We verlieten Ponteferrada, waar je een gids kunt huren om de lokale wilde bruine beren te spotten, hetgeen ik nog eens wil doen. We fietsen via Villafranca de Bierzo, op 500 meter hoogte, en aan de Plaza Major stond de zoveelste barokke kerk met veel vergulde heiligdom. Daar begon de klim naar de 1337 meter hoge Alto de Poio en zonder tegenwind ging de beklimming erg vlot. Op de hoogte van de Siërra de Ranadoiro was het landschap 20 km sneeuwwit. We ontmoeten een Franse fietser die halfweg, bij de afdaling van de Pyreneeën, was gevallen en de laatste 800 km met een pijnlijk been verder fietste. Het valt op dat er veel pelgrims mankend stappen en ook vaak erg vermagerd zijn, behalve wij met dank aan de 2 menu's de dia's van vandaag. De eerste maal op de col, met fles tinto om te vieren, we dachten dat het de rest van de dag bergaf was, zo gaf de grafiek aan. Maar helaas kwam er na de lange afdaling nog enkele beklimmingen. En met de wijn in de kop en de benen was dat niet simpel. Naast de schelp wordt de Camino ook meer en meer afgebeeld met een zwaard als symbool van de strijd tegen de Moren. We staken de grens van Galicië over, de regio waar ook Compostela in ligt! Het onherbergzame Galicië heeft zijn eigen taal en cultuur nog weten te behouden en lijkt weinig op Spanje. We arriveerden in Portomarin, een nieuw stadje aan een stuwmeer nadat de oude stad was ondergelopen. Overmoedig fietsten we tijdens onze laatste bergetappe 130 km zodat we morgen volgens de wandelcamino nog slechts 87 km moeten afleggen. De fietsroute is iets langer maar het moet zeker lukken.
Reacties op bericht (3)
21-05-2013
aankomst
Maanden overgepraat dan het vertrek en na 21 dagen in alle weeromstandigheden jullie doel bereikt nen dikke proficiat,ook voor de blog voor die gene dit mogelijk maakte om van het thuisfront jullie reisroute te volgen.Ik zie naar jullie thuiskomst uit .
Groetjes Rie
21-05-2013 om 18:39
geschreven door Rie
20-05-2013
we kijken uit naar de thuiskomst
en hopelijk gaat het hier eindelijk wat beter weer worden,zodat we buiten op 't terras naar uw verhalen kunnen luisteren.
(Nog eens dank voor het meenemen van de getuigesteen)
