|
Het blijft Echternach en af en toe op m'n blog schrijven is voor mij toch nog altijd een beetje therapie om het een beetje te verwerken.
De "restauratie lichaam" loopt niet echt van een leien dakje en buiten wat fysieke ongemakken van vermoeidheid bij inspanning, huiduitslag, enz...begint het toch wel op het morele front door te wegen omdat de "laboresultaten" - RBC, WBC en bloedplaatjes- bijna terug naar af zijn getuimeld.
Positief : het nieuwe beenmerg maakt voldoende nieuwe cellen aan maar spijtig genoeg worden deze meteen ook , op de één of andere manier, weer afgebroken. Dit zou te wijten zijn aan de medicatie die ik nam tegen de afstoting.
De medicatie werd ondertussen dus gestopt maar hierdoor ben ik uiteraard weer vatbaarder voor afstoting...wat meteen ook blijkt : huid op borstkast(je) en buik(je) !!! staan vol huiduitslag. Als die onder controle blijft is er geen probleem, anders "bouwen we de cortisonen wel terug een beetje op"....
Bijkomend gevolg van bv lage stand WBC/lymfocyten maakt dat ik weer wat extra vatbaarder ben voor infecties. Dus nog geen zoentjes, handshakes. ge-nies en gehoest voor mij.
CMV steekt óók weer de kop op. Morgen ken ik hierover het oordeel. Als het virus teruggekeerd is moet ik nog maar eens starten met extra medicatie starten die op haar beurt dan weer weer....de werking van het beenmerg onderdrukt en de nierfuncties verstoord  . We zien wel.
Ondertussen proberen we hier samen optimaal te genieten van het leven en blijven we duimen voor het mooie ogenblik dat ons te wachten staat dat alle puzzelstukjes weer zo goed mogelijk in elkaar zullen passen maar de weg is duidelijk hobbelig. Als het onderweg even rechtdoor is en er zijn geen putten in de weg is het nù al genieten en vol gas !! 
|
