Frank and Sofie go Chingchangcho !!!
Inhoud blog
  • The great wall story of our life
  • To the white lake
  • Mongolie op ons eigen.
    Zoeken in blog

    Beoordeel dit blog
      Zeer goed
      Goed
      Voldoende
      Nog wat bijwerken
      Nog veel werk aan
     
    Inhoud blog
  • The great wall story of our life
  • To the white lake
  • Mongolie op ons eigen.
    Over mijzelf
    Ik ben Frank en Sofie
    Ik ben een man en woon in Gent () en mijn beroep is Student.
    Ik ben geboren op 01/04/1986 en ben nu dus 39 jaar jong.
    Mijn hobby's zijn: .
    Blog als favoriet !
    China & Mongoliƫ (5 augustus - 13 september)
    14-08-2009
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Mongolia UB
    We zijn wel en goed aangekomen in Ulan bator. De treinrit met de orient express, weliswaar naar het westen, was magnifiek. Adembenemend, niet te beschrijven.

    Mongolie en innermongolie (een priovincie in China) zijn zo onmetelijk uitgestrekt.

    De clue is dat we er later nog verder over vertellen, want nu, op dit moment, moeten we onze jeep nemen naar south gobi... Naar dinosaurus fossiel land, naar de brandende rotsen met de heuvels van zout, de duinen met sneeuw, de kamelen en de watervallen, de monasterys, de ultieme loslating van westerse wereld.. geen gsm, geen beton, geen masten, geen vrachtwagens, geen flats
    Into the wild

