Hier en daar vroeg men mij om nog eens iets op m'n blog te plaatsen.  

Ik heiligde tot nu toe het principe "geen nieuws, goed nieuws" en het was tot voor kort ook zo.

Sinds het ontslag uit het ziekenhuis liep alles wel redelijk goed : wekelijks op controle, degelijke bloedresultaten, enz...  Ik verloor ondertussen nog verder wat gewicht omdat de eetlust nog echt niet aanwezig is.  Ik zit nu aan 90,50 kilogram (opgenomen in het ziekenhuis aan 103 kg)

Volgens de BMI-formule is mijn ideaal gewicht 84 kilogram.  Ik hoop niet zo diep te moeten doorzakken 

De laatste 2 weken ging het allemaal wat minder : minder fut, minder kracht, moe,misselijkheid, jeuk.... De oorzaak van dit alles is ondertussen terug te vinden in de bloedresultaten van gisteren : licht verstoorde leverfunctie, nierfunctie gecombineerd met verhoogde eosinofielen (steken de kop op bij "normale" mensen bij bv allergie).  Bovendien had ik al een tijdje last van een geïrriteerde huid en jeuk.  Als je al deze puzzelstukken samenlegt : lichte vorm van afstoting.  

Deze vorm van afstoting moet behandeld worden met cortisone maar is tegelijk de afstoting die men graag heeft omdat ze controleerbaar is en aantoont dat er activiteit (gevecht tussen oud en nieuw "materiaal") is die er uiteindelijk voor zal zorgen dat alle oud, slecht materiaal in het beenmerg zal worden opgeruimd

Enig nadeel van deze cortisonebehandeling is dan weer dat het de immuniteit onderdrukt wat het voor mij weer risicovoller maakt om virussen op te lopen.  Zo had mijn donor geen antistoffen tegen het CMV-virus waardoor er een kans bestaat dat ik ook daar door moet....nu ja, het MOET niet noodzakelijk hè.

Bij deze is weer aangetoond : " Elk voordeel hep se nadeel"

Als er nog iets wijzigt in de situatie, laat ik het jullie weten.  Ondertussen wens ik jullie, namens het ganse gezin, een schitterend uiteinde van het jaar en een spetterend en -ditmaal met volledige overtuiging en weloverwogen wens- vooral GEZOND 2013 !!!!