Oke tis al een heel tijdje geleden da ik nog is iets heb geschreven, en het enige nadeel dat daar voor mij aan is da ik ni goe weet waar ik moet beginnen te vertellen. Pakt da ik er gewoon een reisblog van maak en jullie alles over mijn reis vertel.

Zoals in de vorige blog vermeld was AFS het nooit eens met mijn reisplan en het komt er op neer dat mijn plan bij mijn weten nooit is goedgekeurd. Niet dat ik mij er veel van heb aangetrokken want 9 januari was het EINDELIJK zo ver. Helemaal gepakt en gezakt vertrok ik naar Piura, klaar om Peru te gaan verkennen. In Piura heb ik nog een paar dagen bij Lorien gelogeerd en 12/01 zijn we vertrokken richting Puno. Ons reisplan zag er als volgt uit: Puno-Arequipa-Nasca-Ica-Paracas-Lima-Iquitos-Lima-Tumbes.

Onze eerste stop was dus Puno. Daar zijn we een dag op het Titicacameer gaan varen wa echt prachtig was. Het enige nadeel was dat Puno op een hoogte lag en we da toch wel gevoeld hebben. Symptomen zijn duizeligheid, snel buiten adem zijn en heel moe zijn. Op het Titicacameer zijn we een eilandje gaan bezoeken waar we eerst een stukje moesten klimmen om vervolgens weer af te dalen en zo aan de andere kant van het eiland uit te komen. KAPOT was ik echt waar, ik steek het maar op de hoogte da ik daardoor geen conditie meer had, maar waarschijnlijk komt da gewoon door het feit da ik al 4 maand de luierik was aant uithange in Tumbes. Al bij al, Titicaca was echt de moeite.

Van Puno naar Arequipa was ni echt een aangename reis. Dit was een busreis van 6uur lang wat nogal meevalt dus ware we voor een goeikopere busorganisatie gegaan (toen ware we nog van plan wat op ons budjet te letten) VRESELIJKE rit. Van vuile, stinkende, snurkende mannen naast u tot ne dikke zwerver in het gangpad da u benen betast. Totdaar ons gedacht voor goeikoop te gaan, eerste en laatste busreis met onbekende maatschappij. In Arequipa daarentegen was het super. Prachtige stad, super Westers, het Peruaans Italie vond ik. Onze eerste dag Arequipa was vrij rustig, we zijn naar een shoppingcenter gegaan waar ik mij eindelijk nog eens kon late gaan en enkele pare schoenen heb gekocht. We zijn op souvenirjacht gegaan en hebben genoten van de gezellige restaurantjes en barrekes. 2^e dag Arequipa zijn we de culturele kant opgegaan en een klooster gaan bezoeken en voor de rest nog wa genoten van de mooie stad. Die nacht om 2uur kwamen ze ons ophalen voor een rit naar de Colca Cañon te gaan. Da was weer een adembenemende ervaring, supermooi uitzicht gehad en Grave Condor vogels gezien. Het enige nadeel was da da heel de dag in de bus zitten was en af en toe is aan een schoon plekske afegzet worde om wa fotokes te trekke. Normaal zoude we ook die nacht naar Nasca vertrekken maar omda we kapot waren (van een hele dag in een bus te zitte :D) hadden we dan toch ma beslist om een dagje langer Arequipa te doen. Onze laatste dag Arequipa hebben we daar nog de Kathedraal bezocht en zijn we daar nog wa aant rondslentere geweest.

Aangekomen in Nasca om 6.30u smorgens waar het even paniek was want Lorien haar Ipod was op een heel verdachte manier verdwenen in de bus. Die is op een bepaalde moment gevallen en nooit teruggevonden. Zeer vreemd dus. Ipod gepikt terwijl we er op aant zien waren, geen idee hoe ze da voor elkaar hebben gespeeld. Nasca was echt heel lelijk, het enige indrukwekkende dat daar te zien was waren de nascalijnen. Ook daar had ik eigenlijk meer van verwacht, da was wel cool om te zien maar ik had het toch groter en spectaculairder verwacht eerlijk gezegd. In Nasca zijn we dus eigenlijk maar een paar uur gebleven en in de namiddag doorgetrokken naar Ica.

