IGNACE CROMBÉ SLAAT TERUG
Miss Belgian Beauty is en blijft van mij, zegt Ignace Crombé. Ik heb veel aanbiedingen gekregen om het voor veel geld te verkopen. Maar ik zou er liever mee stoppen dan het uit handen te geven en het te zien doodbloeden. Het is en blijft mijn geesteskind. Ignace Crombé plant na een sabbatjaar een nieuwe Miss Belgian Beauty verkiezing.
Ignace Crombé was de laatste twee jaar niet weg te slaan uit de pers. De uitgelekte liefdesmails naar Miss Belgian Beauty kandidaten en zijn vechtscheiding vormden het hoogtepunt. Dat waren Amerikaanse toestanden. Geen enkele BV heeft dat meegemaakt. Ze hebben me kapot gemaakt in de pers. Door al die zaken heb ik een jaar lang niets van werk gehad. Ik heb geen artiesten geboekt, geen bedrijfsfeestjes of kindershows georganiseerd, niets. De mensen bleven vriendelijk, maar hadden schrik om zich te verbinden aan mij.
Intussen werkt Ignace aan zijn come back. Hij organiseert kindershows, legt nieuwe contacten met sponsors en probeert zijn vertroebelde relatie met de pers te herstellen. Soms twijfel ik of ik Miss Belgian Beauty wel nodig heb. Ga ik opnieuw op zoek naar bakken kritiek? Maar het is een drug. Ik heb niemand verkracht, niemand vermoord. Ik heb een menselijke fout gemaakt en een liefdesmail verstuurd. Koppen liep 2 maanden in de voetsporen van de verguisde Missmaker.
Reportage: Johan Ghysens
STORMLOOP OP HET OCMW
Vorige week kwamen de OCMWs met enkele onthutsende cijfers. Bij 80.000 gezinnen loopt momenteel een dossier om de electriciteit af te sluiten. Elke week worden 207 gezinnen uit hun huis gezet omdat ze de huur niet kunnen betalen. Het afgelopen jaar zagen alle OCMWs de vragen om hulp spectaculair stijgen. Koppen kampeerde bij het OCMW van Oostende.
Maatschappelijk assistent Frédéric ontvangt de mensen die voor de eerste keer het OCMW binnenstappen. Vroeger kwamen er op een voormiddag 12 tot 15 personen financiële hulp vragen. Nu zitten we makkelijk aan twintig tot dertig. We ontmoeten ook Barbara in het bureau van Frédéric de stap om voor de eerste keer naar het OCMW te komen is heel groot. Ik schaamde mij.
Volgens Frédéric zijn de sociale uitkeringen te laag om rond te komen. Als je vaste kosten zoals huishuur, telecomfacturen en electriciteit in rekening brengt, blijft er amper iets over om van te leven. Erwin woont noodgedwongen in een vochtig appartementje. Hij betaalt 320 euro huur per maand maar kan zich niks beters veroorloven. De huurwaarborgen zijn veel te hoog en dus kan ik niet verhuizen. Ik sta op een wachtlijst voor een sociale woning maar dat kan 5 tot 6 jaar duren. Gelukkig is het OCMW er om me te helpen anders had ik geen dak meer boven mijn hoofd.
Reportage: Ilse Van Lysebeth
Elk detail is belangrijk. Je hebt weinig tijd én je krijgt maar één kans om het te doen dus je moet het meteen goed doen. Dat maakt deze job net zo boeiend. Marc Barthels uit Maasmechelen is één van de 700 begrafenisondernemers in ons land. Een bijzonder beroep dat op korte tijd een enorme evolutie heeft doorgemaakt. Begrafenisondernemingen zijn geen veredelde schrijnwerkers meer, maar echte ondernemingen. Naar aanleiding van Allerzielen gaat Koppen six feet under.
Zelf helemaal van nul beginnen, is in dit vak, door alle investeringen, bijna onmogelijk. Vaak zijn begrafenisondernemingen dan ook familiebedrijven die overgaan van vader op zoon, zoals bij de familie Willems uit Strombeek. Zowat de hele familie werkt in de zaak. De broers Willy en Daniël, hun vrouwen, én hun kinderen. Maar nog belangrijker dan de familiezaak erven, is de familienaam, en dus de goede reputatie. Zoon Kevin: Als ik ergens kom en ik zeg ik ben de zoon van, dan helpt dat heel veel.
Bij Marc Barthels staat er géén opvolging te wachten. Daarom verkocht hij twee jaar geleden zijn zaak aan Dela, een coöperatie die in België al bijna 60 uitvaartcentra heeft overgenomen. Voor Marc was de keuze snel gemaakt: Ik heb mijn hele leven zoveel geïnvesteerd; vind daar maar eens een overnemer voor. Nu blijft hij gewoon in zijn eigen zaak werken. Want ook in de uitvaartsector is de crisis voelbaar. Marc: Mensen besparen op de prijs van de kist. Dure eiken kisten, die verkopen we bijna niet meer.
Reportage: Gitte Van Hoyweghen en Gonda de Beule
tekst & foto : ©een.be
