Luisteren is meer dan horen, luisteren is tijd durven verliezen. De ander laten uitpraten geen oplossingen geven, maar stapvoets met de ander op weg gaan.
Niet jouw tempo opdringen, maar het zijne volgen. Niet jouw antwoorden geven, maar hem 't zijne laten vinden.
In het luisteren ervaart de ander dat je van 'm houdt Met zijn onmacht, zoeken en tasten... Dan ervaart de ander dat hij, onvolkomen mag zijn
En dat zijn pijn gezien wordt, Dan kan hij, vanuit aanvaarding van dit onvolmaakte en van de pijn, zijn eigen zoektocht naar zelfverrijking en heelwording weervervolgen.
Wie durft luisteren, voelt niet meer de dwang om de ander te verlichten, maar begint te geloven dat luisteren belangrijk is! Liefs Freg
When I was young I felt the need of learning, learning Love I was told kept the wheel on turning, turning Still I'm trying to find, peace of mine inside For once in your life you feel the urge of knowing, knowing and wondering Why ...
Come on people, better use our sense, our time is running out there ain't no doubt about We can make it, try to rearrange it if there's a price we got to toss the dice
Oooh, won't you tell me what's right Ooh Yeah, won't you tell me what's wrong Ooh won't you tell me what's right. Somebody tell me now Believe in Destiny, Believe in Humanity, Believe in we'll meet again
Somehow, Somewhere, Someday.
Why tell me, Why, tell me why, tell me why do I pray I need to know right now oooh. Why tell me, Why, tell me why, tell me why do I pray I hope that freedom soon will come our way Why tell me, Why
Come on people, lent a helpin' hand, no need to fuss and fight we all know where we stand Help me make it, try to rearrange it Name your price and I will toss the dice
Ik kan nogal eens wegzakken in herinneringen. Dromend dat het terug realiteit zou zijn. Alleen de goede momenten dan, want die slechte daar droom ik niet in weg. Nee, ik zink in de mooie herinnering. Een klein mensje in een luchtbelduikbootje midden in de grote blauwe zee. Die wondermooie wereld, warm en magisch om me heen. Op een wolkenpluisje door de oneindig blauwe lucht. Zonlichtfilterende bomen, alles in zacht licht omhuld. Een waas, een droom.
Toen borrelde mijn belletje terug naar boven, spatte geweldig uiteen en daar stond ik dan verbaasd te kijken naar de realiteit. Dromen koesterend als parels om mijn hals - binnen handbereik - maar niet meer als schuilplaats om me heen.
En dat is nu net het belangrijke verschil tussen wat was en wat is.
Indien ik je dragen kon over de diepe grachten van je getob en je angsten heen, dan droeg ik je, uren en dagenlang.
Indien ik de woorden kende om antwoord te geven op je duizend vragen over dit leven, over jezelf, over liefhebben en gelukkig worden, dan praatte ik met je, uren en dagenlang.
Indien ik vrede in je hart kon planten door geduldig te wachten en te hopen tot het zaad van de vrede in je openbrak, dan wachtte ik, uren en dagenlang.
Indien ik kon horen wat omgaat in je hart aan onmacht, ontevredenheid en onverwerkt verdriet dan bleef ik naast je staan, uren en dagenlang.
Maar ik ben niet groter niet sterker dan jij, en ik weet niet alles en ik kan niet zoveel. Ik ben maar een vriendin op je weg, voor uren en dagenlang.
En ik kan alleen maar hopen dat je dit weet: Je hoeft nooit alleen te vechten, alleen te zijn. Want je hebt een vriendin voor uren en dagenlang.
de kracht van een gedicht Die is soms sterker dan een medicijn De kracht van een goed gedicht Kan soms een grote heler zijn
Je kan er heel goed mee communiceren Of er gewoon van elkaar leren Soms gaat het over pijn en verdriet Dat je dat dan zo herkent , maar in jezelf niet
Of iemand krijgt erdoor weer de kracht Dat er weer moed is en men weer lacht Maar ook valt door een gedicht een traan Men voelt dan wat je moet doorstaan
Kan je het niet zo gewoon zeggen Probeer het dan in een gedicht uit te leggen Dan komt je boodschap echt wel aan En heeft het gedicht zijn werk gedaan...
Ik heb wel eens van die dagen; dat alles wat ik doe tegenzit; Je denkt dan dat niets wat je doet goed is, maar ik weet: het leven is meer dan dit.
Het leven is precies zoals je het zelf maakt; niet alleen het gene wat je ziet; o k, het is inderdaad niet volmaakt; maar het leven is iets wat veel meer biedt.
Laat je niet al te snel pakken, door de dingen die even minder leuk zijn; ze halen je uit de rotatie, je voelt op dat moment alleen maar pijn.
