Sinds ik met Veerleke een leuke vriendschapsrelatie heb,
voel ik me stukken beter als voorheen.
Het klinkt misschien vreemd, maar sinds ik haar beter ken
en dat meen ik echt, ben ik opgewekter als voordien. Nog nooit heb ik dit zo gevoeld. Precies of ik uit mijn graf ben gekomen.
Op 18 september ga ik naar de neurologe en ga vragen om
mijn antidepressiva te verlagen van 60 naar 30 mgram. Ook ga ik vragen voor slaapmedicatie stop te
zetten. Dit zal wel eerst de nodige
stress met zich meebrengen, maar nu kan ik dit aan.
Omdat we beiden in psychiatrie hebben gezeten, voel ik
precies of er een bepaalde druk van me weggevallen is, sinds ik haar beter
ken. Weet, ze is soms negatief over haar
eigen maar ze is ook vaak opgewekt om er toch iets van te kunnen maken ondanks
haar beperking.
Wat ze doet, probeert ze steeds met goede moed vol te
houden en dat vind ik heel positief aan haar. Want ze nam antidepressiva en de dokter wil
geen antidepressiva meer voorschrijven.
Eerst had ze ontwenningsverschijnselen wat normaal is natuurlijk. Plotseling stoppen met de antidepressiva
geeft iedereen ontwenningsverschijnselen.
Ook ik zal er wel mee te maken krijgen maar ga toch door en wil samen
leuke activiteiten doen met haar ergens tijdens de weekends.
Volgend jaar, ergens in de lente of de zomer ga ik dan
naar Middelpunt te Middelkerke hotel/vakantieverblijf waar Veerleke de nodige
zorg kan krijgen dat ze benodigt om haar te wassen in bad. Haar rug, haar poep, enz zullen wel de
nodige aandacht krijgen. En tijdens de
dag leuke activiteiten doen of een beetje een wandeling doen terwijl ze in de
rolstoel zit. En dan duw ik haar wel,
zodat ik de nodige ondersteuning kan hebben.
Veerleke en ikzelf zijn nu 3 weken en 3 dagen samen. Het voelt zo goed aan. Precies of we voor elkander geboren
zijn. Niettegenstaande ons
leeftijdsverschil, nl. 16 jaar tussen, klikt het enorm met haar.
Zij heeft wel autisme (ASS) en is snel moe. Dit omdat ze cvs heeft (chronisch
vermoeidsheidssyndroom). Heb daar geen
enkel probleem mee. Iedereen heeft
iets. Ze is innerlijk zo prachtig en ze
is ontzettend lief voor mij.
Veerleke is mijn derde vriendin. En ze zeggen altijd, derde keer goeie keer. Hopelijk wel want ik zie haar ontzettend
graag. We missen elkaar als we elkaar
enkele dagen niet zien. Maar weet, bij
ons terug zien gaat onze liefde heel groot zijn.
Weet niet wat ik zonder haar zou doen. Ik ben weer hopeloos verliefd op iemand en
dat is mijn zoeteke.
Op 25 juni 2017, toen ik & Veerleke samen op braderie
te Lier zijn geweest vond ik het ontzettend leuk met haar. Voelde me weer vrij en gelukkig omdat ik
iemand vond dat het samen prettig aanvoelde.
We hebben een half dagje besteed aan de braderij en winkeltjes dat open
waren.
Elkaar beetje plagen, en zij plaagde mij ook. Ik & Veerleke hadden het prettig met
elkaar.
Aangekomen aan het station heb ik gewacht dat ze terug
reed met de bus. We zaten ondertussen
aan het station, beide naast elkaar. Ik
voelde me heel erg aangetrokken tot haar en besloot een arm rond haar te
slaan. Zij liet dit toe. Omdat ik toch meer voelde, heb ik haar dan
voor het eerst gekust.
Sindsdien zijn we samen en nog steeds zijn wij
gelukkig.
Verleden maandag heb ik dan samen gezeten met Veerleke en
een andere kennis van mij, Tinne Eeckels en zij heeft fotootjes getrokken van
ons samen, arm in arm. En regelmatig
elkaar kussend op haar mooie schitterende lippen. Ze is een prachtvrouw met een immens groot
hart en voelde me fel aangetrokken tot haar.
Das daarmee dat we sindsdien samen zijn. En nog steeds gelukkig.
Het is al enige tijd dat ik vrijgezel was, al enkele
jaren. Mijn ex had het uitgemaakt op de
verkeerde dag, maar daar denk ik niet meer aan.
Sinds gisteren is er opnieuw een liefde in mijn
leven. Natuurlijk, ze is veel jonger
als ik, maar veeg daar mijn voeten aan.
Zij is 35 jaar, en ikzelf ben 51 jaar.
