|
Dag familie, vriendjes en vriendinnetjes!
Het is nu nog maar 3 weken dat we in Gambia gaan verblijven. Het gaat snel gaan (denken we!) maar we zullen blij zijn om jullie allemaal terug te zien.
Ons weekoverzicht:
Donderdag 2/4: We waren nog maar net aangekomen in het Health Center en Cat mocht meteen haar steriele handschoenen aantrekken om een bevalling te doen. Een jongetje van 3,3 kg was na 5 minutjes geboren. In de namiddag is Malafi langsgeweest met iemand die voor Dorien en Cassy djembes ging maken. De bestelling: 1 kleine en 2 midelmatige, en sticks voor de zus van dorien om op haar traditionele drum te spelen. Cassy kreeg die van haar al mee en de anderen moesten nog gemaakt worden. We zijn daarna nog op internet gegaan en hebben ons vorig berichtje gepost. Dit was het ongeveer. En s avonds wederom kip, frietjes en ajuin (het komt cat haar oren al uit! Een visje zou niet misstaan!)
Vrijdag 3/4: Die dag waren we van wacht dus moesten we gewoon op een eventueel telefoontje wachten voor een bevalling. We hebben dan s morgens uitgebreid ontbeten (langs staan tetteren voor onze droge boterham). Dan heeft Dorien een poging ondernomen om een beetje te studeren, Cat heeft nog wat geslapen en Cassy heeft naar haar mp3 geluisterd. Om 10u30 hadden we een labour case. Om 12u35 was een jongen van 3,15 kg door Dorien op de wereld gebracht. De placenta kwam blijkbaar niet snel genoeg (nog geen 10 minuten na de bevalling) en ze zijn het er letterlijk gaan uithalen. Dorien had nog geen tijd om te zeggen dat we nog konden wachten of daar kwam de gescheurde moederkoek tevoorschijn. Geduld is precies niet hun beste gave maar bon, het is zonder complicaties geeindigd. Gelukkig maar!
Tegen 13u30 gingen we thuis gaan eten en een uurtje later weer een oproep voor een bevalling. Met onze volle maag sleurden we onszelf door het zand onder de snikhete zon naar het Health Center. Het was de warmste dag hier tot nu toe!
Cassy heeft de bevalling gedaan van een jongen van 3 kg. Onze flinkerd was nog niet helamaal uit het geboortekanaal gekomen en hij begon al te schreien. Het was lang geleden dat alles zo vlot verliep waardoor het ons een fijn gevoel gaf om de werkweek af te sluiten.
s avonds is Yousuf langsgekomen om een kleine djembe-workshop te geven. Het was precies toch wel moeilijker dan verwacht om op zon trommeltje te slaan. Het was in ieder geval pijnlijk voor onze handen!
Daarna hebben we naar een Nigeriaanse topserie gekeken!! De montage was zeer amateuristisch in elkaar gestoken, het verhaal sloeg op niets en we zwijgen liever over het ontbrekende acteertalent! (Zelfs in Familie acteren ze beter!) Enfin dat hebben we dan ook meegemaakt!
Zaterdag 4/4: We waren ongelooflijk goed uitgeslapen (absoluut niet dus!) om om 8uur te vertrekken naar Banjul met Tony. Zijn hond, de Nico, heeft ons vergezeld tot aan de bushtaxis. Drie bushtaxis later waren we aangekomen aan de brug van Banjul, waar de Gambia Rivier bereikbaar was. Een bootje kwam ons tegemoet om ons op te pikken voor onze trip door de Mangrove. Onderweg zagen we regelmatig vrouwen, in mini bootjes, die oesters afhaalden van de wortels van de van de planten die ontspringen uit de mangrove. Tijdens onze boottocht hebben we niet veel dieren gezien, enkel een paar vogels (o.a. reigers en pelikanen). We hebben wel van het uitzicht en de rust genoten! Anderhalfuur later zijn we aan de Lamin-Lodge (Bar-restaurant) toegekomen. Het is enorm moeilijk te beschrijven hoe prachtig het uitzicht daar was, zelfs de fotos kunnen niet weergeven wat we ervaarden. Eerst zijn we langs een touristen-winkeltje gepasseerd maar het was daar te kostelijk! Dan hebben we een kleine rondleiding gekregen en zagen we wat er gebeurd met de oesters en oesterschelpen die de vrouwen in de Mangrove gaan halen. Hier in Afrika gaat niets verloren!(het gaat van eten, naar versiering tot verf en cement). Dan hebben we iets gegeten op de bovenste verdieping van het houten restaurant. We zaten daar precies in een verhoogd hutje waar we konden genieten van een prachtig uitzicht. We hebben daar een broodje gegeten en een frisdrank gedronken (de koudste tot nu toe!). We werden helemaal stil door het natuuruitzicht. En toen kwam eem aapje ons storen! Geweldig vonden we dat!!! Want we hadden op voorhand al gezegd dat onze dag sowiso goed zou zijn als we er eentje konden zien. De dag kon niet meer stuk!
