Zoals de traditie wil, nemen we in het pelgrimsoord een rustdag alvorens de Pyreneeën over te steken. Er zijn wel geen rovers meer maar vorig jaar is er nog een pelgrim doodgevroren omdat hij de sneeuwwaarschuwingen had genegeerd en het is nu ook koud en vochtig.
Vandaag is het juist een jaar geleden dat mijn vader, Louis Stappaerts, overleed en we hebben hiervoor een kaars aangestoken in de kerk. Hij was een goede vader.
Ook hebben we een kaars laten branden voor tante Connie en tante Nie die helaas overleden zijn.
De Basken dragen nog barets en hebben een geheimtaal, bijvoorbeeld stadhuis is herriko etxea. Wij hadden aan tafel geen geheimtaal want de meerderheid sprak Afrikaans en waren 34 uren onderweg om aan de Camino te beginnen. We zijn verbroederd en hebben beloofd om mekaar nog op te zoeken.
