Er leefde eens een groep elfen onder een struik met roze rozen. Niet ver daarvandaan, in de holle stam van een oude knotwilg, woonde een kabouterfamilie. Erg veel gingen die wezens niet met elkaar om, maar toch gebeurde op een keer het onvermijdelijke: een elfenjongen en een kaboutermeisje werden hartstochtelijk verliefd op elkaar. Ze wilden niets liever dan met elkaar trouwen, maar ondanks ruzies, ondanks smeken, ondanks vleierijen, bleven beide families aanvankelijk onverbiddelijk: elfen en kabouters trouwen niet met elkaar, punt uit. Kaboutermeisje en elfenjongen bleven mekaar stiekem ontmoeten, tot op een bepaald ogenblik de stamoudsten van beider families met elkaar in conclaaf gingen Besloten werd dat als de twee geliefden er echt voor wilden kiezen om met elkaar verder te gaan, dat dit zou worden toegestaan, maar dat die keuze zou inhouden dat ze voorgoed hun elfen- en kaboutergedaante zouden verliezen. En zo kwam het, dat uit de liefde van het kaboutermeisje en de elfenjongen een nieuwe plant ontstond, die bloemen droeg in de kleur van de rozen op de rozenstruik van de elfenfamilie en de smalle blaadjes en het zaadpluis als de wilg waar de kabouters hun stamhuis hadden Liefs Freg
Ik liep eens over een stille weg. Plotseling kwam ik een mol tegen. "Waar leidt deze weg naar toe?" vroeg ik de mol. "Dat weet ik niet zei de mol, Ik ben blind net als zoveel mensen" Ik liep een beetje sneller. Toen kwam ik een haas tegen. Weer vroeg ik: "Waar gaat deze weg naar toe. De haas wist het antwoord niet En dook tussen de struiken weg. Ik holde nu over de weg en op een gegeven moment kwam ik bij een hol waar een rat zat. Ik vroeg de rat weer: "Waar gaat de weg waar ik op loop naar toe?". Dit is het einde van de weg. Zei de rat. Je hebt te hard gelopen om het pad te kunnen zien. Je had van de weg en van de omgeving kunnen genieten "Haast en spoed is zelden goed"!! Liefs Freg
Een gelukkig mens brengt licht waar het donker is. Hij brengt leven waar het doods is. Hij koestert zijn eigen problemen niet, verwacht niet alles van anderen en neemt eigen verantwoordelijkheid.
Een gelukkig mens weet dat het geluk geen lot is uit de loterij, geen mooie vlinder die je moet vangen. Hij weet dat het geluk is als een schaduw, die je volgt, als je er niet aan denkt, als een echo, die antwoordt op de gave van jezelf.
Een gelukkig mens heeft ervaren dat het geluk uit vele delen bestaat, dat er altijd wel een deeltje te kort is, maar dit vergeet hij om te genieten van wat hij heeft.
Een gelukkig mens is nooit gevaarlijk niet haatdragend. Een gelukkig mens is er twee waard!
Hoe de toekomst ook zal gaan, je weet dat ik altijd klaar voor je sta. Hoe laat het ook is, welk moment van de dag,
ik zal er altijd zijn voor een schouder,traan of een lach. Ik wil met je mee om de hevigste stormen te bevaren, dit alle in onvoorwaardelijk, zonder mitsen of maren.
Ik wil er voor je zijn om je te begrijpen en te kennen, je verdriet te laten delen en zonodig ook om je te verwennen.
Ik hoop dat je nu beseft dat je nooit meer alleen zal staan. In welke situatie je ook bevind zal ik achter je staan,
voel je pijn of verdriet, ik zal er voor zorgen dat je alles weer vrolijker ziet.
Onthoud ook dat het is voor eeuwigheid, onvoorwaardelijk, dus voor altijd!
De wereld ligt echt open, Voor wie hem durft te belopen. Met risicos en zekerheden, Een toekomst, heden en verleden.
Het verleden is zeker gedaan, Daar hebben we nu niets meer aan. De toekomst onzeker, wil het niet weten, Als hij slecht is, snel als verleden vergeten.
Het heden is het hier waar het om gaat, Met mensen die je dienen van wijze raad. Het heden heeft datgene waarvan je geniet, Maar heeft ook soms wat je niet wil, verdriet.
Als het verdriet geeft vergeet hem snel als verleden, Geeft het plezier, kijk er op terug als het heden, Want zoals altijd, het kan vriezen en het kan dooien, Gothic_wizard zal de magie in de toekomst strooien.
