2 mei 2014

Weet je wat ? Het buffet blijft ons verbazen maar vooral wat de Russen allemaal op hun bord leggen om dan
nièt op te eten ...
Vandaag is de dag dat we er écht aan gaan beginnen. Om 11u staat onze chauffeur klaar om ons naar het
station te brengen. Amper een half uurtje later zijn we d'er al. Het verkeer is zoveel minder dan we de afgelopen dagen
hebben gezien. Dit is omdat veel Russen vandaag niet hoeven te werken, ja hier maken ze ook de brug.
Bij het station staat er een collega ons op te wachten die ons tot aan onze treinwagon brengt.
Hij wenst ons nog een goede reis en 'jetzt geht loos' !
Onze coupé is groot genoeg voor 2 maar dient voor 4. Met ons 3-tjes zal dat dan ook wel lukken zeker.
Bagage opgeborgen, losse kleding aan, op ontdekkingstocht en .... hier is de restauratiewagen.
Een stella en een wijntje. 'mooi, 't leven is mooi, zolang er bier en wijn en treintjes zijn' (wel in de maat zingen hé)
We relaxen nog wat in de coupé tot aan de 'lange' stop, 25 min. Effe onze beentjes strekken. Hier stappen nog
een hele boel mensen bij op. Vanop het perron zien we beweging in onze coupé, bezoek ... ?
Ons gezelschap is compleet; wij 3-tjes en onze nieuwe vriend, de Rus. Hoe goed we ons met z'n 3 hadden
georganiseerd, coupé netjes ingedeeld enzo, is bij deze alles een wanorde geworden. Dan maar onze bedden
opmaken met het lakenpakket dat we hebben gekregen. Ieder gaatje wordt opgevuld met de toegewezen
donsdekens, veel te warm om mèt te slapen. We zitten nog een paar duizend kilometer van Siberié hé.
Onze vriend is op weg naar huis. Hij heeft 4 maanden op verplaatsing gewerkt, hij legt oliepijpleidingen.
Achteraf horen we dat hij ongeveer 3000 €/maand verdient, enkel voor de maanden die hij werkt.
Het loopt tegen 20u en het is tijd om naar de restauratiewagen te gaan voor ons trein-diner.
We kiezen voor een fles champagne met een verse kippesoep voor Sabine, gerookte heilbot voor Cris en
een varkenslap(je) voor Danny. OK, Sergio staat niet in de keuken maar we laten het ons toch smaken.
Tegen 21.30u terug naar onze coupé, we moeten 4 wagons door, deurtje open - deurtje toe ...
Onze vriend slaapt al; wij fluisteren nog een half uurtje en dan 'oogjes toe en snaveltjes dicht' (niet gemakkelijk
zenne !)