La Bastognarde, een chrono van 101 km. Ik maak de verre verplaatsing in het gezelschap van Francis en Steve. Nog 3 marathons en 426 punten te verdienen. Ik sta stevig op plaats 10 met 327 punten voorsprong op nummer 11 in het klassement, vandaag uitrijden en de 152 punten pakken volstaat om mathematisch zeker te zijn van mijn 10e plaats. Om klokslag 8 uur vertrekken we aan de sfeervolle startplaats, met chronopodium a là Tour de France en alles. De eerste 25 km zijn volgens de organisatoren eerder golvend en vlot bollend. Het eerste uur leggen we 20 km af, tot nu toe nog geen echt Ardennenwerk. Na ravito 1 en 25 km verandert het decor, de beklimmingen en afdalingen worden zwaarder en technischer. Eéntje ervan ken ik van vorige week, ik weet dat we nu in de streek van de waarheid komen waar we de hoogtemeters van deze chrono zullen rapen. Steve neemt de hellingen, zoals we hem kennen, vaak lopend op de pedalen en schuwt de inspanningen niet. Francis kijkt met één oog naar de hartslagmeter en doseert, geen slecht idee lijkt me. Ook al is de streek tussen Bertogne en Teneville mij niet onbekend op mtb gebied, toch weten de parcoursbouwers ons te verrassen met mooie singletracks die ik nog nooit heb gereden. Dat het parcours nu een pak zwaarder is, is te merken aan de 12 km die we het 2de uur slechts hebben afgelegd. Halfweg volgt een extra lus die enkel voor de lange afstand is bestemd. Het eerste stuk is een zeldzame strook asfalt die vervelend bergop loopt. Ik hou er een strak tempo op na, Steve zijn lichaamstaal laat me vermoeden dat hij stilaan 'een klopke' krijgt. Als we de weg verlaten voor een off road klim is het inderdaad Francis die mee schuift in het wiel, van Steve geen spoor meer. De volgende ravoto is dan ook welkom, wat snelle suikers en de ketting gesmeerd en Steve lijkt herboren. De klim die volgt is er een die kan tellen, nu is het Francis die de rol moet lossen. Ik laat het tempo wat zakken want ook Steve heeft zijn beste pijlen verschoten. Plots klinkt er luide disco muziek midden in een veld. Op de laatste ravito moeten we door het tentje rijden dat volledig is aangekleed in Disco style, inclusief glitterbal en rookmachine! Met nog 8 km te gaan hangt Steve aan de rekker, plots rijden we voorbij een veld en hoor ik hem roepen; " He da's allemaal wiet, jom!". Daar kon hij blijkbaar moeilijk voorbij want plots is Steve niet meer te bespeuren. Ik maak nog even tempo met Francis in het wiel en bereiken de finish na 7u04 min. , even later komt ook Steve het finishpodium opgereden met de (volgens hem) wietplanten rond zijn stuur gebonden. De cijfers: 101 km en 2296 hm's., avs 14,3 km/h
La Bastognarde, een chrono van 101 km. Ik maak de verre verplaatsing in het gezelschap van Francis en Steve. Nog 3 marathons en 426 punten te verdienen. Ik sta stevig op plaats 10 met 327 punten voorsprong op nummer 11 in het klassement, vandaag uitrijden en de 152 punten pakken volstaat om mathematisch zeker te zijn van mijn 10e plaats.
