11 mei 2014

8 u lokale tijd worden we wakker; een nescafé & een speculaas of peperkoek is ons ontbijt. Zo goed en
kwaad het kan, wassen we ons, poetsen we onze tanden en wachten in spanning om - weeral - te worden
gelucht. Daar begint een mens naar uit te kijken, frisse lucht !
De 2 onbekende nederlanders zijn Eugene & Jasper. Zo, dat schrijft dan weer wat makkelijker.
Zo denderen we dan weer verder tot we weer eens gelucht mogen worden.
De podovitska komt langs met souvenirs. We kopen een magneet van Baikal, ons herinnering aan
het koude, ondergesneeuwde Siberie.
Na de tweede luchting, gaat het toilet open voor 20 minuten en dan zal het mogelijks enige tijd duren voor
we er nog gebruik van kunnen maken.
We naderen Nauschki. De grensstad tussen Rusland & Mongolië. We vernemen dat we hier 2.30u tijd
hebben om de buurt te ontdekken. Geloof me, er is niks te ontdekken; een winkeltje waar we cola en een
biertje kopen en dat is het. Nog effe door het park gelopen waar compleet onderkomen standbeelden staan
en resten van bierflesjes en wodkaflessen. Verder is er niks te beleven.
Gelukkig zit hier het weer wel mee en kunnen we van de zon genieten.
Oef, we mogen terug de trein op maar - wat blijkt -  we vertrekken nog niet.
Nu pas begint de douane & paspoort controle. Vreemd, waarom wordt dat niet gedaan tijdens de wachttijd ?
Enfin, we stellen ons verder geen vragen...
Eerst komt er een beambte langs 'niks aan te geven ?'; dan komt er een tweede langs 'niks aan te geven ?' en
checkt ook in onze coupé. Dan komt een derde langs, met hond 'niks aan te geven ?' en deze kijkt minder
oppervlakkig, met de pillamp checkt hij ieder hoekje en gaatje.
Zo, deel 1 is achter de rug.
Dan komen de douane langs die onze paspoorten innemen. Geeft toch eventjes een vreemd gevoel.
We zien ze verdwijnen in een kantoortje en we maken allerhande veronderstellingen wat er nu zou kunnen
gebeuren. Een uurtje later worden onze paspoorten terugbezorgd met uitgangsstempel uit Rusland.
Nu krijgen we 2 papiertjes toegestopt om in te vullen zodat we nu Mongoliê binnen mogen.
Héhé, de trein rijdt.
Een uurtje later stoppen we alweer, moet de Mongoolse grens zijn want er komt gezwind een scheper door
de wagon gelopen gevolgd door een beambte; aan haar moeten we wederom ons paspoort afgeven samen
met de declaraties die we hebben ingevuld. Zelfde verhaal, wachten !
Met veel poeha krijgen we dan onze paspoorten en 1 declaratie terug.
Het loopt tegen de avond en aangezien er geen restauratiewagen is, maken we een soepje en wat noedels
klaar. Waar die samovar al niet goed voor is. Nog wat kaarten en slapen want morgen is het weer extra
vroeg uit de veren (5u).