Wij als mensen maken veranderingen mee in en buiten onszelf. Binnenin ervaren wij ons verdriet, ons geluk, maar ook honger en pijn. Buiten onszelf ervaren we de seizoensveranderingen, de koude, de warmte van de zon, de geur van bloemen, …
Wij ervaren dus binnen en buiten onszelf een opeenvolging van veranderingen, we ervaren de tijd. We ervaren het nu, we kunnen terugkijken naar het verleden en we kunnen ook vooruitzichten hebben naar de toekomst. Wij leven in een maatschappij waar de tijd een essentieel begrip is geworden, denk maar aan onze economie. ( Vervreemding, cynisme, onverschilligheid, versnelling, verloren zelf en leven voorbij elke hoop op of elk geloof in verandering, dat is wat de klopjacht van de economische klok mede veroorzaakt heeft.’ ( ‘Stil de tijd’ – Joke J. Hermsen ). Maar dit gebeurt al een lange tijd.

Ook godsdiensten trachtten de tijd van de mens te structureren, en dat is hen ook gelukt. Zo hebben vele godsdiensten en levensbeschouwingen pogingen gedaan om de tijd van werken, de tijd van bidden, de tijd van slapen, … in het leven van de mens te structureren.
Men had vroeger een probleem met de structurering van de tijd, men kende namelijk het begin niet. Het absolute begin kende men niet, en vandaag de dag nog steeds niet. Daarom heeft men zelf een begin bepaald, dat verschillend is bij alle godsdiensten. ( Christendom, moslims, … )
 
Geen tijd hebben lijkt vandaag de dag een fundamentele ervaring van deze tijd te zijn. Als je over de tijd nadenkt, glijdt hij uit je hand en vliegt bij je vandaan. Maar toch hebben wij nu de kans om de tijd voor een deel zelf te structureren. Zo kunnen we slaaf zijn van de tijd, of kunnen we juist actief mede participeren in het structureren van die tijd. Kloktijd-verslaafden kunnen de tijd zelf in hand nemen en tijd vrij maken voor de innerlijke persoonlijke tijd. Dit zou een inzicht moeten geven op onze ervaring en het structureren van de tijd. Een belangrijk aspect is de vraag hoe we zin kunnen geven aan ons leven en verschillende aspecten van het leven navolgen.

De tijd bestaat op de wereld om verschillende belevenissen, activiteiten, perioden in ons leven af te bakenen, te omgrenzen en uiteindelijk te verankeren in het verleden. Ik ga akkoord met mijn medecommentatoren als het aankomt dat zinvolle tijdsinvulling bijdraagt tot het ten volle ervaren van zinsbeleving; dat is ook een logische conclusie als je de redenering van het zoeken naar zin volgt: zinsvervulling is voor elk individu anders en uiterst persoonlijk. Wie de zin van zijn leven wil vinden, moet ze dan natuurlijk ook gaan zoeken in die tijd wanneer hij omgaat met de hoogste prioriteiten van zijn bestaan, de zaken die hem het meest nauw aan zijn hart liggen. Dit kunnen concrete personen of 'voorwerpen' zijn, maar zinsbeleving kan ook volgen uit de intense ervaring van abstracte gevoelens. Wie wil zien, moet eerst zijn ogen opentrekken...
Iedereen ervaart het leven vanuit een ander perspectief en aangezien tijd eigen is aan ons leven, verloopt die ook voor iedereen anders: de tijd tekent voor elke persoon vanaf zijn ontstaan een specifieke hoogstpersoonlijke curve af op het blanco blad dat typerend is voor elk beginnend mensenleven. In het begin is men nog onaangetast. Het spierwitte blad moet nog beschreven worden, het boek des levens heeft nog geen vorm. Als ik hier aan denk, is dit het toppunt van hoopvol optimisme. Naarmate men ouder wordt, krijgt men steeds meer inspiratie, wordt men steeds meer getekend door de voortvliedende tijd, wordt het blanco blad een bekladde bundel. De levenscurve, die wij tekenen alleen maar omdat de tijd ons hiertoe dwingt, is grillig en onvoorspelbaar. Ze wordt bepaald door het sequentiële verloop van onze ervaringen en begrensd door de hoogte- en dieptepunten die de tijd met zich meebracht, meebrengt of nog zal meebrengen.
Die curve is ook doorslaggevend in het constant hervormen van onze persoonlijkheid, dat volgens mij een heel mensenleven blijft voortduren. Maar deze curve mag geen eeuwige stagnatie zijn: er moet voldoende vorm inzitten om van een waardig mensenleven te kunnen spreken. Daarom moet men de kenmerkende maxima en minima kunnen onderscheiden van de rest en hieruit volgt dat men zijn tijd niet continu mag vullen met het zoeken naar zin, want op een bepaald moment zal deze zoektocht de absolute overhand gaan nemen en zal men al zijn tijd gaan wijden aan deze queeste. Men zal de andere levensprioriteiten wegcijferen en dit zal uiteindelijk leiden tot een onoverbrugbaar dieptepunt. Daarom is het van essentieel belang zorgvuldig om te springen met tijdsvervulling en op het juiste moment af te wisselen, zodat men niet opgaat in één bepaald facet, maar kan beschikken over een hele waaier waardoor de individuele curve een des te intrigerende vorm zal vertonen...

"Je moet worden gewaarschuwd voor het voorbij laten glijden van de gulden uren, maar sommigen van deze uren zijn slechts verguld omdat je ze voorbij laat glijden." - James M. Barrie

24-05-2010, 10:52 geschreven door Olivier

De tijd structureren kan mij best een vreugdegevoel geven. En wanneer alles dan volgens plan verloopt dan is het vreugdegevoel nog groter. Maar er zijn ook dagen in mijn leven die totaal niet gestructureerd zijn. Toch wat betreft de tijd. Slapen, eten, lezen, werken, spelen wanneer je wilt. Dit gevoel ervaar ik vaak in de natuur die de mens nog ongeraakt heeft gelaten, waar de moderne wereld nergens te bespeuren is. Niets is mooiers dan zon onaangetaste natuur. In zon natuur leef ik echt op. Féline heeft groot gelijk als ze zegt dat tijd maken voor anderen en je eigen idealen datgene is wat de mens vervult en gelukkig maakt. Zo wordt ik gelukkig van muziek, de natuur, boeken en vrienden.

Groeten, E

22-05-2010, 11:05 geschreven door Evelien

Tijd maken voor!!

Waarvoor maken wij tijd?
Voor wie maken wij tijd?
Hoe maken wij tijd?
Waarom maken wij tijd?
Hoeveel tijd besteden we aan wie of wat ons het nauwst aan het hart ligt?
Wanneer doen we dat?

Hoeveel tijd besteden we om tijd te maken voor

Deze vragen hebben essentieel te maken met zin-geving!
Tijd maken voor zinvolle tijd, dat zijn de beste momenten in mijn leven.
Tijd maken voor anderen en mijn idealen is datgene wat mensen VER-vult en gelukkig maakt.

19-05-2010, 15:49 geschreven door Féline