In de hoop dat plezier in je leven toe zal stromen, Om al je dromen van geluk, uit te laten komen. En natuurlijk, zoals je van mij mag verwachten, Ik wens dat iedereen toe, in mijn gedachten.
"Wij zijn bezig de aarde te vernietigen, zonder het te willen. Voor alle zekerheid lopen we alvast op de maan rond, als springplank naar de rest van het heelal." Liefs Freg
Het viel niemand op dat er een bijzonder iemand in de bus aanwezig was. Een doodgewoon iemand om te zien, dat wel, maar als je goed keek, zag je toch wel dat er iets speciaals aan de hand was met deze man. Hij droeg een grijze regenjas en had een witte baard. Zijn gezicht zag er niet jong, maar ook zeker niet oud uit. Het leek alsof hij altijd al had bestaan en dat daar nog lang geen eind aan zou komen.
Op een gegeven moment voelden de mensen in de bus ook dat er iets gaande was. Zoals je de aanwezigheid van iemand achter je voelt aan het prikken van de haartjes op je arm, of een warme ademtocht in de verder koude lucht. Dit was geen normale aanwezigheid. Het leek of de hele wereld in de bus aanwezig was, dicht opeengepakt en toch luchtig genoeg om er doorheen te ademen. Alsof je door iedereen op de aarde tegelijkertijd werd omhelsd en ontelbare ogen vriendelijk op je neer keken.
De gezette vrouw met de witte rozen op haar schoot voelde hoe de warmte haar aanraakte. Zij en haar jong gestorven kind dat ze nog steeds in gedachten in haar armen koesterde. Ze kon de fijne haartjes van haar zoontje bijna zien en rook zijn zoete geur. Even gleden haar ogen dicht en koesterde ze zich in het moment. Het was zo lang geleden en opeens weer zo dichtbij.
Drie zitplaatsen verder werd ook een gespierde jongen erdoor overvallen. Maar voor hem was het geen prettig gevoel. Onwennig knipperde hij met zijn ogen. Steeds helderder deed het recente verleden zich aan hem voor: nog geen paar uur geleden had hij een man vermoord na een heftige ruzie. Nu kriebelden zijn vingertoppen en rook hij het bloed duizendvoudig in zijn neusgaten. Hij kruiste zijn armen alsof hij zich zo zou kunnen beschermen, de waarheid zou kunnen afwenden. Zijn gebalde vuisten klauwden in zijn huid. Vol afschuw zag hij zijn leven, hoe het was en hoe het zou worden. Hij staarde in een diepe afgrond.
Aan de andere kant van de bus zat een vader en zijn dochtertje van vijf. Ze hadden de hele rit langs elkaar heen gekeken. De vader zei niets tegen het meisje en wist niet eens wat hij zou kunnen zeggen. Zij op haar beurt durfde hem niet aan te raken en dingen te vragen, hoewel ze nieuwsgierig was naar wat hij haar zou kunnen vertellen. Nu keek zij met de ogen van een volwassene naar haar vader en zag hoe het zou kunnen zijn, ze voelde hun afstand en schoof dichter naar hem toe.
De gestifte vrouw die in het hoekje van de bus stond naast haar man, voelde haar trotse gestalte langzaam kleiner worden. Haar huid was blank en zacht als een perzik, haar haar zorgvuldig geföhnd en gekruld, met mooie haarspelden doorstoken. Een fluwelen sjaal omhulde haar hals. Altijd al had ze zich in dure spullen willen wentelen, dacht dat het was wat ze nodig had. Maar de man die naast haar stond, was een vreemde voor haar. Ze voelde geen warmte voor hem, alleen voor zijn geld, maar nu zag zij plotseling in hoe al dat geld haar niet gelukkig zou kunnen maken. Voorzichtig opende ze haar nieuwe ogen en verbaasde zich over wat ze te zien kreeg.
Een voor een stapten de mensen uit. Eerst de gezette vrouw, de witte rozen beschermend in haar armen. Ze liep het hek van de begraafplaats door om de bloemen bij haar kindje te brengen. Nu pas geloofde ze weer dat hij ze zou kunnen zien en ruiken enwerd erdoor mild gestemd. Het leek of haar hart ook wat terugkreeg uit die verre voor haar nog onbekende plek.