    En ja we leven dus nog

    groetjes en kusvan sofie en eerder een knuffel van frank

    14-08-2009, 03:01 Geschreven door Frank & Sofie  

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 5/5 - (1 Stemmen)
    10-08-2009
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.chengde n de grote zoektocht naar de muur
    Morgen vertrekken we naar Ulan-Bator, de hoofdstad van Mongolie. Om onze eerste china ervaring af te sluiten zijn we gisteren (zondag9aug) naar Chengde op expeditie geweest. Frank had zich laten wijsmaken door een jaar genoot dat de chinese muur daar aangenamer is dan de toeristische plaatsen en dat het een e3xtra pluspunt heeft, een groot park. Nuja, de express trein die ons zou brengen, bleek een russich model te zein uit de glasjonst tijd. Een 4uur durende rit voor 120 km heeft ons dan toch op besteming gebracht. Alle chance verkopen ze hier overaln en altijd water en drinken of Sofie ging zeker uitgemergeld toegekomen zijn. Op een nuchter maag reizen is niet zo aan te raden. Opnieuw bleken de mee-reizende chinezen goed voorzien...met een zak kentucky fried chicken...om 6u30 in de morgen.....
    Over de rit valt wel te zeggen dat tot veel verwondering leidde. Beijing zelf is eigenlijk niet zo nontzettend groot, alles je alles, met de rand (waar de meesten wonen) samenpakt heb je een gebied zo groot als Brussel. Met dat verschil dat er hier wel 15 miljoen mieren wonen.. En hoe krijg je die allemaal tesamen? Wel je steekt ze in grote flats, liefst meerdere. Pak ettelijke honderden, en bouw er telkens 5 van het zelfde model in dezelfde kleur.. waauw daar wil toch iedereen wonen... (bedenkend gezicht) Alvast zo geschiedde het hier. Als je trouwens multimiljonair, wat zegik ,miljardair, wilt worden, vindt dan iets uit invm qircos. Want alle gebouwen die gebouwd ziijn voor het era van de centrale airco hebben per kamer een airco hangen... En dat is echt een ongeloofelijk zicht. overal waar je kijkt zie je aircos hangen en draaien.
    Alvast aangekomen in Chengde, zetten we onze zoektocht verder naar een hotel. Volgens lonley planet was 1 hotel de moeite en schappelijk van prijs. so be it.. Daar aan de incheck, vraagt die madam of we zeker geen duurdere kamer willen.. Waarom zouden we als we de goedkoopste vragen? ondertussen krijgen we een thermometer onder ons oksel geschoven, terwijl zij nog een rocheltje plaatst.  3 minuten later bleken we niet besmet met influenza... De vrouw brengt ons naar onze kamer.. hmmm kamer.... hotel.. Deze woordenm hebben plots een nieuwe betekenis als je merkt dat de vrouw ons een muffig, sigarettenrookachtig kot (met goede airco) NAAST een houtskooldepot brengt, op 100m van het echte hotel.. Daarom dat ze dus aandrong op een betere kamer. Maar geen geklaagm de kamer was perfect, goedkoop en we hadden geen muurschimmel deze keer!
    Onze trip verder gezet, in het park van Chengde.
    Ah, hebben we al verteld dat de chuinese muur niet bleek te pqsseren in chengde.. nog op geen 20km omtrek..
    Dus in dat park een vette entree betaald (weliswaar in chinese termen) en genoten van het aangename broeikaseffect. Het park had een zalig meer nmet bruggetjes en eilandjes verbonden aan elkaar. Sofie wou zo graag eens een bootje proberen en tussen de chinesen varen.. ALejam frank moest varenm zij zou meedobberen..
    Ook hier waren wij attractie nummer 1. Maak dat mee 2 bleekscheten op water..
    Toen de lucht wat afkoelde, ons zweet van het peddelen, verdampt was zijn we het park te voet gaan verkennen. Magnifiek. Stijle heuvels met idillische tempeltjes en water vol met lelie achtige mooie bloemen.. Rustgevend.
    Na opnieuw vroeg in slaap gevallen te zijn, ditmaal zonder beest dat over 2 maal over Frank en finaal over Sofie kruipt. Het ruipsachtige wezen is bij de laatste mens-oversteek-tocht door sofie de kamer ingekqtqpulteerd, en nooit meer weergezien. ondertussen was wel heel de hutong wakker..
    Alvast dus nu geen beest. Goed geslqpen en smorgen naar de lokale markt op verkenning gegaan. Ze verkochten er allerhande soorten fruit en groenten, ook meer exotische gerechten. Maar vooral de krekels in kooitjes, kwakzalfdokters en rottend vlees deden ons ogen knipperen. De mensen waren wel heel vriendelijk, we waren oppnieuw de enige westerlingen, en ze apprecieren het precies dat we bij hun ons eten zochten in plaats van inde fancy hotels.
    We hebben een soort van pannekoek met ei, en sauzen en groentjes gegeten. Nog  getwijfeld  haren zouden laten knippen op de straat of niet en ten slotte toch maar op weg vertrokken naar de steenkoolmijn om onze rugzak te pakken.
    Na een vier uur durende busrit  warenterug in onzed hoofdstad. Nog zo een gewoonte van de chinesen. je kan onderweg afstappen van de lange afstand bussen, maar dan wel ter hoogte van een splitsing...van de autosnelweg... op die autosnelweg. de bus stopt gewoon even op de pechstrook of zelfs op de rechter rijbaan en doet zijn deur open...
    hoedanook, we zijn er mooi in centrum beijing uitgesmeten en we zijn vertrokken naar een prachtige temple in het `temple of heqven` park. Dat was buitengewoon mooi, met een prachtige blauwe hemel. Blinkend goud en de typische chinese krul-daken versierd met nog meer krullige draken.
    In het park zijn opnieuw belaagd door een horde chinesen die opnieuw op de foto wouden. Maar we got them back en hebben nu ook een heuse familie foto. Zo voelt dat tus als je beckham als achternaam hebt..
    Slenterend door het park hebben we onze weg naar het hotel genomen, weliswaar via de supersnellle metro en zijn we nu klaar voor vertrek naar UB.. avontuurtje 2
     
    Om jullie een beeld te geven van de prijzen hier, want het is de moeite, zeker als je veel inkopen wilt doen:
    cocqcolq  40 eurocent (600ml)
    biertje van 600ml 50 eurocent
    metro ticket, zo ver als je wenst: 20 eurocent
    een super deluxe, super veel inktvs en kip op zelf-grill-maaltijd voor 2 personen  plus aangepaste dranken: 12 euro
    mcdonalds: uzelf volfrette; voor 2: nog geen 6 euro
    notmale chinese maaltijd:1,5 euro
     
    ps. we hebben nog steeds geen reisigersmkwaaltjes !
     
    tof he :)
     
    Groetjes, Frank en Sofie

    10-08-2009, 17:47 Geschreven door Frank & Sofie  

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 0/5 - (0 Stemmen)
    08-08-2009
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Dust in the air!