Ica was ook weer heel tof om te verblijven, we hebben geslapen in Guacachina. Een oase die in Ica ligt omringt door woestijn. Jonas was samen met zijn mama en broer afgekomen naar Ica en sliepen in hetzelfde hotel als ons. Op een avond waren Lorien, Lieselotte, Jonas en ikke nog iets gaan drinken maar we gingen het ni laat maken want de volgende dag om 9u ’s morgens gingen we gaan zandboarden. Missie mislukt, we zijn eerst in een barreke beland waar we wa mojitos hadde gedronken en dan zijn we met goede intenties terug naar het hotel gekeerd waar we nog gauw even in de bar waren gaan zien (die helemaal leeg was buiten de barman), met die mens zijn we nog aan de praat geraakt en daarvan hebben we heel de avond gratis coctails enal gekregen. Die had ons ook wijsgemaakt da we die nacht nog onze afspraak voor het sandboarden konne verzette naar de namiddag omdat het in de voormiddag veel te warm is om in die woestijn te gaan rondhuppelen en dat we die avond er nog een ‘feestje’ van konde maken. Ikke da dus gaan ‘regelen’ bij de receptie en die avond hebbe we dus gewoon lekker doorgedaan met het gedacht dat we die volgende ochtend gewoon konde uitslapen. Niks was minder waar want de volgende ochtend om 9u stond de receptie op onze deur te kloppen dat we te laat waren, allemaal opgestaan met toch wel een lichte hoofdpijn klaar om te woestijn te gaan overheersen. NIET DUS, na ons allemaal op speedtempo te hebben klaargemaakt, niets gegeten te hebben, geen water of niks bij ons hadden, zijn we in ne Buggy gestapt die bestuurd werd door een gestoord bompatje. Die mens heeft der zandbergen op een snelheid zitte nemen da we uiteindelijk er allemaal lijkbleek uitkwamen. Na 2 bergen te hebben gepakt in een vreselijke hitte waren we ook allemaal uitgedroogd en stikkapot. Supermisselijk zijn we terug gekeerd naar het hotel om daar ons bij het zwembad te kunne leggen en nog wa te bekomen van de avond ervoor. De volgende ochtend zijn we vertrokken richting Paracas.

Aangekomen in Paracas om 8u ’s morgens en daar in een bootje gestapt om de Islas Balestas te gaan bezoeken. Best wel mooi maar jammer genoeg super toeristisch. Het spectaculaire daaraan is dat het daar een gemiddelde temperatuur is van 25 grade maar er toch pinguïns en zeeleeuwen enzo zitten. Ook zijn we op een gegeven moment vergezeld door enkele dolfijne die naast ons bootje kwamen zwemme. Allemaal heel plezant en schoon. Normaal gingen we dan nog naar Pisco gaan maar we hadden vernome da da echt ni de moete was om te bezoeken dus zijn we maar ineens verder gereisd naar Lima da we daar een dagje meer hadde en we toch zeker iets van de hoofdstad van Peru hadden gezien.