Kijk af en toe eens naar de sterren, lucht je hart eens bij een goede vriend; Besef je toch eens 1 ding heel goed, Jij bent ook iemand die het verdiend.
Denk eens aan al het mooie dat je hebt, de vrienden die er altijd voor je zijn; De vogels die hun liedje zingen in de ochtend, zeg nou zelf... is dat nou niet fijn?
Het leven is fantastisch, denk aan de tijd, de tijd die je nooit had willen missen, maar denk niet dat het daarbij eindigd want dan kan je je goed vergissen.
Er zijn genoeg mensen die van je houden, niet alleen de mensen die je persoonlijk kent; neem voor alles de tijd, en ga dingen bouwen, minder leuke dingen is ook iets wat went.
Mensen, het leven is heel mooi, laat de moed niet te snel zakken; verstop je dus zeker niet in je kooi, en ga wat van het leven bakken!
Er leefde eens een groep elfen onder een struik met roze rozen. Niet ver daarvandaan, in de holle stam van een oude knotwilg, woonde een kabouterfamilie. Erg veel gingen die wezens niet met elkaar om, maar toch gebeurde op een keer het onvermijdelijke: een elfenjongen en een kaboutermeisje werden hartstochtelijk verliefd op elkaar. Ze wilden niets liever dan met elkaar trouwen, maar ondanks ruzies, ondanks smeken, ondanks vleierijen, bleven beide families aanvankelijk onverbiddelijk: elfen en kabouters trouwen niet met elkaar, punt uit. Kaboutermeisje en elfenjongen bleven mekaar stiekem ontmoeten, tot op een bepaald ogenblik de stamoudsten van beider families met elkaar in conclaaf gingen Besloten werd dat als de twee geliefden er echt voor wilden kiezen om met elkaar verder te gaan, dat dit zou worden toegestaan, maar dat die keuze zou inhouden dat ze voorgoed hun elfen- en kaboutergedaante zouden verliezen. En zo kwam het, dat uit de liefde van het kaboutermeisje en de elfenjongen een nieuwe plant ontstond, die bloemen droeg in de kleur van de rozen op de rozenstruik van de elfenfamilie en de smalle blaadjes en het zaadpluis als de wilg waar de kabouters hun stamhuis hadden Liefs Freg
Ik liep eens over een stille weg. Plotseling kwam ik een mol tegen. "Waar leidt deze weg naar toe?" vroeg ik de mol. "Dat weet ik niet zei de mol, Ik ben blind net als zoveel mensen" Ik liep een beetje sneller. Toen kwam ik een haas tegen. Weer vroeg ik: "Waar gaat deze weg naar toe. De haas wist het antwoord niet En dook tussen de struiken weg. Ik holde nu over de weg en op een gegeven moment kwam ik bij een hol waar een rat zat. Ik vroeg de rat weer: "Waar gaat de weg waar ik op loop naar toe?". Dit is het einde van de weg. Zei de rat. Je hebt te hard gelopen om het pad te kunnen zien. Je had van de weg en van de omgeving kunnen genieten "Haast en spoed is zelden goed"!! Liefs Freg
Een gelukkig mens brengt licht waar het donker is. Hij brengt leven waar het doods is. Hij koestert zijn eigen problemen niet, verwacht niet alles van anderen en neemt eigen verantwoordelijkheid.
Een gelukkig mens weet dat het geluk geen lot is uit de loterij, geen mooie vlinder die je moet vangen. Hij weet dat het geluk is als een schaduw, die je volgt, als je er niet aan denkt, als een echo, die antwoordt op de gave van jezelf.
Een gelukkig mens heeft ervaren dat het geluk uit vele delen bestaat, dat er altijd wel een deeltje te kort is, maar dit vergeet hij om te genieten van wat hij heeft.
Een gelukkig mens is nooit gevaarlijk niet haatdragend. Een gelukkig mens is er twee waard!
Hoe de toekomst ook zal gaan, je weet dat ik altijd klaar voor je sta. Hoe laat het ook is, welk moment van de dag,
ik zal er altijd zijn voor een schouder,traan of een lach. Ik wil met je mee om de hevigste stormen te bevaren, dit alle in onvoorwaardelijk, zonder mitsen of maren.
Ik wil er voor je zijn om je te begrijpen en te kennen, je verdriet te laten delen en zonodig ook om je te verwennen.
Ik hoop dat je nu beseft dat je nooit meer alleen zal staan. In welke situatie je ook bevind zal ik achter je staan,
voel je pijn of verdriet, ik zal er voor zorgen dat je alles weer vrolijker ziet.
Onthoud ook dat het is voor eeuwigheid, onvoorwaardelijk, dus voor altijd!
)