    Xieexiee (danku) voor jullie berichtjes. Gisteren, dag 2, was een zwaar bewolkte, regenachtige, jetlag doordrongen dag. Frank worstelde heel de dag om niet rechtstaand in de straat in slaap te vallen en sofie werd zot van alle goedkope winkeltjes. `Waar -o- waar zou ze toch haar kleedje kopen...`
    Om toch even de rust van de natuur op te zoeken, zijn we afgezakt naar `the summer palace`. Een gigantisch park ten noord-westen van Beijing. Het is een volledig kunstmatig aangelegd park, maar al eeuwen geleden, voor de emperors. Pas begin jaren 1900 is het publiek gemaakt.. Nu moest blijkbaar heel china daar even komen piepen... Met een centraal meer, ettelijke malen de blaaremeersen, en een heuvel volgestouwd met tempels , paden, grotten en zelfs een heuse stenen boot. Dit allemaal in verbinding met een afgedekt pad langs dat meer. Door een sliert van slenterende chinezen baande we onze weg naar meer rustige plaatsjes. Wat wel nog meeviel, de chinese-people zijn blijkbaar niet zo voor heuvels beklimmen.. Alleen jammer van het weer.

    Alhoewel dat `weer` iets relatief is. Beijing heeft zijn eigen klimaat. Een mengeling van stof, vocht en hopelijk wat zuurstof, maar vooral veel, heeel veel verbrande diesel en benzine! Nu weten we eindelijk hoe het voelt een kettingroker te zijn! Voordeel aan dit alls, in Belgie kunnen wij binnekort aan de geur van een uitlaat je vertellen wat voor moter onder de kap zit!