In Lima hebben we overnacht in Miraflores, de ‘rijkere’ buurt van Lima. Ik vond Miraflores ook echt heel tof om te doen. Omdat het daar terug zowa Westersers is en als ge al 4 maand in Tumbes zit doet da toch is goe om terug mense me stijl te zien lopen en om gezellige restaurantjes en barretjes te kunnen doen. Ook gewoon het feit da ge buite stapt en naar de supermarkt kunt gaan om daar ne ice tea te gaan kope was HEAVEN (jaja wij hebben gewoon Ice tea ontdekt in Peru, hemels momentje.) In Lima waren we wel allemaal stikkapot, zo een hele week reizen is toch wel vermoeiend. En we zijn er zowa de typische dingen gaan bezoeken o.a. Parque de l’amor, de Plaza de armas in het centrum,... Op een gegeven moment waren we op zoek naar een kerkje, wat naart schijnt best wel de moeite was om te zien. We zijn dan ma de eerste de beste kerk  binne gestapt op goe geluk da da ze zou zijn (uiteraard was da ni zo) en wa hebben we der voor in de plaats gekregen, Overgeefsel op Lorien hare rug. We stonden dus in die kerk en Lorien was wa foto’s aant trekke en ineens draait die zich om vraagt wa er aan hare rug hong enja, er had een kindje een rot ijsje gegete ofzo en da is er jammer genoeg terug moete uitkome op Lorien hare achterkant. Dankzij die kleine hebbe we nimeer veel meer van het centrum van Lima gezien want we ware genoodzaakt om terug naar het hotel te keren zoda Lorien zich kon proper maken. Nog een enorme teleurstelling in Lima: we hadden gehoord dat de Zara in Jokey plaza (een ZOT winkelcentrum) zou openzijn, en wij ware dus volledig klaar om daar alles te gaan leegkopen, komen we daar aan… Is die nog dicht, pijnlijk.

Na die dagen in Lima zijn we op het vliegtuig gestapt richting Iquitos, stad in de jungle. WOW da was der ni warm maar heet, echt stikheet. Super vochtig warm weer waardoor we ons in ons hotel enkele uren voor de  ventilator hebbe moete leggen. In Iquitos zijn we enkele dage op pad geweest me Jens en Margot, nog 2 AFS’ers die daar hun jaar wonen. Die hebben ons dan ook Iquitos laten zien. Ik vond de stad heel gelijkend met Tumbes dus kvond da ni zon toffe stad omdat ik Tumbes al wel wa beu ben, het enige verschil is da in Iquitos wel heel wa toffe cafekes zijn EN er is een Belgisch restaurant, echt ZALIG, eindelijk nog is Belgisch voedsel. In den jungle hebbe we ook 2 dagen overleefd in de jungle. Heel cool, slapen in de jungle in van die hutjes, naar een soort van zoo gaan waar apekes op u hoofd springen, luiaarden in de bomen hangen en slangen in u nek kruipen, en een typische stam van daar gaan bezoeken waar de mannen nog strooie rokjes dragen. Na onze survival hebbe we nog 2 dage getamt in Iquitos en eigenlijk niks speciaal meer gedaan. Een keertje Belen bezogd, een heel arme wijk in Iquitos en daar zijn we met een bootje tusse de huisjes gaan varen die op palen staan en onder water omdat de amazone nu uit zijn oevers getreden is. Na ons Iquitos avontuur zijn we teruggevlogen naar Lima.

In Lima zijn we nog een keer naar Jokey plaza geweest en wat ons daar te wachten stond was verrassend leuk :D De Zara was open! Daar kont ge ons dus heel de voormiddag vinden, jammer genoeg hadden ze wel ni ver genoeg nagedacht en hong daar ipv een zomer- een wintercollectie. Ik denk toch dat we daar me zen 3 zowa heel de winkel hebben aangehad en toen we met onze povere aanwinsten aan de kassa stonden bleek het dat ge ni me bankcontact kon betalen. Daar stonden we dan, onze arme vol kleren geladen en zo goe als geen cash geld nimeer. Uiteindelijk al ons geld samegesprokkeld en zo ist toch gelukt.

En dan, voor ge het weet, is het gedaan. Zit ge terug in de warmte in Tumbes. Da was hard ze. Toen ik aankwam in Tumbes was niemand thuis behalve Jolien. Al de rest was ook op reis en dan werd ik toch weer geconfronteerd met hoe weinig vriende ik hier eigenlijk heb uit Tumbes zelf. Ik kan ze op 1 hand tellen denk ik :P Maarbon, hier ga ik het bij laten. Dan hebben de mensen die erachter vroegen toch weer een beetje lectuur om te lezen e. En ik heb ontdekt: Binne 22 weken ben ik terug in Belgie :D

21-02-2012 om 02:20 geschreven door Feliz