We zijn dan opnieuw met de boot terug naar de brug gevaren langs een andere weg. Rond 15u waren we ongeveer terug om opmieuw een bushtaxi te nemen richting de Crocodile Pool. Maar dit leek geen eevoudige opdracht te zijn! We zagen veel busjes voorbijrijden maar die zaten al overvol! Uiteindelijk hebben we na een uur wachten toch maar besloten om met een gewone taxi rechtstreeks naar Bakau te gaan. Daar was het krokodillenparadijs te vinden. We waren daar snel rond en gelukkig dat we deze uitstap met de Mangrove hebben gecombineerd want het lange reizen was enkel hiervoor niet de moeite geweest. We hebben een lekker geposeerde foto gemaakt met een hoogstwaarschijnlijk gedrogeerde krokodil (anders krijg je zon beest nooit zo tam!!).
Het was fijn om even tourist te zijn!!
Zondag 5/4: In de voormiddag zijn we met de bushtaxi naar het strand vertrokken. Deze keer niet naar boboi-beach maar naar Gunjur beach. Eens we daar waren aangekomen was het toch even een teleurstelling. Precies wat minder idilisch dan de vorige bestemming. Er waren ook redelijk wat rotsen dus iets te gevaarlijk om te zwemmen. Volgende keer gaan we toch terug naar boboi en trotseren we de opdringerige bazin van het cafeetje wel. We hebben het er voor over! Dorien en Cat hebben een fotoshoot gehouden op het strand met prachtresultaten
heum
maar we hebben ons wel geamuseerd! Daarna hebben we genoten van een frisse softdrink in de bar dat opengehouden wordt door een Engelsman. Tot het grote plezier van Cat waren er baby-poesjes aanwezig! Daarna zijn we terug naar huis gegaan en zijn we s avonds nog eens langsgegaan op de plaatselijke markt. We hebben het vers voedselgedeelte genegeerd en zijn naar de winkeltjes gegaan. Daar hebben Cassy en Cat slippers gekocht. Dorien wou ook een paar maar de maten stoppen hier net iets te vroeg voor haar voetlengte. s avonds had onze gastvrouw precies geen zin om te koken, dus hebben we een knorr-spagheteria zakje klaargemaakt. We voelden ons even zoals op een festival
de pasta-carbonara heeft ons gesmaakt. Het was 5 weken geleden dat we nog kaas hadden geproefd. Onze smaakpapillen wisten niet wat hun overkwam
dat belooft voor in Belgie!!!
De avond hebben we afgesloten door een spelletje mens erger je niet te spelen. Eindelijk is Cat gewonnen na haar 2 vorige nederlagen.
Maandag 6/9: We werden door Lamin warm onthaald toen we aan het Health Center toekwamen. Hij had ons tijdens zijn cursusweek precies ook gemist.
Een fijne vaststelling was dat we slechts 2 bevallingen hadden gemist tijdens het weekend!