De vader en de dochter stapten uit, voorzichtig pakte het meisje haar vader bij de hand. Hij twijfelde, maar sloot toen zijn handpalm om haar kleine vingers heen. Een verlegen glimlach verscheen op zijn gezicht, hij keek naar haar speelse bewegingen, hoe ze verrukt de wereld in zich opzoog, een wereld die voor hem zo gewoon en saai was geworden. Hij wilde ervaren wat in haar glanzende ogen weerspiegeld lag. Onwennig wees hij naar de witte duif die wegvloog bij hun nadering. Het meisje trok nieuwsgierig aan zijn mouw. Hoe heet die, pappie?
Bij de daarop volgende bushalte stegen de hooggehakte dame en haar man uit. Ze pakte haar tasje aan dat hij had gedragen. Ze keek hem open aan en bekende hem eerlijk wat hij al die jaren al had gevoeld, maar nooit had willen aanvaarden. Je kunt een betere vrouw vinden. Ik ben om een verkeerde reden bij je gebleven. Vaarwel. Merkwaardig hoe blij dat haar maakte. Nu zou ze iemand kunnen vinden die haar echt kon beroeren. Of ze daarbij een goedkope jurk zou moeten dragen, interesseerde haar helemaal niet meer.
Tenslotte zette ook de gespierde jongeman zijn eerste stappen buiten de bus. Hij keek nog even om, alsof hij in de wegrijdende bus iets zag. Zijn spiegelbeeld misschien? Toen draaide hij zich weer om en slofte naar de plek waarvan hij nooit had gedacht dat hij er vrijwillig een voet zou zetten. Het politiebureau. Zijn schouders hingen omlaag, hij voorvoelde de straf waarvan hij wist dat hij die verdiende, zijn reiniging, zijn boete voor alles wat hij de wereld had aangedaan. Hij zou een nieuw mens worden. Voor het eerst keek hij de mensen op straat recht aan.
En de bus reed verder met de merkwaardige man die rustig op zijn plek bleef zitten. Mensen stapten in en uit, vervolgden hun weg, met een nieuw helder besef of een vage verandering in hun gemoed. Toen de volgende dag een jonge vrouw aan de buschauffeur vroeg: 'Wie was toch die man met die witte baard?' antwoordde de buschauffeur: Welke man? Ik weet niet waar u het over hebt. Ik heb geen man met een witte baard gezien.
Je ziet...mensen kunnen veranderen als ze willen!!!
Iemand kent jouw gedachten In stilte houdt iemand je hand vast Droogt iemand de tranen die zachtjes langs je wangen vallen Beschouwd iemand je nimmer als een last Iemand draagt je op de toppen van zijn vleugels Spreidt iemand een deken van troost over je vermoeide lichaam heen En fluistert iemand zachtjes dat je mag uitrusten van al je zorgen Liefs Freg
Weet je wat er is gebeurd vannacht, iets wat ik zelf nooit had verwacht. Ik lag in bed en sliep, maar plotseling hoorde ik een stem die mij riep.
Ik deed langzaam mijn ogen open, en zag iemand naar mij toe komen lopen. Een engel gehuld in helder licht, nam mijn hand met een lach op zijn gezicht.
Hij nam me mee over land en over zee, hand in hand, die engel en ik, wij twee. Op het einde van onze reis kwam ik terecht in een mooi paradijs.
En op het einde van het pad zag ik haar staan, mijn oma diegenen die ik zo liefhad maar die van mij heen is gegaan. Ik huilde van verdriet en van geluk, ik kon haar zien en dat kon niet meer stuk.
De engel zei, ze maakt het goed, en ze wacht op jou, totdat jij hier voorgoed naartoe moet. Ik huilde bittere tranen ze had het daar zo fijn, en ik moest terug maar wilde voor altijd bij haar zijn.
Ik werd wakker en mijn hoofd deed zeer, ik stapte uit bed en vond daar een grote witte veer. Was die engel dan vannacht toch bij mij, die gedachte maakte mij heel blij.
Ooit zal ik diegene die ik mis weer zien, en wie weet komt die engel nog een keer terug misschien. Tot mijn tijd is gekomen, kan ik hier alleen maar van dromen. Liefs Freg
Niets is sterker dan de stilte Niets heeft zoveel kracht als het zwijgen van de nacht Niets is sterker dan het woord dat niemand hoort T is niet altijd gemakkelijk de scherpe kanten van het leven te dragen Probeer vooral het goede te zien En koester de mooie dagen...