    Dus naast het puffen, het verwerken van een keiharde kater (lees: jetlag) en te veel vocht in de lucht verliep de dag gesmeerd.Aaangekomen in ons schimmelkot, de luxe suite met airco, zijn we om 8pm in slaapgevallen. Plots werden we wakker geschroken door frank zijn interne klok. We hadden 15 uur geslapen, waren uitgedroogd door de airco en moesten dringend op sight-seeing.
    Rap ons gewassen en op de fiets gesprongen, zijn we vertrokken naar het centrum.
    Als je al eens gebrunchd hebt, moet je zeker het onze proberen; niet eten smorgens en je om 13u volstampen met geroosterde inktvis, lijst en geroosterde kip. Doorspoelen met rare thee en terug de baan op. Das pas eten!
    Met de baan op is letterlijk de baan op. Allen de fiets-baan. Wat wij het fietspad noemen, zou je hier beter fiets-autosnelweg noemen. Zonder overdijven, de fietspaden zijn hier op sommige plaatsen breder dan de E40 richting brussel. Reken daar dan nog eens2 maal een voetpad even breed bij en 2 maal een vier vaksbaan bij, en je hebt een ruwe inschatting van de banen in de hoofdweg hier. De gebouwen daarnaast doen het Atomium zijn ballen verliezen. Heelaas zijn de meest wel in sovjet stijl gebouwd. Veel grijze beton en ieder gebouw ziet er uit als een nucleaire raket basis. Gelukkig zijn ze het beginnen compenseren met wat modernere gebouwen. Super mega hoog gaan ze hier wel niet, want ja, wat heb je aan een skyscraper als de roetgevulde sky op 150meter hangt..vandaar dat ze hier waarschijnlijk zo graag rochelen op de grond, al dat roet moet toch ergens naartoe. Maar heelaas pindakaas, de overheid heeft zelfs dat vernboden, wegens hyienische redenen... Je zou verwachten met al die ginseng dat ze daar toch wat beter tegenkunnen.. :)
    ngs de immens lange avenues zijn we afgesprongen aan het Tjianamen plein. Onze studenten, onze broeders, die hier gestorven zijn,gegroet en rijkelijk ons zweet op het pavement verspreid. Want zelfs met een uvprotectielaag van factor 2000 (smog) is het hier bakken!
    Het plein was wel indrukwekkend. Vol met chinezen die allemaal naar `de poort van de hemelse vrede` gapen aan de straatoverkant, niet wetende wat voor drama zich hier 20 jaar geleden afspeelde... En dan die ovedreven aanwezigheid van het leger. Druk in de weer rioolputten met kabels te voorzien..?! Vraag ons ook niet waarom. Het was een emotioneel moment.. wegpinktraan
    Maar niet voor lang, want de inboorlingen hadden een nieuw slachtoffer om naar te gapen, die hete westerlingen! Eigenlijk doen ze dat overal, zoals we reeds beschreven. Maar vandaag hebben we toch tweemaal mogen pauzeren voor de foto. Alhoewel we de indruk krjigen dat ze het vooral voor Sofie doen, wat wel niet onlogisch is.. Dus vanaf nu zullen we zwarte vierkantjes voor Sofie haat decolte houden, wantja, china is cencuur he!
    Nogmaals gaan uitrusten in een park, maar nu dat naast de verboden stad. Deze was wel echt rustig. Groot, ook al noemen ze het hier klein en niet te veel chinezen die kakken tussen de bomen zoals langs de straat.
    Blijkbaar nog zo een gewoonte hier. In plaats van je geld te spenderen aan een pamper voor je kleine, doe hem een broekje aan met een strategisch gesitueerde open flap zodat hij gemakkeloijk al hurkend de straatbomen kan bemesten! Hier wil je echt niet in de foute drol stappen.
    Na een lange dag, treintikets voor een veel te vroege trein naar een stad in de buurt van china, zijn we uitgebold door het helse avond-verkeer van Beijing. Sofie heeft meermaals haar fiets-bel gebruikt om de stoute autos af te schrikken en Frank probeert gewoon de lokale fietsers te imiteren. Beide manieren bleken succesvol. Nu in ons nest en morgen een hogesnelheidstrein richting Chengde...
    En charles, chinesen kidnappen wordt nog steeds als niet acceptabel beschoud als je niet tot de overheid behoort!

    Tot schrijfs
    Frank en Sofie

    08-08-2009, 17:06 Geschreven door Frank & Sofie  

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 0/5 - (0 Stemmen)
    06-08-2009
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Ni hao!
    Voor de mamma`s, we zijn goed en veilig aangekomen.
    Onze reis was er wel eentje met bepaalde hindernissen. We waren nog niet goed en wel vertrokken en rara wie komen we tegen... Niemand minder dan onze welbeminde prof. De Maeseneer! We probeerden hem eerst vakkundig te negeren maar toen bleek dat hij echt wel de zelfde richting uit moest en nog eens op het zelfde vliegtuig zat ook konden we een beleefdheidspraatje echt niet meer ontlopen.
    Gelukkig hadden we enkel de vlucht naar Londen gemeenschappelijk en hadden we dus voor onze vlucht naar Beijing niets meer te vrezen!
    6 uur wachten op de luchthaven van Heathrow was lang en een tikkeltje slaapverzwekkend...gelukkig vonden we snel al een hoekje met iets chillere zeteltjes waar we al vlug allebei lagen te slapen.
    Ondat de airco het niet deed, liep onze vlucht naar Beijing vertraging op en was het bovendien nog eens snikheet in het vliegtuig...
    De upgrade naar de business klass maakte echter wel het een en ander goed...

