Eerst en vooral voor iedereen nog een te late vrolijke kerst
en een gelukkig nieuwjaar (we zijn al
aangepast op de Peruaanse mentaliteit en dan duurt da allemaal ietske langer e).
De
kerstdagen waren eigenlijk heel moeilijke dagen met veel gemis naar Belgie en
de familie, de kerfstsfeer in Peru is ver te zoeken doordat het hier zon warm
weer is. Ook zijn de tradities vrij verschillend da die van Belgie. Zeker toen ik ontdekte dat we wat familieleden voor enkele dagen over de
vloer gingen krijgen. Ge moet weten mijn huis(je) is echt minipini da is een
woonkamer, keukentje, 2 kleine slaapkamers en een kleine badkamer. Als iedereen
van het gezin aanwezig is zit da hier dus al goe vol en is er eigenlijk geen
ruimte meer. Nu 3 dagen voor kerstmis is daar nog is 4man bijgekomen namelijk
mijn oma, opa en 2 nonkels. Mijn huis lag letterlijk VOL. Mijn mama heeft 3
nachten op een matras in de living geslapen en mijn papa daarnaast in de zetel,
de rest van de gezinsleden lagen allemaal op elkaar gepropt in 2 bedden in de
slaapkamer, en het ergste van al was dat ik helemaal alleen in mijn slaapkamer
lag en er gerust daar nog mensen konde liggen. Ik heb het mijn mama voorgesteld
maar aangezien ik vorige keer niet kon slapen van haar gesnurk (wat we beter
geBROM kunne noemen) heeft ze mijn aanbod afgewezen uit angst dat ik geen oog
ging toe doen. Kerstavond zelf was helemaal anders dan verwacht. De 24e kwam
mijn nonkel, Coco, binnen met een
kalkoen die savonds bereid op mijn bord lag. De hele dag heeft mijn huis naar
gebrade vlees en andere gerechten geroken want een dampkap kennen ze hier nog
ni :D maardus back to the point: Kerstavond. Jonas en zijn gezin zijn kerst
bij mij thuis komen vieren. We
hebben eigenlijk een hele avond zitten wachten tot het 12u was, wat best lang
duurt als ge er op aant wachten zijt. Mijn mama en papa zijn zelfs om 10u effe
een dutje gaan doen (uit verveling denk ik). Jonas en ik hebben de hele avond
buite gezeten en uiteindelijk uit pure wanhoop spellekes beginne spelen, niet
echt wa ik in gedachte heb om op ne kerstavond te doen :D Maar dan ging het
ineens heel snel. Het was 5 voor 12 en iedereen werd naar binnen geroepen om
een glas champagne in ontvangst te nemen. Ook werd kinneke Jezus boven gehaald
(die tot toen toe nog niet in de kerststal te vinden was) en moesten we die
allemaal ne kus op zijn voorhoofd geven, Dan werd die dus in zijn stalleke
gestopt en was het 12u. Kerstmis hier kunt ge een beetje vergelijken met
Nieuwjaar in Belgie. Om 12u pakt iedereen elkaar vast geeft ge elkaar kussen en
is er vuurwerk in de straten. Daarna wordt de kalkoen aangesneden en werd er
gegeten, de kalkoen was heel lekker maar smaakte wel minder omdat het al zo
laat was. Na het eten werden er op speedtempo cadeaus uitgewisseld en daarna
waren ik en Jonas stikkapot van al dat niets doen en zijn we maar gaan slapen.
Ik ben blij da ik da hier is heb meegemaakt maar tis goe voor ene keer geweest
:P
Dan
Nieuwjaar was een heel ander verhaal. Lorien, een AFSer uit Piura, is
overgekomen naar Tumbes samen met haar zus om met ons Nieuwjaar te vieren in
Sunset. Sunset is een beachclub waar ieder jaar een groot nieuwjaarsfeest wordt
gehouden en alle jeugd uit Tumbes komt daar op af, wij ook dus. Eerst was het
een heel gedoe met een overnachtingsplaats te vinden voor den 31e want alle
hotels waren al volboekt en uiteindelijk hebben we maar gewoon besloten om een
hele nacht te feesten en de volgende dag wat uit te rusten op het strand. Dees
doel is met glans bereikt :D We hadden met alle AFSers afgesproke om eerst
samen naar het strand te gaan om daar te eten
en wat Champagne enzo drinken rond een kampvuur, daar merkte we al dat
ne goeie avond ging worden want iedereen was uiteraard in de sfeer om te
feesten en daar hebbe we al zotte toeren uitgespookt. Eens aangekomen in Sunset
was het echt een feestje. We zijn daar aangekomen om 10.30pm en drect op den
dansvloer gesprongen en om 5.30am kon je ons er nog altijd vinden. Nog een heel
positief punt aan de manier waarop ze hier in Peru bier drinken. Dus iedereen
staat zowa in cirkeltjes met ne bak bier en 1 glas dan word da glas heel den
tijd doorgegeve me een fles en drinkt ge om te beurt. Superhandig als ge zelf
geen bier wilt gaan kopen, gewoon afwisselend in cirkeltjes afgaan :D niet da
ik hier zelf bier zou moeten kopen ik knipper is me mijn ogen en der zal wel ne
Peruaan een pintje aanbieden, 1 van de enige voordelen aan gringa zijn. Maar
dus Sunset, het was echt super leuk en ik denk da iedereen zich geweldig heft
geamuseerd. Tegen half 6 zijn we daar allemaal in slaap gevallen op het strand
en tege 7u terug wakker geworde van de zon. Dan hebben we sunset maar verlaten
om te gaan rusten op een ander strand iets verderop. Toen we daar aankwamen
kwam ik daar verbasend genoeg mijn gezin tegen die blijkbaar ook de nacht
hadden doorgebracht op het strand. Den 1e januari was dus ne hele luie dag die
we allemaal me ne kater hebben doorgebracht. Ook waren we op een bepaalde
moment Jolien kwijtgeraakt. Komen we die smorgens tegen helemaal verbrand en
verbaast. Bleek da die 2uur van Sunset naar Caleta Grau heeft gestapt :D
ochtendwandelingetje.