Als de zon voor de laatste keer in het oude jaar ondergaat, Zal ik aan jullie denken Ik wens iedereen een fijne jaarwisseling toe !!
I´m dying to catch my breath Oh why don´t I ever learn? I´ve lost all my trust, though I´ve surely tried to turn it around
Can you still see the heart of me? All my agony fades away when you hold me in your embrace
Don´t tear me down for all I need Make my heart a better place Give me something I can believe Don´t tear me down You´ve opened the door now, don´t let it close
I´m here on the edge again I wish I could let it go I know that I´m only one step away from turning it around
Can you still see the heart of me? All my agony fades away when you hold me in your embrace
Don´t tear me down for all I need Make my heart a better place Give me something I can believe
Don´t tear it down, what´s left of me Make my heart a better place
I tried many times but nothing was real Make it fade away, don´t break me down I want to believe that this is for real Save me from my fear Don´t tear me down
Don´t tear me down for all I need Make my heart a better place Don´t tear me down for all I need Make my heart a better place
Give me something I can believe Don´t tear it down, what´s left of me Make my heart a better place Make my heart a better place
Laten we met z'n allen de kersttijd met veel licht en liefde tegemoet gaan, al zal dit voor velen niet makkelijk zijn, we kunnen het ! En laten we er voor mekaar zijn, ik weet zeker dat er vele bloggers een moeilijke tijd tegemoet gaan, ook voor mij zal dit zo zijn, met de feestdagen, en dat er velen zich zullen eenzaam voelen, maar samen geraken we erdoor. Dit is mijn kerstboodschap naar jullie toe voor de komende dagen ...
Jij die dit nu leest, jij bent zo mooi, zo wonderlijk mooi en krachtig. Jij bent zo perfect omdat je, jij bent !! Met al je mooie en mindere mooie eigenschappen, dat ben jij. Er is niemand zoals jij, en er zal nooit iemand zijn zoals jij, jij verdient alles wat je diep in jezelf verlangt en voelt branden.
Alle fouten die je maakte, maakte je vanuit waar je op dat moment stond met je zelf, vergeef jezelf daarvoor! Fouten maken mag!! daar leer je van, het zijn jouw misstappen en die mogen er allemaal zijn. In jou zit alles wat je nodig hebt om zielsgelukkig te zijn, en in jou zit ook alles wat dat tegenhoudt. Zie onder ogen wat er allemaal in je leven is gebeurd, wat je is aangedaan, en wat je hebt gedaan en accepteer dat het jou en anderen verandert heeft en dat je er van geleerd hebt. Je hebt er meer kennis bij, die je een vollediger mens maken en alles hoort bij een hoger doel. Alles is wat het is, en wordt wat het moet zijn. Al jouw angsten, zijn jouw angsten, maar mooi mens dat je bent, je hoeft niet bang te zijn!! er is niets om bang voor te zijn. Het leven is een geschenk!! hoe het ook geweest is en hoe er ook dingen zijn veranderd, je kan alles ten positieve veranderen wat je graag anders wil, als je daar maar in gelooft. De werkelijkheid is wat jij er van maakt, de werkelijkheid is hoe jij die ziet en als je alles van jezelf durft te zien en vergeven kan je elke dag een nieuw mens creëren, en een nieuwe start maken, met je zelf en met anderen. Elke seconde kan dat !! er gaat nooit wat verloren na een gebeurtenis, je krijgt er lessen en inzichten bij, die je meer de mens maken dan je werkelijk bent, niets minder, zoveel meer.