    2 slaappillen, die blijkbaar geen werking hebben bij Frank en 7 glaasjes appelsap later: touchdown met China-land.... Frank wordt al bijna direct in quarauntaine gesmeten wanneer we de douane passeren. Na lang uitleggen, miauw-geluiden en een thermometer onder zijn oksel, heeft hij kunnen verduidelijken dat hij niest omwille van kattenharen. Nu hebben we toch wel al onze speekselmaskertjes!
    De spiksplinternieuwe metro connectie schiet ons de hoofdstad binnen en de zoektocht naar `The Flowering Guesthouse` kan beginnen.
    Ondanks de verwachting dat alles hier een chaos zou zijn, valt het nog mee de weg tussen de nastarende chinezen te vinden. En nastaren is een understatement,1 man besloot zelf al gapend naar ons met zijn gezicht tegen een paal aan te lopen... tzal hem leren... :)

    Maar we waren dus opweg naar onze guesthouse.. Verdoken in een `hutong` (wijk) en ontzettend rustig gelegen... Zo zou je het hostelletje kunnen beschrijven. Een ander manier is, kamers betreden op eigen risico. Want de kamer die wij op voorhand geboekt haddden, bleek 2 dagen eerder een deel van zijn plafond verloren te zijn. Maar geen nood, ze hebben het stuk plafond terug, het lag op ons potentieel bed!
    Voor de zwakke magen, dont worry we hebben toch maar besloten een andere kamer te vragen en zelfs ferm kunnen afdingen. Twee nachten voor 260 yen.. 26euro.. Niet slecht ons dunkt.

    De rest van de avond hebben we slenterend door de stad verdergezet om zo de eerste indrukken tot ons te laten komen. En het kan gezegd worden, chinezen zijn een speciaal volkske..
    Tot morgen, wij gaan wat geroosterde scorpioentjes gaan afknabbelen...

    Sofie en Frank

    06-08-2009, 14:48 Geschreven door Frank  

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 0/5 - (0 Stemmen)
    02-08-2009
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.3...2....1....GO!!!!

    We zijn aan het aftellen !
    De inkopen zijn gedaan, onze treintickets van Beijing naar Ulan Bator zijn besteld, onze survival kit is samengesteld...
    met andere woorden: mijn (nieuwe) rugzak staat hier te blinken, weegt al 15 kg en mist nog maar enkele kledingstukken voor hij helemaal vertrekkensklaar is ...
    Woensdag is het zo ver, we vliegen eerst naar Londen. Om dan na een enkele uren durende verblijf op Engelse bodem naar de andere kant van de wereld te vliegen. Op donderdagochtend komen we aan in Beijing... Ik ben benieuwd welke indruk deze drukke miljoenenstad op ons zal nalaten.
    Onze eerste twee nachten brengen we alvast door in de Flowering Guesthouse..nadien zullen we genoeg aangepast moeten zijn aan het uur, het weer, en het openbaar vervoer om onzelf in de volgende nachten van een dak boven ons hoofd te voorzien.
    Ik kijk er naar uit, want Frank en Sofie go Chingchangcho !!!

    02-08-2009, 19:39 Geschreven door Frank & Sofie  

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 0/5 - (0 Stemmen)

    Archief per week
  • 07/09-13/09 2009
  • 31/08-06/09 2009
  • 24/08-30/08 2009
  • 10/08-16/08 2009
  • 03/08-09/08 2009
  • 27/07-02/08 2009

    Laatste commentaren
  • Vette dinges (Max)
        op gobi - Orkhon valley tour
  • Hey (geert)
        op gobi - Orkhon valley tour
  • het jungelverhaal (sandravandessel)
        op gobi - Orkhon valley tour
  • Succes (Danny)
        op gobi - Orkhon valley tour
  • Inge (Inge)
        op Mongolia UB
  • E-mail mij

    Druk op onderstaande knop om mij te e-mailen.



    Gastenboek

    Druk op onderstaande knop om een berichtje achter te laten in mijn gastenboek



    Blog als favoriet !

    agenda

    5 augustus: vertrek China 6 augustus: aankomst Beijing 11 augustus: trein Beijing - Ulan Bator


    Gastenboek
  • genieten
  • oeren en tetten!
  • Nieuws uit de Fonteinstraat in Haaltert
  • niet zo proper, die chinezen!
  • aan sofie en frank

    Druk oponderstaande knop om een berichtje achter te laten in mijn gastenboek



    Blog tegen de wet? Klik hier.
    Gratis blog op https://www.bloggen.be - Meer blogs