Vandaag was het pillendag en ik vrees de komende weken pillenweken. Pillen ,baxters, voor en tegen vanalles en nog wat. Gelukkig dat het allemaal bestaat natuurlijk want het maakt het allemaal wat draaglijker
Om 16 u dan mijn eerste chemo gekregen. Toch een beetje met klamme handjes maar de verpleging had me al flink gerustgesteld.
Van deze eerste zou ik niet veel last ondervinden. Het is vooral de opstapeling van de verschillende kuren die zal gaan doorwegen.
En effectief, de eerste kuur is prima verlopen zonder bijwerkingen...kon het zo maar verder verlopen...
Ondertussen bezoek gekregen van mijn gezinnetje en van lieve familie : papa en 2 tantes. Ze zijn zo bezorgd. Ik zou ook voor hèn willen dat het zwaarste al achter de rug zou zijn. Maar zoals de tijd vliegt zullen we snel terug aan één of andere familiefeesttafel samenzitten.
En ja...voor ik het vergeet : zoveel berichten, SMS'en, telefoontjes, kaartjes,...het is toch hartverwarmend hoe dicht mensen bij elkaar kunnen kruipen als het ergens wat minder gaat. Ik kan jullie allemaal niet genoeg bedanken voor al jullie steun maar bij deze toch een schuchtere poging : DANK JE DANK JE DANK JE x 1000 !!!!
Nu naar Blokken kijken. Tot eerstdaags
P.S. : Gisteren topavond. Was hier toch wel niet een verpleegster die voor KV Mechelen supportert zeker. Lachenlachenlachen. Voor alle duidelijkheid : OHL - Kakkers : 3-1....ik herhaal 3-1 winst voor OHL
Voilà se. Ik zit op den berg op mijn schoon verdiep (6e verdiep - groene pijl - kamer 6703)
De verpleging is hier alvast top en stelt me zeer goed op mijn gemak. Toch blijft het bang afwachten hoe ik zal reageren op de chemo en annex transplantatie. Van een sprong in het duister gesproken....
Voor de rest valt er voorlopig weinig te melden. Gisteren nog Hickmankatheder laten plaatsen. Ik moet zeggen...valt beter mee dan gevreesd..
Tot een dezer...
Christel, Frank & the kids (zijn er hier allemaal bij vandaag...een fiere man/papa)
