Apen en beren op de weg zien...en in mijn geval dan echt een hele zoo vol beesten.... Hoewel mijn wederhelft al meer dan 10 jaar verwoede pogingen doet om mij het levensmotto " makkelijk zat" aan te leren, lijkt het toch nog steeds niet gelukt!
Bij alles wat ik moet regelen, duiken er steeds doemscenario's in men hoofd op Nog snel een rondje fietsen of steppen met de meiden: ik zie de volgende elleboog alweer breken zo net voor vertrek De jacuzzi die weggetakeld moet worden zie ik al helemaal tegen de muur van het huis vliegen het autotransport bedrijf dat onze auto naar Spanje zal vervoeren, heb ik al uitgebreid gegoogled en toch blijf ik me afvragen of ze komen en of de auto effectief ooit in Spanje zal staan bij aankomst wel of geen extra dekbedovertrekken meenemen, hoewel alles echt aanwezig is en anders een ritje naar Ikea ook zo gebeurd is .... kortom stress stress jaja deze stresskip alias pietje paniek beleeft weer hoogdagen Misschien is beginnen met yoga in Spanje inderdaad geen slechte suggestie... maar voor nu...stress!!!!!!
Nou ja ik dan, want manlief en kinderen lijken alleen de kermis in hun hoofd te hebben hahha dit weekend voorlopig laatste keer kermis Oosterhout maar dan wel de rustige kinderattracties he, want Lie die bijna uit de wilde muis attractie vloog vorig jaar staat nog steeds op men netvlies gebrand!
Papieren papieren en nog meer papieren! inschrijvingen, uitschrijvingen, medische gegevens, diploma's, verzekeringen, notarissen, scholen,....ahhhhhh! Over een aantal dagen staan de verhuizers hier op de stoep...in de tuin prijkt een bord "verkocht onder voorbehoud" ...yep...nu begint het besef te komen...we gaan echt verhuizen!
de laatste dagen zijn een emotionele rollercoaster: steeds weer afscheid nemen van spullen en van mensen. Die spullen kunnen vervangen worden maar de mensen die in Nederland en Belgie wonen die gaan we echt missen. Aangezien de meiden even emotioneel zijn als hun moeder, wordt er hier dan ook de nodige traantjes gelaten de afgelopen dagen. We hebben ontzettend zin in de nieuwe uitdaging en de meiden ook maar soms worden we ineens overvallen door emoties! "we moet nog even wennen he mama" zegt lieke pieke heel wijs "samen op avontuur he mama" zegt de grote meid Zo is het inderdaad maar dat wil niet zeggen dat er hier geen bakken water meer uit de damesogen zullen komen de komende dagen:) Ik krijg ineens een flashback naar China en alle tranen die daar toen gevloeid zijn! Gelukkig heb ik mijn twee kleine stoere dames deze keer en kunnen we elkaar oppeppen. Het sorteren en stickers plakken van "opslag", "blijft achter" is ondertussen ook gebeurd. De auto gaat vandaag of morgen op transport naar Spanje. Morgen verhuist de jacuzzi naar ome Hub. ...
De laatste dagen proberen we vooral te genieten van alles en iedereen in Belgie en Nederland! Lekker logeren bij Omi en Opi, spelen met neefjes, logeren bij oma en opa, lekker uit eten bij Woods, laatste keer naar Oosterhout kermis dit weekend! jaja de kermis traditie! Zou Opa nog een laatste keer een reuze knuffel kunnen winnen bij het darten? Dan kan hij de dag erop nog net op de valreep mee in de container ;) Ons bezoek aan Belgie sluiten we volgende week af met een groot feest van nani en montje die vandaag 60!!!! jaar getrouwd zijn! Kortom druk druk druk hahah;)
hola que tal! HOLA KETEL roept onze kleinste draak nu vrolijk de hele tijd! Spaans spreken, makkelijk zat, tja het zullen de genen van haar vader zijn he!
Drie jaar geleden kochten we ons eigen huis en gingen we na jaren van verhuizen, schilderen, vloeren leggen, opa de wasmachine naar zolder laten slepen,...ons eindelijk op 1 plaats settelen .. Opa werkte dagen en weken aan vloeren, zonnepanelen, speelhuisje, videobewerking, aanbouw.. en drie jaar na aankoop was het huis af, precies zoals we het altijd gewild hadden! De laatste twee weken voor de vakantie braken aan en we waren vollop aan het aftellen aan rust zon en zee op de camping.
Een doodgewone woensdagavond, een zin: job in Marokko en daar wonen of in Spanje... twee dagen later zaten we met de Ukkies al in het vliegtuig onderweg na Sotogrande en Tanger! Twee scholen, meerdere dokters, ziekenhuizen, tandartsen, en ettelijke huizen het ene nog groter dan het andere.... In vier dagen tijd, twee continenten, twee tijdszones en Aukje en ik een flinke voedselvergiftiging later was het lot bezegeld: we zouden per eind Augustus verhuizen naar Sotogrande, Andalucia!
En dan kom je overdonderd thuis! Breken de laatste dagen op de school voor de kinderen aan! Breekt Aukje haar elleboog! En stap je op een sneltrein: papieren, scholen, huis te koop, sorteren, afscheid nemen....oh en ondertussen ff relax vakantie nemen;) Allemaal onder het motto: Makkelijk zat!!! ;)