Ze hebben wijslijk besloten om de degoutante gordijntjes een hoogstnodige wasbeurt te geven! Spijtig genoeg werden ze vervangen door nog lelijkere donkerpaarse exemplaren. We hebben hen wat interieuradvies gegeven en Lamin heeft ons beloofd dat de volgende gordijnenaankoop smaakvoller zou zijn! We zijn eens benieuwd ;-)
We waren 's middags net klaar met het uittypen van onze avonturen en aanpassen van onze foto's op de laptop van Lamin. Cat haar woorden waren nog niet goed uitgesproken dat er nu een bevalling mocht zijn en daar arriveerde onze Labour Case! We waren in onze nopjes! 1ste kind, en al 8 cm ontsluiting bij aankomst. Als dat er niet goed uitzag! Alles verliep goed en tegen 15u40 was cat klaar met haar bevalling. MAAR...de kleine spruit deed het niet goed. We waren vertrokken voor een reanimatiesessie. Na meer dan 30 minuten reanimeren en gebrek aan materiaal in het health center (geen zuurstof of adrenaline), besloten we onze reanimatie verder te zetten in de ambulance en naar Brikama te gaan. Dit was geen simpele opdracht! 150 km/u op een baan dat niet bepaald in de beste staat is en waar alle beesten in het midden lopen. We hadden zelfs een voetbankje uit verloskamer meegenomen als harde onderlaag voor de baby tijdens de reanimatie. Het was ook iets gemakkelijker omdat het dan wat hoger was.
We zijn dan toch toegekomen in Brikama zonder al te veel lichamelijke schade door het geschud. Op hulp moesten we daar precies niet echt rekenen dus hebben we zelf de reanimatie verder gezet! Tot onze grote opluchting begon onze 'strongy' dan toch zelf te ademen met behulp van een constante zuurstofflow. We waren trots dat onze moeite deze keer niet tevergeefs was geweest. We zijn een goed team geworden! (we weten wel niet wat de gevolgen gaan zijn van het lange zuurstofgebrek...maar we konden het niet maken om op te geven zolang de baby moeite deed om erdoor te komen)
Lamin was enorm onder de indruk van ons doorzettingsvermogen en hij zag dat we er alledrie wat door zaten (we hadden van 7u30 tot 17u niets meer gegeten). Hij heeft ons dan getrakteerd op een koude frisdrank en een cakeje. Hij wordt hier precies ons nieuw moedertje. Twas wel super lief van hem! Hij zorgt goed voor zijn studenten.
Planning:
* Deze week gaan we hetzelfde werkschema als de voorbije week toepassen.
* Vrijdagavond zijn we uitgenodigd bij de zus van onse gastvrouw om te gaan eten (het zal waarschijnlijk weeral kip zijn
).
* Zaterdag gaan we om 17u bij de zus van Tony op bezoek, er is dan ook een naamceremonie aan de gang.
* Zondag gaan we nog eens naar het strand om te proberen om een kleurtje op te doen en gaan we een bezoekje brengen aan de Reptile Farm.
BTW:
* De bananen en de rijst komen ons de oren uit! Lang leve de appels en de patatten!
* Na onze Banjul-trip hebben we alle soorten bushtaxis kunnen uittesten. Er is dus duidelijk een categorieverschil in en we kunnen nu genieten van de iets luxueuzere en welriekende busjes!
* ons nieuw ontbijtpatroon: 1 dag goede speculoospasta met slechte choco, 1 dag goede choco en 1 dag slechte choco en corn flakes. Echte variatie!!
* We waren helemaal in shock toen Cassy ontdekte dat onze afvalzak achter onze rug gecontroleerd werd op eventueel nog bruikbare dingen. Ze stonden daar echt met een man of 7 rond ons vuilzakje omgekieperd in een kuipje te loenken naar ons afval! Echt weirdo!
* Aangezien we pasen in het chocoladeland gaan moeten missen hebben we alvast een verzoekje: hou wat paaseitjes voor ons over aub!!?
PS:
CAT: Grote broer, dank je voor je berichtje vorige keer. Ik had het helemaal niet verwacht! Kleine broer, profiteert er maar van dak er ni ben om naar u tv-programmas te kijken, als ik terug ben komt daar weer snel verandering in! De blauwe zetel is alvast gereserveerd! Titi, ik mis u ma kheb het baby poesje wel een aaitje gegeven terwijl ik heel hard aan jou dacht. ;-) Silke, hoe was je skivakantie? Geen ongelukken veroorzaakt?
DORIEN: mama & zus, geniet van jullie trip naar zweden en doe Joris de groetjes! En zus, was het de bedoeling van zon kort telefoontje? Of waren er problemen?
CASSY: Lien, gelukkige verjaardag! Hey peter en liliane, ik vrees dat er niet veel kilo's af zijn dus niet teveel dessertjes he!
Zonnige groetjes uit het verre Afrika!
Het vroedvrouwenteam
|
