Het jodendom
kent een lange geschiedenis over de jaren heen. Eerst had de man het recht toe zijn vrouw te verstoten. In de
Talmoedische tijd was er discussie onder welke omstandigheden hij
dit recht heeft. In de
Middeleeuwen echter werd binnen de Asjkenazische gemeenschap voor een
tijdbestek van duizend jaar de verzwaring ingesteld dat echtscheiding slechts mogelijk is met
toestemming van de vrouw. Allebei de
partners kunnen een echtscheiding dus blokkeren.
In gevallen waarin een van beide partners weigert te scheiden, zijn
de gevolgen zeer verreikend. In geval het Beet Dien het
scheidingsverzoek gegrond heeft verklaard, zal een proces op worden
gestart om de weigerachtige partner toch te bewegen in te stemmen met de
scheiding. Wanneer dit niet gebeurt zijn er in Israël verschillende
dwangmiddelen.
Het gevolg is dan dat de partners voor de
Joodse wet nog steeds getrouwd zijn. Krijgt de vrouw in zo'n geval
kinderen, dan worden die beschouwd als kinderen geboren uit overspel.
Christendom
"Wat God heeft verbonden, mag een mens niet scheiden."
Het Kerkelijk huwelijk is in de Katholieke Kerk onverbreekbaar ("Wat God verbonden heeft, scheide geen mens").
Islam
De islam staat in het algemeen echtscheiding voor zowel vrouwen als mannen toe. Volgens sommige opvattingen
binnen de islam wordt er een onderscheid gemaakt tussen de manier
waarop de man en de vrouw een echtscheiding kunnen vragen en de gronden
waarop dat gebeurt. Zo kan de man dikwijlsscheiden door drie maal een verstoting uit te spreken, waarna dikwijls verplichte bemiddeling dient plaats te vinden in een overgangsperiode. In sommige islamitische landen dient een rechter de verstoting te bekrachtigen.
Kinderen worden na scheiding vaak tot hun zevende jaar door hun
moeder grootgebracht en daarna door hun vader. Tot het zevende jaar
heeft de vader wel een onderhouds- en verzorgingsplicht. De islam zet
dus minder makkelijk een van de ouders buiten spel dan gebruikelijk in
westerse landen. Wel maakt ze een groter onderscheid tussen de taken van vaders en moeders.
In België, Nederland en een aantal andere westerse landen is het
verboden een religieus (moslim)huwelijk te sluiten vóór het burgerlijk
huwelijk. Dit geldt niet voor de echtscheiding, zij het dat de
religieuze echtscheiding niet wordt erkend.
Conclusie
Ik concludeer hier vooral uit, dat de 'zwaarte' van een echtscheiding afhankelijk is van de mate van het geloof. Iemand die leeft volgens het heilige boek, zal zwaarder tillen aan een scheiding dan iemand die gelooft maar toch nog 'zijn eigen ding' doet.
Daarbij is het natuurlijk ook belangrijk om te kijken naar de relatie tussen de partners, wanneer het niet meer gaat en men gaat uiteen, is het belangrijk om elkaar een nieuw geluk te kunnen toewensen in plaats van het geloof te gebruiken om ervoor te zorgen dat de andere persoon compleet vast zit, en emotioneel geruïneerd wordt.
Lezersbrief: Hoe ga je als leerkracht om met echtscheidingen in de klas?
Elke echtscheiding is anders, hoe ga je er als leerkracht mee om?
Bij een echtscheiding heeft geen enkel kind het gemakkelijk, veel hangt af hoe de ouders met dit delicate onderwerp omgaan. Het maakt niet veel uit van welke origine de ouder of het kind afkomstig is. Wat belangrijk is, is dat het kind en de ouders zich geaccepteerd en gehoord voelen door jou en zijn omgeving. Het is belangrijk om te kijken naar het kind in kwestie, hoe hij of zij met de scheiding omgaat en hierop in te spelen.
Leerlingen: Wanneer een kleuter duidelijk door heeft dat er iets aan de gaande is, en het zendt signalen uit, dan doe je er goed aan om aan het jonge kind uit te leggen wat er precies aan de hand is, dat zij niet de schuld zijn van de problemen. Hierbij kan er eventueel gebruik maken van boekjes die talrijk te vinden zijn in de bibliotheek. Luister naar het kind, hoe het zich voelt, wat het ervaart, wat er in hem/haar omgaat. Hierbij is veel afhankelijk van de openheid van het kind, forceer niets, maar kijk naar de signalen die het kind of de ouders uitzenden. Het kan ook helpen om kleuters van gescheiden ouders even samen te zetten, zodat de kleuter op eigen niveau vragen kan stellen aan zijn medeklasgenootjes. Op deze manier voelt de kleuter zich niet alleen - uitgesloten. Kinderen hebben om zo'n moment nood aan wat extra aandacht, begrip en hulp op een discrete manier. Let erop dat als je als leerkracht zelf uit een gescheiden gezin komt, je niet gaat veralgemenen of je eigen ervaring gaat reflecteren op een kleuter. Let op de gedragingen van het kind en praat hierover. Blijf als leerkracht ook je eisen stellen, het is belangrijk om je eigen grenzen te blijven bewaken. Sommige kleuters kunnen de veiligheid en geborgenheid die ze thuis missen bij jou komen opzoeken. Leerlingen met gescheiden ouders hebben vaak problemen met praktische zaken zoals zwemgerief, knutselgerief, extra kleding, ... Hou hier als leerkracht rekening mee en straf het kind hier niet op af.
Ouders: Toon begrip voor de situatie die ze doormaken, het is zowel voor de kleuter als voor de ouders een ongemakkelijke situatie. Praat met hen vanuit hun en jouw zorg voor hun kind. Kies nooit partij voor een ouder, als leerkracht ben je geen rechter. Beide ouders moeten zich comfortabel bij je voelen, je kent nooit de volledige achtergrond van de ouders. Houdt rekening dat je de ouders blijft herkennen als de ouders van hun kind.
Wanneer je ondervindt dat een van de ouders de andere ouder onderdrukt, twijfel dan niet om een derde organisatie in te schakelen zoals 'Femmes for Freedom'. Deze organisatie is gespecialiseerd met vrouwen die gedomineerd worden door hun man en in een huwelijksgevangenschap leven. Dit wil zeggen dat ze religieus gedwongen worden om getrouwd te blijven.