Maar onze gevoelens, na lange tijd heb ik het gevoel dat zij me aanvaard
zoals ik ben. Ze bewonderde me, en zat
al een tijdje achter mijn gat. Maar
uiteindelijk heb ik dan toch beslist om met haar iets te beginnen,
gisteren. Nog nooit heb ik me zo goed
gevoeld.
Want iemand zei dat ze heel negatief was en ik heb het
gevoel dat het net andersom is. Positief
zijn ten opzichte van anderen en anderen accepteren. Want, degene die zogezegd zei dat ze niet thuis
was, maar bij haar vriend. En dan,
zolang ze gelukkig is met iemand. Maar
toen zagen we haar vriend naar haar thuis gaan.
Dan dachten we, ai, ze wil liever niet met ons te maken hebben. Nochtans zijn wij nog steeds beheerder van
een facebook-groep Er op uit met een beperking. Dus moeten we samen werken.
Vooral ik werk eraan, omdat ik me een beetje
verantwoordelijk voel tov de groep. Heb
het zelf opgericht en dan samen 2 beheerders gezocht. Dit jaar hebben we nog niet veel activiteiten
gedaan, omdat er steeds andere mensen data niet passen. Niettegenstaande zet ik een poll met
verschillende data.
Echter, ben al een heel aantal jaren vrijwilliger bij Special Olympics Belgium. Drie weken vooraleer dit door ging, kreeg de boccécoach telefoon dat ik niet mocht deelnemen aan Special Olympics Belgium omdat een papier ontbrak. Het grootste probleem is dat er nooit IQ-testen zijn afgelegd.
Naar het schijnt kan dit enkel via aanvraag huisdokter gebeuren. Nochtans heb ik zelf gevraagd om IQ te testen maar het ziekenhuis te Jette, UZ Jette, mag dit niet doen zonder voorschrift. Want had graag meegedaan bij Special Olympics Belgium. Bij de openingsceremonie kreeg ik het ontzettend moeilijk, ook door mijn HSP-zijnde. Gedurende 7 dagen heb ik dan geholpen om dit tot een goed einde te brengen. Verleden zaterdagavond ben ik doodop thuisgekomen, en had toch een paar dagen nodig om te recupereren.
Maar zou graag IQ-testen doen, want door NAH (niet-aangeboren hersenletsel) en verscheidene TIA's enkele jaren geleden ben ik niet goed te woord meer.
En heb ook woordvindingsproblemen, oriëntatie is veel moeilijker want loop steeds de verkeerde richtingen uit.
Ook had ik gevraagd voor beschermd wonen in plaats van zelfstandig begeleid wonen. Zodat er toch iets meer controle is, en meer psychosociale begeleiding.
Heb gezien dat Uw club lid is van Parantee-Psylos.
Momenteel doe ik aan boccé met omnisportclub 't Vosje te Vilvoorde. Dit is een club voor mensen met een verstandelijke beperking, waarschijnlijk bij Uw club bekend i.v.m. bowlingtornooien.
Het enigste probleem is dat ik een motorische beperking heb door een beroerte die ik gehad heb op 35-jarige leeftijd. Ben nu 51 jaar.
Hierdoor mag ik niet deelnemen aan 'Special Olympics Belgium' niettegenstaande ik hoogsensitief ben. HSP (Hoogsensitief Persoon). En hierdoor mag ik niet deelnemen aan dit evenement. Ben wel ieder jaar vrijwilliger.
Nu heb ik gezien dat U lid bent van Parantee, en dat ik dan hierdoor mag meedoen met Paralympics. Wandel wel met een rollator, heb momenteel geen rolstoel.
Aanvraag is ingediend, sportrolstoel.
Kan ik eventueel eens kijken voor volgend seizoen om eventueel bij jullie ook aan te sluiten zodat ik kan meedoen met boccé.
Heb gezien hoe ik daar moet geraken. Want woon te Vilvoorde en doordat ik moeilijk te been ben, loop ik momenteel weer met rollator. En omdat 't Vosje de dichtsbijzijnde club is, is het voor mij makkelijker natuurlijk. Maar die zijn geen lid van Parantee-Psylos.
Eventueel wil ik begin volgend seizoen eens kijken hoe dit eraan toe gaat. Eventueel wil ik ooit eens samen zitten met Parantee om in regio Vilvoorde zo'n sportclub te maken.
Vroeger heb ik samen gezeten met Recreas VZW, want heb 8 jaar geleden een G-badmintonclub opgericht maar doordat ik artrose heb en regelmatig door mijn knie zak, heb ik dit helaas moeten opgeven. Aan het eind van het seizoen houden ze er zelfs mee op, om te bestaan. Was voorzitter, penningmeester en secretaris van deze club. Heb begin dit seizoen alles doorgegeven aan anderen. Dus concentreer ik me op boccé en bowling bij Omnisportclub 't Vosje maar die zijn geen lid van Parantee zodat ik niet kan deelnemen aan Paralympics.
