Morgen vertrekken we naar Ulan-Bator, de hoofdstad van Mongolie. Om onze eerste china ervaring af te sluiten zijn we gisteren (zondag9aug) naar Chengde op expeditie geweest. Frank had zich laten wijsmaken door een jaar genoot dat de chinese muur daar aangenamer is dan de toeristische plaatsen en dat het een e3xtra pluspunt heeft, een groot park. Nuja, de express trein die ons zou brengen, bleek een russich model te zein uit de glasjonst tijd. Een 4uur durende rit voor 120 km heeft ons dan toch op besteming gebracht. Alle chance verkopen ze hier overaln en altijd water en drinken of Sofie ging zeker uitgemergeld toegekomen zijn. Op een nuchter maag reizen is niet zo aan te raden. Opnieuw bleken de mee-reizende chinezen goed voorzien...met een zak kentucky fried chicken...om 6u30 in de morgen.....

Over de rit valt wel te zeggen dat tot veel verwondering leidde. Beijing zelf is eigenlijk niet zo nontzettend groot, alles je alles, met de rand (waar de meesten wonen) samenpakt heb je een gebied zo groot als Brussel. Met dat verschil dat er hier wel 15 miljoen mieren wonen.. En hoe krijg je die allemaal tesamen? Wel je steekt ze in grote flats, liefst meerdere. Pak ettelijke honderden, en bouw er telkens 5 van het zelfde model in dezelfde kleur.. waauw daar wil toch iedereen wonen... (bedenkend gezicht) Alvast zo geschiedde het hier. Als je trouwens multimiljonair, wat zegik ,miljardair, wilt worden, vindt dan iets uit invm qircos. Want alle gebouwen die gebouwd ziijn voor het era van de centrale airco hebben per kamer een airco hangen... En dat is echt een ongeloofelijk zicht. overal waar je kijkt zie je aircos hangen en draaien.

Alvast aangekomen in Chengde, zetten we onze zoektocht verder naar een hotel. Volgens lonley planet was 1 hotel de moeite en schappelijk van prijs. so be it.. Daar aan de incheck, vraagt die madam of we zeker geen duurdere kamer willen.. Waarom zouden we als we de goedkoopste vragen? ondertussen krijgen we een thermometer onder ons oksel geschoven, terwijl zij nog een rocheltje plaatst.  3 minuten later bleken we niet besmet met influenza... De vrouw brengt ons naar onze kamer.. hmmm kamer.... hotel.. Deze woordenm hebben plots een nieuwe betekenis als je merkt dat de vrouw ons een muffig, sigarettenrookachtig kot (met goede airco) NAAST een houtskooldepot brengt, op 100m van het echte hotel.. Daarom dat ze dus aandrong op een betere kamer. Maar geen geklaagm de kamer was perfect, goedkoop en we hadden geen muurschimmel deze keer!

Onze trip verder gezet, in het park van Chengde.

Ah, hebben we al verteld dat de chuinese muur niet bleek te pqsseren in chengde.. nog op geen 20km omtrek..

Dus in dat park een vette entree betaald (weliswaar in chinese termen) en genoten van het aangename broeikaseffect. Het park had een zalig meer nmet bruggetjes en eilandjes verbonden aan elkaar. Sofie wou zo graag eens een bootje proberen en tussen de chinesen varen.. ALejam frank moest varenm zij zou meedobberen..

Ook hier waren wij attractie nummer 1. Maak dat mee 2 bleekscheten op water..

Toen de lucht wat afkoelde, ons zweet van het peddelen, verdampt was zijn we het park te voet gaan verkennen. Magnifiek. Stijle heuvels met idillische tempeltjes en water vol met lelie achtige mooie bloemen.. Rustgevend.

Na opnieuw vroeg in slaap gevallen te zijn, ditmaal zonder beest dat over 2 maal over Frank en finaal over Sofie kruipt. Het ruipsachtige wezen is bij de laatste mens-oversteek-tocht door sofie de kamer ingekqtqpulteerd, en nooit meer weergezien. ondertussen was wel heel de hutong wakker..

Alvast dus nu geen beest. Goed geslqpen en smorgen naar de lokale markt op verkenning gegaan. Ze verkochten er allerhande soorten fruit en groenten, ook meer exotische gerechten. Maar vooral de krekels in kooitjes, kwakzalfdokters en rottend vlees deden ons ogen knipperen. De mensen waren wel heel vriendelijk, we waren oppnieuw de enige westerlingen, en ze apprecieren het precies dat we bij hun ons eten zochten in plaats van inde fancy hotels.

We hebben een soort van pannekoek met ei, en sauzen en groentjes gegeten. Nog  getwijfeld  haren zouden laten knippen op de straat of niet en ten slotte toch maar op weg vertrokken naar de steenkoolmijn om onze rugzak te pakken.

Na een vier uur durende busrit  warenterug in onzed hoofdstad. Nog zo een gewoonte van de chinesen. je kan onderweg afstappen van de lange afstand bussen, maar dan wel ter hoogte van een splitsing...van de autosnelweg... op die autosnelweg. de bus stopt gewoon even op de pechstrook of zelfs op de rechter rijbaan en doet zijn deur open...

hoedanook, we zijn er mooi in centrum beijing uitgesmeten en we zijn vertrokken naar een prachtige temple in het `temple of heqven` park. Dat was buitengewoon mooi, met een prachtige blauwe hemel. Blinkend goud en de typische chinese krul-daken versierd met nog meer krullige draken.

In het park zijn opnieuw belaagd door een horde chinesen die opnieuw op de foto wouden. Maar we got them back en hebben nu ook een heuse familie foto. Zo voelt dat tus als je beckham als achternaam hebt..

Slenterend door het park hebben we onze weg naar het hotel genomen, weliswaar via de supersnellle metro en zijn we nu klaar voor vertrek naar UB.. avontuurtje 2

 

Om jullie een beeld te geven van de prijzen hier, want het is de moeite, zeker als je veel inkopen wilt doen:

cocqcolq  40 eurocent (600ml)

biertje van 600ml 50 eurocent

metro ticket, zo ver als je wenst: 20 eurocent

een super deluxe, super veel inktvs en kip op zelf-grill-maaltijd voor 2 personen  plus aangepaste dranken: 12 euro

mcdonalds: uzelf volfrette; voor 2: nog geen 6 euro

notmale chinese maaltijd:1,5 euro

 

ps. we hebben nog steeds geen reisigersmkwaaltjes !

 

tof he :)

 

Groetjes, Frank en Sofie