Wie heeft jou laten geloven, dat je het niet waard bent ? want je bent zoveel waard ! Wie heeft je gezegd dat je het niet kan? geloof me, geloof in jezelf ! je kan het wel! Wie heeft je gezegd dat je niet mooi bent? je bent wel mooi!!! wie heeft jou bedrogen? je bent zoveel meer waard ! dat zegt iets over de ander, niet over jou. Wat heb je een ander gedaan ? maak het goed, door het niet meer te doen en vergeef jezelf. Handel uit je gevoel, volg je hart, dat is het beste startpunt! Je gevoel, puur, zuiver en respectvol ! Niet anderen opzettelijk kwetsen, niet anderen bewust afsnauwen, niet anderen beliegen, je bent zoveel waard en krijgt zoveel terug, als je uit respect en liefde handelt En dat begint met te gaan staan voor en met jezelf en jezelf alles waard vinden en jezelf alles geven wat je wil en nodig hebt zijn wie je bent Laat je niet meer zeggen wat ze denken dat goed voor je is, dat weet je zelf wel. Ga naar waar je je beter voelt! Blijf niet op die plek die je pijn doet, zorg voor jezelf, geniet van jezelf hoe je werkelijk bent. Wees nieuwsgierig wat er allemaal in je zit, lach om al je gedachtenkronkels, wat je nog niet zag of wilde zien. Over de hele wereld willen alle mensen, dat er van ze gehouden wordt, dat ze gewaardeerd worden voor wie ze echt zijn! De liefde willen geven en ontvangen aan of van diegene die het wil geven en ontvangen. Man, vrouw, dier, homo, hetero, lesbish, rus, nederlander, afrikaan, moslim, christen, anarchist, donkere huid, blanke huid, beschadigde huid, net als jij, elk lichaam is een huis van een ziel. Niemand is lelijk !!! maar verschrikkelijk mooi ..want iedereen is wie ze van binnen zijn..
Weet dit : vandaag is weer een nieuwe dag, en je kan elke dag weer opnieuw beginnen. Ga het aan, ga het niet uit de weg! Je bent veilig in jou wereld, dat zich door jouw openbaart door de dingen die je elke dag doet ... moed is durven gaan voor wat je hart sneller doet kloppen, goedheid is elke dag beslissen het juiste te doen. Voor jezelf en alle mensen die er bij betrokken zijn. Met liefde en respect handelen. Een goed mens zijn. Deze kans heb je elke seconde van je bestaan. De beslissing te nemen het juiste te doen... wees eerlijk, open en rechtvaardig, laat zien wie je bent en doe het zonder angst, met veel liefde en plezier, dan zal een overvloed aan alles wat je ooit nodig hebt op je pad komen. Heb vertrouwen.
Ik wil er bij zijn als ik leef ! ! jij ook??
Maak je leven zo mooi als je zelf wilt, je verdient het ! je kan het ! geloof in jezelf.. leef !! leer !! bemin !! en groei !!
Ik ben een flink en moedig mens niemand kan mij raken, ik ben geworden wat ik ben door wat ik mee moest maken. Niemand neemt mij af wat ik daardoor heb geleerd al zijn er van die dagen dan loopt alles verkeerd. Dan is er weer die onrust gaat alles veel te vlug, ik doe drie stappen voorwaarts en doe er vijf terug. Maar ik zal overleven mij krijgen ze niet klein. Al wat er nu met mij gebeurt heeft gewoon zo moeten zijn. Liefs Freg
De complete vrijheid bestaat, het is als een drug, en als dat niet volstaat, kom je met meer over de brug.
Het geeft je een gevoel van macht, het gemis van verdriet, het onbeperkt verkennen van de nacht, als je maar geniet.
Je doet wat je wil, krijgt steeds je zin, en je ziet geen verschil, bijna, op het randje van de waanzin.
Niemand kan je kwetsen, en verantwoording afleggen doe je niet, je kunt je overal doorheen kletsen, en je kent geen liefdesverdriet.
Maar onrechtstreeks ben je wel verantwoordelijk voor een tiental mensen, als een prefect in een koninkrijk moet je rekening houden met hun wensen.
Tien mensen die op je vertrouwen, die op je rekenen, je moet het even overschouwen, wat dat kan betekenen.
Eén foute beslissing kan gevolgen hebben, verder dan dat je zou verwachten, één keer kan het wegebben, maar dat zal de pijn niet verzachten.
Dan besef je, dat je wel verantwoording af moet leggen, aan jezelf,maar dat wist je al, dat je aan jezelf, toch alles moet uitleggen, tot het helder is als kristal
Waarom dan niet ineens, uitleggen aan twee, soms zijn jullie het wel eens oneens, maar dat blijft prive.
De complete vrijheid bestaat. het is als een drug, en er is geen surrogaat, en na jaren van gebruik kun je niet terug.
De complete vrijheid bestaat ik wil ze delen, met iemand die, net als ik, verstaat dat alles kan helen.
Met iemand die lef genoeg heeft, om er voor te gaan, en die er voor streeft, om ons te verheffen, ver boven de meridiaan.
Geen water in de wijn, geen gezever en venijn, gewoon vertrouwen en respect, . . . volgens mij moet dat lukken, heel perfect.
"Wij zijn bezig de aarde te vernietigen,
