergens hebben we een nachtje trein gemist maar voor jullie is dat geen gemist verhaal want de nachten
op de trein zijn allemaal hetzelfde.

4 u 's nachts. We worden van de kou. Ons kacheltje brandt niet meer. Danny krijgt het met gemak weer
aan de praat maar het duurt toch effe voor het de ger volledig warm krijgt. Nog snel dat extra deken bij
leggen en nog een uurtje ofzo proberen te slapen. Om 6u staan we toch maar op.
Met alle nodige attributen eerst naar het toilet; wat een opgave. De striemende wind en sneeuw in je
gezicht maakt dat je amper je ogen kan openhouden. Danny gaat nog hout sprokkelen want de laatste
blok ligt erop. Bij het ontbijt om 9u heeft iedereen hetzelfde verhaal; tegen 3 à 4 u moesten de kacheltjes
terug aangemaakt worden. Bij Jasper en Eugène is dat niet gelukt en zijn dus verkleumd aan het ontbijt
gekomen. Aangezien wij slechts 1 nacht in de ger hadden voorzien, hadden we gisteren meegegeven
dat we tegen 11u naar de stad Ulanbaatar zouden willen vertrekken. De gastvrouw kent haar man en
had hem gezegd om 10u te komen, uiteindelijk is het 11.30 dat Bert in het kamp toekomt. Zijn vrouw kent
hem dus écht wel goed. De anderen blijven nog een nacht en hebben een paar uur paardrijden op het
programma. We wuiven hen uit op hun paard en wij stappen in Bert's Jeep op weg naar de grote stad.
De terugweg lijkt wel een jeepsafari met alle hindernissen die we tegenkomen, rotsblokken, kolkende
rivieren te doorkruisen, noem maar op. Dat alles is niks in vergelijking met de jungle die het stadsverkeer
blijkt te zijn. OK, Istanbul is druk, Cairo is een uitdaging, Parijs is spannend maar niks komt in de buurt
van het verkeer in Ulaanbaatar. Toch bereiken we veilig onze homestay.
Tsolmon travel (lokaal reisbureau) heeft een verdieping in een appartementsblok en wij krijgen daar een
kamer met 4 bedden, keukentje en aparte badkamer met douche & WC. Eindelijk, we kunnen ons opfrissen
zoals we dat graag hebben. Het is ondertussen 15u en verkennen effe de omgeving.
De 'state departement store' is nu een soort Innovation en op de bovenste verdieping allerlei mongoolse
kledij, gebruiksvoorwerpen enz. Sabine kan zich niet inhouden en koopt alvast wat spulletjes.
Wij poseren slechts voor de foto (zie facebook).
Dorst !
In onze Lonely Planet lezen we over Café Amsterdam waar kunstenaars en artiesten samenkomen.
Op het terras, in het zonnejte drinken we daar onze eerste mongoolse pint.
We zijn moe van het wandelen op de mongoolse vlaktes en de kou en gaan dus vroeg ons diner zoeken.
We gaan naar het restaurantje dat Bert heeft aanbevolen, 100% origineel mongools eten. Ook de dienster
is 100% origineel want ze verstaat geen letter engels. Met hand & tand leggen we tot 3x toe uit wat we
willen eten; soep en hoofdgerecht. Het was fantastisch lekker maar o zo veel ! Voor ons 3 kostte het
40.000 Tughrit = +/- 14 € !!
Tegen 21 u ons bed in; want morgen staat er een stadstour op het programma die om 9u begint.