AFS =
another frustrated student is der een goei betekenis voor. Maar man die maken
mijn leven hier moeilijk! Ik ga binnekort same me nog andere AFS vriendinnen
reizen en wij hebben toestemming van AFS om 15 dagen te reizen (Wat echt belachlijk
weinig is en bijna onmogelijk aangezien Peru verschrikkelijk groot is en het al
2dage duurt om aan de andere kant van het land te gerake ma bon) Wij hadden dan
ook een reisplan van 22 dagen, we hadden al op voorhand moete weten da da ni
ging pakken en inderdaad: mailtje van AFS da het plan niet is goe gekeurd. Oke
wij allemaal een nieuw plan opstellen, eentje van 17 dagen, ja natuurlijk WEER
afgekeurd. Oke nieuwtje opgesteld, eentje van 15 dagen WEER afgekeurd want
ineens geld uwe vertrekdag ook mee. Dusja ikke ne mail na AFS Lima
gestuurd da het nooit goe is en dat da onrechtvaardig is en blabla. Uiteraard drect ne mail terug me
alle regels nog is onderstreept en uitgelgd in. Ik raad het u nooit aan om met
AFS weg te gaan. Die verwachte da wij maar alles pikke maar zelf doen ze nooit
is water bij de wijn. Heel moeilijk om me zon mense te onderhandele zenne.
Uiteidnelijk verplichten z eons dus eigenlijk om te liegen over onze reis want
anders word het toch allemaal ni goe gekeurd. Ik ga dus een paar dage langer
als toegelaten reizen en ik hoop dat da ni ontdekt word anders kan ik wel is wa
vroeger als Juli terug in Belgie staan want ze beginnen nu al te dreigen met
ons terug naar huis te sturen, HEEL FLAUW. Maarja als nu alles goe gaat vertrek ik
den 10e januari naar Piura om dan door te reizen naar Puno, Nasca, Arequipa,
Lima, Iquitos en terug naar Tumbes. Ik kijk enorm uit naar die reis dat ik
eindelijk eff weg ben uit Tumbes en op zoek kan gaan naar Alpacas en
panfluiten voor de liefhebbers.
Deze week
was wel tof want heel de week ben ik alleen thuis geweest, echt eff zalig om in
een rustig huis zonder wenende kinderen te wonen. Deze keer hebben we het wel
proper gehouden en zijn er geen zotte feestjes in mijn huisje gebeurt. Khebbet
toch ni zo voor den opruim dus hebben we het maar gehouden met een avondje
filosoferen met Robbe en Tijl op de trappen aan mijn huis en een nachtje water
scheppen. Da laatste zal ik eff nader verklaren. We hebben hier zonne jongen
genaamd Robbe Nouwen zitten. Tis ne Helen toffe enzo ma soms heeft hem zo zijn
momentjes :D (but still love you e Robbe) Het zit zo, vloeibare producten kunde
best uit die zijn buurt houden want de kans is groot da ge er ni droog van
onderuit geraakt. Zo was er bv op een avond geen water in mijn huis en Robbe
wou zijn handen gaan wassen maarja er kwam geen water uit de kraan. Wel was het
ni in zich opgekomen om de kraan terug dicht te draaien zodat als er terug
water was, niet heel mijn badkamer onderloopt. Niet veel later zit ik in de
zetel en hoor ik water stromen, ik dacht bij mijzelf. Ooh de buren hebben water
de gelukzakken ik wil ook ne douche pakken. Maar na 15min hoorde in nog altijd
water dus ik dacht toch eens een kijkje te gaan nemen in mijn badkamer. Jai k ben
nog ni in de badkamer en mijn voeten zijn al kletsnat, ik kom die badkamer
binnen en khaddet vlaggen e, Heel die badkamer onder water. Daar was het jammer
genoeg ni bij gebleven het water was ook al in mijn kamer gestroomd EN in mijn
mama haar kamer. Ik heb nog nooit zoveel water in een huis gezien. Mijn voetjes
stonde half onder water en ik had hier geen vodden of niks om da mee op te
kuisen. Al chance is Jolien mij te hulp gekomen en hebben we er samen een
avondje waterscheppen van gemaakt. Echt alles is eraan moete geloven om da
zwembad te doen verdwijnen, hierbij heb ik het over handdoeken, kleren, bekers,
blousjes, matten. De mat in mijn kamer is nog altijd ni opgedroogd.