|
Xieexiee (danku) voor jullie berichtjes. Gisteren, dag 2, was een zwaar bewolkte, regenachtige, jetlag doordrongen dag. Frank worstelde heel de dag om niet rechtstaand in de straat in slaap te vallen en sofie werd zot van alle goedkope winkeltjes. `Waar -o- waar zou ze toch haar kleedje kopen...`
Om toch even de rust van de natuur op te zoeken, zijn we afgezakt naar `the summer palace`. Een gigantisch park ten noord-westen van Beijing. Het is een volledig kunstmatig aangelegd park, maar al eeuwen geleden, voor de emperors. Pas begin jaren 1900 is het publiek gemaakt.. Nu moest blijkbaar heel china daar even komen piepen... Met een centraal meer, ettelijke malen de blaaremeersen, en een heuvel volgestouwd met tempels , paden, grotten en zelfs een heuse stenen boot. Dit allemaal in verbinding met een afgedekt pad langs dat meer. Door een sliert van slenterende chinezen baande we onze weg naar meer rustige plaatsjes. Wat wel nog meeviel, de chinese-people zijn blijkbaar niet zo voor heuvels beklimmen.. Alleen jammer van het weer.
Alhoewel dat `weer` iets relatief is. Beijing heeft zijn eigen klimaat. Een mengeling van stof, vocht en hopelijk wat zuurstof, maar vooral veel, heeel veel verbrande diesel en benzine! Nu weten we eindelijk hoe het voelt een kettingroker te zijn! Voordeel aan dit alls, in Belgie kunnen wij binnekort aan de geur van een uitlaat je vertellen wat voor moter onder de kap zit!
Dus naast het puffen, het verwerken van een keiharde kater (lees: jetlag) en te veel vocht in de lucht verliep de dag gesmeerd.Aaangekomen in ons schimmelkot, de luxe suite met airco, zijn we om 8pm in slaapgevallen. Plots werden we wakker geschroken door frank zijn interne klok. We hadden 15 uur geslapen, waren uitgedroogd door de airco en moesten dringend op sight-seeing.
Rap ons gewassen en op de fiets gesprongen, zijn we vertrokken naar het centrum.
Als je al eens gebrunchd hebt, moet je zeker het onze proberen; niet eten smorgens en je om 13u volstampen met geroosterde inktvis, lijst en geroosterde kip. Doorspoelen met rare thee en terug de baan op. Das pas eten!
Met de baan op is letterlijk de baan op. Allen de fiets-baan. Wat wij het fietspad noemen, zou je hier beter fiets-autosnelweg noemen. Zonder overdijven, de fietspaden zijn hier op sommige plaatsen breder dan de E40 richting brussel. Reken daar dan nog eens2 maal een voetpad even breed bij en 2 maal een vier vaksbaan bij, en je hebt een ruwe inschatting van de banen in de hoofdweg hier. De gebouwen daarnaast doen het Atomium zijn ballen verliezen. Heelaas zijn de meest wel in sovjet stijl gebouwd. Veel grijze beton en ieder gebouw ziet er uit als een nucleaire raket basis. Gelukkig zijn ze het beginnen compenseren met wat modernere gebouwen. Super mega hoog gaan ze hier wel niet, want ja, wat heb je aan een skyscraper als de roetgevulde sky op 150meter hangt..vandaar dat ze hier waarschijnlijk zo graag rochelen op de grond, al dat roet moet toch ergens naartoe. Maar heelaas pindakaas, de overheid heeft zelfs dat vernboden, wegens hyienische redenen... Je zou verwachten met al die ginseng dat ze daar toch wat beter tegenkunnen.. :)
ngs de immens lange avenues zijn we afgesprongen aan het Tjianamen plein. Onze studenten, onze broeders, die hier gestorven zijn,gegroet en rijkelijk ons zweet op het pavement verspreid. Want zelfs met een uvprotectielaag van factor 2000 (smog) is het hier bakken!
Het plein was wel indrukwekkend. Vol met chinezen die allemaal naar `de poort van de hemelse vrede` gapen aan de straatoverkant, niet wetende wat voor drama zich hier 20 jaar geleden afspeelde... En dan die ovedreven aanwezigheid van het leger. Druk in de weer rioolputten met kabels te voorzien..?! Vraag ons ook niet waarom. Het was een emotioneel moment.. wegpinktraan
Maar niet voor lang, want de inboorlingen hadden een nieuw slachtoffer om naar te gapen, die hete westerlingen! Eigenlijk doen ze dat overal, zoals we reeds beschreven. Maar vandaag hebben we toch tweemaal mogen pauzeren voor de foto. Alhoewel we de indruk krjigen dat ze het vooral voor Sofie doen, wat wel niet onlogisch is.. Dus vanaf nu zullen we zwarte vierkantjes voor Sofie haat decolte houden, wantja, china is cencuur he!
Nogmaals gaan uitrusten in een park, maar nu dat naast de verboden stad. Deze was wel echt rustig. Groot, ook al noemen ze het hier klein en niet te veel chinezen die kakken tussen de bomen zoals langs de straat.
Blijkbaar nog zo een gewoonte hier. In plaats van je geld te spenderen aan een pamper voor je kleine, doe hem een broekje aan met een strategisch gesitueerde open flap zodat hij gemakkeloijk al hurkend de straatbomen kan bemesten! Hier wil je echt niet in de foute drol stappen.
Na een lange dag, treintikets voor een veel te vroege trein naar een stad in de buurt van china, zijn we uitgebold door het helse avond-verkeer van Beijing. Sofie heeft meermaals haar fiets-bel gebruikt om de stoute autos af te schrikken en Frank probeert gewoon de lokale fietsers te imiteren. Beide manieren bleken succesvol. Nu in ons nest en morgen een hogesnelheidstrein richting Chengde...
En charles, chinesen kidnappen wordt nog steeds als niet acceptabel beschoud als je niet tot de overheid behoort!
Tot schrijfs
Frank en Sofie
08-08-2009, 17:06
Geschreven door Frank & Sofie 
|