Vandaag ging ik normaal in Lier zitten, maar helaas was
er iemand ziek. Met twee personen.
Aangezien de eerste persoon met een geblokkeerde rug zat,
heeft de tweede persoon die ook te Lier woont afspraak geannuleerd. Hierdoor ben ik dan maar thuis gebleven.
Echter, doordat ik thuis heb moeten zitten, is mijn
gemoedstoestand weer tot nul herleid.
Zelfvertrouwen is weer enorm gezakt.
Gisteren had ze nog op facebook gezegd dat ze onze afspraak niet ging
annuleren, maar is helaas gebeurd.
Natuurlijk, rond 4.30 uur is ze ook eventjes misselijk
geweest, omdat er iets op haar maag lag.
Met een fitnessvereniging was ze naar een spaghettislag geweest en
misschien iets verkeerds gegeten, dat weet ik niet en dat hoef ik ook niet te
weten.
Het probleem is dat er geen logeerkamer is bij ons thuis
en bij mij kan er geen tweepersoonsbed geïnstalleerd worden. Door een fout bij de architect ben ik de
enige die maar een eenpersoonsbed kan installeren. De andere studios kunnen allemaal een
tweepersoonsbed zetten. Eigenlijk, de
badkamer beneden wordt toch bijna nooit gebruikt en in iedere studio staat er
een douche. Dat is toch genoeg
zeker. Zelf kan ik toch geen bad nemen
want geraak daar niet uit.
Een hele dag kniezend thuis zitten, is een lange dag voor
mij. Omdat ik hoogsensitief ben, trek ik
me alles van aan en krop ik alles op.
Waarschijnlijk weer iets teveel gedaan verleden week,
waardoor mijn uitputtingsvermogen weer aangetast is. Emotioneel lig ik weer een beetje in de
knoop.
Morgen zal het wel beter gaan. De Volle Maan heeft me weer liggen. Steeds, als het Volle Maan is, knakt er
iets in mij. Waarom steeds? Weet het
niet. Doe ik soms teveel?
Waarschijnlijk. Zou rustiger moeten
worden maar ben altijd zo geweest, heel actief bezig. Soms zelfs veel te actief. Wil me inzetten voor personen met een
beperking, en heb zelf ook een beperking.
Dat besef ik wel, maar probeer voor iedereen goed te doen. Meestal lukt me dit wel.
Sinds begin februari, van dit jaar, ben ik weer terug
positief.Dit dankzij iemand die ik heb
leren kennen op een facebook groep Er op uit met een beperking, nl. Tinne
Eeckels.Omdat zij altijd positief
leeft, en ontzettend lief en schattig is, ben ik stilaan gaan beseffen dat ik
niet altijd pessimistisch moet leven.Weet helaas aan wat dit komt natuurlijk.Door mijn hoogsensitiviteit had ik soms problemen om mijn emoties in de
hand te houden.En regelmatig doe ik
zoveel activiteiten, dat het me soms allemaal teveel was geworden.
Weet, ken mijn eigen en ben regelmatig bezig met
allerhande activiteiten, dat ik mijn eigen gezondheid in gevaar breng.Maar leef nu dag per dag.Voor degenen die tegen mij zijn, kunnen de
hoogsten boom inkruipen, alsook mijn vorige vriendin te Aalst.Wil er niks meer te maken mee hebben.
Regelmatig heb ik activiteiten met de groep.Leuke activiteiten.Zelf zoek ik activiteiten op en zet dit dan
op de facebookgroep van Er op uit met een beperking.Meestal zijn het steeds dezelfde leden die op
activiteiten komen maar vindt dit niet erg.Want zo kan je vriendschap opbouwen en dat is het voornaamste.
Wat betreft Tinne Eeckels, ben wel fier dat ik haar heb
leren kennen.Probeer iedere maand activiteiten te
zoeken voor de groep en meestal is ze er ook bij.Iedere keer is ze heel positief en is heel
vriendelijk.
Dankzij haar positiviteit ben ik er bovenop gekomen en wil haar daar ontzettend voor bedanken. En dit meen ik echt. Zij heeft me terug de vreugde in het leven gehaald.
Ook ga ik van 23/05 tot en met 27/05 deelnemen aan Special Olympics
Belgium.Doe mee aan boccé.En waarschijnlijk zullen er enkele leden
komen zien.Verleden jaar bij Special
Olympics Nederland heb ik tweemaal goud behaald.Ga proberen toch te België een medaille te
behalen.
Eindelijk mag ik dan toch meedoen omdat het zeer twijfelachtig
was.Ben wel heel tevreden dat ik mag
mee doen.
Bore en burn-out
